Evlenmek beni benden aldı

En büyük kizim 11 yasinda tam ergenlik donemi ve bosanma konusuna büyük tepkiler veriyor. Kabul etmek istemiyor. O halini gorunce sabrettim hep. Ama bu gidişle de aklimi yitiricem
Bazı kararlar çocukların insafına bırakılmaz . Kızınız şu an çocuk ,böyle düşünmesi normal ama büyüyüp aklı ermeye başlayınca neden boşanmadın diyecek. Bence de iyi değilsiniz . Ama şu yazdıklarınızı 6-7 kere bir okuyun derim
 
Çalışmak için illa ki anne desteğine ihtiyacınız yok ki. Tek başına çocuk büyütüp gurbette yaşayan çok insan var. Evlenirken tek başına aldığınız kararın sonucunu başkalarına yüklemeyin. Vardiyalı işler var,11 yaşındaki kızınız destek olmaya çalışsın, nafaka da alacaksınız nasılsa. Bir şekilde ayakta durursunuz. Evliliğe devam edecekseniz dördüncü hatta beşinci çocuğun gelmesi olası çünkü korunmuyorsunuz anladığım kadarıyla.
 
Çok gece aç yatan insanlar çocuk yapmaktan geri kalmıyor. Evlenmeyi bilen insanlar korunmayı bilmiyor. Kim ne ederse kendine ediyor
Gece aç yatan kişi sex yapabiliyor..Sen demezmisin aç halimle çocuklar aç senin keyfine başalarım..Öyle bir adama nasıl o tarz bişey hiisedip birlikte oluyorsun yada oluyorlar..Ve tekrar hamile kalıyor..Aradan 14 yıl geçiyor..Blam blam ..Annan haklı çocuk nasıl oluyor hepımız bılıyoruz..Sen keyfınden vazgecmıyosun aç kalacak çocuklar dogurmayı tercıh edıyorsun annen napsın ne beklıyorsun
 
Ergenmiş bilmem neymiş,11 yaşındaki çocuğun lafıyla mı yaşayacaksınız? Yoksa bu sadece bahanelerinizden biri mi? Kimse kumarı bırakmaz,ara verir ama bırakmaz. Koskoca kadınsınız bunu nasıl bilmezsiniz? Aileler sizin içinizde olanları neden bilmek zorunda olsun,neden yardım etmek zorunda olsun? Evlenirken her şeyi yapmayı biliyorsunuz ama şimdi hata olarak sahip olduğunuz çocuklarınızın refahını da düşünmeden onları böyle rezil bir ortamda aç aç yaşatmayı içinize sindiriyorsunuz.
 
Sorun gerçekten sizde. Neden böyle bir adama katlandınız? Siz o adamanı babasının hayallerini gerçekleştirmişsiniz sadece. Araba almış, borcunu ödemişsiniz. Torun istemiş torun vermişsiniz. Sonunda kendi sağlığınızı kaybetmişsiniz. Neden acımıyorsunuz kendinize???
 
Keşke bir de adamı dinleyebilsek diyorum böyle durumlarda. Mesela diyorsunuz ki ilk zamanlarda çok iyidi, çok ilgiliydi. Daha sonra neler yaşandı da bu iyilik yerini böyle bir kötülüğe bıraktı?

Mesela üniversiteden bir arkadaşım sürekli kocasını kötülerdi. Ne zaman bir yerde otursak başlardı şöyle kötü böyle kötü, saygısız, ilgisiz,sürekli hakaret ediyor vs.

Daha sonra bir arkadaş ortamında, bahsettiğim arkadaşımın kocasının bir arkadaşıyla sohbet ederken konusu açıldı.

Kocası da arkadaşına dert yanıyormuş. " Bir gün işten eve geleyim de evde huzur olsun bilmem. Zaten yorgun argın gelmişim, içeriye adımımı attığım anda itibaren sanki ringe çıkmışız da gong çalmış gibi başlıyor. Yatana kadar aralıksız saydırıyor. İllellah ettim eve gelmek istemiyorum " diyormuş.

Daha sonra anladım ki herkes olaya kendi penceresinden bakıyor. Şimdi siz eşinizi bu şekilde anlatmışsınız. Acaba eşiniz sizi nasıl anlatır?
 
Nerdeyse bütün yorumlar niye çocuk? Artık çocukları bitti. Bu konuda siteme gerek yok. Belki kadın tecav.z uğradı, burda bunun söylenmesini mi istiyorsunuz? Ne istiyorsunuz. Kadına az destek olun ya köstek değil. Yargılamak hiçbirşeyi değiştirmiyor.

Onlar çok ve şuanda size tabiki boşanmanızı istemiyorum diyecek. Düzeni bozulsun istemez. Lütfen biraz kendinizi düşünün. Burda çok fazla çocuklarım için diyeni görüyorum. Çocuklarınızın sağlam ve psikolojisi iyi bir anneye ihtiyacı var. Kendinize bunu yapmayın artık.
 
Nerdeyse bütün yorumlar niye çocuk? Artık çocukları bitti. Bu konuda siteme gerek yok. Belki kadın tecav.z uğradı, burda bunun söylenmesini mi istiyorsunuz? Ne istiyorsunuz. Kadına az destek olun ya köstek değil. Yargılamak hiçbirşeyi değiştirmiyor.

Onlar çok ve şuanda size tabiki boşanmanızı istemiyorum diyecek. Düzeni bozulsun istemez. Lütfen biraz kendinizi düşünün. Burda çok fazla çocuklarım için diyeni görüyorum. Çocuklarınızın sağlam ve psikolojisi iyi bir anneye ihtiyacı var. Kendinize bunu yapmayın artık.
Haklı olabilirsiniz ama aslında buraya yazılanlar kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali okuyan herkesin kulağına küpe olsun diye söylenen şeyler. Ülkemizde sağlık ocağında korunma için gerekli önlemler ücretsiz olarak alınmıyor mu ? Eczaneden gizlice gitse hap alsa kullansa eşinin nereden haberi olacak. Bile bile suçsuz çocuklar böyle bir hayata ortak oluyorlar. Sonra o çocuklarının genelinin anne babasından pek de farklı hayatları olmuyor ne yazık ki.
 
Boşanıp boşanmama kararını küçük bir çocuğa yüklemek çok büyük haksızlık. Sizin kararınız olmalı bu. Çocuğunuz şu anda durumları tam anlamıyla kavrayamıyor olabilir ama ileride ne hissedeceğini, ne düşüneceğini bilemezsiniz. Kendisini suçlu da hissedebilir sizi bu evliliği sürdürmeye zorladığı için. Çok ağır bir yük bu.
Siz bir birey olarak, ebeveyn olarak düşünüp karar vermelisiniz.

Bir de (çok uzun olduğu için okurken atlamış olabilirim) şu anda korunmanız gerektiğinin altını önemle çizmek isterim.
 
Haklı olabilirsiniz ama aslında buraya yazılanlar kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali okuyan herkesin kulağına küpe olsun diye söylenen şeyler. Ülkemizde sağlık ocağında korunma için gerekli önlemler ücretsiz olarak alınmıyor mu ? Eczaneden gizlice gitse hap alsa kullansa eşinin nereden haberi olacak. Bile bile suçsuz çocuklar böyle bir hayata ortak oluyorlar. Sonra o çocuklarının genelinin anne babasından pek de farklı hayatları olmuyor ne yazık ki.

Birçok açıdan size katılıyorum. Ne görüyorsa onu yapıyor haklısınız. Benim Ebeveynlerim boşandı ve ben bir anneyim şuanda. En büyük korkum bana bağımlı bir çocuk yetiştirmek. Çünkü annem hep onu bekledi mesela. Onun rol modeli olmakla, sahibiymiş gibi davranmayı karıştırıyorlar.

İstanbul gibi biryerde arkadaşım doğum kontrol ile ilgili bilgi almak istediğinde ben yapamam günah denmişti. Bir komşum yaşadığı zorla gerdeği normal sanmıştı. Bunları yaşayanlar istanbulda ve benşm yaşıtım kadınlar. 35 yaşındayım. O yüzden ben bu ülkede hiçbirşeye şaşırmıyorum. Kolay kolay da kadını suçlamamaya çalışıyorum.
 
Sorun evlilik müessesinde değil. Sorun eş sandığınız kişinin eş olmamasında ve sizin bir türlü hamile kalmaya karşı önlem almamanızda.
Ülkemizde boşanan çoğu kadın tek başına kendi ayaklarının üzerinde durarak çocuklarına bakıyor. Siz bunu neden yapamayasanız?
Kimseye hayat altın tepside sunulmuyor. Belki zor olacak ama alışacak ve bir zaman sonra gerek kendi ruh sağlığınız gerekse çocuklar için iyi ki diyeceksiniz.
Boşanma kararını ebeveynler alır, çocuklar değil.
Lütfen kendinize gelin.
 
Korkunc evliliğinizi devam ettirme kararınızı çocuklara yüklemeyin. Cocuklar icin fedakarlık yapıyor gibi davranmayın. Bu adamdan uc kez cocuk yapan sizsiniz.
En büyük kizim 11 yasinda tam ergenlik donemi ve bosanma konusuna büyük tepkiler veriyor. Kabul etmek istemiyor. O halini gorunce sabrettim hep. Ama bu gidişle de aklimi yitirice
 
X