moralim öyle bozuk ki. Ağlayarak okuyorum yazdıklarınızı. Ben 5 ay önce öğrendim hpv virüsü taşıdığımı. çok küçücük şeyler farkettim vajinamda ve kaşıntım vardı. Korktum ve internette araşırmaya başladım acaba ben de birşey mi var diye. O zamanlar hpv diye bir virüsün adını bile duymamıştım. Vajinal hastalıklar ile ilgili bir site bulup oradan tek tek incelemeye başladım hastalıkları ve derken hpv de çıktı karşıma ve oradaki görüntüleri inceledim, yakın geldi bendekilere, her ne kadar benimkiler çok küçücük olsa da. çok korkmuştum rahim ağzı kanserine neden olduğunu öğrendiğimde. Derken hpv üzerinden araştırmaya yapmaya başladım, hem ağlıyor hem ne bulursam okuyordum. Vakit kaybetmeden hastaneye gitmeye karar verdim, işten ayrılmıştım bir süre evvel ve ssk' m bitmek üzereydi, dolmadan gideyim dedim. Kimseye söylemedim ve hastaneye gittim anlatırken bile ağlamaya başladım doktora. Hayatımda hiç jinekolağa gitmemiştim. Anlattım endişelerimi, hpv taşıdığımdan şüpheleniyorum diye. Bakalım bir dur ağlama dedi, genç bir bayandı. Baktı ve hpv böyle olmaz, herhangi bir sorunun yok diye gönderdi beni, bir mantar ilacı verip. Ne kadar mutlu olduğumu tahmin edebiliyorsunuzdur. Ama benim birkaç gün sonra kaşıntılarım iyice arttı ve duramaz hale geldim ve endişeler yine sardı beni. üşenmedim bir hafta kadar daha sonra yine randevu günü vs alıp gittim aynı hastaneye, bu sefer başka bir bayan vardı ve o tekrar baktı, beni çok şüpheli görünce gidip bir uzman doktor daha çağırdı birkaç pretisyen de dahil toplandılar etrafıma. Hpv olabilir dedi, o küçücük siğillerden bir iğne yapıp pançla iki üç tanesini koparıp bir kaba koyup patolojiye gönderdi beni. Bir hafta sonra sonuçlarım çıktı ve alır almaz patolojiden kağıtları hemen okudum, hpv ile uyumlu bulgular yazını görünce yıkılmıştım. Sonuçlarımı alıp doktora gittim ve bana aldara yazdı , 2-3 ay kadar bunu kullanacağız eğer geçemezse sonra yakacağız dedi. Beni sakinleştirmeye çalıştı, tatlı bir bayandı. Ama ne yazık ki, benim ssk' m bir gün önce bitmişti ve benim raporum çıkmadı, ilacımı alamadım. Babamın ssk' sindan da yararlanamayacağım 10-15 günlük ssk ya gidip gelmelerim sonucunda ortaya çıktı. Ilacımı almam lazım, ekonomik açıdan zor günler geçiriyorum, ama yeni sgk' dan bir haber olan sayın(!) ssk çalışanları o kadar bilgililer ki beni günlerce oradan oraya gezdirip uğraştırdılar. Ssk mevzuatını bile adamlara ben anlatmaya çalıştım. Bugün olacak yarın derken olamadığını öğrendim ve ilaçlarımı alamadım. Ailem zaten zor günler geçiriyordu onlara da anlatamadım. Bugün iş bulurum yarın derken 5 aydır işsizim ve hala ilaçlarımı alıp tedavime başlayamadım. O zaman krem kullanabilsem belki başka birşeye bile gerek kalmyacaktı, çünkü çok erken farketmiştim hastalığımı. Ama son bir haftadır, siğillerim arttı. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
Okuduğum kadarıyla çoğunuz tedavi oluyorsunuz. Bu bile inanın büyük bir nimet. Moralinizi yüksek tutun. Bunu kendime de söylüyorum ama bazen yapamıyorum işte. Dikkat etmeye çalışıyorum yeme içmeme, üzülmemeye çalışıyorum, ama herşey öyle üstüste geldi ki son 1 yılda başaramadığım zamanlar da oluyor işte..
Bir biçimde almalıyım bu ilacı. Size sormak istediğim aldarayı reçete ile mi almak zorundayım? Ssk bile raporsuz karşılamıyor bildiğim kadarıyla ki benim sosyal güvencem de yok artık. Parayla almak durumundayım, yine hastaneye gidip yazdırmalı mıyım? Ya da sağlık ocaklarındaki uzman doktorlar branşları kadın doğum olmasa da yazabiliyor mu?