Ailenize daha fazla yük olmak istemiyorsanız hem çalışıp hem sınava hazırlanabilirsiniz.Konu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.
Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.
Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.
Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.
Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.
20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.
Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?
Ailenize daha fazla yük olmak istemiyorsanız hem çalışıp hem sınava hazırlanabilirsiniz.
1 sene fazladan yük olmak mı yoksa ömür boyunca sizin hayatınızı etkileyecek meslek seçimini. Hangisi daha ağır basıyor sizde?
Aileniz bunu sorun ediyor mu?
Bursu 1-2 soruyla kaçırdıysanız çok istekli ve çalışkan kişilere burs veren kurumlar ve kişiler var. Bunları araştırabilirsiniz.
Aileniz sizi zorlamazken acele karar vermeyin. Zaten kaç sene hazırlanmışsınız. Sıfır değil temeliniz. Hem çalışıp hem tekrar hazırlanabilirsiniz bence.Burs için maksimum 2 yanlış yapmam gerekiyordu, ben ya 2 ya 3 yapıyorum.
Babam kararım neyse destek olur. Annem bir yer yazmamı istiyor bu sene ama zorla tercih yaptırmaz. Daha çok ben sorun ediyorum. Kazansam bile 6 sene okumak var, çok uzun bi' süreç yük olmak istemiyorum
Hele bir açıklansın da sonuçlar belki yanlış hatırlıyorsundur cevapları.Konu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.
Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.
Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.
Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.
Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.
20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.
Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?
Annenin hastalanma kısmına kadar birebir benim hayat hikayem diyebilirim. Üzerine birde ben lise sonda dahi çalışmadım çünkü zekiyim ceketimi atsam sınavda ortalama bir puan alırım kafasındaydım nitekim öylede oldu ancak benden sülalede beklentiler yüksek olduğu için ortalama bölüm yetmiyordu velhasıl mezuna kaldım istediğim yere gittim. Aynı esnada benim lisedeki sıra arkadaşım olan çocuk inanılmaz çalışkandı hani öyle böyle değil çözemediği soru yok fakat basireti mi ne bağlanmış Akdeniz diş hekimliği istiyordu o da birlikte okuyalım aynı ünide diye fakat bir türlü yapamıyordu çocuk sınava giriyor iyi puanlar alıyor ama bir türlü istediği yer gelmiyordu. 2 sene kaydırma yaptım dedi ki öyle yalandan diyen biri de değil biliyorum neyse 3. Senesinde tekrar girdi ve bu sefer ilk 5 bine girdi. Diş hekimliği istiyordu ancak baya iyi yapınca bari tıpa gidiyim dedi.. Tıp okuyor şimdi ve 2.senesi bitti 3.seneye girdi üstelik bunu mardinin bir köyünde yaşayan ailesi orda ikamet eden çocuk yaptı... Senin ailende arkandaysa lütfen istediğin yer için çabala... Tıp okuyup 5.senesinde yapamıyorum diye bırakan insanlar biliyorum.. İsteklerin, ideallerin peşinde koşKonu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.
Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.
Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.
Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.
Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.
20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.
Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?
şimdi beni taşlayanlar olacaktır ama 3 kez denemişsiniz. Ben olsam bi kez daha girmezdim. Seneye sizi ne bekliyor belli değil ki. Bazen fazla ısrar etmemek lazım bence . 4. Kez denediğinizde 6 yıl da okuyunca 30 a yakın yaşta mezun olacaksınız. Zaten su an 3 yıl kaybetmişsiniz hayata 3 yıl geç atılacaksınız. İlle tıp diyorsanız daha küçük illerdeki üni leri yazarsınız. Ya da diş hekimliği vs. Bir de siz de biliyorsunuzdur ama her zaman o hatırladığımızdan daha fazla yanlışımız geliyor gerçek sonuçlarda sanki. Yani benim öyle olmuştu. 2 soru yüzünden diye düşünmeyin bence.Konu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.
Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.
Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.
Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.
Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.
20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.
Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?
Öğretmenim. Sana diyeceğim tek şey yaşın genç istersen 10 kez sınava gir ama istemedğin işi yapma! Bu meslek sana ömrünğn sonuna kadar zimmetlenecek. Başkaları okulu bitirsinler evlensinle sana ne? Sen kendinden sorumlusun. Daha genceciksin.Konu açmayacaktım aslında ama çok üzgünüm. Önümü net göremiyorum, ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru düzgün hayat tecrübem yok. Belki söyledikleriniz aklımı başıma getirir kafam çok karışık.
Ben kendimi bildim bileli başarılı ve disiplinli bir öğrenciydim. Ortaokulda matematik olimpiyatlarına katılırdım, 8. sınıftayken ildeki en iyi liselerden birini kazandım. Liseye geçince bu tempodan sıkıldım mı, kafasızlık mı nedir bilmiyorum zamanı gelince üniversite sınavına çalışırım deyip dersleri tamamen saldım. Notlarım o kadar düştü ki performanslarla anca geçiyordum. Lise sona kadar böyle devam etti.
Lise sonda fark ettim ki aptallık etmişim, 4 senenin konuları tek senede toparlanmıyor. En basit matematik formüllerini bile unutmuştum. Temelim hiç yoktu. Tıp istiyordum, kazanamadım tabii ki mezuna bıraktım.
Mezun senemde anca temelimi oturtup pratik yaptım. Ailem çok destek oldu. Dönemin yarısına kadar neredeyse konularımın çoğu bitmişti, denemelerde bayağı iyi yapıyordum, derece bekliyordum derken annem rahatsızlandı ve hastanede yattı. Ameliyat oldu. Aynı süre zarfında başka bir akrabamız da aynı rahatsızlıktan dolayı vefat etti.
Çok yıprandım. Başka biri belki kaldırabilirdi bu süreci ama benim psikolojim pek kaldırmadı bu olayı, annem iyileşene dek ders çalışmayı bıraktım. Anksiyeteyle boğuştum aylarca. Sınava az zaman kalmışken kendime gelip tekrar çalışmaya başladım ama yeterli olmadı. İstediğim sıralamadan 10 bin fazla yaptım.
20 yaşında girerim üniversiteye, ne var ki diye düşünüp 2. kez mezuna kaldım. Çevremdekiler okulu yarılamışken aileme yük olup sınava hazırlanmak beni üzüyordu ama çalıştım. Konuları güzelce öğrendim. Geçtiğimiz haftasonu da sınavlar vardı işte. Devlet ilk 100'e girene başarı bursu veriyor diye yabancı dile de girdim, okurken yoğunluktan çalışamam belki ama bursla idare ederim diye düşünüyordum.
Her şey bitti, çok mutluyum çünkü güzel geçmiş ikisi de güle oynaya geçiriyorum günü. Cevaplar açıklanınca bir kontrol ettim, etmez olaydım.
Hem başarı bursu hem istediğim bölüm 1-2 soruyla kaçıyor muhtemelen. Fende son 7 soruyu tamamen yanlış çözmüşüm bir de o kadar kolaylar ki. Defalarca tekrar ettiğim şeyler. Uçmuş mu aklım, ne olmuş bilmiyorum. Ne yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Tercih yapsam mutlu olmayacağım, yapmasam 4. kez sınava mı hazırlanayım? Çok zor. Aileme daha fazla yük olmak istemiyorum. İleride pişman olur muyum diye çok tereddütteyim. İleride karşılaşacağım sorunları kestiremiyorum, o kadar tecrübem yok. Siz yerimde olsanız ne yapardınız?