merhaba, daha öncesinde de ailemle yaşadığım sorunlarla ilgili konu açmıştım. bu sabah evdeydim ve babam arada sırada benim odama gelir her şey yolunda mı diye bir kontrol eder. yine öyle bir zamandı ve babam sessizce önce bana perdeler yıkansın bi dedi. sonra da aynı şeyi üvey annemden tekrar istedi. bunun üstüne üvey annem oda perdelerimin yıkanması gerektiğini anlayınca sinirlenip babama karşı benim hakkımda yine iftira yalan dolan atarak sesini yükseltmeye başladı. 1 saate yakın babama karşı benimle ilgili her türlü tehditte, hakarette ve iftirada bulundu. babam da tabi he he öyledir diye kadını geçiştirdi ama onun da bundan rahatsız olduğunu anladım. fakat benim babam da evladına arka çıkmayı ne yazık ki bilmiyor. sonra kadın odama dalıp bir hışımla tüm perdeleri çekti, ''napıyorsun?'' dememle perdeleri çekişi bir oldu ve perdeleri alıp makineye attı. kendi kendine benimle ilgili asılsız konuları konuşmaya, hakarete devam etti. ben bu konularda haksızlığa gelemeyen bir insanım normalde karşılığını vermeye çalışırım fakat üvey annem dediğim kişi daha önce iftiralar atıp beni zorla evlendirmeye kalktığı için ve bunun yanında başka şeyler de yaptığı için kendimi de haklıyken haksız konuma düşürmemek için sesimi kasıtlı olarak çıkartmadım. zorla evlilik konusu yüzünden ailemle polis dosyamız var, darp raporu da mevcut. ayrıca savcılık kararıyla tedbir kararım vardı o zamanlar ama kamu davasına dönmedi. şimdi elimde delil olsun diye de baştan sona ettiği tüm hakaret ve tehditleri ses kaydı almak zorunda kaldım. zorla evlendirme olayından beri kendisinin bana yapmadığı şey kalmadığı için yapılan her şeyi fotoğraf, mektup, video, sesleri delil olması adına toplamaya çalışıyorum. başka türlü kendimi kanıtlayamam çünkü. bu kadın yüzünden sistitim yine nüksetti, psikolojim alt üst durumda. kadının kendi zamanında yaşayamadığı şeyleri bana babam yaşatmaya çalıştığı için, kendi halimde düzgün yaşamaya çalıştığım için beni kıskanan birisi kendisi. okuyorum, kendimi geliştiriyorum, hayatımı elime almaya çalışıyorum, babam bana bakıyor diye bana yapmadığı şey kalmadı. hani anlarsınız ya. kendi öz çocukları da çalışmasına rağmen onların parasına göz diken, onlara da bağıran çağıran birisi. genel olarak insan sevmez -ki bunu da kendi ağzıyla ses kaydı içinde söylüyor- , aynı şekilde genç de sevmez. baba tarafım ve anneannemgil de beni pek sevmezler, pek bana arka çıkmazlar. bu konuda yardım alabileceğim ne yazık ki kimse yok. bu evden başka kalabileceğim bir yer yok. bir yandan hayatımı kurtarmaya çalışırken bir yandan da ailemle sınanıyorum. maddi manevi tazminat davası açmak istiyorum fakat malum ben de öğrenciyim. doğal olarak dava-avukat masraflarını karşılayamıyorum. bunun dışında ne yapabilirim gerçekten bilmiyorum ama tek bildiğim ve gördüğüm şey bu yaşananları gencecik yaşımda hak etmiyor oluşum.