Yalnız bebek bakmak

Değişik gelmesi normal çünkü kedi annesi olmaya benzemez. İnsanlar doğumdan sonra ne yaşayacaklarını biliyorlar, zorluk çekeceklerini, hayatlarının değişeceğini biliyorlar. Bilmedikleri şey ne hissedecekleri. Yeğeninize bakarken zorluk çekmiş olabilirsiz, biz duygu durumlarından bahsediyoruz. Aynısını hissetmeniz mümkün değil.
Kedi annesi deyip laf çakmışsın güya fakat onore oldum. Bak ne demişim, ne hissedeceğimi biliyorum o yüzden çocuk doğurmak istemiyorum. Herkes anne olmak zorunda değil. Yani keşke herkes bi stajyerlik yapsa zorlanacağını anlayınca toplumun dayatması diye doğurmasa. Burada lafım konu sahibine asla değil, sadece anayım ben ana, doğurmayan bilemez, evlenmeyen bilemez deyip ama başkalarının yaşadıklarını yaşamadıkları halde yorum yapanlara. Annemi çok seviyorum, benim için gerçekten de kutsal bir varlık fakat annelik kutsal değil. Her dokuz ay karnında taşıyan kutsal değil. O kadar mükemmelse bu kadar sorunlu insan neden var. Beni anladınız umarım bu kez. İyi geceler
 
Kedi annesi deyip laf çakmışsın güya fakat onore oldum. Bak ne demişim, ne hissedeceğimi biliyorum o yüzden çocuk doğurmak istemiyorum. Herkes anne olmak zorunda değil. Yani keşke herkes bi stajyerlik yapsa zorlanacağını anlayınca toplumun dayatması diye doğurmasa. Burada lafım konu sahibine asla değil, sadece anayım ben ana, doğurmayan bilemez, evlenmeyen bilemez deyip ama başkalarının yaşadıklarını yaşamadıkları halde yorum yapanlara. Annemi çok seviyorum, benim için gerçekten de kutsal bir varlık fakat annelik kutsal değil. Her dokuz ay karnında taşıyan kutsal değil. O kadar mükemmelse bu kadar sorunlu insan neden var. Beni anladınız umarım bu kez. İyi geceler

Onore olmanızı anlıyorum, benim de kedilerim var :) yahu benim de söylemeye çalıştığım şey şu, örneğin annemiz vefat ettiğinde çok üzüleceğimizi biliriz. Ama annemiz vefat ettiğinde gerçekten anlarız nasıl bir şey olduğunu. Ben annemin vefat ettiğini ilk kez harçlığım bitip teyzemden para istemek zorunda kaldığımda anlamıştım mesela. Anayım ana diye sünnet annesi tripleri değil bu gerçekten, bazı olayları yaşamayan bilemiyor bu hayatta. Doğum gibi, vefat gibi, deprem gibi. Vücutta veyahut zihinde travma etkisi yaratan olgular bunlar. yoksa kimseyi aşağılamak için ya da algısını küçümsemek için söylenmiyor inanın.
Cevapları Anayım ana tribi olarak görmediğim için kutsallıkla ilgili cümlelerinize sadece katıldığımı söyleyebiliyorum, böyle bir kesim olduğu da yadsınamaz. Ama bu konu başlığında yok bence. Sevgiler.
 
İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
Bazen yaş geçince gerçekten bakmak daha mı zorlaşıyor diye düşünmeden edemiyorum bunu söyleyen çok oldu zamanla uyku düzeni olur alışırsınız inşallah
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki.

Aynı şeyleri ve daha fazlasını yaşadım.

Oğlum kolikti ve hiç ama hiç uyumuyordu. Gece yarısı 3 te 4 te karnına sıcak su torbası koyarak kakasını yaptırıyordum. Yapınca biraz rahatlıyordu ama yine uyumak yok.

O kadar zordu ki benim için. Normal doğum dikişlerim patladı düşün. Çünkü 1 dk bile durmadım.

3. Ayda düzelir dediler. Düzelmedi.
6 da düzelir dediler. Düzelmedi.
9 u bekle dediler. Eh işte biraz toparladı :)) şimdi 1 yaşında. Daha yeni yeni gece biraz uyumaya başladım.

Bu iş asla destek almadan olmuyor. Eğer anne,kv gelebilirse. Ara ara dönüşümlü olarak gelebilirler. Ben çok sık anneme gittim. Gidince 1 ay kaldım mesela. Kv yi çağırıyordum. O da gelince 15-20 gün kalıp gidiyordu. Öyle öyle 1 yaşına getirdik.

Annelerden ümit yoksa, maddi olarak da imkan varsa, gün içinde bir yardımcı gelebilir. 3-4 saat bile yeter sana. Biraz rahatlarsın. Şehrine göre değişir ama ortalama 500-800 arası birşey olur fiyat olarak.

Ya da başka akraba varsa, o ara ara yardıma gelebilir.

Sonuç olarak, tek olmak çok zor ve anneyi çok geriyor. Sen gerilince de bebek daha da huysuzlaşıyor.

Ha bir de, tracy hogg un kitaplarını okuyabilirsin. Mahallenin en mutlu bebeği adlı kitabı da. O da harvey karp ın. Sana biraz yön gösterir.

Bebeğin eğer çok az uyuyorsa %99 aç kalıyordur. Yetmiyordur yediği. Bunu da biraz gözden geçir.
 
Gerçi şuan hala sıkıntım bitmedi :)))

Güya 1 yaşından sonra işe başlayacaktım. Oğlum o kadar zor bir çocuk ki. Anneanne, babanne veya bir başkası asla tek başına bakamıyor. Oğlumun bakımı için 2-3 kişiye ihtiyaç duyuluyor :KK70:

O yüzden ücretsiz iznimi 2 yıla uzattım.

Bu sebeple, hele böyle gergin anneler, mutlaka destek almalı.

Allah kolaylık ve sabır versin.

Büyüyor ama sıkma canını :)))
 
Kadınlar arasında dokunulmaz kişileri bilmiyor musunuz yoksa?
1-Çocuklar
2-Hamileler
3-Lohusalar

Bunlara asla git geri denmez, denemez. İstedikleri kadar yanlış yapsınlar, yanlış düşünsünler "ama onların psikolojisi, ama çocuk, ama şöyle ama böyle bla bla" demek durumundayız. O kadar anlayışlıyız. Bir yandan da dün kocasından dayak yemiş psikolojisi alt üst olan kadına "sende kafa yok dün dayak yemişsin bugün boşan" diyebilecek kadar da küheylanız.

İlk yorum yapan üyeye fazla yüklenilmiş. Şahsen ben kendi kardeşimi çekemedim bebekken, kaldı ki yeğene bakacağım. Bana güvenerek doğurmadığına göre hiç de öyle saatlerce bakamam. Bir insan kendi çocuğuna bir zahmet bakmak zorunda ama kimse yeğenine bakmak zorunda değil. Bu sebeple açıkçası bu üyenin yaptığını daha ulvi bir şey olarak gördüm.
 
canım bunlar normal süreçler hissettiklerim öyle bak sezeryan psikolojisini iyi biliyorum ama sağlık ne olursa olsun annenizi çağırın gelsin bişey yapmadan dursa bile yanında biri olduğunu bilmek rahatlatıyor gerekirse ağlayın zorlayan biri olsun ilk kızımda yalnızdım ve yanında olsam sarılıp geçicek bunlar demek isterdim çocuk büyüyünce hiç hatırlamıyorum emrin ol rahatla ve herkes aynı şeyleri yaşıyor unutma
 
Bende 1 hafta sonra tek basinaydim. Esim isten gelip yardim ederdi 3 saat falan anca uyurdum. Sonra bebegin rutinine gore kendimi sekillendirmeyi ogrendim. Onunla is yapmayi ogrendim. O uyanikken kucagimda bir cok seyi yapardim. Is bitince onunla birlikte uyurdum. Detayli temizligi esimin evde oldugu gun birlikte yaptik. Bir cok gun yemek hic yapmadim. Saolsun her aksam esim yapti ikimizede. Bazen emzirip esime birakip markete rek gittim ki moral oluyor gercekten. Bir arkadas derdiki bana dogumdan sonra bim markete gitmek be parise gitmek gibi gelecek dogruymus. Cok moral veriyo. Ev temiz olacak diye kasmayin siz annesiniz ben titiz bir insandim bebegimle cok remiz olacak demedim sadece evi topladim. Kendime yemek hazirlarken ana kucagina yatarsa yatirdim olmadi hizli yemeklerden yedim. Olursa aksam esin varken o bebege bakarken fazla yemek yap gun icinde kucaginda bebeginde olsa isitip yiyebilirsin. Bu arada 5 6 saat uyumak bence mukemmel bir saat kucumseme
 
Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,

Bu tepkinizi yeğeninizin annesine göstersenize bir de bak sizin başınıza atıp gitmiş çocuğu kendisinin anne olurken aklı neredeymiş? Bayılıyorsunuz çaresiz insanları rencide etmeye.

Konu sahibi, ben anne değilim ama ilk zamanlar ne kadar zor olduğunu tahmin edebilirim. Tamamen size muhtaç bir bebeğe alışma süreciniz de olacak. O size muhtaç, öyle düşünün. Hiçbir şeyi kalkıp kendi yapamaz, ilgiye, sevgiye ihtiyacı var. Zamanla birbirinize alışacaksınız ve hatta bir süre sonra birilerine bırakmak dahi istemeyeceksiniz.
 
cocuklari baskalarina guvenerek dogurmayin ya sonra beklediginiz yardim.gelmeyince boyle bebek bakmada bocaliyorsunuZ...cok duyar olduk boyle konulari..kimseye minnet duygusu olmadikca daha bi siki sariliyo insan bebegine

Bunu siz mi diyorsunuz Allah aşkına? Daha kendi çocuğunuza bakmaktan acizsiniz, birilerinin başına atıp gezme tozma derdindesiniz. Eski konularınız ortada ayan beyan, bir de burada süper annelik taslıyorsunuz. Şaka gibisiniz. Burada cidden bilen de konuşuyor bilmeyen de.
 
Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,
Lohusa bir anneye bu kadar yüklenmeyin.Öyle zannetmiyordu elbet ama doğum sancısı +sezeryan (ki gerçekten çok acı verici bir durum) özellikle hormonlardaki büyük dalgalanmalar ,bir çocuk sorumluluğu,hayatın değişmesi,uykusuzluk,dikiş yerlerinde ağrı rahimde ağrı bunların bir araya gelmesi çok çok fena. Şu an bir yenidoğan bebek verseler hiç sıkıntısız tıkırtısız 3.5 aylığa getirebilirim ama o ilk zamanlar bunlar çok zor ..

Konu sahibi geçecek bu günler,elbette alışacaksın bebeğine.Rahat hareket etmeye başladığında daha kolay olur.Ayrıca mahallenin en mutlu bebeği kitabını acilen okumanı tavsiye ederim orada bütün ayrıntılar yazıyor. Bebeğini hafif kundak yaparak yatır karnını güzelce doyur gazını çıkar (sütün yoksa bir müddet mama ver) hafif kundakla hafif meyilli sola doğru yatır 2 saat uyur muhtemelen her uyuduğunda sen de uyu..Eşin varken kendine gün içinde atıştıracak şeyler hazırlayıp buzluğa koy mesela hazır yufkadan börek vs. aparatifler.Onları buzluktan çıkarır yersin ..Gazlı şeyler ve gaz yapan şeyler tüketmemeye çalış.Mutlaka günde 1 çay kaşığı kadar kimyon ye.Bol su iç ..Her gün kendine bak saçlarını tara hafif makyaj yapıyosan yap güzel hareketli müzikler dinle bebişinle.Modunu yükseltmeye çalış,herşey daha güzel olacak.Aslında yalnız olmak daha iyi her kafadan bir ses çıkmaz en azından.
 
napsın kadın doğurduğu çocuğu geri mi soksun? bu ne faydasız bi yaklaşım yahu. annelik herkeste aynı durumlarla tezahür edecek diye bi kaide yok. ayrıca siz 16 saat bakıyosunuz o 24 saat.
Ve o annesi sizin yiğeniniz yani nasıl baktığınız meçhul yada anne kadar iyi bakamıycsgonız kesin ! Yani insanlar dertlerini anlatıyor burda hemen tersliyorsunuz nasıl insanlarsınız anlamıyorum ki biraz empati yapın sizinde başınıza gelebilir yani burda bi kesim var birileri derdini anlatsada onları bi terslesem düşüncesinde olan yazık yaaaa !!!! Canım yanlış oldu o yiğene bakan kıza yazıcaktım yeni üyeyim beceremedim sanırım.
 
Tavsiyem
Bebek uyuduğunda iş yapma uyu
Misafir geldiğinde kucagına almalarına izin ver sende oturma uzan
Veya misafir geldiğinde yakınlık derecesine göre işleri gelen kişi ile paylaşarak yap yada duşa gir yoksa asla yıkanamazsın
 
Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,

Siz bebeğin annesine kızıp hıncını konu sahibinden çıkarıyorsunuz sanırım ?
 
Yalnız büyütmek gerçekten çok ama çok zor. Çok özlediğim şeyler sıcak kahve çay değil,kapimda kimse mizmizlanmadan tuvalete gitmek ya da sırf canım istedi diye dus almak mesela.
Çok ama çok uykusuzum,yorgunum,ve kadını anlamayan yine kadın , üzücü..

Sağlıkla büyümelerini sabırla bekliyorum
 
Canım
İkimizin de annelerden falan pek hayır yok.
Yaş sağlık durumlarını katarsak kendilerince onlar da haklı.
Ama bu yaşadığım zorluğu değiştirmiyor.
Cumartesi günü doğum yaptım, normal isteyip, 30 saat sancı çekip, artık durum kritikleşince sezaryen olmak zorunda kaldım.
Zaten kendimi yarım insan gibi hissediyorum, üstüne de hayatımda ilk defa bebek bakımını tek başına üstleniyorum.
Kaç gündür eşim ilgileniyodu ama bugün ve sonrası artık işe gitmek zorunda.
Bugün saatlerce uyumayınca bir ara çıldırıyorum sandım.
Gaz, mama, alt herşeyi tek tek kontrol ede ede anca 5-6 saatte uyutabildim.
Hergünüm nasıl böyle geçecek diye düşünüyorum.
Bebeğini tek başına büyütmüş başka anneler varsa, verecekleri tavsiyeler ve cesarete ihtiyacım var.
Biraz da modum da düşük bu sıralar, o sebeple gerçekten morale ihtiyacım var.
Canım moral bozacak bısey yok bdnde çocuğa tek baktım annemler cok uzak kv cok uzak esımle beraber baktık ogluma kendı bildiğim gıbı baktım kimse karışmadan dert etme gelıyor gecıyo bu günler
 
Yegenimi buyutuyorum ,altini ciziyorum yegenim,dogdugu gunden beri yanimda ,su an 3,5 aylik son 2,5 aydir gunde 16 saat benimle napiyim cildiriyim mi ?
Anne olurken akliniz neredeydi acaba merak icerisindeyim ,
Ne sandiniz fotograf cektirip sonra birileri gelip bakiyor mu ,
Herkes yalniz buyutuyor ,bende ilk defa bakiyorum,
Altını çiziyorum yeğenin
9 ay o vucüdun yükü hormon değişikliği patlıycak gibi göğüsler sezeryansa bir karış dikiş ve eğer kötü bi ameliyatsa sana kalan bel ve baş ağrısı şişkin bir göbek yokken rahat bakarsın cnm
Doğurda gel bakalım
Ne kadar kolaysınız ya bi bitmediniz be
Kadın buraya yardım için gelmiş senin söylemine bak
Bir kadın olarak söylüyorum sana YAZIK
 
X