Aynı duyguları paylaşıyoruz. Kızımı çok seviyorum o doğunca hayat daha anlamlı yaşanılır oldu ama onu böyle bir dünyaya getirdiğim için vicdan azabı çekiyorum. Ölmek istemiyorum kızımı yalnız bırakmak istemiyorum. Öte yandan ölürsem hep beraber ölelim diyor bir kafam gözüm arkada kalmaz ama bu ne kadar sağlıklı bir düşünce ondan da emin değilim. Ülkece psikolojimiz bozuk her yönden. Maddi manevi sömürüldük istismar edildik. Eğer güzel günler gelecekse bile bence topluca psikolojik tedaviye ihtiyacımız var.