- 24 Şubat 2015
- 614
- 601
-
- Konu Sahibi Tiramisu35
- #81
tabiki onemli olan onun ne istedigi.bu arada Suan 24 yasindayim genellikle zengin ailelerin cocuklari bizm okuldaydi cunku o zamanin en iyi devlet okuluydu.cok simariklardi.cocukken insanin cani yaniyor cunku bilmiyorsun fazla onemseyip uzuluyorsun.buyuyunce de hatirlayinca icinde bi yara gibi bise oluyor.ama atlatilabilir bi sorun.sizin oglunuzda atlatacaktir.İnşallah benim de temennim o yönde . Konuşarak gezerek tozarak atlayarak zıplayarak bir şekilde aklına yatmasını sağlayacağım. Birşeyi yapması için önce kendinin inanması onay vermesi gerekiyor . Ancak bu şekilde başarılı ve mutlu olabilir . Birşeyi başarmak demek orada mutlu olacağımız anlamına gelmez . Sırf anne babası istedi diye üniversitede bölüm seçen öğrenciler var . Belki o çocuk hukuk okumak yerine güzel sanatlar okuyacaktı ? Belki farklı hayalleri vardı?
Bilmiyorum yaşınız kaç ama bizim dönemlerimizdeki çocuklukla şimdiki çocuklar çok farklı. çocukluk dönemindeki yaşanan olumsuz şeyler maalesef büyüsek de hatıralarımızdan silinmiyor. Yine de hayatımızda değiştirebileceğimiz parametreler için kendimizi çok üzmememiz gerektiğini düşünüyorum , çevre değiştirnrilebilir sonuçta . Mutluluk çevreye bağlı birşey olmamalı.
Onlar üstün zekalılara hizmet veren özel kurumlar.Ve çoğu İstanbulda.
Merhabalar,
Çok doluyum söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Belki aynı durumda olup çocukları küçük olup şüphelenen arkadaşlar için en baştan yazayım. Oğlumun 1,5 yaşından beri bitmek bilmeyen bir matematik aşkı var. Daha ismini bile söyleyemezken “düçen” (üçgen) diyerek üçgenleri tanırdı. 2 yaşında 1den 10a kadar hem İngilizce hem Türkçe saymaya başladı. Bu işler tabi kendiliğinden olmadı izleyeceği çizgi filmleri ve oynayacağı oyunları hep eğitici oyunlardan seçtim. Ama oğlum sünger gibi aldıkça aldı , 4 yaşında hecelemeye akıcı okumaya da 4,5 yaşında başladı. Okumayla beraber matematik becerileri de gelişti tabi 1. Sınıfta yaptıkları toplama çıkarma işlemlerini yapabiliyordu . İlkokula başladığında ise konunun çarpım olmadığını bilmeden çarpma (3 tane 5 kaç eder gibi) bölme olduğunu bilmeden bölme (20nin içinde kaç tane 4 var gibi) yapmaya başladı. İkinci sınıfa geçtiğinde artık çok sıkıldığını söylemeye başladı. Çünkü herşeyi önceden biliyordu ve dersler ona hafif geliyordu . İngilizceye olan merakı sebebi ile dil okuluna yazdırmıştık . Orda da yine sınıftaki öğrencilerden üstün performans sergiliyordu ama bu süreç onu çok yoruyordu çünkü o 10 dkda anlarken öğretmeni 1-2 ders dinlemek zorunda kalıyordu. Bu durum zamanla hırçınlaşmaya döndü. Sosyal anlamda durum maalesef diğer şeyler gibi iç açıcı değil. Ayakkabı bağlayamayan düğme ilikleyemeyen motor becerileri zihinsel performansına göre çok daha az olan bir çocuk oğlum. Bu sebepten oyunlara katılmasına müsade edilmeyen , köşede yalnız kitap okuyan gözlüklü çocuk işte benim oğlum. Üçüncü sınıfta işler daha da karışmaya başladı çünkü oğlum herşeyi sorgular olmuştu . Sınavları , dersleri , hayatı ... niçin bunu yapıyoruz , bu gerekli mi , bunu yapmak zorunda değilim vs gibi herşeye karşı çıkan asi bir çocuk oldu . Okuldan felaket sıkıldı çünkü onu anlayan bir arkadaşı yok ve öğretmenlerinin de anladığını zannetmiyorum. Onlara göre her çocuk aynı şeyi yapmak zorunda aynı tepkiyi vermek zorunda . Oğlumun olaylara farklı bir bakış açısı var onun o penceresini seviyorum esasında. Oğlumun raporunu da aldık fakat ramla da görüşmeye gittiğimde raporu işlerlerse kaynaştırma öğrencisi olabileceğini okulda bulunan destek odasında zep ile ders alabileceğini söylediler . Ama sonradan öğrendim ki zepi uygulamak için de sertifikalı öğretmen olması gerekiyormuş . Çok eksik bilgi var maalesef konunun doğrusunu nerden öğreneceğimi şaşırdım . Hem destek odası hem de sertifikalı öğretmenin bulunduğu okulu sordum biz bilmiyoruz dediler. Peki ram bilmezse kim bilecek ? Bilsemler bu çocuklar için destek eğitimi olarak düşünülen ilk yerler ama oğlum kendimi kanıtlamak zorunda değilim diyerek sınavda tam performans göstermedi . Bunun önemi üzerine defalarca konuştum ama belki de oğlum haklıdır çoğu zaman onun aklını karıştırmamak için birşey demesem de söylediklerinde haklı olduğunu düşünüyorum . Bu çocuklar nerelerde eğitim alabilir sizler çocuklarınızı doyurmak için neler yapıyorsunuz bu çocuklar eğitim sisteminin neresinde fikri olan olmayan herkesten can-ı gönülden yardım istiyorum .
Çocuklar geleceğimizdir her alanda çocukların ihtiyacı olan eğitimi alması bir haktır. Bu kadar üstün zekalı öğrenci varken neden daha fazla fayda sağlamak adına sistem iyileştirilmiyor aklım almıyor doğrusu ...
Elestirilere lütfen kulak asmayin.Üstün zekali olmak zihinsel zeka geriligine sahip olmak kadar zor bu ülkede.Bilsem sınavını reddetmesini bile elestirmisler.Reddedebilir çünkü bu cocuk normal değil.Sinava bizim baktığımız gibi bakmiyor çünkü.Burda bile ne kadar eleştirilmiş çocuğunuz.Çocuk neticede üstün zekalı olması onun bir yetişkin gibi düşünmesi ve karar almasini gerektirmez.Yaşıtlarının tavırlarını düşünemiyorum bile.Yetişkinler bu şekilde düşünürse.Merhabalar,
Çok doluyum söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Belki aynı durumda olup çocukları küçük olup şüphelenen arkadaşlar için en baştan yazayım. Oğlumun 1,5 yaşından beri bitmek bilmeyen bir matematik aşkı var. Daha ismini bile söyleyemezken “düçen” (üçgen) diyerek üçgenleri tanırdı. 2 yaşında 1den 10a kadar hem İngilizce hem Türkçe saymaya başladı. Bu işler tabi kendiliğinden olmadı izleyeceği çizgi filmleri ve oynayacağı oyunları hep eğitici oyunlardan seçtim. Ama oğlum sünger gibi aldıkça aldı , 4 yaşında hecelemeye akıcı okumaya da 4,5 yaşında başladı. Okumayla beraber matematik becerileri de gelişti tabi 1. Sınıfta yaptıkları toplama çıkarma işlemlerini yapabiliyordu . İlkokula başladığında ise konunun çarpım olmadığını bilmeden çarpma (3 tane 5 kaç eder gibi) bölme olduğunu bilmeden bölme (20nin içinde kaç tane 4 var gibi) yapmaya başladı. İkinci sınıfa geçtiğinde artık çok sıkıldığını söylemeye başladı. Çünkü herşeyi önceden biliyordu ve dersler ona hafif geliyordu . İngilizceye olan merakı sebebi ile dil okuluna yazdırmıştık . Orda da yine sınıftaki öğrencilerden üstün performans sergiliyordu ama bu süreç onu çok yoruyordu çünkü o 10 dkda anlarken öğretmeni 1-2 ders dinlemek zorunda kalıyordu. Bu durum zamanla hırçınlaşmaya döndü. Sosyal anlamda durum maalesef diğer şeyler gibi iç açıcı değil. Ayakkabı bağlayamayan düğme ilikleyemeyen motor becerileri zihinsel performansına göre çok daha az olan bir çocuk oğlum. Bu sebepten oyunlara katılmasına müsade edilmeyen , köşede yalnız kitap okuyan gözlüklü çocuk işte benim oğlum. Üçüncü sınıfta işler daha da karışmaya başladı çünkü oğlum herşeyi sorgular olmuştu . Sınavları , dersleri , hayatı ... niçin bunu yapıyoruz , bu gerekli mi , bunu yapmak zorunda değilim vs gibi herşeye karşı çıkan asi bir çocuk oldu . Okuldan felaket sıkıldı çünkü onu anlayan bir arkadaşı yok ve öğretmenlerinin de anladığını zannetmiyorum. Onlara göre her çocuk aynı şeyi yapmak zorunda aynı tepkiyi vermek zorunda . Oğlumun olaylara farklı bir bakış açısı var onun o penceresini seviyorum esasında. Oğlumun raporunu da aldık fakat ramla da görüşmeye gittiğimde raporu işlerlerse kaynaştırma öğrencisi olabileceğini okulda bulunan destek odasında zep ile ders alabileceğini söylediler . Ama sonradan öğrendim ki zepi uygulamak için de sertifikalı öğretmen olması gerekiyormuş . Çok eksik bilgi var maalesef konunun doğrusunu nerden öğreneceğimi şaşırdım . Hem destek odası hem de sertifikalı öğretmenin bulunduğu okulu sordum biz bilmiyoruz dediler. Peki ram bilmezse kim bilecek ? Bilsemler bu çocuklar için destek eğitimi olarak düşünülen ilk yerler ama oğlum kendimi kanıtlamak zorunda değilim diyerek sınavda tam performans göstermedi . Bunun önemi üzerine defalarca konuştum ama belki de oğlum haklıdır çoğu zaman onun aklını karıştırmamak için birşey demesem de söylediklerinde haklı olduğunu düşünüyorum . Bu çocuklar nerelerde eğitim alabilir sizler çocuklarınızı doyurmak için neler yapıyorsunuz bu çocuklar eğitim sisteminin neresinde fikri olan olmayan herkesten can-ı gönülden yardım istiyorum .
Çocuklar geleceğimizdir her alanda çocukların ihtiyacı olan eğitimi alması bir haktır. Bu kadar üstün zekalı öğrenci varken neden daha fazla fayda sağlamak adına sistem iyileştirilmiyor aklım almıyor doğrusu ...
Tavsiyeniz için çok teşekkürler Facebook kullanmıyorum ama yararlı olabilecek her materyale ihtiyacım var . Çocuklar farklı ama benzer sorunları yaşıyoruz maalesef. Birkaç kişiyle görüşme şansım oldu onlar da hep aynı şeylerden muzdaripler.
Desteğiniz için çok teşekkür ederim ilaç gibi geldi yazdıklarınız. Her anne gibi ben de çocuklarım için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Yanlışlarım belki olabilir bu zamana kadar çok şey öğrendim yol kat ettim kendimce , öğrendiğimden çok fazla öğrenemediğm var her gün eksikleri kapatmaya gelişmeye çalışıyorum ki çocuklarım beni örnek alacaklar , eğitim ailede başlar . 3 yaşındaki kızım bile ben ders çalışırken yanıma gelip renkler kitabını getiriyor bana okuyor güya anne burda kırmızı yazıyor anne burda mavi yazıyor diyor o an tüm yorgunluğum tüm endişelerim uçup gidiyor :)
Ne güzel yazmışsınız oğlumun adı da Özgür , adını ben koydum sorgulayan,araştıran, kendi kararlarını veren “Özgür” bir birey olsun diye. Bu kadarını o zamandan düşünmemiştim ama adının karşılığını tam olarak veriyor kesinlikle . Gerçi kızlarımın isimleri de tam kişiliklerine uyuyor gerçekten nasıl oluyorsa :))
Dediğiniz programları araştıracağım . Maalesef bu süreçte ben de çok yıpranıyorum çocuklar için hep aynı dengede kalmaya çalışıyorum ama bazen gardım düşüyor . En son kızımın ayakkabısını giydirirler sağı ve solu ayıramadığımı fark ettim ve hemen randevu aldım. Sürekli güçlü görünmeye çalışmak her zaman her işe yetebilmek işten sonra eve gelip aynı enerjiyle çocuklarla kudurmak sonrasında ütü yada çamaşır Asma gibi aktivitelere girişmek ve kapanış olarak da ders çalışmak ertesi güne 4-5 saatlik uykuyla başlamak çok yorucu. Üstelik gün içinde karşılaştığım aksiliklerden bahsetmiyorum bile . Ben çok hızlıyım ama hayat yavaş akıyor herşeyi üstlenmek altından kalkmaya çalışmak en sonunda bana error verdirdi. İnanılmaz unutkanlık ve dikkat eksikliği yaşıyorum geçtiğimiz dönemlerde Onur belgesi almıştım en çok da oğlum sevinmişti koşarak bana sarıldı seninle gurur duyuyorum anne demişti . Sarılmayı da pek sevmez o sarılma bin sarılmaya değer o yüzden :) ben güçlü olmalıyım ki çocuklarım da güçlü olsun. Pes eden bir yapım yok çocuklarıma de hep onu aşılıyorum. Emek verdiğimiz şeyler hep bize geri dönüyor oğlumla da konuşuyoruz zaman zaman. Hemen arkasından beni şaşırtacak filozof bir söz söylüyor tabi :)
Öncelikle size yazılan kötü eleştirilere çok ama çok üzüldüm. Sizin ne demek istediğinizi ancak durumunuzla karşılaşmış kişiler anlar. Gerçekten içtenliğinizi ben görebiliyorum. Kitap sorunsalını, okuduğu kitapları internetten satarak ve 2. El kitap alarak çözmeye ya da masrafları hafifletmeye çalışabilirsiniz. Oğlunuza yetmeye çalışmanız harika bir şey ancak bu konu biraz hassas bir konu neticede ona yetemediğinizde kendinizi eksik hissetmenize neden olabilir. Naçizane fikrim ona yetmeye çalışmak yerine ona bilgiye nasıl ulaşabileceği konusunda yol gösterici olmanız yönünde. Asparger konusuna gelince; özel eğitimde yüksek lisans yaparken tesadüfen asperger sendromu olan bir çocuğa özel öğretmenlik yaptım. Yeğenimde asperger olduğu için, eğitimin dışında hem aileyle hem de çocukla empati kurabilmiştim. Daha sonradan çevreden duyulunca zaman içerisinde 2 asperger sendromlu öğrencim daha olmuştu. Onlara toplam 5 yıl eğitim verdim. Daha sonradan farklı bir sendromla ilgilendim. Bir süre sonra da özel eğitimi bırakma kararı aldım ve bıraktım. Burada yazdıklarınızla kesinlikle asperger diyemem zaten ben yalnızca eğitimciyim tanıyı uzmanlar koyar. Özel eğitimden lütfen çekinmeyin, çocuğunuzun sadece desteğe ihtiyacı var. Nasıl ki matematiği kötü olan bir çocuk özel matematik dersi alıyorsa. Özgür'ün de sosyal anlamda desteklenmeye ve diğerleriyle arasında köprü kurmaya ihtiyacı var. O köprüyü elbette ki kendisi de zamanla kurabilir ama kuramayabilir de. Bu anlamda özel eğitimden ürkmeyin derim. Tüm yorumları elbette okuyamadım. Ama oyun önerileri olan olmuş bu gerçekten iyi gelecektir. Arkadaşlarını eve davet edin diyen olmuş, önce dışarda parkta falan buluşup gözlemleyip sonra davet edin derim. Bilsem'i gözünüzde büyütmeyin diyen olmuş sonuna kadar katılıyorum. Üstelik bilsemlerde o şehrin ileri gelenlerinin üstün zekalı (!) çocukları da geliyor..... söyleyeceğim çok şey var da vakit gece yarısını geçti :) umarım ara ara girer yazarım. Son olarak size, " aaaaaa ama şekerim matematik matematik nereye kadar! Sen onun sosyalliğini geliştir!" Diyenlere bi susun demek istiyorum. Varsa bir öneriniz, şunu şöyle yap diye eyvallah da kuru kuru bu lafları söylerken karşınızdakinin yarasına tuz basmaktan başka bir şey yapmış olmuyorsunuz!Resmen duygularıma tercüman olmuşsunuz çok teşekkür ediyorum size.Aslında durumumuz iyi fakat özel okullarda en iyi imkanları sağlayacak kadar değil maalesef.Oğlumun kitap ve dergi masrafı da dediğiniz gibi hatrı sayılır miktarlarda.Kalın bir kitabı bile 1 saat içerisinde bitirebiliyor.Uygun fiyatlı olsun diye internetten alışveriş yapıyorum 10 kitap bile alsam 3 gün içinde bitiyor hepsi.Kaldı ki benim 3 çocuğum var kızlarım da abileri gibi çok meraklı hepsine birden yetişmeye çalışınca zorluklar çıkıyor haliyle..
Oğluma yetebilmek içni yıllar sonra tekrardan üniversiteye başladım açıktan.Ben ders çalışırken gelip özellikle bakıyor mesela matematikle ilgili özellikle.Bu şekilde bile bir sürü konu öğrendi.Ama hala daha yeterli olduğumu düşünmüyorum onun ufkunu açmam için benim de kendimi geliştirmem gerekiyor. Bu arada dikkatinize çok şaşırdım söylediklerinizi asla yanlış anlamam Estağfirullah diyeyim,önceleri biz de aspergerden şüphelenmiştik 4,5 yaşındayken bu konuda uzman olan bir hocaya götürdük.O zaman gelişim testi yapılmıştı yaşı küçük olduğu için.Onda da üstün zeka çıkmıştı doktor bu çocuklar böyle olur kendine göre normal demişti. Yalnız bu seferki psikiyatrise gidişimizde doktorla endişelerimi tekrardan paylaştım o da şüphelendiğini sölyledi.Farklı bir test uygulamış adı nedir bilmiyorum oğlumun kızgın yüzleri tanımakta biraz zorluk çektiğini söyledi.Aspergerimsi kırıntılar var ama tanı koymak için yada rapor vermek için yeterli seviyede değil hem de özel eğitim merkezlerine asperger ile giderse oğlumun bu durumdan olumsuz etkilenebileceğini söyledi.Siz nasıl aspergerden şüphelendiniz acaba? Matematik Köyünü duymuştum araştıracağım çok teşekkür ederim.Amin hepimizin yardımcısı olsun Rabbim..
Koç benim kizin raporunda tum zeka puani ustun mental kapasite yaziuor.Oncelikle, bir pedagogla gorusun. Kirmak istemiyorum ama bir anne olarak yanlis seylerin pesine dustugunuzu soyleyebilirim.
Edit :
Cocuklara ustun zekali terimini uzmanlar koymali.
Aaa benim cocugum dort islemi kolayca yapabiliyor o zaman ustun zekali diyen bir anne olmali.
Normal sartlarda her cocugun bilgi alma kapasitesi genistir.
Bir yandan akademik zekasini gelistirirken diger yandan sosyal iliskilerinde basarisiz bir cocuk yetistirilmemeli.
Cocuk sinava girip girmeyecegine bile kendisi karar verir olmus.
Cok bilmislik esit degildir ustun zekali cocuk...
Haklısınız.Hanımlar konuda polemik olmasın lütfen, üstün zeka mı değil mi, annesi ilgilenmiş mi ilgilenmemiş mi bu konu sahibesinin özeli, kendisini veya çocuğunu yorumlayın diye konu açmamış, bu çocuklar nerelerde eğitim alabilir, benim oğlum gibi çocukları olan anneler neler yapıyor diye sormuş.