yarabandı evliliğini bitirmek?

peki sizce beni çok seven değer veren güvenilir aldatmayan birini vs bırakmak aptallık olur mu? ne bileyim bundan ayrılıp yine önceki şerefsiz gibi birine denk gelirim diye korkuyorum. hani her evlilikte eğer sevgi bir süre sonra azalıyorsa boşu boşuna boşanmış olmayayım bu kadar iyi birini bulmuşken.
Muhtemelen öyle birini bulursunuz. Öyle helal süt emmiş, iyi erkeklerde her köşede bulunmuyor.
O sizin en zor anınızda destek olmuş. Siz şimdi iyileştiğinizi düşünüp ondan kurtulmak istiyorsunuz. “Körün gözü açıldığında ilk attığı şey bastondur” demişler.
Belki eşinizde şu an depresyonda ama siz onunla beraber mücadele etmek istemiyorsunuz. Hatta boşanırsam ya yine şerefsiz birine düşer miyim diye hesap ediyorsunuz. Bu sarmal nereye kadar devam edecek sanıyorsunuz?
Burdan bakınca tamamen de iyileşmiş gibi görünmüyorsunuz. Bence psikiyatrist desteği alın.
 
ilk birkaç ay bence ağır depresyona girdi ve çabalamadı o yüzden de çok öfkeliyim ona. fazla rahat davrandı fakat sonraki aylar da istese de bulamadı bulamıyor. En kötü AVMde tezgahtarlık yaparım vs diyor ama onu da ben kabul edemem mümkün değil. kendi sektöründe de bulamadı işte bir türlü. yani zaten biraz daha uzarsa bu işsizlik bitirmekten başka ne yapabilrim ki böyle evlilik mi olur
Bence ayrılın o da kendini hak eden birini bulsun belki kısmeti açılır baba olur, uğursuz gelmişsiniz adama ..
Önceki sevgilinize veya onun benzeri birine gidin size iyi gelir kendinize gelirsiniz.
 
Adam iyidir kötüdür bilemem ama sizin yaptığınız hak mı?
Siz görmediniz mi madem benimle neden evlendin dediğiniz aşağı gördüğünüz özelliklerini.
Kendinize sorunca psikolojim bozuktu ondan diyorsunuz anladık belki adamın da öyleydi başta.
Neyse yani psikolojim iyi değildi yara bandı olarak kullandım diye bir şey olamaz ya.
Sevgili ol madem dört ayda evlenme.
Bir buçuk yıl sevgili ol mesela nasıl bir yara bandı bu kısacık sürede evlenilen.
Nispet yapar gibi birilerine.
Bana hiç normal gelmedi.
Eşiniz size layık değilmiş anladık onu ama dört ayda evlenmek falan sanki biri sizi bayıltıp yerinize geçmiş gibi davranmak mantıklı gelmedi bana.
Yara bandının yanında nispet de varmış gibi geldi.
Ama size bir şey olmaz boşverin ya.
Eş de kabullenmiş ezikliğini ne güzel temiz kurtulursunuz ger türlü
 
Yarabandı ilişkiler bukadar çabuk evlenmeyi gerektirmez keşke sevgili olarak takılıp kafa dağıtsaydınız bianda nasıl evlilik olayına girdiniz ki?
Gözünüze perde inmiş o ara demekki göremediniz adamın bazı şeylerini şimdi perde açıldı herşey batmaya başlar normal. Bide siz çalışıyorsunuz adam zaten evde , yıkadığı çamaşır için minnet etmeyin. Yemek yapmanız için sizi zorlamıyomuş e bi zahmet zaten onu da kendisi yapsın dimi? Nasıl adamlar çalışırken çalışmayan kadınlara GÖREV olarak atanıyorsa ev işleri, sizin durumunuzda da ev işleri onun görevi olsun.
Buarada sevmiyorsunuz ayrılın diyecektim ben aslında.
 
her konuya aynı yorumu yazmak istemiyorum ama tam blackpill hikayesi.

ablacım sen bu adamla neden evlendin? en başta da sevmemişsin ki. iyi gelmiş evlenmişsin.

asla kadın suçlayıcı olmak istemem ama ilk önce yanlış adam seçip hamile kalmışsın bu senin sorumluluğun bir.

sonra depresyona girmişsin ağır ilaçlar kullanmışsın senin sorumluluğun iki.

daha sonra da senle aynı (senin tipini görmediğimiz için aynı diyeceğim) veya senden daha alt seviye bir adamla evlenmişsin senin sorumluluğun bu üç.

her şeye sen karar vermişsin her şeyi sen yapmışsın ama adam suçlu.

sana ağır depresyon hak ama bu adama değil öyle mi? adam da depresyonda hiç düşündün mü işten kovulmuş, kendisini beğenmeyen sevmeyen bir kadınla evli ve mide sorunu var diye aşağılanıyor sen depresyondayken kendini düzeltme çabasına girebiliyor muydun da adamı ağız kokusuyla suçluyorsun.

adam elini sıcak sudan soğuk suya sokturmuyormuş.

her şey senin seçimlerinin sonucu. boşanacaksan da adamı asla suçlama. boşan adam da nefes alsın.

bir de yarabandı falan diyip hikayenizi romantize etmeyin bence
 
peki sizce beni çok seven değer veren güvenilir aldatmayan birini vs bırakmak aptallık olur mu? ne bileyim bundan ayrılıp yine önceki şerefsiz gibi birine denk gelirim diye korkuyorum. hani her evlilikte eğer sevgi bir süre sonra azalıyorsa boşu boşuna boşanmış olmayayım bu kadar iyi birini bulmuşken.
yok abla büyük ihtimalle şöyle olacak;

şerefsiz yakışıklı "alfa" -> sonra yeniden bu evli olduğun gibi bir abi arama -> bulursan onunla egonu okşama, yaralarını sarma aşaması/ bulamazsan yine şerefsiz yakışıklı "alfa"

böyle böyle gider süreç
 
5 dil bilmeniz, yuksek lisans yapmaniz hata sonucu hamile kalmanizi engellememis, yani anlasilan o ki o egitimler cok da isinize yaramamis, daha beteri duygusal zekaniz yetersiz sanirim, birini yarabandi olarak kullandiginizi farkedememissiniz, buna inanamadim niyeyse.


Issizligi serkeşliginden degil de is bulamamasindan kaynakli mi onu da yazmamissiniz, cunku gunumuzde bir is bulmak cok zor olabiliyor.

Tek bir hataniz var, o da denkligi goz ardi etmeniz, dolayisiyla simdi adam gozunuze cirkin, kel, kokulu vs gozukuyor.

Kadin ya da erkek farketmez, eski sevgiliyle inatlasmak icin baska insanlarin canini yakmaktan geri durmayanlara cok kiziyorum. Ama bosanma konusunda haklisiniz, sehvet yoksa evliilikler bitmeli, bunu evliliginiz yarabandi diye soylemiyorum, butun evlilikler icin aynisini derim sehvet yoksa o is bitmistir (geriatrik evlilikler haric).
 
tabiki sevmiyorsan bu farklılıklar seni artık irrite ediyorsa mecbur yani bir ömür geçmez böyle, ama gelen gideni aratabilir keşke en başında hiç olmasaydı ama olmuş yani zor bi durum kültür farklılıkları, birinden tiksinmek bunlar sevginin sona erdiğini gösteriyor çünkü gözüne batıyor nefes alsa bile batacak senin hayatın senin kararların umarım hakkında hayırlısı neyse o olsun.
 
Merhaba. Tam nereden başlasam bilemiyorum ama evliliğimi bitirip bitirmeme kararı almaya çalışıyorum. 29 yaşındayım. Eşimle iki sene önce evlendik. Herkese hep derler ya kimsenin yarabandı olmayın diye. Ben farkında olmadan şimdiki eşimi yarabandı yapmışım. Eşimden önce 3 yıllık bir ilişkim vardı. Bende çok büyük bir travmaya yol açmıştı o ilişki. o dönemki sevgilim Bana sormadan beni hamile bıraktı sonra ilaç kullanmama rağmen gebelik oluşup işler ciddiye binince yani bebeği istemedi aldırdık vs. sonrasında ben psikolojik olarak rahatsızlandım. kutu kutu ilaçlar ataklar derken eşimle tanıştık ve tanıştıktan dört ay sonra evlendik. çok destek oldu bana. ne yaşadığımı bilmiyor. bir şey olmuş ama sormayacağım beraber aşarız dedi. Eğitim kültür anlamında aramızda farklılıklar vardı. ama o dönem canım o kadar yanıyordu ki önemli olanın denklik değil çok seven değer veren merhametli biriyle olmak gerektiğini düşündüm. o dönemki psikolojimle bu çok doğru bir karardı. Evlilik sürecindeyse bütün yük benim üzerimdeydi gelinliğime kadar ben aldım. Evi ben döşedim. Her şeyi kendim hallettim durumu iyi değil ailesi de destek olmuyor diye. Sonrasında da işsiz kaldı. 1 senedir de iş bulamadı. Evin çarkını yine ben çeviriyorum. kendisi de part time bir şeyler yapmaya çalışıyor.

Tüm bunlar yaşanırken daha önce gözüme batmayan şeyler aşırı batmaya başladı. Fiziksel olarak eşim bana çekici gelmiyor artık. Saçının kelliği önceden sorun değilken şimdi kel olması irite ediyor. Kronik ağız kokusu problemi var bir türlü çözemedi cinsel açıdan da yaklaşamaz hale geldim çünkü midem bulanıyor. öpüşemiyoruz. Önceden sorun etmediğim dil bilmiyor oluşu şimdi gözüme batıyor. Ben 5 dil biliyorum. Yurt dışında lisans okudum yüksek lisans yaptım vs. Başta Bunlar gözüme hiç batmamıştı çünkü adam hep gözümün içine bakıyor. Ev işlerinde yardım ediyor. İşten yorgun geldiğimde tatlılar yapıp hazırlamış oluyor. Tüm ekonomik zorluğuna rağmen özel günlerimizde borç harç kendini aşacak hediyeler aldı beklemediğim halde. Hasta olunca çorbamı yapıyor ilacıma kadar içiriyor ve aşırı sadık. inanılmaz düzgün ve güvenilir bit adam. Yani artısı çok fazla fakat bende hiç heyecan yok. Evlendiğimizden beri maddi sorunlar yaşamaktan bıktım ve sıkıldım. sadece sorun ve problem var. ne maddi derdi bitti ne cinsel problemleri. İki senede biter mi evlilik heyecanı? şehvet duymadığım biriyle evli kalmalı mıyım? Eğer boşanırsam bu kadar düzgün bir adamdan ayrıldığım için pişman olur muyum? onun ahı bir ömür üstümde mi kalır? ne yapmalıyım sizce bir evlilik sırf karşıdaki iyi insan diye devam ettirilmeli mi? Fakat bir yandan da çok gencim neden böyle hissettiğim bir evlilikte kalayım. bilmiyorum çok kafam karışık.
Duygusal boşluktan kaynaklı kavram kargaşası yaşamışsınız. Çok iyi arkadaş olabilecek birini kocanız yapmışsınız; sırf merhametli, elinden geldiğince her şeyime koşuyor diye biriyle evlenilmez, sevişemediğiniz, kokusundan bile irite olduğunuz, erkek sıfatına sokmadığınız birini sırf insan evladı gibi davranıyor diye seviyor değer veriyor diye evlenmişsiniz. Yetmiyor haliyle. Erkekler de böyle hataları çok yapıyor. Sırf az sevgilisi olmuş, devlette garanti işi olan, itaatkar, ailesinin karşısına rahat çıkarabileceği kadınlarla evlenip zar zor bi çocuk yaptıktan sonra bi daha dokunmak dahi istemiyorlar. Aynı olay.
 
Ben adama üzülmedim.
Boş yere demiyoruz evlilikte denklik onemli diye.
Ne olursa olsun aşk meşk bir yere kadar sonrasında hayatın acı gerçekleri bir bir çarpar insanın suratına.
Açıkcası eşinin sana iyi ve ideal bir eş gibi davranmasının tamamiyle eziklik psikolojisi ile oldugunu düşünüyorum.
Sana kötü davransa arkana bile bakmadan gidecegini biliyor.
Egitimi olmadan ve herhangi bir işte zanaatkar olmayan adamın kazanabileceği maksimum gelir belli.
Onda bu da olmayınca haliyle ev işleri, yemek gibi toplumumuzda kadına yüklenmiş bu görevleri yaparak ideal eş konumundaki yerini korumaya çalışıyor, sırf kadın boşamasın diye. O da yarım yamalak.
Agız kokusuna çözüm bulmamış hala ve sürekli kadına ben ezigin tekiyim deyip duruyor fazlaca irrite edici.
Kelliğine bir şey diyemem sonuçta elinde olan bir durum degil burada konu sahibesi hatalı.
Bir de tezgahtarlık yapmasını istemiyorum diyen konu sahibesi de haksız burada.
Hele bir dur çalışsın bakalım gerçekten çalışmak istiyor mu ?
Yoksa ekmek elden su gölden mi yaşamak istiyor.
Sabahın köründe yollara düşsün önce bi.
Emek harcasın.
Bu evlilikte kadın ne kadar suçluysa, erkek de suçlu.
İkisi de bu evliliğin olmaması gerektigini düşünmesi gerekiyordu.
Bir hata varsa iki tarafta da var.
Sizin de hatalarınız çoook fazla
Bu evliliğin aslında baş mimarı sizsiniz.
Adamı eleştirdim ben de ama sizin de fazlaca eleştirilecek eylemleriniz olmuş.
 
Son düzenleme:
peki sizce beni çok seven değer veren güvenilir aldatmayan birini vs bırakmak aptallık olur mu? ne bileyim bundan ayrılıp yine önceki şerefsiz gibi birine denk gelirim diye korkuyorum. hani her evlilikte eğer sevgi bir süre sonra azalıyorsa boşu boşuna boşanmış olmayayım bu kadar iyi birini bulmuşken.
Adam koca olarak beklentiyi karşılayamıyor. Hep böyle iyi kalmayacak. Erkeklik egosu diye bir şey var. Deccal gibi bişey şaşar kalırsınız. Yarın gider aldatır, 2 günlük bi kadının peşine takılır, rezil rüsva eder. Sessiz atın çiftesi pek olur derler. Erkek olarak görebildiğiniz biriyle hafif çalkantılı bir ilişki bundan daha iyi gelecek size. Hiç değilse yaşadığınızdan bişey anlarsınız.
 
Körün gözü açılınca ilk bastonunu atarmış. Yardımcı ol iş konusunda bağlantıların illaki vardır. Ağız kokusu için bir dişçiye gitsin bazen bir diş ipi bile sorunu çözüyor. Saç ekimi ya da kafaya yapışan peruk gibi bişiler var eşiniz de isterse deneyin yani tüm bunlar şehvet duymanıza engelse bunlar aşılır ama yok ben artık iyileştim onu da bırakıcam diyorsanız başka..
 
Merhaba. Tam nereden başlasam bilemiyorum ama evliliğimi bitirip bitirmeme kararı almaya çalışıyorum. 29 yaşındayım. Eşimle iki sene önce evlendik. Herkese hep derler ya kimsenin yarabandı olmayın diye. Ben farkında olmadan şimdiki eşimi yarabandı yapmışım. Eşimden önce 3 yıllık bir ilişkim vardı. Bende çok büyük bir travmaya yol açmıştı o ilişki. o dönemki sevgilim Bana sormadan beni hamile bıraktı sonra ilaç kullanmama rağmen gebelik oluşup işler ciddiye binince yani bebeği istemedi aldırdık vs. sonrasında ben psikolojik olarak rahatsızlandım. kutu kutu ilaçlar ataklar derken eşimle tanıştık ve tanıştıktan dört ay sonra evlendik. çok destek oldu bana. ne yaşadığımı bilmiyor. bir şey olmuş ama sormayacağım beraber aşarız dedi. Eğitim kültür anlamında aramızda farklılıklar vardı. ama o dönem canım o kadar yanıyordu ki önemli olanın denklik değil çok seven değer veren merhametli biriyle olmak gerektiğini düşündüm. o dönemki psikolojimle bu çok doğru bir karardı. Evlilik sürecindeyse bütün yük benim üzerimdeydi gelinliğime kadar ben aldım. Evi ben döşedim. Her şeyi kendim hallettim durumu iyi değil ailesi de destek olmuyor diye. Sonrasında da işsiz kaldı. 1 senedir de iş bulamadı. Evin çarkını yine ben çeviriyorum. kendisi de part time bir şeyler yapmaya çalışıyor.

Tüm bunlar yaşanırken daha önce gözüme batmayan şeyler aşırı batmaya başladı. Fiziksel olarak eşim bana çekici gelmiyor artık. Saçının kelliği önceden sorun değilken şimdi kel olması irite ediyor. Kronik ağız kokusu problemi var bir türlü çözemedi cinsel açıdan da yaklaşamaz hale geldim çünkü midem bulanıyor. öpüşemiyoruz. Önceden sorun etmediğim dil bilmiyor oluşu şimdi gözüme batıyor. Ben 5 dil biliyorum. Yurt dışında lisans okudum yüksek lisans yaptım vs. Başta Bunlar gözüme hiç batmamıştı çünkü adam hep gözümün içine bakıyor. Ev işlerinde yardım ediyor. İşten yorgun geldiğimde tatlılar yapıp hazırlamış oluyor. Tüm ekonomik zorluğuna rağmen özel günlerimizde borç harç kendini aşacak hediyeler aldı beklemediğim halde. Hasta olunca çorbamı yapıyor ilacıma kadar içiriyor ve aşırı sadık. inanılmaz düzgün ve güvenilir bit adam. Yani artısı çok fazla fakat bende hiç heyecan yok. Evlendiğimizden beri maddi sorunlar yaşamaktan bıktım ve sıkıldım. sadece sorun ve problem var. ne maddi derdi bitti ne cinsel problemleri. İki senede biter mi evlilik heyecanı? şehvet duymadığım biriyle evli kalmalı mıyım? Eğer boşanırsam bu kadar düzgün bir adamdan ayrıldığım için pişman olur muyum? onun ahı bir ömür üstümde mi kalır? ne yapmalıyım sizce bir evlilik sırf karşıdaki iyi insan diye devam ettirilmeli mi? Fakat bir yandan da çok gencim neden böyle hissettiğim bir evlilikte kalayım. bilmiyorum çok kafam karışık.
Olabilir insanlar birbirinden soğur, enerjiler değişir, hisler değişir neden vebal olsun ki?

Ağız kokusu en İnce cizgimdir o insanın içi dışı altınla kaplı olsa da mümkün değil yaklaşamam ben.

Hayat bu tekrar kiminle karşılaşacağımızı bilemeyiz ama adam biraz daha kendisine baksa ve biraz baskın biri olmaya başlasa sorun kalmayacak sanırım, o fazla pasif olmuş sanki..
 
Ben adama üzülmedim.
Boş yere demiyoruz evlilikte denklik onemli diye.
Ne olursa olsun aşk meşk bir yere kadar sonrasında hayatın acı gerçekleri bir bir çarpar insanın suratına.
Açıkcası eşinin sana iyi ve ideal bir eş gibi davranmasının tamamiyle eziklik psikolojisi ile oldugunu düşünüyorum.
Sana kötü davransa arkana bile bakmadan gidecegini biliyor.
Egitimi olmadan ve herhangi bir işte zanaatkar olmayan adamın kazanabileceği maksimum gelir belli.
Onda bu da olmayınca haliyle ev işleri, yemek gibi toplumumuzda kadına yüklenmiş bu görevleri yaparak ideal eş konumundaki yerini korumaya çalışıyor, sırf kadın boşamasın diye. O da yarım yamalak.
Agız kokusuna çözüm bulmamış hala ve sürekli kadına ben ezigin tekiyim deyip duruyor fazlaca irrite edici.
Kelliğine bir şey diyemem sonuçta elinde olan bir durum degil burada konu sahibesi hatalı.
Bir de tezgahtarlık yapmasını istemiyorum diyen konu sahibesi de haksız burada.
Hele bir dur çalışsın bakalım gerçekten çalışmak istiyor mu ?
Yoksa ekmek elden su gölden mi yaşamak istiyor.
Sabahın köründe yollara düşsün önce bi.
Emek harcasın.
Bu evlilikte kadın ne kadar suçluysa, erkek de suçlu.
İkisi de bu evliliğin olmaması gerektigini düşünmesi gerekiyordu.
Bir hata varsa iki tarafta da var.
Sizin de hatalarınız çoook fazla
Bu evliliğin aslında baş mimarı sizsiniz.
Adamı eleştirdim ben de ama sizin de fazlaca eleştirilecek eylemleriniz olmuş.
Bak bu da cok dogru bir bakis acisi olmus ama bisey eklemek isterim, bu erkek kisisi bence iyi davrandigi icin yaranamiyor, kotu davransaydi hersey baska turlu olurdu.
 
Merhaba. Tam nereden başlasam bilemiyorum ama evliliğimi bitirip bitirmeme kararı almaya çalışıyorum. 29 yaşındayım. Eşimle iki sene önce evlendik. Herkese hep derler ya kimsenin yarabandı olmayın diye. Ben farkında olmadan şimdiki eşimi yarabandı yapmışım. Eşimden önce 3 yıllık bir ilişkim vardı. Bende çok büyük bir travmaya yol açmıştı o ilişki. o dönemki sevgilim Bana sormadan beni hamile bıraktı sonra ilaç kullanmama rağmen gebelik oluşup işler ciddiye binince yani bebeği istemedi aldırdık vs. sonrasında ben psikolojik olarak rahatsızlandım. kutu kutu ilaçlar ataklar derken eşimle tanıştık ve tanıştıktan dört ay sonra evlendik. çok destek oldu bana. ne yaşadığımı bilmiyor. bir şey olmuş ama sormayacağım beraber aşarız dedi. Eğitim kültür anlamında aramızda farklılıklar vardı. ama o dönem canım o kadar yanıyordu ki önemli olanın denklik değil çok seven değer veren merhametli biriyle olmak gerektiğini düşündüm. o dönemki psikolojimle bu çok doğru bir karardı. Evlilik sürecindeyse bütün yük benim üzerimdeydi gelinliğime kadar ben aldım. Evi ben döşedim. Her şeyi kendim hallettim durumu iyi değil ailesi de destek olmuyor diye. Sonrasında da işsiz kaldı. 1 senedir de iş bulamadı. Evin çarkını yine ben çeviriyorum. kendisi de part time bir şeyler yapmaya çalışıyor.

Tüm bunlar yaşanırken daha önce gözüme batmayan şeyler aşırı batmaya başladı. Fiziksel olarak eşim bana çekici gelmiyor artık. Saçının kelliği önceden sorun değilken şimdi kel olması irite ediyor. Kronik ağız kokusu problemi var bir türlü çözemedi cinsel açıdan da yaklaşamaz hale geldim çünkü midem bulanıyor. öpüşemiyoruz. Önceden sorun etmediğim dil bilmiyor oluşu şimdi gözüme batıyor. Ben 5 dil biliyorum. Yurt dışında lisans okudum yüksek lisans yaptım vs. Başta Bunlar gözüme hiç batmamıştı çünkü adam hep gözümün içine bakıyor. Ev işlerinde yardım ediyor. İşten yorgun geldiğimde tatlılar yapıp hazırlamış oluyor. Tüm ekonomik zorluğuna rağmen özel günlerimizde borç harç kendini aşacak hediyeler aldı beklemediğim halde. Hasta olunca çorbamı yapıyor ilacıma kadar içiriyor ve aşırı sadık. inanılmaz düzgün ve güvenilir bit adam. Yani artısı çok fazla fakat bende hiç heyecan yok. Evlendiğimizden beri maddi sorunlar yaşamaktan bıktım ve sıkıldım. sadece sorun ve problem var. ne maddi derdi bitti ne cinsel problemleri. İki senede biter mi evlilik heyecanı? şehvet duymadığım biriyle evli kalmalı mıyım? Eğer boşanırsam bu kadar düzgün bir adamdan ayrıldığım için pişman olur muyum? onun ahı bir ömür üstümde mi kalır? ne yapmalıyım sizce bir evlilik sırf karşıdaki iyi insan diye devam ettirilmeli mi? Fakat bir yandan da çok gencim neden böyle hissettiğim bir evlilikte kalayım. bilmiyorum çok kafam karışık.

Yeni olan şeyler değil. Bile bile adamıda kullanmışsın. Boşuna dememişler körün gözleri açıldığında ilk bastonunu kırar diye.
Boşan tabi adamada yazık.
 
X