• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yaklaşık 1 yıldır bu konuyu yazmayayım dedim ama olmuyor.

Eşiniz sizle kötü olmaktan zerre korkmuyor, ama arkadaşıyla kötü olmaktan korkuyor. Bu nasıl bir durum daha eşiniz aile kavramını oturtamamış. Zaten bu düşşncesiz empatiden yoksun erkekler yüzünden olan hep bize oluyor. Ben de sana başıma gelen bir olayı anlatayım:
Eski eş kişisinin çoook yakın çocukluktan beri görüştüğü bi arkadaşı var. Ben bu arkadaşı ve eşiyle evlendikten sonra eşiminde isteğiyle görüşmeye başladım. Aman yarabbim böyle bir kadın olamaz. Tamamen hazımsız çirkef kıskanç laf sokan cahil bi insan. Bildiğin cahil. Ben görüşmek istemiyorum dedikçe eşim “Ben arkadaşımla bir ömür görüşücem” derdi. “Evlerine gidip gelicez” derdi.bende o yüzden onun eşiylede muhatap olmak zorunda kaldım. Asla yanımda olmadı eşim. Sonra ne oldu ? Bu kadın bizim hakkınızda dedikodu çıkardı. Ve ilişki tamamen bitti. Senin yaşadığını çok iyi anlıyorum. Eşinle halletmen lazım durumu. Senin sorunun anlayışsız komşuların değil anlayışsız eşinArkadaşıyla kötü olmayı göze alsın ve sizde bebeğinizle rahat edin bitti gitti buladar basit.
 
İnanın ben de kırgınım kızıyorum ama ağzımı açsam ne değişecek bilmiyorum arkadaşım da arkadaşım diye tutturdu ve ben her bu konuyu açmamda incitilmekten, vefasız anlayışsız damgası yemekten yoruldum. Eşime de nasıl davranacağımı şaşırdım. ☹️ Onlar kadar değerim yok galiba artık öyle düşünüyorum. Son kez karşıma alıp konuşacağım çünkü konuşmadan da olmuyor beni onlar için yine kırarsa gideceğim bu evden.
El iyisi bir koca daha bende de var bir tane . Öncelik çekirdek ailesi olmalı ama böylesinin önceliği farklı. Ne yapsan düzelir bilmiyorum kelin ilacı misali. Eşinle Mehmet'in arasını bozmak lazım. Ama nasıl bunu bulmalısın .
 
Erkekler için sorun olmuyor ki? Ev temiz mi ikramlık bir şey var mı bu tarz şeyler yapmadıkları için anlamıyorlar ve onlara göre herkes gelsin gitsin..

Ayrıca ne yüzsüzler be, insan sürekli gelmeye çekinir utanır.. bu tarz durumlarda en iyi çözüm dinsizin hakkından imansız gelir taktiği bence. Ben de hiç sevmiyorum sürekli gezip misafirliğe gitmej falan fakat bence lütfen yapın sık sık gidin oturun sürekli emrivaki yapın gidin anca bu şekilde anlar o bayan arkadaş bence. Lütfen bunu yapın
 
Ya insanları illaki kusturmeye gerek yok bence. Onlar gelince odaya çekilmeler, yüzlerine bakmayarak onları istemediğini göstermeye çalışmalar falan.. bunlar olgun bir insanın yapabileceği şeyler degil. Açıkca konuşup bir bebegim var ve enerjimin büyük kısmını ona harcıyorum. Kalanı eşime eve ancak yetiyor. Sizinle görüşmek güzel ama bu kadar sık görüşemeyiz biz artık. Samimiyetimize güvenerek konuşuyorum sakim kırılma. Irtibati koparmayalım ama ben bir süre toparlayayım kendimi, çok yoruldum bu ara. Sonra sizi ararız yine... falan gibi birşeyler söyleyebilirsin.
 
Bir yıldır çektiğim bir sıkıntı var. Nasıl başlasam nereden başlasam bilmiyorum. 1 yıldır içime atıyorum eşim hariç kimseye serzeniş etmiyorum ama eşim de çözüm bulamıyor artık üstelik tartışmalarımızın ana konusu haline geldi bu sorun.

Eşimin evli bir arkadaşı var. Yeni evliler 1 yıl önce bu zamanlar tanışayım eşiyle dedim yemeğe davet ettim. Tanıştık hoş insanlardı başta. Onlar çağırdı biz çağırdık 3 ayda gayet samimi olmaya başladık bu çiftle. Bilgili ve sohbetleri hoş iyi insanlar bunu inkâr edemem. Ama sorumluluk duyguları ve sağduyuları pek yok bunu zamanla anlayıp soğumaya başladım. Benim bir bebeğim var haliyle sorumluluklarım büyük yüklerim ağır hem ev hem çocuk vs. Eskisi gibi sabahlama lüksüm yok ortam yapma lüksüm yok. Gel gelelim bunu bizim arkadaşlar anlayamıyor. Öğrenci evi gibi evleri var resmen o hayatı yaşıyorlar ve bizim de buna uymamızı bekliyorlar.
Bir geliyorlar saat 2 lere kadar kalkmıyorlar. Sabah ezanını duyduğumuz bile oldu. Gidin de denmiyor ve çok samimi olduğumuzu düşündükleri için çekinmeleri de kalmadı. 2 güne bir görüşelim diyorlar ve hiç kendileri davet etmiyorlar sadece gelmek istiyorlar. Çat diye arayıp müsait misiniz sizin eve yakınız gelelim diyorlar. Evde değiliz desek ışıkları görürler evlerimiz de çok yakın bir sokak aşağıdalar. Ve ne hikmetse sizin eve yakınız müsait misiniz diyorlar evde değiliz deme şansımız olmuyor.
Ben çok rahatsızım bu durumdan. Herkesin bir aile yaşantısı var işi var gücü var yorgun olabiliyorum resmen emrivaki yapar gibi geliyorlar.
Sözde samimiyiz, kız bana sabahtan akşama kadar yazar ama akşam müsait misiniz gelelim mi diye bir mesaj atmaz kocası kocamı arar. Bir çocuğum var zaten eve çocuğa zor yetişiyorum yorgun oluyorum çat diye gelmeleri artık gerçekten sinirlerimi bozuyor. Az önce mesaj atmışlar eşime, benim uyuduğumu söyle dedim. Üstüne aradılar uyanamaz mı falan demişler saçmalığa yüzsüzlüğe bakın.
En çok zoruma giden de şu, geçenlerde eşimle kötü kavga etmiştik sebep de eşimin bana sormadan bunlara müsaitiz demesiydi. O sinirle akşam üstü çıktım yürümeye hava almaya. Sinirden ağlıyordum. Bunlar da bize geliyordu yolda karşılaştık sinir krizi halinde olduğum için yolumu değiştirdim eşim de peşimden geliyordu. Neyse parka gittik ben oturdum sakinleştim. Sakince konuşup derdimizi çözeceken resmen takip etmişler pat diye damladılar yanımıza. Beni yine aldı bir sinir. Kavga ettiğimizi de öğrendiler tabii. Sokaktan geçen bile anlardı benim halimden onlar anlamadılar. Eşim nezaketen çay hazır siz de gelin isterseniz dedi ve GELDİLER! Bunlar kavga etmiş başbaşa bırakalım, sorunlarını çözsünler demediler. Ben yüzlerine bile bakmadım geçtim balkonda ağladım akşam boyu. Onlar da resmen ben balkonda sinir krizi geçirirken güldüler eğlendiler.
O günden beri devamlı bahane üretiyorum yorgunum halsizim vs. Eşim bana sormadan müsaitiz demiyor artık. Eşim çıkıyor dışarıda erkek erkeğe görüşüyor çok isterse. Kızın mesajlarına da eskisi gibi cevap vermiyorum.
Arada eşim olmasa hepten irtibatı kesicem.
Ama yüzsüzlükleri, az önce arayıp uyanamaz mı diye sormaları sinirlerimi zıplattı. Ben hayatımda böyle sülük gibi yapışan insanlar görmedim daha. Ve bu soğukluğuma, reddetmelerime rağmen hâlâ 2 güne bir arıyorlar deli oluyorum.
Biz bu insanlar yüzünden çok tartıştık eşimle. Tiksinmemek elde değil içimi dökmek istedim kusura bakmayın.

Not: Eşim arkadaşıyla kötü olmak istemiyor araları gayet iyi çocukluktan arkadaşı kendisi. Ve eşim bu durumdan benim kadar rahatsız değil. En son ben mecbur muyum dedim tamam biz görüşmek istedikçe dışarıda görüşürüz o zaman Mehmet'le dedi. Yani bana görüşmem için baskı yapmıyor ama kökten irtibatı kesmemi de istemiyor Mehmet'le arası bozulur diye. Eşime göre ben abartıyorum böyle yaparsam çevremde insan kalmazmış yalnız kalırmışım o kadar yardımları dokunmuş vs. Kısacası açık açık görüşmek istemiyorum diyemiyorum kıza eşimden dolayı. Ve eşimin bu inatla görüşmek istemesi yanlış algılanmasın eşim tüm arkadaşlarına karşı aynı böyle. Çok aşırı misafir sever kendileri. Ailemden bile bazen ben usanırım çok geliyorlar kalıyorlar diye ama eşim usanmaz. Kalabalığı sohbeti seviyor kendisi kim olursa olsun.

Bu olay bu dereceye gelmeden sinirleriniz harap olmadan çözülmeliydi çok yüz vermişsiniz. Beleşçilik yapmaya alışmışlar. Terbiyesizlikten ileri artık bunların yaptıkları. Yavaş yavaş azaltın mesajlarınızı da. Siz balkonda sinir krizi geçirirken içeride hergün görüştüğü kişileri misafir ağırlama derdine düşen eşinize de pes doğrusu. O insanlar insan olsa siz balkondaydım içerde rahat oturmaz size neye üzüldüğünüzü sorup öğrenmeye çalışır teselli etmek isterlerdi. Ben ta burdan tiksindim onlardan.
 
Yetişkin bir insanın yalan söylememesi gerektiğini düşünüyorum. Karşınıza alıp benim çocuk gibi çok büyük bir sorumluluğum var. Sana bu yüzden artık ayak uyduramıyorum. Aşırı yorgun düşüyorum. Samimiyetinize güvenerek beni anlamanı umuyorum dersin. Ben görüşmek istediğimde sana haber veririm diyede belirtirsin. Buna alınıp küsecek insanında alnını karışlarım ben. Eşiniz bu konuşmaya laf edemez heralde. Ayrıca ev sizin kaleniz. Buraya kimi ne kadar dahil edeceğiniz sizin insiyatifiniz. Arar müsait değilim dersiniz olur biter açıklamaya bile gerek yok.
Ben eşinizle sakin bir konuşma yapma taraftarıyım. Çocuklu bir eve gelip ev hanımı yorgunluktan uyuya kalıp içeride yatarken misafirin sabahlara kadar oturanın Bi sizde gördüm ben. Bu sana garip gelmiyor mu sence bu normal mi diye bir sorun eşinize. Evet garip derse biz bu insanlar için niye huzurumuzu bozuyoruz dersin. Çocuk olan bir evde sabahlara kadar olan misafirlik bana fazlaca abes geldi. Eşinize sert çıkmanın zamanı gelmiş. Çünkü bu durumun en büyük sorumlusu eşiniz
 
Boyle bir insan turu var gercekten, surekli cat kapi karsi tarafa giden yiyen icin eglenen, ama kendi evine asla cagirmayan. Cunku neden?kendi evi dagilmasin,ikram derdi bulasik dersi yorgunluk vs olmasin oh ne ala memleket! Siz bunlara iyi bile davranmissiniz. Yerinizde olsam su dakikadan sonra bir daha asla evime almam. Surekli bahane uretirim. Karsi taraf cok yuzsuz, aslinda boylesine acikca bile soylemek lazim. Ayrica esinizin en yakin arkadasi olmasinin bir onemi yok, cunku adam da duyarsiz. Ben esime de rest cekerdim. Ailesinin huzuru mu yoksa dis kapinin mandali arkadasi mi daha kiymetli yani.
 
Onlar yüzsüz tamam da siz de bir hastayım canım bugün müsait değilim olur mu deyiverin. Çok mu zor
Kız bana hiçbir şey demiyor ki görüşelim gelelim falan diye kız kendisi mesaj atmıyor. Eşi eşimi arıyor ya da mesaj atıyor. Mesaj attıysa soruyor eşim bana ne dersin diyor ben de bahanemi sunuyorum kabul etmiyorum. Ama aradıkları zaman eşim bana sorma fırsatı bulamıyor ki zaten emrivaki yapıyorlar. Mesela 2 gün önce konuyu açtığım akşam yorgundum Yuuna yorgun dendi, "tamam o zaman yarın görüşürüz" deyip pat kapattılar telefonu. Biz de dün akşam başka bir yere misafirliğe gittik sırf evde bulamasınlar diye
 
aklıma böyle bişey geldi Elmaemma Elmaemma
onlar geliyoruz dediklerinde ayy hayatım çok yorgunum bütün servis senden diyin eşinize
her defasında ama

yorgunum demenize de gerek yok dire kyoruldum artık bütün herşey senden de diyebilirsiniz
baktınız kız çekiniyorsa baktın yadırgıyorsa kıza sende yapabilirsin canım deyiverin
yüzsüzler.. sinir oldum
 
madem çok samimisiniz.sürekli dışarda görüşün onlardan eveli kalkın hesapları sürekli onlara ödeditin çocuğu bahane et çık eşinide peşin sıra çağır o zaman anlarlar.
 
Çoğu diyeceğim şeyi arkadaşlar yazmış zaten. Ama ek olarak birkaç şey söyleyeyim.

Öncelikle bunun benzerini sevgililik dönemindeyken canım eşim bana yaşatmıştı, dipdipe olduğu iki kankası vardı o kadar tiksindim ki en son ya onları ya kendimi kesecektim, o derece bezdirdi beni. En son biriyle arası kendiliğinden bozuldu şükür Allahıma . Hala aklıma geldikçe sinirim bozulur , diğer arkadaşıyla da görüşüyor ama eskisi gibi değil. Yıllarca kavgalarımızın sebebi oldular, eşim arkadaşlarını savunurdu beni fesat görürdü. En son jetonu düştü ama ben yıprandığımla kaldım.

Size birkaç tavsiye vereyim. Kesinlikle eşinize arkadaşını kötülemeyin ve onun yanında onlara ters bir şey söylemeyin. İyice ters teper onlar kıymete biner. Eğer kız mesaj atarsa size direk uzatmadan canım bebeğim var artık pek müsait olamıyoruz, samimiyetine dayanarak söylüyorum bunu . O yüzden ben müsait olursam söylerim sana , bir süre ara verelim deyin. Mesajınızı da saklayın ki kocasına veryansın ederse kocanız gelip size hesap sorar ederse elinizde kanıtınız olsun, gayet güzel dille bir konuşma yaptığınızı görür eşiniz. O kızda söylediklerinizi kocasına abartacak bir potansiyel var gibi . Kıza evet hayır diye kısa cevaplar verin mesafeli olun. Eşinize arkadaşıyla dışarda görüşebileceğini söyleyin, ama kesinlikle sınır koymayın. Haftada bir iki gibi sayı verince sen kimsin ki beni yönetmeye kalkıyorsun diye triplere girebiliyorlar. Görüşmeyeceği varsa da arkadaşıyla sizin inadınıza iyice can ciğer olur. Diğer bir konu günahını almayayım ama o kızın eşinize karşı farklı duyguları bile olabilir, kimseye güvenmeyeceksin bu devirde. Hic olmaz etmez demeyin , kimseyle o kadar dipdibe olmayı doğru bulmuyorum. Esinize hic sinirlenip imada bile bulunmayın, yine ters tepebilir çünkü. Esimin o iki eski arkadaşından biri evliydi, karısıyla birlikte eşimle bir kere dışarı çıktılar ben sinirden deliye dönmüştüm, o zaman biz sevgiliydik . Ben esime biraz imada bulundum iyice kavga ettik kötü olduk o zamanlar. Simdi düşünüyorum gereksiz insanlar icin huzurumuzu bozmuşuz, ama hata eşimdeydi, aman ayıp olmasın diye diye bana nazı geçiyor diye hep benim idare etmem beklendi. Sonunda ne oldu o arkadaşları eşlerinin kulu kölesi olup eşime birkaç kere hatalı davranınca eşimde jeton düştü. Ama hala daha arasıra lafını yaparım hemen konuyu kapatmak ister, biliyor çünkü zamanında ne kadar üzüldüğümü onlar yüzünden. Enson ben iki arkadaşına da fikrimi direk söylemiştim, eşimle o zamanlar sevgiliydik ama ona rağmen aramın bozulma riskini göze alarak saymıştım her şeyi. Bir yerden sonra insanda sabır kalmıyor çünkü. Siz de cok bunalırsanız kıza yeter artık bizi bir rahat bırakın dinlenmeye ihtiyacım var bebeğim küçük diyebilirsiniz. Esimle aram sizin yüzünüzden bozuldu gibisinden sakın bir sey demeyin , o kızın hoşuna bile gider bizim yüzümüzden araları açıldı diye. Maalesef böyle hasta tipler var ortalıkta. Eşinizle konuşma falan yapmayın diyeceğinizi demişsiniz, artık görüşmeyeceğim beni zorlama sen arkadaşınla görüşebilirsin deyin yeterli. Bir evinizden kesin onları sonra zaman geçince de arkadaşıyla görüşmesi çok fazla olup ipin ucu kaçarsa onun icabına da o zaman bakarsınız. Simdi önceliğiniz evden onların ayağını kesmek olsun.
 
ayyy içim şişti okurken!!!

kesinlikle bahanelere devam. tekrar aralarsa bu sefer de biz gelelim hep siz geldiniz deyin, gidin sabaha kadar oturun evde. Çocukla geçin yan odaya orada uyuyun hatta. sabahı görüp kahvaltınızı da yapın bence. görsünler rahatsız etmek nasıl oluyormuş!!!
 
Back