Kusura bakma yalcinhavva75 söyleyeceklerim biraz ağır olacak. Burada her hamile kalma, eşinin askerden dönmesini bekle diyene "etraf baskısı, cahillik abla, " vs vs. demişsin de o dile getirdiğin cehaletin farkında bile olamayacak kadar küçüksün.
Çocuk çevre istiyor diye yahut eşinin yokluğunda kendini avutmak için yapılan bir "araç" değil maalesef. Kaldı ki bağımlı gibi yaşıyorsun resmen, kendine ait bir hayatın bile yok. Çocuğum da benim yaşadığımı yaşamaz, izin vermem deme o yüzden. Çocuk olunca bitecek mi sanıyorsun o çevre baskısı? Önceden tek başına katlandıklarının daha fazlasıyla çocuğunla mücadele edeceksin.
Sanki dünyada adam kıtlığı varmış gibi 18 yaşında evlenip, çocuk yapma yetisine sahipsen üstüne bir de buraya konu açıp akıl danışacak imkanın ve yeteneğin varsa aldığın cevaplara "bir cahillikti oldu" deme lüksün yok.
Hem sen hamileliği çok mu kolay sanıyorsun çocuktan ziyade? Haydi hamile kaldın, eşin yanında yok. Hormonal durumları geçtim. Gebelik muayenelerini ve hatta doğumunu bile göremeyecek belki. Senin ne yaşadığını hiç anlamayacak. Askerden gelecek hooop kucağına ağaç kabuğundan çıkmış gibi hazır çocuğu vereceksin, babalık içgüdüsü sıfır. Üstüne askerlik sonrası psikolojisi.
Nasıl hamile kalırsın bilmiyorum ama şu an istediklerin gerçekleşir de, 5 sene sonra "Kk'daki ablalar beni uyarmıştı. Dinlemedim. Elaleme taptım, " diye pişman olmazsın umarım gencecik yaşında yaşadıklarına.