Ben arada kaldim bu konuda, hem oraya deli bi özlem var, hem haberlerde insanlarin en ufak kornada bile birbirinin kafasini kirdigini , erkegin minibuste kadin yolcuyu dövdügünü falan gorunce korkuyorum bi miktar. Dayanikliligimi kaybettim heralde burda bi rahatlama geldi bana.Benim için zor bir hayat olurdu. Konu sahibi arkadaşım ben de senin gibi düşünüyorum biraz. Aynı dili, aynı mizah anlayışını paylasamadigim biriyle olursam ömür boyu bunun hasreti içinde olurum gibi geliyor. Bir de ne kadar yurtdışında da yaşasak, değil kıta hatta gezegen degiştirsek alışkın olduğumuz bir Türk aile yapisi var. Genetigimize işlemiş adeta. Bundan kastım muhafazakar olmak ya da garip adetler degil. Yetiştiğimiz ve bildiğimiz bir tarz var. Bunun önemini daha küçük yaşlarda anlamazdım. Hatta birkaç sene önce olsa hiç önemli değil gibi gelirdi. Ama 30lu yaşlarda bana bir güncelleme geldi. Artık bunun önemli olduğunu düşünüyorum. Çocuğumu da buna göre yetiştiririm. Eğer bunlar senin için problem teşkil etmeyecekse seçimini buna göre yap. Ama başta söylediğim gibi ömür boyu hasretini çekeceksen de hiç gerek yok. Umarım kendin için en doğru kararı verirsin. Sevgiler
Benim kiz benle turkce babayla Fransizca konusuyo. Arada habire ingilizce konusuldugunu duydugu icin ingolizcede ögrendi mecbur. Aksan icin korkma bizim kizda hic aksan sikintisi olmadi. Dogrusuna maruz kalinca nedendir bilmem onu kapiyo kulak. Benjm kizim sadece toka takmak yerine toka koymak gibi bazen fransizcadan cevirip konusuyo turkceyi ama en cok fransizcaya maruz kaliyo o yuzden normal, yapcak bisey yok.Access seni bulmusken sorayim, sizin kiz hangi dili daha agirlikli konusuyor? Herkes kendi dilini konussun diger dili karistirmasin kuralina uydunuz mu? Biz anadil seviyesinde konusuyoruz ama tabii ki ikimizin de aksani var. Bizim kiz Amerikada buyuyor ama Amerikan aksanindan once bizim aksana maruz kaldigi icin aksanini bozmamayi umuyoruz
Fransa ve fransız kültürünü tam olarak bilmemekle birlikte bu konuda yarı Türk yarı Avrupalı mix bir eşim olduğu için şöyle söyleyebilirim konu sahibi benim anneminde ingilizcesi yoktur çat pat Almancası vardır. eşimin ailesi ziyarete gelirlerlerse Türkiye’ye ya da biz onlara gittiğimizde üç dört dil birden konuşuluyor:))Herkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.
Fransizlar oyle duvar gibi falan degildir yaw, cok sempatiklerFransa ve fransız kültürünü tam olarak bilmemekle birlikte bu konuda yarı Türk yarı Avrupalı mix bir eşim olduğu için şöyle söyleyebilirim konu sahibi benim anneminde ingilizcesi yoktur çat pat Almancası vardır. eşimin ailesi ziyarete gelirlerlerse Türkiye’ye ya da biz onlara gittiğimizde üç dört dil birden konuşuluyor:))
genellikle çeviriyi eşim yapıyor.
Aslında gayet eğlenceli ortam oluşuyor.
Sana tavsiyem burda büyük iş sana düşüyor. İnsanları birbirine kaynaştırma konusu çevirileri yapma vs tüm iş sende… kadın ordan fransızca konuşacak sevgilin sana çevirecek ingilizce olarak sense annene söyleyeceksinbu çok yorucu gibi görünebilir başta ama ortam gayet eğlenceli oluyor.
Zamanla kendi aranızda farklı bir dil geliştirmiş oluyorsunuz.
Lyon’a antika işimiz için pandemi öncesi gitmiştim. Bayağı duvar gibi düz insanlar açıkçası haklarında ahkam kesecek kadar bulunmadım.
Sözün özü mix evlilikleri seviyorum doğan çocuklarınsa dil gelişimi başta olmak üzere daha zeki olduklarına inanıyorum
Maalesef bilmiyorum sanırım bizim sıkıntımız yaşlı kesimine denk gelmek oldu. Antika pazarları ve birkaç antika mağazasında işimizi görüp geri dönmüştük iş için…Fransizlar oyle duvar gibi falan degildir yaw, cok sempatiklerbence tabii. Fransizca biliyo musunuz?
Dogrudur. Bi de fransizlar ingilizce pek bilmez konusmaz. O yuzden sordum fransizcayi. Dil bazen engel teskil ediyo maalesef. Aslinda kibar ve yardimseverler.Maalesef bilmiyorum sanırım bizim sıkıntımız yaşlı kesimine denk gelmek oldu. Antika pazarları ve birkaç antika mağazasında işimizi görüp geri dönmüştük iş için…
bu o kadar doğru bir yorum ki var yaBir de şey gıcık; hani var ya bir sahil kasabasında, meyhanede tam ikinizi anlatan bir şarkı çalar, göz süze süze söylersin falan. Ama karsinda ne anlayan olur, ne eşlik edençok gıcık bir durum.
Daha az kavga edersinizHerkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.