ya tabiki aile yapımı anlatacağım ki benim hakkımda fikir sahibi olacaksınız. ne var seküler lafında ne çok şeye takılıyorsunuz ya. her cevap yapan sağolsun bir iki kişi hariç önce bi saydırmış. yine de teşekkür ederim.Öncelikle seküler aşağı seküler yukarıdan konuya gelemedim konuyla ne ilgisi var anlayamadım
Konuya geleyim, bu durumu böylece kabul etmen gerekiyor. Bu adamı istiyorum dersen anadilinden sonsuza kadar vazgeçeceksin. O adam mükemmel Türkçe öğrense bile, sen mukemmel Fransızca konuşsan bile durum yine aynı, çünkü dil ve kültür ayrılmaz bir ikili, ne kadar okusa da yazsa da Türk kültüründen değil o adam. Otur, ölç tart. Ölene kadar başkasının dilini konuşurum, evde Türkçe konuşmam dersen, razıysan kabul et değilsen etme. Şunu da söyleyeyim anadil konuşmak büyük rahatlık, akşam evde ayaklarını uzattığında Türkçe konuşamak da poponda kazık varmış gibi. Seçimde bol şans dilerim.
tabiki her ilişki evlilikle sonuçlanmaz, ben demek ki evlilik düşünüyoruz, erkek arkadaşım düşünüyor ki onu soruyorum. hala evlilik delisi olmak bunun neresinde anlamadım.Buradan çıkardım. Bir kaç kez evlilik konuşması geçmiş ve geçiştirmişsiniz.
Ben de uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Fransız arkadaşlarım oldu hatta sevgiliniz gibi Lüksemburglu'da vardı aralarında. Ben de biliyorum Fransızların evlenip çocuk yaptığını. Evlenelim diye tutturan Fransız görmedim ama. Evlenmekten ziyade beraber yaşıyorlardı. Aile yardımı vergi indirimi vs için çocuk yapmaya karar verince evlenirler. Eşim de Türk asıllı ve Türkiye'de doğmuş ama bebekken ailesiyle yurt dışına taşınmışlar. Türk vatandaşı olmadığı için biz de evlenirken değişik durumlar yaşadık.
Niyetiniz üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi? Size sorular soruyoruz ki sağlıklı yorumlar yapalım. Doktorculuk oynamak ne alaka? Her ilişki evlilikle sonuçlanacak diye bir kural mı var? Uzun yıllardır arkadaş olmak otomatikman evlenilecek kişi pozisyonuna sokmuyor kimseyi. Elli tane sorun sıralamışsınız. Lisan problemleri korkunç, inanç bakımından ailelerimiz uymuyor, biz şöyleyiz onlar böyle... Yola çıkma şekliniz yanlış. Aileleriniz değil siz evleneceksiniz. Yabancı gibi yaşayayım ama Türk gibi evleneyim, tamam bu mümkün ama önce ailelerinizin beklentilerini sıfırlayın. Biz çok kural gelenek istemiyoruz, sizleri elimizden geldiğince ortak noktada buluşturacağız ama yapamayacağımız şeyleri isterseniz beklerseniz mutsuz oluruz diyeceksiniz. Ailem şunu istiyor bunu diretiyor kafasına hiç girmeyin. Karşı tarafın da ailesi var. Karşılıklı saygı ve nezaketin olduğu yerde sorun da olmaz.
ahahha haşlamadan konuya girdiğiniz için öncelikle teşekkür ederim :)Yaşınız büyüdükçe ana dil seviyesinde iletişim kuramadığınız için ilişkinize dair duyduğunuz mutluluğun da azalmış olma ihtimali var.
İki taraf için de ciddi bir sorun bu aslında. Gerçekte anlatmak istediklerinizle, karşı tarafın anlattıklarınızın ne kadarını anladığını bilememek çok rahatsız edici.
Kalıcı olarak Türkiye'ye dönme isteği içinde olabilir misiniz ?
kaç yaşında insanlarsınız olayınız zorbalık mı gerçekten? memleketteki kadının kadına düşmanlığını unutmuşum. gayet düzgün bi soru sordum, fikir istedim, ne var bu kadar zorbalayacak? inanılmaz.Bence facebookta göçmen kadınlar grubuna katılıp sorunuzu orada sorun.
ahahha haşlamadan konuya girdiğiniz için öncelikle teşekkür ederim :)
kesinlikle herkes takılmayabilir, ve dediğim gibi ingilizcem cok iyi, kolej mezunuyum ama anadilim değil. aile ortamında, arkadaş ortamında uzaylı gibi kalıyorum, espri yapamıyorsunuz mesela, farklı bi karakter görüyor sizi karşıdaki kişi. gerçekten cok severek ilişkiye başladık, hala da sorun yok o kısımda, ama ayakları yerden kesilerek bişeler yapma yaşlarını geçtim, biraz ince eleyip sık dokunuyor konu evlilk olunca. bir de tamamen evlilik orada kalmak demek olunca.
hayır, şuan için turkiyeye dönmek planım yok açıkcası. hiç böyle hissederim diye düşünmüyordum, gayet de mutluydum ama ilişki ilerledikçe biraz yorulmaya başladım sanırım bu konuda. belki o da oyle hissediyordur.
O zaman size mutluluklar başarılar. Seviyorsanız iyi anlaşıyorsanız güveniyorsanız ilişkinize sahip çıkın o halde. Benim çocuklar da iki tarafın ilk torunuydu. Benim gitmeme alışamamak üstüne torunlarını görememek benim ailemi de üzmüştür. Ama yapacak bir şey yok, doğduğun değil doyduğun yerde kalıyorsun. Tatillerde sık sık geldim gittim ama artık çocuklar büyüdü çok seyrek gidiyoruz. Gideceğimiz gün evde olmak istemeyen annem bir süre sonra kendisi hazırlamaya başladı bavullarımızı. Yani alışıyorlar. Herkesin kendi hayatını yaşamasına saygı duyuyorlar. Çocuklarının kendi ailesi, kendi çocukları olduğunu kabulleniyorlar.tabiki her ilişki evlilikle sonuçlanmaz, ben demek ki evlilik düşünüyoruz, erkek arkadaşım düşünüyor ki onu soruyorum. hala evlilik delisi olmak bunun neresinde anlamadım.
aileler uymuyor demedim, ama ailesiz de evlilik olmuyor kusura bakmayın. lisan problemleri korkunç da demedim, sadece durumu anlattım, ikimizin de anadili olmayan bir dil ortak dilmiz diye. yani beni hiç anlamamışsınız.
Hiç ters bişe yazmadım, siz direk evlilik delisi, yada göçmen olabilir mi diye girmişsiniz. değil ama velev ki göçmen, konuyla ilgisi ne olacaktı?
Neden haşlayayım ki sizi. Derdiniz aksanlı veya aksansız konuşmak değil ki. Ana diliniz olmayan bir dilde kendinizi ifade ederken; ana dilinizle konuşurken duyduğunuz rahatlığı duymamanız çok normal. Endişelerinizde de son derece haklısınız.
Hislerinizi dinleyin; ilişkinizin gerçek anlamda ciddiye binmesi ve olası bir evlilik sizi korkutuyorsa: hayatınızı nerede ve nasıl geçirmek istediğinizi enine boyuna yeniden düşünün.
tabiki sorun yok ve rahatım. evlilik delisi ve fransız değildir göçmendir deyişiniz, sizi tanımayan ben tarafından tabiki negatif bir algı yarattı ki zaten göçmense göçmen diyen benim, çok göçmeniz fransada, herkes sakin :) sizin mesajınızdan sonra biri de git fb göçmen grubuna yaz sor demiş, espri sanırım. alın buyrun. neyse.O zaman size mutluluklar başarılar. Seviyorsanız iyi anlaşıyorsanız güveniyorsanız ilişkinize sahip çıkın o halde. Benim çocuklar da iki tarafın ilk torunuydu. Benim gitmeme alışamamak üstüne torunlarını görememek benim ailemi de üzmüştür. Ama yapacak bir şey yok, doğduğun değil doyduğun yerde kalıyorsun. Tatillerde sık sık geldim gittim ama artık çocuklar büyüdü çok seyrek gidiyoruz. Gideceğimiz gün evde olmak istemeyen annem bir süre sonra kendisi hazırlamaya başladı bavullarımızı. Yani alışıyorlar. Herkesin kendi hayatını yaşamasına saygı duyuyorlar. Çocuklarının kendi ailesi, kendi çocukları olduğunu kabulleniyorlar.
Göçmen olup olmamasını şu yüzden sordum. İkinci bir kültüre adapte olmaya çalışırken üçüncüsü çıkacaktı başınıza. Ben de göçmenim herhangi bir sorun yok rahat olun.
İnsanlar da kendi düşüncelerine göre yorum yapıyorlar. Kimine göre çok ters yurt dışında başka dilde yaşamak. Kimine göre de -mesela ben- nerede yaşadığı hangi dilde konuştuğu önemli değildir. Sorun olur diyen de haklı sorun olmaz diyen de. Derdiniz teknik ayrıntılar mı yani konsolosluk vatandaşlık işleri mi yoksa iki aileyi nasıl bir araya getiririm mi bu bile net değil. Ben siz olsam ailemi yavaştan alıştırırım.tabiki sorun yok ve rahatım. evlilik delisi ve fransız değildir göçmendir deyişiniz, sizi tanımayan ben tarafından tabiki negatif bir algı yarattı ki zaten göçmense göçmen diyen benim, çok göçmeniz fransada, herkes sakin :) sizin mesajınızdan sonra biri de git fb göçmen grubuna yaz sor demiş, espri sanırım. alın buyrun. neyse.
bu yazdıklarınızı başta yazsanız cok daha iyi değil mi? insanlar buraya bi soru sormuş cevap arıyor, o kadar bunalmış ki buralara gelmiş ki benim derrdim dert değil. sert yorumlar, ters cevaplar gerçekten hoş değil. ilk mesajım forumda ve ilk defa okuyorum forumu, gelen cevapların ikisi hariç hepsi ne kadar alaksız şey varsa yazmış, bir de azarlamış gibi tonlama ile. tekrar teşekkür ettim.
Eşim fransiz, Fransa'da yasiyorum 2 yildir ama biz evleneli 10 küsur sene oldu. Fransizca icimden gecmis bi dildir. Başa beladir. Biz de basindan beri hep Ingilizce konustuk. Yeni yeni dialogun buyuk kismi fransizca ingilizce arasinda gidip gelmeye anca hakkaten hic bisey anlamadiysam ingilizceye donmeye basladik. Aksanim rezil ama napam. Elin fransizi daha ı harfini cikarip kedimin adini söyleyemiyo. Kedimin adini soyleyemeyen bi millet benim aksanima kurban olsunHerkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.
kaç yaşında insanlarsınız olayınız zorbalık mı gerçekten? memleketteki kadının kadına düşmanlığını unutmuşum. gayet düzgün bi soru sordum, fikir istedim, ne var bu kadar zorbalayacak? inanılmaz.
fransızları sevmem diyen mi, fransızca öğrenemedin mi 4 yılda diyen mi, evlilk meraklısı diyen mi bunlar farklı düşünce değil, kendi düşüncesine göre yorum yapana bişe demedim zaten. bu konuyu daha fazla uzatmayacağım. birbirini tanımayan insanlar için fazla kişisel algılanacak, yanlış yere çekilecek bi cümle. bir de küfür etsinler bari. sert bir diliniz var bana göre ki olabilir. birşey demiyorum kötü niyetli değilseniz. ama dışardan her cümle iyi durmuyor kişiler birbirini tanımazken. fikirlerin nasıl dile getirildiği de önemli bana göre yani kısacası.İnsanlar da kendi düşüncelerine göre yorum yapıyorlar. Kimine göre çok ters yurt dışında başka dilde yaşamak. Kimine göre de -mesela ben- nerede yaşadığı hangi dilde konuştuğu önemli değildir. Sorun olur diyen de haklı sorun olmaz diyen de. Derdiniz teknik ayrıntılar mı yani konsolosluk vatandaşlık işleri mi yoksa iki aileyi nasıl bir araya getiririm mi bu bile net değil. Ben siz olsam ailemi yavaştan alıştırırım.
Facebook a yaz diyen üyenin de niyeti belki kötü değildi, gerçekten sizin durumunuzda olanlar ne gibi zorluklar kolaylıklar yaşamışlar paylaşıyorlardır olamaz mı? Yorum yapanlara zorba diyorsunuz, her görüşe her fikre saygı duymalısınız. Size hakaret küfür etmemişler düşüncelerini yazmışlar. Siz de ön yargılı yorum yapıyorsunuz, duymak okumak istediklerinizden farklı şeyler görebilirsiniz.
teşekkür ederim, tabi tarzı farklı olabilir herkesin, ama ilk sorumda peşpeşe sert yorumlar gelince dedim ne oluyor :) evet cevaplar genelde bu yönde. etrafımda hiç 1 tane bile örnek yoktu, fikir almak istedim:)Ben o üyenin tarzını biliyorum zorbalamak istememiştir. Kendisi de yurtdisinda yaşıyordu sanırım. Buradan da güzel öneriler alırsınız belki ama o grupta çok daha cesitli bakış açıları duyabilirsiniz şeklinde tavsiye vermek istemiştir sadece.
Benim erkek arkadaşım Türk ama yabancı biriyle evli olan yakın arkadaşlarım var bence hepsi mutlu görünüyor tabi bildigim kadariyla. Aileleri de genelde iyi anlasiyor. Aileler genelde en nihayetinde cocuklari mutlu olsun ister en geleneksel aile bile bir sekilde anlasmanin yolunu buluyor. Benim gordugum çiftlerin sorunları olsa da dilden vs kaynaklı değil, her çiftte olabilecek sorunlar. Bence bir süre sonra evde İngilizce veya Fransızca konuşmak size daha doğal ve gitgide daha az yorucu gelebilir.
espri ortak kültürde demek ayni zamanda. Siz sanki bi süre sonra cok memleket hasreti cekersiniz gibjhayır, tabiki biliyorum ama oyle ana dil kadar iyi değil. tabiki konuşup anlıyorum. ona bakarsanız 4.sınıftan beri ingilizce biliyorum ama anadil seviyesi, o espri düzeyi farklı bişey.
aslında hiç özlem duymuyorum türkiyeye, annemler geliyor ben yılda maks 2 kez gidiyorum. espri derken aynı şeye gülememek değil de hani kültürel bi referans verirsin, ülkeden falan, beraber cem yılmaz izlersin bu tarz şeyler. he cem yılmz izlemesem de olur, ornek verdim sadece ben de izlemem zaten. yani belki buyuk sorunlar değildir, ben abartıyor da olabilirm. ama ofisteki ingilizce gibi resmi, bir dil kullanmam mesela evde normalde. ama başka dilde oyle oluyor gibi hissediyorum. belki bana oyle geliyor. mesela annesiyle tanıştım meraba meraba...:) tabiki aşılamaz şeyler değil.espri ortak kültürde demek ayni zamanda. Siz sanki bi süre sonra cok memleket hasreti cekersiniz gibj