bir psikiyatri eşliğinde 2 tane ilaç kullanıyorum ama ayrıca sanırım terapide almam gerekiyor. ilaçlar da bi yere kadar yardımcı oluyo
Kesinlikle katılıyorum psikiyatriden ilaç destekli psikolog görüşmeleri daha faydalı oluyor.
Okurken içim daraldı adam (demeye bin şahit lazım) tam bir çöpmüş ! Ama biz kadınlar balık baştan koksada kendimizi kandırıyoruz düzelir diye umut ediyoruz. Saygının olmadığı yerde maalesef hiç bişey olmuyor…
bende hep kendime aynısını diyorum biliyor musun bazen bir ümitsizliğe kapılıyorum tekrar sevebilecek miyim mutlu olabilecek miyim anne olabilecek miyim diye. Sonra diyorum vardır Allah’ın bir bildiği diyerek hemen çıkıyorum o durumdan. Teşekkür ederim yorumlarınız için bu arada sizinde çok güzel bir hayatınız olur umarım pişmanlıklar olmadanOkurken içim daraldı adam (demeye bin şahit lazım) tam bir çöpmüş ! Ama biz kadınlar balık baştan koksada kendimizi kandırıyoruz düzelir diye umut ediyoruz. Saygının olmadığı yerde maalesef hiç bişey olmuyor…
Geçenlerde bi yazı okudum sevgiliyken ayrılmak evlenip ayrılmaktan 5 kat daha fazla acı veriyormuş çünkü yaşanacak ihtimaller yarım kalmışlık hissi çok daha fazla can yakıyormuş 2 ay gibi kısa bi sürede gerçek yüzünü görüp herseyi tüketmeniz belkide hayrınızadır. Belkide sevgili olarak çok daha uzun zaman tüketecekti sizi. Kendini değersiz hissetme olması gereken buymuş yeniden başlıyorum de ayağa kalk. Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır
Bu şekilde öfke çok normal çünkü emek veriyorsunuz. İnsanlar seneler sonra ayrılıyorlar. Sizin daha çok başından ayrilmaniz tam isabet olmuş. Aileniz de ne güzel destekmiş. Evlenmeseydiniz gerçek yüzünü görmeyip evlensem nasıl olurduk diye düşünürdün. En azından gördün denedin artık geriye hiç bakıp pişmanlık yaşama. En azından çocuğun yok ne güzel.
Onlara hep şükrediyorum zaten de. Çok zorlanıyorum hazmedemiyorum sanırım olanları o da zamanla geçicek buna inanıyorum.
Sizle hemen hemen aynı durumdayız ancak benim ilişkim 20 yıl ve 2 çocuğum var ve eşimden yaşadıklarım sizin duumunuzran çok daha ağır. Ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. Ben dün hayatımda ilk defa antidepresan içtim elim ayağım titreyerek gece uyudum. Bizi bu hale düşürenler düşünmeli aslında biz değil. Dışarda herkes aynı şeyi söylerken bize yapması çok zor geliyor ama cidden yapmamız gereken şey kangren olan yeri kesip atmak bakın tekrar söylüyorum sizden daha ağır durumdayım kelin ilacı olsa kendi başına sürer de diyebilirsiniz ama şu anda bu acıyı çekmemize rağmen geri adım atmamalıyız çünkü düzelmeyecekler. Bakın asla düzelmeyecek. Mutlu geçirdiğiniz günlere odaklanmayın size yaşattığı acıya odaklanın. Kurban rolüne girmişsiniz siz kurban değilsiniz. Siz çok değerlisiniz ve kaybeden o. Bunu dışardan bana da herkes söylüyor ne kadar etkili oluyor bilemem ama en azından ben kendimi tedavi etmek için psikiyatriye başladım ilaçlara başladım beni hasta eden adamdan (ne kadar adam orası ayrı) bir şekilde kurtulmalıyım. Yaşadıklarımızı normalleştirmemeliyiz. Lütfen bırakın acınızı bugün yaşayın bu acıyı yaşamaktan korkmayın. Çünkü vazgeçerseniz, ilerle aynı şeyleri dozajı artmış şekilde yaşatacaklar bize
Kimse kimseyi bu hale getirmez getiremez. Siz yapmadınız? Bize neler yaşatıldı biz kimseye zarar veriyor muyuz? Lütfen kendinizi suçlamayın sizin yüzünüzden olmadı. Kurban rolüne girmeyin. İçinde ne varsa o sadece onu çıkartıyor. O kötülük onun içinde sizin değil.
Ben inanamıyorum hala bu kadar değişmesine veya hep böyleydi ben göremedim o yüzden hep diyorum acaba ben mi bu hale getirdim diye. Ya benim anneme babama etmediği küfür kalmadı, onun ailesine gitmek istemedim bi gün diye her zaman onları seçerim seni şimdi gidip ananın kapısının önüne atarım dedi. Ki ben karşı gelerek bizimkilere çıktım o evden. Ben ailesinin de bilerek yaptığını düşünüyorum onlara gitmek istemediğim gün onun doğum günüydü. Bana o lafı söylediği için doğum gününü kutlamadım biraz geç kutladım ve özel bir şey yapmadım. sırf ben öyle yaptığım için aynısını benim doğum günümde yaptı bilerek geç geldi eve arkadaşlarıyla dışarda oturmuş elinde ufak bi pastayla geldi. Annesini aradım o gün diyorum evi terk ettiğim sabahı aramız iyi aklın kalmasın düzeliyo yavaş yavaş diye, biz senin doğum gününü unutmadık tembihledi bizi ondan aramadık söyleme sakın ona diyor. Bilerek yapıldı her şey her şey ben gideyim diye yapıldı diye düşünüyorum artık. bi insanın başına 2 ayda bunlar gelir mi 2 aylık bir evlilikti bu. Nişan atıldığında bırakmam gerekiyordu belki de ama yapamadım ailemi suçladı beni suçladı net konuşmadık etmedik önemsemediniz diye diye beni bizi suçlayıp durdu. Gittim aileme patladım bi de sizin yüzünüzden diye o zaman.. çok üzdüm onları babam ağlayarak benim çocuğum ne hale geldi dedi annem ayrı. Evet benimde hatalarım vardı çok uyuşuklum akşamları yorgunluktan uykum geliyordu birlikte bi şeyler yapamıyorduk ama alışamamıştım henüz bunu anlayamadı.
doktorum da aynı şeyi söyledi, bende ilaç kullanıyorum şu anda. Çocukluk travmalarından konuştuk annesi bana hep o öyle bi ortamda büyüdü o yüzden diye diye, kendi travmalarımı düşündüm ailemden kaynaklı bunun cezasını ben hiç bir zaman kimseye çekmedim çektirmedim. Karşındakine haksızlık diye düşündüm bende sütten çıkma ak kaşık değilim kimse değil ama karşımda ki insanın nabızı 190 atıyorken dönüpte kimseye geberirsen geber diyemem merhametim el vermez. Bu kadar seviyorum öyle seviyorum böyle seviyorum diyen insan ki sevgisinden çok eminken kötü olunca bunu demesi. Dümdüz aslında onu kötü bir insan yapıyo. Ama işte hep diyorum acaba ben onu iyileştirebilir miydim diye ama sırf sinirlenmesin diye uğraşa uğraşa en sonunda ben tükenecektim belki de
bu arada yaşadıklarınız için üzgünüm. Umarım çok güzel bir hayatınız olur.ilerde bu konuşmaları okuyup güleriz
Hayır kötü insan kötüdür iyi insan iyidir. Bunun ortası yoktur. Siz ne yaparsanız yapın bu değişmez. Bunu kabul edin
Hiç bilmiyorum kendimi tedavi etmeye çalışıyorum. Ben bir evlilikte yaşanabilecek her sıkıntıyı son 1 yılda yaşadım şu an bir travma sürecindeyim. Ki benim geçirdiğim süre sizden çok çok fazla. Sizin yaptıklarınızın kaç katı eşime iyilik yapmışımdır ama bana kirli bir mendile davranır gibi davrandı. Bence hak etmeyenlere üzülmek yerine hayatımızdan çıkarıp hak edenlere yer açmalıyız
evet bende bunu anlamıyorum. iyiyken sanki onun için çok önemliymişim gibi ama her kavgada her konuda beni o kadar değersiz hissettiriyordu ki dediğiniz gibi kirli bir mendile davranır gibi davrandı. Hiç unutmuyorum kavga ettiğimiz için 2 akşam bulantıdan stresten yemek yiyememiştim ve biliyordu ben ne yaşarsak yaşayalım ne olursa olsun yemek yemediğini biliyim sana sorardım yedin mi ettin mi bi şeyler hazırlıyım mı sana diye aynı şeyi sende göremiyorum dediğim de kaç yaşında insansın yeseydin senin sürekli miden bulamıyor zaten demişti
