- 20 Ağustos 2014
- 3.278
- 8.911
- 358
Hanımefendi, öncelikle durumunuz için üzüldüm, ama siz ancak kendinize yardım edebilirsiniz, başka kimse edemez.Çalışmaktan başka çareniz yok gibi görünüyor.
Benim de bir arkadaşım vardı, belli bir yaşa geldikten sonra öz anne babasının yanında bile sığamadı, babası sürekli iş bul diye baskı yapıyor, bu şartlarda onu evde istemediğini söylüyordu.O da evlenip gitmeyi bekliyordu.
Anladığım kadarıyla annenizin eşi, ya evden gitmenizi ya da çalışıp eve katkı sağlamanızı istiyor, sizde çalışsam bile vermek istemiyorum çünkü onun ihtiyacı yok, ben ancak birikim yaparım diye düşünüyorsunuz.Yanlış anladıysam affedin. Ama doğru anladıysam yanlış yapıyorsunuz, o adamın parası bile olsa sizle ilgisi olan bir durum değil, ev masraflarını bölüşmenizi istiyorsa bölüşün, üstelik onur, gurur bunu gerektirir.Eğer bir işe girseniz ve kendi üstünüze düşen durumu karşılasanız sanırım annenizin eşi biraz daha makul olabilir.
Yaşınız küçük değil, insan eşinin bile yeri geliyor yükünü çekmek istemiyor.Eşinden para almak bile ağır gelebiliyor.Düşünce tarzınızı değiştirin bence.Siz onurlu ve üstüne düşeni yapan bir insan olursanız size kimse böyle davranamaz. Birde annem üzülüyor mecbur geri geleceğim demişsiniz.Geri gelmeyin, sanki annenizin üzüntüsünün arkasına sığınıyor gibisiniz.Bağımsız olmanız gereken bir yaştasınız, insan kendi evi olsun ister.
Benim de bir arkadaşım vardı, belli bir yaşa geldikten sonra öz anne babasının yanında bile sığamadı, babası sürekli iş bul diye baskı yapıyor, bu şartlarda onu evde istemediğini söylüyordu.O da evlenip gitmeyi bekliyordu.
Anladığım kadarıyla annenizin eşi, ya evden gitmenizi ya da çalışıp eve katkı sağlamanızı istiyor, sizde çalışsam bile vermek istemiyorum çünkü onun ihtiyacı yok, ben ancak birikim yaparım diye düşünüyorsunuz.Yanlış anladıysam affedin. Ama doğru anladıysam yanlış yapıyorsunuz, o adamın parası bile olsa sizle ilgisi olan bir durum değil, ev masraflarını bölüşmenizi istiyorsa bölüşün, üstelik onur, gurur bunu gerektirir.Eğer bir işe girseniz ve kendi üstünüze düşen durumu karşılasanız sanırım annenizin eşi biraz daha makul olabilir.
Yaşınız küçük değil, insan eşinin bile yeri geliyor yükünü çekmek istemiyor.Eşinden para almak bile ağır gelebiliyor.Düşünce tarzınızı değiştirin bence.Siz onurlu ve üstüne düşeni yapan bir insan olursanız size kimse böyle davranamaz. Birde annem üzülüyor mecbur geri geleceğim demişsiniz.Geri gelmeyin, sanki annenizin üzüntüsünün arkasına sığınıyor gibisiniz.Bağımsız olmanız gereken bir yaştasınız, insan kendi evi olsun ister.