Hayırlı geceler hanımlar öncelikle depremde kalanlara sabır şehit olanlara da rahmet diliyorum...
Fikirr almak istiyorum.
5 aylık bir evlilik yaptım. 1 sene 2 aydirda çekişmeli boşanma davası sürüyor. Ocak ayında büyük bir kavga sonrası ailemin evine geldim. Git davani aç dediler. boşanma darp şiddet şikayet hepsini açtım. Sonrası kendime yenilip çok üzgün olduğum bı zamanda nerdeyse bütün ailesini aradım. evi dagitmayalim diye aradım. Kesin istemiyoruz dediler.
Sonra geçen temmuz ayında kız kardeşi sen x'i seviyorsun neden bu davalar sürüyor x le de konuştum diye uzunca yazmış.(davada ceza alabilir. Birde amca oğlu var onun infazı yanabilir) Ailem arkamda ama kesin şekilde onlarda karşı tarafı istemiyor. Onun yazdığı mesaja cevap vermedim. babam cevap verirsen onlardan aramaya msj a kizim yok benim dedi . Ezip geçemezdim.
Zaten xde kesin şekilde engelledi her yerden.
Lakin uzun ayrılıktan sonra ben onu sevdiğimi sürekli onu düşünüp ağladığımi biliyorum.
Geçer demeyin geçiyor bazı şeyler ama insanın sevgisi neden azalmaz
Karşı tarafın yaptığı bir çok haksızlık olduğu halde ben bunu yenemiyorum bir türlü...
Kafanı meşgul et diyeceksiniz spora gidiyorum. Ders alıyorum. İkinci üni başladım. Kafaamda hiç bir şekilde boşluk bırakmıyorum ama yine günlerce süren yataktan cikamama surekli uyuklama tavani izleme boş boş.... Bunlara dur diyemiyorum
Bugünde telefonda kardeşi onun resmini koymuş profil olarak başımın arkasında bir ağrı girdi hala aynı resme bakıp bakıp kızıyorum neden evine sahip cikmadin yuvamizi bozdurdun niye niye dur demedin olanlara diyeee diyeee beynim yandi
Anneme de bisi belli edemiyorum ben sildim öldü onlar diyor..
Boşanmada ilk mahkemede mazeret bildirerek gelmediler. İkinci mahkemede de aynı şekilde mazeret bildirdi yine bı halt olmadı Mart sonunda 3 cu kez mahkeme olucak 14 aydır boşanamadik.
Hiç bir şekilde iletişim de yok konuşma vs de yok. Elimde şimdiki haline ait bir resim veee koca bir kızgınlık var bazen özlüyorum galibaa diyorum iyi günler aklıma geliyor sonra kendime kızıyorum bir erkek evine sahip çıkacaktı senin istemenle olmuyor tek taraflı çaba ile olmuyor diyorum.
Kendime kızıyorum( annesi çok kiskancti benimle sürekli tartışıp oğlumu elimden aldın diye bağırıyordu. Bende sürekli oğlan senin ama o beenim de eşim diye açıklamada bulunuyordum. Oğlum bana gelicek sen gelmezsen de olur. Anneme giderim ne zaman gelirsen gel. kv bu tavırda birisi. X de sırıtıp güler olanlara ben ağlaya aglaya hasta oldum nerdeyse. ) Ama hala akillanmayip halaaaa ağlıyorum evim dağıldı diye..
Amaa çok yoruldum çok yıprandim.
Ne boşanıp önümü görebildim ne tekrar bir iletişim yada karşı taraftan bir özür pişmanlık ibaresini gördüm...
Şuan ağlayarak yazıyorum kimseye bişey söyleyemiyorum derdin var mı iyimisin diyen yok. Kafayı yiycem artık
Sevilmek sevmek neden bu kadar zor bir evliliği yürütmek neden bu kadar zor...
Boşanmak herşeyden dahada zormuss
( Abimle yengem 11 yıllık evliler boşanmaya kadar gitti küçük bir tartışmaları ..1 buçuk sene boşanma sürdü boşanmayip geri barıştılar. İlk zamanlar bende onlar gibi geri barisiriz sanmıştım.)
Boşanma davası bu kadar uzun süren varmı karşı taraaf amaç ne de uzatıyorlar bu kadar. Madem istemiyorlar avukatımla iletişime geç anlaşmalı yap. Yada barışmak mi istiyor ne istiyor. Gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.
( 26 yaşıma girdim.Çok hassas bir yapım var sorunlarımı içime atan aglak bir tarafım var çok alınganda biriyim. Bütün dengem şaştı. Bu süre zarfinda 10 kilo düştüm tekrar 15 kilo aldım kendimi tanıyamaz oldum)
Yaşıtlarım ikinci evlatlarını kucaklarına aldılar.bense daha bir evliliği idare edemedim diye üzülüyorum.
Fikirr almak istiyorum.
5 aylık bir evlilik yaptım. 1 sene 2 aydirda çekişmeli boşanma davası sürüyor. Ocak ayında büyük bir kavga sonrası ailemin evine geldim. Git davani aç dediler. boşanma darp şiddet şikayet hepsini açtım. Sonrası kendime yenilip çok üzgün olduğum bı zamanda nerdeyse bütün ailesini aradım. evi dagitmayalim diye aradım. Kesin istemiyoruz dediler.
Sonra geçen temmuz ayında kız kardeşi sen x'i seviyorsun neden bu davalar sürüyor x le de konuştum diye uzunca yazmış.(davada ceza alabilir. Birde amca oğlu var onun infazı yanabilir) Ailem arkamda ama kesin şekilde onlarda karşı tarafı istemiyor. Onun yazdığı mesaja cevap vermedim. babam cevap verirsen onlardan aramaya msj a kizim yok benim dedi . Ezip geçemezdim.
Zaten xde kesin şekilde engelledi her yerden.
Lakin uzun ayrılıktan sonra ben onu sevdiğimi sürekli onu düşünüp ağladığımi biliyorum.
Geçer demeyin geçiyor bazı şeyler ama insanın sevgisi neden azalmaz
Karşı tarafın yaptığı bir çok haksızlık olduğu halde ben bunu yenemiyorum bir türlü...
Kafanı meşgul et diyeceksiniz spora gidiyorum. Ders alıyorum. İkinci üni başladım. Kafaamda hiç bir şekilde boşluk bırakmıyorum ama yine günlerce süren yataktan cikamama surekli uyuklama tavani izleme boş boş.... Bunlara dur diyemiyorum
Bugünde telefonda kardeşi onun resmini koymuş profil olarak başımın arkasında bir ağrı girdi hala aynı resme bakıp bakıp kızıyorum neden evine sahip cikmadin yuvamizi bozdurdun niye niye dur demedin olanlara diyeee diyeee beynim yandi
Anneme de bisi belli edemiyorum ben sildim öldü onlar diyor..
Boşanmada ilk mahkemede mazeret bildirerek gelmediler. İkinci mahkemede de aynı şekilde mazeret bildirdi yine bı halt olmadı Mart sonunda 3 cu kez mahkeme olucak 14 aydır boşanamadik.
Hiç bir şekilde iletişim de yok konuşma vs de yok. Elimde şimdiki haline ait bir resim veee koca bir kızgınlık var bazen özlüyorum galibaa diyorum iyi günler aklıma geliyor sonra kendime kızıyorum bir erkek evine sahip çıkacaktı senin istemenle olmuyor tek taraflı çaba ile olmuyor diyorum.
Kendime kızıyorum( annesi çok kiskancti benimle sürekli tartışıp oğlumu elimden aldın diye bağırıyordu. Bende sürekli oğlan senin ama o beenim de eşim diye açıklamada bulunuyordum. Oğlum bana gelicek sen gelmezsen de olur. Anneme giderim ne zaman gelirsen gel. kv bu tavırda birisi. X de sırıtıp güler olanlara ben ağlaya aglaya hasta oldum nerdeyse. ) Ama hala akillanmayip halaaaa ağlıyorum evim dağıldı diye..
Amaa çok yoruldum çok yıprandim.
Ne boşanıp önümü görebildim ne tekrar bir iletişim yada karşı taraftan bir özür pişmanlık ibaresini gördüm...
Şuan ağlayarak yazıyorum kimseye bişey söyleyemiyorum derdin var mı iyimisin diyen yok. Kafayı yiycem artık
Sevilmek sevmek neden bu kadar zor bir evliliği yürütmek neden bu kadar zor...
Boşanmak herşeyden dahada zormuss
( Abimle yengem 11 yıllık evliler boşanmaya kadar gitti küçük bir tartışmaları ..1 buçuk sene boşanma sürdü boşanmayip geri barıştılar. İlk zamanlar bende onlar gibi geri barisiriz sanmıştım.)
Boşanma davası bu kadar uzun süren varmı karşı taraaf amaç ne de uzatıyorlar bu kadar. Madem istemiyorlar avukatımla iletişime geç anlaşmalı yap. Yada barışmak mi istiyor ne istiyor. Gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.
( 26 yaşıma girdim.Çok hassas bir yapım var sorunlarımı içime atan aglak bir tarafım var çok alınganda biriyim. Bütün dengem şaştı. Bu süre zarfinda 10 kilo düştüm tekrar 15 kilo aldım kendimi tanıyamaz oldum)
Yaşıtlarım ikinci evlatlarını kucaklarına aldılar.bense daha bir evliliği idare edemedim diye üzülüyorum.