Toz bezinin dayanılmaz cazibesine karşı koyamıyorum.

idrakyollariiltihabi .!.:

Merhaba hatunlar

Epeydir yoktum buralarda, yokluğumda dertlerde boğulmadınız inşallah ahsjsjs. Neyse cıvıtmadan konuya gireyim.

Efenim son zamanlarda kabıma sığamıyorum. Zannediyorum 33. Yaşıma girmeye günler kala "zamanı en iyi şekilde değerlendirme" konusunda paniklemiş durumdayım. Dolayısıyla 24 saat asla yetmiyor ya da ben zamanı nasıl kullanacağımı bilmiyorum. Tam da bu yüzden önceliklerimi, eylemlerimi, zamanı nasıl değerlendirdiğimi sorgular oldum. Bir arkadaşımla konuşurken "idrak sen ne ara böyle oldun" deyince hepten sorgulamaya başladım kendimi. Aslında şimdiye kadar sorun yoktu ama yapmak istediklerime zaman yetmediğinde ve ben buna aşırı sinirlenip adeta bir canavar gibi saldırma eğilimi gösterince bir sorun olduğunu fark ettim.

Konunun bu kısmında Parantez açayım, evet dert bu anacım. Bu dert canım bacım.

Size güne nasıl başladığımı ve neler yaptığımı, neleri yapmak isteyip vakit bulamadığımı yazayım. Siz de Allah rızası için bir el atın. Bunları yapmana gerek yok sen idrak ziyagilsin kendine gel deyin ama ikna edin. Çünkü kendi kendimi ikna edemiyorum ben.

Sabah sekizde uyanıyorum. Oğlumun kahvaltısını hazırlıyorum. Beraber kahvaltı yapıyoruz, biraz gıcık bir oğlum olduğu için hazırlanması uzun sürüyor. 9 buçukta okula götürüyorum onu. Eve dönünce yarım saat kadar sigara içip "aha valla yalnızım evde. Yeminle ev benim ve yalnızım" sefası sürüp, ardından yatakları topluyorum. Bulaşık makinesini boşaltıyorum ya da çalıştırıyorum.

Sonra çamaşır varsa yıkayıp asıyor, her gün mutlaka evi süpürüyorum. Tuvaleti temizleyip ütü yapıyorum. Yemek faslını da halledince saat 13.30 oluyor. Oğlumu almadan önce 2 saatim kalıyor. O iki saatte kitap mı okuyayım, örgü mü öreyim, karakalem mi çalışayım, ikinci üniversite okuyorum uzaktan, onun dersini mi çalışayım, oğlana bir kek mi çırpayım, cilt bakımı mı yapayım şaşırıyorum. Her şeyi yapmak istiyorum ama hiçbir şey yapamıyorum. Haftanın iki günü spora gidiyorum ama ne gitmek. Kan ter içinde koşarak.

Sürekli koşuyorum, sürekli ayaktayım ama elde var sıfır. Yani sıfır deyip haksızlık etmeyeyim kendime de YAPMAK zorunda hissettiklerimi yaparken, yapmak istediklerimi kaçırıyorum.

Şimdi sırasıyla sorayım. Siz her gün ev süpürüyor musunuz? Ben süpürmezsem aklım hep evin kirli olmasında kalıyor ve bir şeye odaklanamıyorum. Yani içimden bir ses "delirme idrak sen bu değilsin" dese de, mutlaka süpürüyorum. Lavabo tuvalet temizliği hadi mecbur yapılıyor. Yemek yapmaktan nefret ediyorum. Allahım ne olur hapla beslenilen çağa atlayalım diye dua ediyorum hani öyle bir nefret. Bunu da Eleyemeyiz, mecbur yapılacak. E ütü desen evet donlardan nevresim takımlarına, hatta pijama ve atletlere kadar ütülemek normal değil biliyorum ama engel olamıyorum kendime.

Anlayacağınız aklım "mühim olan sen, ailen ve çocuğun. Boş işlerle kendini yorup onlara yetersiz ve mutsuz olacağına bırak akışına" diyor ama bedenim beni dinlemeyip iş yapıyor sürekli.

Bir el atın bana yahu. Hayat kısa her şeyi de mükemmel yapma bırak pis kalsın bir gün ev. Sepette ütü kalsın sen otur anime çiz mutlu ol deyin. Ya da benim bu her şey olması gerektiği gibi olacak sonra kişisel isteklere zaman ayrılacak takıntımı nasıl yeneceğimi söyleyin.

Normalde oğlumun zamanından çalmam, o okuldan gelince yemek yeme ve mutfak toplama dışında iş yapmam onunla ilgilenirim. Ancak son günlerde her şeyi yapayım her şeye yetişeyim diye öyle koşuyorum ki, oğlanla oyun oynarken isteksizim, tahammülsüzüm.

Siz nasıl yetişiyorsunuz her şeye. TV izlemiyorum gün içinde açılmıyor bile. Telefon, internet desen çok az kullanıyorum. Hani bunlar da almıyor vaktimi. Çalışırken haftada bir ev temizler, işten gelip pratik bir yemek yapar sonra otururdum. Şimdi çalışmıyorum ama çalıştığım dönemde yeten zaman şimdi yetmiyor. Tamam çalışırken bu kadar çok şey yapmak istemiyordum nasılsa vaktim yok diye, ancak şimdi vakit var yine yetmiyor.

İçimde coşkulu bir ev kadını varmış da açığa çıkmayı mı beklemiş ne olmuş anlamadım ki. Eltim mesela manyak gibi temizlik yapar ama bundan memnundur sever. Ben yapıyorum ama gün sonunda "çamaşır suyunda boğul inşallah idrak, mok vardı günü ziyan ettin. Al yine istediklerini yapamadın." diye kahroluyorum. Hani memnun da değilim düzen takıntımdan.

Ben nasıl zamanı verimli kullanırım nerede hata yapıyorum bir söyleyin. Yaşayacak mıyım? Böyle ruhumu silikonlu spreye satmışken yaşayamıyorum çünkü.

En dipten not: bir ev hanımının macera dolu gününü okudun anacım. Bdv bölümündeki bilimsel çalışmalara böylesine ucuz bir konu ile engel olduğum için özür diler, laf sokmak için hazırlandığın şu saniyelerde o muhteşem enerjini bana harcamamanı önemle rica ederim. Tişikkirlir.

Genişletmek için tıkla...

idrakyollariiltihabi .!.:

Allah cezamı verdi kardeşler. Benim sıpa ateşlendi yazamıyorum. Gece yazıcam inşallah :)

Genişletmek için tıkla...

idrakyollariiltihabi .!.:

Nasıl ama nasıl anlat bana pis olmayı anlat ajsjsj. Valla bak şaka yapmıyorum nasıl mesela o süpürge orada öylece dururken ve halının üzerindeki koca bacağı kılları, oyun hamurlarının kurumuş minnak parçaları, son akşam yemeğinden kalan kutsal ekmek parçacıkları gayet net görülebiliyorken nasıl?

Genişletmek için tıkla...

MorAnka .!.:

Evde olduğum bir dönem bende bi ara süper üstün yetenekli ev hanımı moduna girmitşim, ama çok kısa süre sürmüştü 2-3 hafta kadar. Haftada 3 gün yardımcım gelmesine rağmen diğer günlerde ben deli gibi evin içinde koşuyor, sürekli dolap çekme düzenleyip hiç birşey bulamasam Çeşit çeşit yemekler yapıp hızımı alamayıp kek, börek, kısır vb yapıp komşularımı çaya çağrıyordum. Sonra bunlar tabii bana göbek ve yan yağları olarak geri dönmeye başlayınca acil dur dedim. Sporda yapıyordum üstelik, ama nasıl oluyorsa fayda etmiyordu, kalanlarıda akşam spordan sonra tekrar çay demleyip yemek sonrası eşimle beraber hüpletiğimden olmuştur belkide
Neyse sonra bıraktım, önce kek börek işini sonrada ev işini
Sonra zaten tekrar işe döndüm. Şimdi akşam yemek yaparken inşallah yarınada yeterde, yarın yemek derdim olmaz diye düşünüyorum.
Haftada 3 gün süpür, sil, ütüle, yerleştir kısmı yardımcımda halen. Robot süpürge aldım geçen yıl, akşam yemekten sonra ben masayı toplarken oda süpürüyor çok rahat oluyor, baktımki çocukların odasında yerlerde döküntü var salıyorum oraya heryeri süpürüp geri geliyor.
Onun dışındada çocukların sürekli kursları oluyor onların kirlilerini makinaya at, çıkar kurutmaya at. Başkada akşamları bişey yapmaya takatim kalmiyor.

Genişletmek için tıkla...

ISILDURU .!.:

Geçen gün bir yerde bir yazı okudum adam eve gelmiş ev mis gibi kadin ise iş yapmaktan perişan, demiş bu böyle gitmez kadını değiştireyim,
Baska bir evde diğer adam eve gelmiş ev berbat ama kadin afet bakımlı giyimli saçı makyajı yerinde demiş evi değiştireyim bu ev bu kadına yakışmıyor, kısacası temizliğe vakit ayirdin diye kimse madalya takmıyor yaşasın watsons yazıyordu, gülümsetmedi değil doğruluk payida çok dimi

Genişletmek için tıkla...

belkiimm .!.:

Seni o kadar iyi anlıyorum ki hayır birde oturunca o işlerin çoğu bitmemiş oluyor onun acısını yaşamayan bilemez..işin kötüsü ne zaman bugün iş yapmıycam desem o gün biri gelir yerler zibil..nefret ediyorum mutfak temizliğinden neden kirlenir ki birde cift tezgah ve hepsi dolapları kaplı bazen diyorum ki keşke birileri gelse küçük bir eve taşısa beni bütün eşyaları mı kıyafet dahil atsa çok üzüleceğim parcalarım var ama atamıyorum..işin özü bu bence biri gelecek yaşayacak kadar eşya bırakacak gerisini atacak o zaman temizlik daha kolay olur bence

Genişletmek için tıkla...

Night Club .!.:

Aaa ondan iyi anlaşıyorum senle demek (Kardeşim de oğlak ve hayatımda gördüğüm en disipline insanlardan biri, sanki o benim ablam hea. Sizin kaderiniz bu galiba, deli manyakları eğlemek ).

Bir çeşit manyağım, farkındayım ki senin de fark etmene sevindim.
Çıkmadı, çok ilginç değil mi? Doktor da şaşırdı, bağışıklığıma yordu ama ben hala beyin gücüyle ateşi yendiğim konusunda ısrarcıyım, biraz daha yok saysam, iltihabı da kuruturdum belki kim bilir?

Şimdi İdrak, her gün ev süpürülmez; annemin yolu bu yol, biliyorum; sonra noluyor biliyor musun? Kol bacak her tarafın ağrılara kalıyor.
Ütü hele... Yapmam arkadaşım, "Ay sen çok güzel ütüledin, aiyy nasıl şahane oldu, a hayatta yapamam, aa kaç dakikada bitirdin? Mimkin diil" diye diye eşime kilitledim; ütülesin kıyafetlerini, ben ütülü şey giyemem zaten beni bozar; Allah muhafaza. Ben düz-ütüsüz şeyler, tamam. Nevresim takımı hele; zaten kırışacak bir şey ütülenir mi? Don niye ütülenir İdrak??

Aha bak iç çamaşırlarını ütüleme olayı annemin kankeytosu teyzemde vardı, "Mikrop barınmasın" fikri ile kadın, bi çocuklarını ütülemezdi evde hani (Beyinlerini ütülemesini saymıyorum)... Şu an o kolları hadi bi ütü yapsın bakalım, mümkün değil. Ne zaman ki hasta oldu, ondan sonra caydı bu ütülemelerden, kadın kendini gezmelere vurdu 50sinden sonra.

Yapma İdrakçım, salla; canına kastın mı var güzelim?
Arada eserlerse yap, tamam belli bir düzende tutmak için yap ama bu kadar değil yahu.

Genişletmek için tıkla...

Bibibella .!.:

Benim aşkımsu onlar çarşaf düzeltmekle uğraşamam onuda dümdüz katliyorlar instada videoları vardı tabi ben öyle yapmiyorum

Genişletmek için tıkla...