Tespitim adam senin gibi bi es istemiyor, ama sen bunu anlamamisin, birde basaklar hic memnun olmaz, acaba esin bunu fark etti ve ondanmi bir sey yapmiyor
Evet bence de benim gibi bir eş istemiyor o daha ev odaklı yaşamayı seviyor bense daha duşa Dönüğüm sosyalliği severim
Memnuniyet konusunda çok Haklısın, ben fazla plan programcıyım bu yönümü hep törpülemeye çalışırım
Ben ilk terfiyi aldığımda mutsuzluklar başladığında işten ayrılıp evde Olmayı sosyal sorumluluk projelerine dahil olmayı da düşündüm Onunla da paylaştım
Benim için sorun olmaz ama önce 2. Evi bitirelim istersen dedi
Yani evet ben mükemmeliyetçi olabilirim ama o da memnuniyetsiz ötesi
Yoğun çalışmamı sevmiyor, ayrılıp evde oturayım desem standartları düşecek kabullenemiyor...
Hayatta bazen eksiğiyle Fazlasıyla karar Alıp ilerlemek lazım ve başa ne gelirse kabullenmek
Buraya derdinizi anlatırken kullandığınız dil, noktalama işaretleri, paragraflar, üslup ve kendinizi ifade edişinize bakıyorum da, siz her şeyin en iyisi olsun, en iyisini yapayım diyen birisiniz. Uzman değilim lakin burada bir mükemmelliyetçilikten söz edebilirim. Size ait bir kusurdan hiç söz etmiyorsunuz. Eşinizle bir tartışma durumu olduğunda eminim karşısına geçip çok sakin bir dille ve yumuşak konuşuyorsunuz. Bu tavrınızla bile onun üzerinde bir tahakküm kuruyorsunuz gibi geliyor. Galiba siz hiç bir zaman ondan bir adım geride durmayı çok kabullenemiyorsunuz.
Oda sizin gibi olsun her şeyi ince düşünsün, planlasın, yapsın etsin istiyorsunuz ama hem fırsat vermiyorsunuz, hem de fırsat verdiğinizde onun yaptığını beğenmiyor, beğenmediğinizi de ona belli ediyorsunuz. Sizin bu her şeyi halleder haliniz tembellik anlamında onunda işine geliyor . Bence onun size olan sevgisini gösterme derecesi ve gösterme biçiminde ki yeterlilik konusunda siz kendinize engelsiniz. Yeterli gelmiyor. Çünkü siz, siz ona nasıl sevgi ilgi gösteriyorsanız aynı mükemmellikte göstersin istiyorsunuz. İnsanlar aynen bizim düşündüğümüz hassasiyette düşünmesini beklemek çoğu zaman sorun çıkarıyor. Herkesi kendi kabuğunda değerlemek ve onun sevgi ilgi gösterme biçimlerini kabul etmek genellikle bir çok sorununda oluşmasını engelliyor.
Size "erkekler ve kavanoz kapağı" konusunda bir araştırma yapmanızı, sonrasında bir uzmana giderek burada anlattığınız gibi her şeyi anlatmanızı ve uzman gerek görürse sonrasında eşli terapiye gitmenizi ve ondan sonra eğer ayrılacaksanız ayrılmanızı öneririm. Burada yazılan bir çok fikir boşanmanız konusunda sizi gaza getirebilir. Önce bilimsel ve tıbbi yöntemleri deneyin lütfen.
son olarak size mükemmeliyetçi insanlar ile ilgili bir alıntı paylaşmak istiyorum.
"Mükemmeliyetçi kişiler genellikle davranışlarıyla kendilerine zarar verdiklerini farkına varmazlar. Mükemmel olma istek ve azimlerinin kendilerine başarı, onay, sevgi ve takdir kazandıracağını sanırlar ama genellikle tam tersi olur; başarılı olsalar da, kullandıkları yöntemler onları çok istedikleri “sevgi” ve “kabul görme”den mahrum bırakır."
hakkınızda hayırlısı olsun...
Gulay07 çok güzel yazmışsınız, güzel gözlemlemişsiniz teşekkür ederim
Insan olayın içindeyken kendini bu kadar net göremiyor karşı tarafa odaklanıyor
Ben onu olduğu gibi sevdim be ilk yıllar beklentisiz ya da benim gibi olsun istemeden geçirdim
Ne zamanki hastalığımda bile Yanımda olmadığını gördüm durdum bize baktım
Veren hep aynı Kişi, alan da aynı
Sonra durdum ve birçok arkadaşların önerdiği gibi ona bırakmaya daha az organize etmeye başladım
Eskiden en azından benim zorumla olan herşey sarpasarmaya ya da hiç olmamaya başladı
Aile terapistine muhakkak tekrar gideceğim. eşimle bir kere gidip vazgeçince ben kendim gitmeye devam etmiştim
Negatifliklere çok odaklanıyorum biliyorum, o Yüzden çoğu için şükür sebebi yazdım ya, bugünümüze sonsuz şükrediyorum. sevgiden Şüphe etmesem bilsem ki eşi olarak seviyor değer veriyor bunları tıpkı ilk zamanlar gibi dert etmeyeceğim ama benim canım sevgisizlikten yanıyor
Daldan dala atladım sanırım
Konu sahibinin evlenirken nerdeyse tek dikkat ettiği konu o olunca kendi bile bu kadar rahatını içinde mutsuzluguna sasiyor
Evlenirken tek dikkat ettiğim konunun bu olduğuna nasıl kanaat getirdiniz ki?
Ben maddiyata zerre Önem vermem versem gelinliğimi kendim ödemezdim :)
Şükür ki bu konuda kendimden şüphem yok. Eşim de zaten fabrikatör oğlu değil tek o konuya dikkat edeyim
Ben bu tarz bir Sıkıntımız olmadığını anlattım sadece durumu netleştirmek için
evliliğimiz sıkıntıya düştüğünden beri başbaşa birçok fırsat yaratmaya çalıştım ama eşim birçok şeyi gereksiz ve israf bulur
Sevindim tekrar randevu alma kararınıza.. Eşiniz ilk seansa gelmese bile en azından nasıl hareket edeceğinizi öğrenirsiniz. Bir yol çizer size. Sonrasında eşinizde gelir ve bir çıkar yol bulursunuz, inanıyorum buna.
İnşaallah feraha erersiniz.
Yuva zor kuruluyor, kolay yıkılıyor deniyor ya , işte ben tam tersini düşünüyorum. Kesinlikle yuva zor yıkılıyor.. Kurarken bir defa duşunuyorsa yıkarken on defa düşünüyor. Defalarca defalarca deniyor herkes.. Denemeli.
Çocuğu varsa ve ahlak-adap dışı durumlar yoksa evlilikte on defa da şansı hak ediyor.
Ha kişinin kafasında boşanıp yeniden daha düzgün bir hayat kurmak varsa ve planı tıkır tıkır işleyecekse diyecek sözüm yok. Eğer yoksa kafasında böyle birşey elindekini çocuğu için değerlendirmeli.
Ben henüz 30 yaşımdayım
Severek evlendiğim eşimden ayrılmak tabi ki son tercihim ama iki Yıldır yaşanan ve içimi acıtan Gözüme sokulan ilgisizlik nedeniyle ne olacaksa olsun ve önüme bakayım istiyorum
Çok sağol iyi dileklerin için 1sen
Agdali anlatim yazarken costuruyor sanirim ama okuyucular icin cile. Onun yerine net olarak problemleri yazsaydiniz daha iyi yorumlardik burasi edebiyat kosesi degil bdv sonucta. Hepsini okumadim ama goz attigim kadariyla ben bosanacagim cocuk ne olur diyosunuz, cocuklugu mutsuz ailelerde gecen bireylerin buyuk cogunlugu sorunlu olur. Ama anne baba ayri ve iyi ebeveynlerse bu risk duser. Bence dogru bi karar vermissiniz bosanma karariyla
Asude bahar siz de ayrılıp yeniden mi evlenmiştiniz? Geçmiş mesajlara bakamadım oğlumla ilgileniyorum bugün ama Aklımda öyle kalmış
Pişman oldunuz mı hiç Verdiğiniz karardan? Çocuğunuz var mıydı??
Dediğiniz gibi boşanma kararı 2 yılın ardından geldi, ani bir karar değil ama evladımı düşündükçe cesaretim kırılıyor
canim annemin bir lafi bir insanin ustune fazla dusersen kendini cok ustun gorur der sen esini fazla simartmissin kendini bir sey saniyor ne demek gelinligi sana odetmek ogun nisani atmam lazimdi.
Hem de ne şımarttım
Ailem Yalın çevrem beni gördükçe derdi bu kdr yapma diye...
Bilerek değil ki içten gelen refleksti ama karşılığı olmadı
ben ayrıldım canım.cocugum yoktu allahtan. cocuk için tabiki zor ama mutsuz bir ailede ilerleyen sürecte olacak kavgalarda buyumesi daha zor. siz mutlu degılsınız cocuk için sabretmek bir gun daha buyuk sorunlara sebep olabilir. eger erkeğin sevmediğini anladıysa kadın gerçekten sevmiyordur... hersey maddiyatla olmuyor dediğiniz gibi keşke para pul olmasa da gözünün içine bakan bir adam olsa yanınızda. sizi cok iyi anlıyorum inanın.
"keşke para pul olmasa da gözünün içine bakan bir adam olsa yanınızda" keşke öyle olsa, herşeye sıfırdan başlamaya razı olurdum
Arada sevgi bağı olduktan sonra bence insan her zorluğa ve yokluğa Göğüs gerer
Eşinizin "Acil konusunda mesela, kendin aldın Anahtarı gittin bana götür dedin de götürmedim mi, tepkisi bu" sözü her şeyi açıklıyor. Ondan istemesini bimiyorsunuz. Onun anlamasını bekliyorsunuz. Erkek beyni farklı. İsmi uzun olan bir üye :) benzer ve güzel yorular yapmış, söylediklerine katılıyorum. Eşiniz bence ona ihtiyaç duyulduğunu hatta daha ileri götürelim erkek olduğunu hissetmiyor sanırım. Sen belli ki akıllı ve çözümcü bir kadınsın ama erkeğe nasıl davranılır bilmiyorsun.
Bu arada hayat hikayendeki bazı kısımlarda kendimi gördüm diyebilirim.
Merhaba mesafeli, ona ihtiyaç duyulduğunu hissetmiyor demişsin, gerçekten de öyle sanırım , çünkü gerçekten artık ihtiyaç duymuyorum... Yıllarcabherşeyi bana yıktı, olsun da yeter ki ben yapayım dedim Yaptım, yanlış yaptım
Birkaç sefer aksasaydı Hayatımız belki silkelenirdi
Çocuk olduktan sonra böyle boşvermiyor insan. Yapmayıverryim halletmeyivereyim diyemiyor
Ucu evlada dokunan herşeye ekstra özen gösteriyorum artık
Ama dediğim gibi tek Başıma...
Istemeyi bilmediğimi ben de düşünüyorum... Ama arada bir değil ki, sürekli nazla niyazla ona onsuz yapamayacağımı ihtiyacım olduğunu hissettirecek şekilde davranmak sahte bi mutluluk vermeyecek mi bana?