Üniversite, Aileye Yük Olmak?

bi öğrencim tıp kazanıyor şehri istemiyor bırakıyor ,tekrar giriyor elektronik ,tekrar giriyor ikinci sınıfta bırakıp başka bi tıp kazanıyor
hayalinden vazgeçme
 
Okuyan çocuk aileye yük değil direk olur. Sen onu bi aklından çıkar.

çalışıp sınava hazırlanmak kolay değil güzelim, bir sene daha sık dişini. Sen çok özel ve akıllı bir kızsın, yazdığın yazının duruluğundan belli.
bir yıl daha hazırlan.
 
Hem okusan hemde calissan olmazmi? Annenlere böyle yük olmazsin. Ben ve benim bütün arkadaslarimdan, hem okuduk, hemde calistik. Kimisi cocuk bakti, Kimisi temizlik isine Gitti, garsonluk, bir Doktor arkadasim var, o aksamleyin ayakkabi fabrikasinda calisti ve gündüzleyin okudu. Ailesi cok fakirdi ve yardim etmege halleri yoktu.
Insallah bir yolunu bulursun.
 
Bu sene sinav zordu siralamalar dusebilir bursu kazanabilirsin asla pes etme. Nacizane onerim, sevdigin bir bolumu okuman ve kpss ortaogretim denersen kazanma ihtimalin cok yuksek. Boylece hem okur hem calisirsin :)
 
Yıllar arası netlere göre sıralama çok değişiyor.Benim 14-16k hesaplamıştı 9k gelmişti mesela.

Benim bir arkadaşım tıp istiyordu,4 kez mezuna kaldı olmadı,veterinerlik yazdı,çok mutlu.İlla tek bir hedefe kitlenip diğer tüm seçeneklere gözünü kapamamanı öneririm.Hakkında en hayırlısı neyse,nerede en çok mutlu olacaksan orası olsun.

Tıp seçme konusunda tavsiyem çok çok çok iyi düşün.Kendini başka bir bölümde düşünemiyorsan,ben başka bir şey okursam mutsuz olurum diyorsan seç.Devlet hastanesine gidip doktorlarla konuşabilirsin.

Umarım tercihin ne olursa olsun çok mutlu olursun☺️
 
Konu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.

Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.

Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.

Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.

Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.

20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.

Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.

Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?
Icerigi detayli okumadim ama basliga istinaden lutfen su kafadan cikin. Cocuklar ailelerine yuk olmaz, olamaz. Cocugum olunca daha iyi anladim. Hayattaki en buyuk istegim onun saglikli, iyi olmasi. Bana yuk olmasi soz konusu bile olamaz. Eminim siz de aileniz icin oylesinizdir. Yuk oldugunuzu dusunmeyin.
 
Tyt niz ve ayt niz nasıl,kızımda girdi sınava tıp istiyor oda sizin gibi sınırda
 
Merhabalar Fen lisesi mezunuyum, başarılı bir ortaokul öğrencisiyken fen lisesine geçince rahatladım ve dersleri saldım. Tıp için sınava girdim, olmadı. Mezuna kaldım, yine istediğim tıp fakültesi olmadı. Severim diyerek iyi bir üniversitede bilgisayar mühendisliği yazdım.
Ailem yazma dedi, tekrar dene, dedi. Dinlemedim. Herkes yerleşiyor, dedim. Geç mezun olacağım, dedim. Ve yerleştim.
4.sınıfa geçiyorum ve ilk işim bu sene sınava yeniden girmek olacak. Üniversiteye gelince yaşın pek önemi olmadığını anladım.
Keşke o zaman da böyle düşünseymişim.
Ekonomik olarak vb aileniz sizin ihtiyaçlarınızı karşılayabilecekse ve hedefinize tutkuyla bağlı kalacaksanız bir sene çok da mühim değil bence. Emeklilik yaşı zaten geç, birkaç sene erken emekli olmuş olacaksın sadece. Önünde mesleğini yapacağın uzun yıllar olacak. 1 sene 2 sene o nedenle çok mühim değil.
Ayrıca burslara da başvurabilirsin iyi bir sıralama yaparak.
Sadece kendi yaşanmışlığımdan bahsedeyim dedim.
Kendini en iyi sen tanırsın, maddi ve manevi olarak artıları eksileri tartıp ona göre yolunu çizmelisin
 
Merhabalar Fen lisesi mezunuyum, başarılı bir ortaokul öğrencisiyken fen lisesine geçince rahatladım ve dersleri saldım. Tıp için sınava girdim, olmadı. Mezuna kaldım, yine istediğim tıp fakültesi olmadı. Severim diyerek iyi bir üniversitede bilgisayar mühendisliği yazdım.
Ailem yazma dedi, tekrar dene, dedi. Dinlemedim. Herkes yerleşiyor, dedim. Geç mezun olacağım, dedim. Ve yerleştim.
4.sınıfa geçiyorum ve ilk işim bu sene sınava yeniden girmek olacak. Üniversiteye gelince yaşın pek önemi olmadığını anladım.
Keşke o zaman da böyle düşünseymişim.
Ekonomik olarak vb aileniz sizin ihtiyaçlarınızı karşılayabilecekse ve hedefinize tutkuyla bağlı kalacaksanız bir sene çok da mühim değil bence. Emeklilik yaşı zaten geç, birkaç sene erken emekli olmuş olacaksın sadece. Önünde mesleğini yapacağın uzun yıllar olacak. 1 sene 2 sene o nedenle çok mühim değil.
Ayrıca burslara da başvurabilirsin iyi bir sıralama yaparak.
Sadece kendi yaşanmışlığımdan bahsedeyim dedim.
Kendini en iyi sen tanırsın, maddi ve manevi olarak artıları eksileri tartıp ona göre yolunu çizmelisin

Ben de olmazsa bilgisayar mühendisliği yazarım diye düşünüyordum ama mutlu olacağımı pek sanmıyorum. Sonuçlar geldikten sonra artısını eksisini düşünüp bir karar vereceğim artık.
Umarım sizin de sınavınız istediğiniz gibi geçer, mutlu olacağınız yeri kazanırsınız. :KK200:
 
Ben de olmazsa bilgisayar mühendisliği yazarım diye düşünüyordum ama mutlu olacağımı pek sanmıyorum. Sonuçlar geldikten sonra artısını eksisini düşünüp bir karar vereceğim artık.
Umarım sizin de sınavınız istediğiniz gibi geçer, mutlu olacağınız yeri kazanırsınız. :KK200:
Teşekkürler nazik geri dönüşünüz için. Dilerim mutlu ve huzurlu olacağımız mesleklerimiz olur :) Umarım sizi şaşırtacak güzel bir sıralama ile karşılaşırsınız Güzel günler 💙
 
X