Yabancı bi erkek ile ilişki yada evlilik yaşayanlar bakabilir mi acaba?

Benim için zor bir hayat olurdu. Konu sahibi arkadaşım ben de senin gibi düşünüyorum biraz. Aynı dili, aynı mizah anlayışını paylasamadigim biriyle olursam ömür boyu bunun hasreti içinde olurum gibi geliyor. Bir de ne kadar yurtdışında da yaşasak, değil kıta hatta gezegen degiştirsek alışkın olduğumuz bir Türk aile yapisi var. Genetigimize işlemiş adeta. Bundan kastım muhafazakar olmak ya da garip adetler degil. Yetiştiğimiz ve bildiğimiz bir tarz var. Bunun önemini daha küçük yaşlarda anlamazdım. Hatta birkaç sene önce olsa hiç önemli değil gibi gelirdi. Ama 30lu yaşlarda bana bir güncelleme geldi. Artık bunun önemli olduğunu düşünüyorum. Çocuğumu da buna göre yetiştiririm. Eğer bunlar senin için problem teşkil etmeyecekse seçimini buna göre yap. Ama başta söylediğim gibi ömür boyu hasretini çekeceksen de hiç gerek yok. Umarım kendin için en doğru kararı verirsin. Sevgiler
Ben arada kaldim bu konuda, hem oraya deli bi özlem var, hem haberlerde insanlarin en ufak kornada bile birbirinin kafasini kirdigini , erkegin minibuste kadin yolcuyu dövdügünü falan gorunce korkuyorum bi miktar. Dayanikliligimi kaybettim heralde burda bi rahatlama geldi bana.
 
Access seni bulmusken sorayim, sizin kiz hangi dili daha agirlikli konusuyor? Herkes kendi dilini konussun diger dili karistirmasin kuralina uydunuz mu? Biz anadil seviyesinde konusuyoruz ama tabii ki ikimizin de aksani var. Bizim kiz Amerikada buyuyor ama Amerikan aksanindan once bizim aksana maruz kaldigi icin aksanini bozmamayi umuyoruz 🙈
Benim kiz benle turkce babayla Fransizca konusuyo. Arada habire ingilizce konusuldugunu duydugu icin ingolizcede ögrendi mecbur. Aksan icin korkma bizim kizda hic aksan sikintisi olmadi. Dogrusuna maruz kalinca nedendir bilmem onu kapiyo kulak. Benjm kizim sadece toka takmak yerine toka koymak gibi bazen fransizcadan cevirip konusuyo turkceyi ama en cok fransizcaya maruz kaliyo o yuzden normal, yapcak bisey yok.
 
Herkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.
Fransa ve fransız kültürünü tam olarak bilmemekle birlikte bu konuda yarı Türk yarı Avrupalı mix bir eşim olduğu için şöyle söyleyebilirim konu sahibi benim anneminde ingilizcesi yoktur çat pat Almancası vardır. eşimin ailesi ziyarete gelirlerlerse Türkiye’ye ya da biz onlara gittiğimizde üç dört dil birden konuşuluyor:))
genellikle çeviriyi eşim yapıyor.
Aslında gayet eğlenceli ortam oluşuyor.
Sana tavsiyem burda büyük iş sana düşüyor. İnsanları birbirine kaynaştırma konusu çevirileri yapma vs tüm iş sende… kadın ordan fransızca konuşacak sevgilin sana çevirecek ingilizce olarak sense annene söyleyeceksin 😂 bu çok yorucu gibi görünebilir başta ama ortam gayet eğlenceli oluyor.
Zamanla kendi aranızda farklı bir dil geliştirmiş oluyorsunuz.

Lyon’a antika işimiz için pandemi öncesi gitmiştim. Bayağı duvar gibi düz insanlar açıkçası haklarında ahkam kesecek kadar bulunmadım.
Sözün özü mix evlilikleri seviyorum doğan çocuklarınsa dil gelişimi başta olmak üzere daha zeki olduklarına inanıyorum
 
yabancı erkek arkadaşım oldu ama 2 imiz de farklı diller biliyorduk :)
iletişim olmayınca biraz sıkıntı ama engel değil diye düşünüyorum ileride öğreneceksiniz nasılsa onunla anlaşabileceğiniz veya ailesiyle anlaşabileceğiniz bir dil.
belki o türkçe öğrenir bu işler belli olmaz. mutluluklar dilerim.
 
Fransa ve fransız kültürünü tam olarak bilmemekle birlikte bu konuda yarı Türk yarı Avrupalı mix bir eşim olduğu için şöyle söyleyebilirim konu sahibi benim anneminde ingilizcesi yoktur çat pat Almancası vardır. eşimin ailesi ziyarete gelirlerlerse Türkiye’ye ya da biz onlara gittiğimizde üç dört dil birden konuşuluyor:))
genellikle çeviriyi eşim yapıyor.
Aslında gayet eğlenceli ortam oluşuyor.
Sana tavsiyem burda büyük iş sana düşüyor. İnsanları birbirine kaynaştırma konusu çevirileri yapma vs tüm iş sende… kadın ordan fransızca konuşacak sevgilin sana çevirecek ingilizce olarak sense annene söyleyeceksin 😂 bu çok yorucu gibi görünebilir başta ama ortam gayet eğlenceli oluyor.
Zamanla kendi aranızda farklı bir dil geliştirmiş oluyorsunuz.

Lyon’a antika işimiz için pandemi öncesi gitmiştim. Bayağı duvar gibi düz insanlar açıkçası haklarında ahkam kesecek kadar bulunmadım.
Sözün özü mix evlilikleri seviyorum doğan çocuklarınsa dil gelişimi başta olmak üzere daha zeki olduklarına inanıyorum
Fransizlar oyle duvar gibi falan degildir yaw, cok sempatikler 😐bence tabii. Fransizca biliyo musunuz?
 
Fransizlar oyle duvar gibi falan degildir yaw, cok sempatikler 😐bence tabii. Fransizca biliyo musunuz?
Maalesef bilmiyorum sanırım bizim sıkıntımız yaşlı kesimine denk gelmek oldu. Antika pazarları ve birkaç antika mağazasında işimizi görüp geri dönmüştük iş için…
 
Bizim bir aile dostumuzun kızı yurt dışından bir sevgili yaptı. Adam İngiliz,kızın ailesi de sizin aileniz gibi yabancı dil bilmiyor,kız tercüme ediyor. Zor oluyor haliyle. İyi bir adam ama neticede farklı kültürle büyümüş onun da zorlukları oluyor tabiki.

Ama siz zaten yurtdışındaymışsınız yani sürekli bir çevirmenlik durumu yaşamayacaksınız. Hem belki sevgilinizede çat pat Türkçe öğretirsiniz.

Türkiye'yi özlemişsiniz ve ailenizin de asıl derdi yabancı damattan ziyade sizin yurtdışında kalmanız anladığım kadarıyla. Sevgiliniz olsada olmasa da yurtdışında yaşamaya devam edecek misiniz? Yoksa sırf onun için mi Fransa'da kalıyorsunuz?
 
Maalesef bilmiyorum sanırım bizim sıkıntımız yaşlı kesimine denk gelmek oldu. Antika pazarları ve birkaç antika mağazasında işimizi görüp geri dönmüştük iş için…
Dogrudur. Bi de fransizlar ingilizce pek bilmez konusmaz. O yuzden sordum fransizcayi. Dil bazen engel teskil ediyo maalesef. Aslinda kibar ve yardimseverler.
 
benim eşim de yabancı. biz ingilizce anlaşıyoruz ancak bazen evet yorucu oluyor. hem avantajları var hem dezavantajları açıkçası. mesela tartışırken gerçekten yorucu çünkü anadilimiz değil ikimizinde ve yanlış anlaşılmalara sebebiyet verebiliyor. ya da evet espri anlayışı farklı oluyor. mizah farklı bir şey. o yüzden dil öğrenirken o dilin kültürünü de öğrenmek lazım orda uzun seneler yaşamak lazım ki mizahını da kapasın. ben mesela bir şeyi komik buluyorum gönderme yapıcam, tam espriyi patlatıcam ama karşımda onu alacak kişi yok. dolayısıyla olmuyor. eşime de diyorum ben anadilimde çok komik bir insanım aslında ama işte :KK45:geçen gün bir videonun altına yapılmış bir espriye yarım saat güldüm ama açıklayamadım işte yazık ısrar etti açıkla belki anlarım diye. anlattım ama imkansız yani gülümsemedi bile. :KK48:çünkü yorumdaki göndermeyi anlamadı.
Bir de şey gıcık; hani var ya bir sahil kasabasında, meyhanede tam ikinizi anlatan bir şarkı çalar, göz süze süze söylersin falan. Ama karsinda ne anlayan olur, ne eşlik eden😏😏 çok gıcık bir durum.
bu o kadar doğru bir yorum ki var ya :KK9: eşimin ülkesinde Türk dizileri çok meşhur biz de izliyoruz beraber. geçen gün dizide türkçe bir şarkı çaldı tabi ben eşlik ettim eşime ''keşke sözleri anlayabilseydin çok güzel şarkı'' dedim ama tek başıma hislendiğimle kaldım. yani çok gıck bir durum hakikaten.

ama bu tarz şeyler olsa da zamanla beraber yaşayınca ortak hikayeler, anlar, duygular da oluşuyor. tavsiyem sen onun kültürüne uzak kalma. o da senin kültürüne uzak kalmasın ki birbirinizi anlayabilesiniz. aileler konusu da bence çok da önemli değil. ne kadar az iletişim o kadar az kavga .. zaten ayrı şehirlerde yaşanacaksa sık sık da görüşemezsiniz. bizim de ailelerle yılda iki kez anca görüşülür. böylesi daha iyi. bir şekilde anlaşılıyor. zaten fransızca öğreniyormuşsunuz. önemli olan erkek arkadaşınla iyi anlaşmanız ve yaşadığın ülkede rahat hissetmen. diğer konular zaman içerisinde tecrübeyle aşılıyor.
 
Eski eşim Türk’tü buna rağmen büyük kültür farkı yaşadık. Kısa süre önce bitirdiğim ilşkimdeki kişi ise Almandı. Arada bir kültür karmaşası olsada çözülemeyecek bir problem değildi. Tek problemimiz eski sevgilimin geçmişinden ve kişiliğinden kaynaklanan güven eksikliğiydi. Bence iletişim kurabilecek kadar diliniz varsa, anlaşabilirsiniz ve problem çıkmaz. O senin espirilerine ve mizacına sende onun donuk espirilerine (ki genelde öyle oluyorlar) alışırsınız. Birbirinizi çözmeniz zamanla, vakit geçirerek oluşur.
 
Herkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.
Daha az kavga edersiniz
Kaynana da ne soylese anlamazsınız oh mis
Hic sorunsuz evlilik bence
Bos yere basına iş acma Fransızca ogrenıp
 
Bence mesele kayinvalideyle anlaşmak değil ben aynı dili konuştuğum kayınvalide ile anlaşamıyorum mesela 😅

Diğer taraftan kendimi İngilizce ifade ederken bazen yoruluyorum kendi dilimi konusurlen rahat hissediyorum yorumunuz önemli . Evlilik öyle birşey ki iletişim en önemli şey . Yani bilemedim zor bir karar
 
Ben 15 yildir yurt disinda yasiyorum. Yabanci ile evlenen cok Turk arkadasim oldu. Hicbiri ama hicbiri mutlu olmadi. Tabii ki mutlu olan baskalari vardir ama bana denk gelmedi belki de.
Dil buyuk problem. Super ingilizce ya da fransizca konussan bile insanin kendi dili gibi hissettirmiyo. Cok yabanci arkadasim var ve turklerden daha cok severim bircogunu. Fakat ne kadar olsa baska bi dilde konusuyosun o samimiyet hissini vermiyor. Ne bileyim bi kemal sunal filminden bahsetsem anlamazlar. 😃 Biz mesela esimle bazen turk tv sacmaliklari videolarini izleriz youtube'da, guleriz filan. Muge anli muhabbeti yapariz, dalga geceriz 😅 Sacma gibi gelebilir ama bence cevresinde yabanci arkadasi olanlar anlayacaktir. Ne kadar samimi de olsaniz muhabbet edeceginiz konu sinirli. Hele bi de evlilik yani. 'Seni seviyorum' cumlesinin yerini 'I love you' asla tutmuyor 😁 Ayni hissi vermiyor.

Ask bi yere kadar goturur insani. 15 yildir ingilizce konusuyorum. Fakat eve gelip bi de kocamla ingilizce konussam heralde kafayi yerdim. Kendimi hic salamamak duygusu bi sure sonra insani rahatsiz eder. Devam ettirene saygim var ama ben yapamazdim.

Cocuklar acisindan da zor ama o konuda gordugum orneklere girmek istemiyorum. Simdi burda evladi olanlar vardir yabanci esi ile. Uzmeyim kimseyi...
 
X