• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Taşıyamıyorum artık zor geliyor yaşamak...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
O geri zekali kayinvalidenize deyin ki kapasin ceneni. Saygi da bir yere kadar. Calisan kadin kötü ise bi zahmet onlar paralari versin. Dini konular yasak onun icin o basin acik kismina hic girmeyecegim. Ama dini de kendi kafalarina göre kullanip kirleten tipden besbelli. Iliskinizi tamamen kesin. Muhattap olmayin böyle insanlarla. Esinizde bi zahmet sizi korusun. Bunlarin sizin hayatiniza bi gram faydasi yok. Uzak dursublar
canım ceza yemeni istemem düşüncelerine katılıyorum iyilik kalptedir gerisi tercih meselesi ama cehaletiyle baş etmeyi bıraktım çünkü anlamıyor saygı duymuyor asla şimdi sadece eşimi doğuran kadın anne değil bana . hatta eşime bile değil. eşim biraz sessiz biri her konuda öyle çocugu da çenesiyle tüketti keşke o kazada ölseydim dedi düşünün
 
Yaşadıklarınız çok zor şeyler.

Ama bebekten önce diğer sorunları halletmeli borçları bitirmelisiniz.Yoksa bu durumda bebek olursa sıkıntılarınız

katlanır.Bir müddet bebek fikrinden uzaklaşın.Hem kafanız hem hayatınız biraz toparlansın.Sonrasında o da

olur .
 
Size iyi gelmeyen şeylerle çevirmişsiniz etrafınızı. Kv'nizi sevmiyorsanız asla görüşmeyin veya minimum görüşün merhaba-merhaba. İş yerindeki insanlarla iş dışında minimum muhatap olun ve belki imkanınız varsa iş bile değiştirebilirsiniz. Şartlarınızı bilmeden konuşuyorum ama şu hayatta en önemli şey kendimiziz ve bizi mutsuz edecek şeylere tahammül göstermemeliyiz diye düşünüyorum. Şu borç bitince baya rahatlarsınız bence, sonra tedavi daha kolay olur :) Her şey geçici emin olun, şimdiki hüzün stres kesinlikle geçici. Bir gün gelecek nasıl bittiğini anlamayacaksınız bile. Sadece biraz sabır ve özveri.
sözlerin o kadar iyi geldi ki birinden bunları duymaya ihtşyacım varmış. geçecek GEÇECEK ne güzel bir kelime . borç için çabalıyorum çok çalışıyorum daha neler yaparım bilmiyorum ama tedavi masrafları da belimi büküyor
 
Yaşadıklarınız çok zor şeyler.

Ama bebekten önce diğer sorunları halletmeli borçları bitirmelisiniz.Yoksa bu durumda bebek olursa sıkıntılarınız

katlanır.Bir müddet bebek fikrinden uzaklaşın.Hem kafanız hem hayatınız biraz toparlansın.Sonrasında o da

olur .
onu da denedik ara verdik vs. ama doktorlar zamanın aleyhime olduğunu söyledikçe korkuyorum. borcum da 30 bin civarı kaldı rabbim yardım etti nasıl oldu bilmem ödeyeceğim en yüksek tutarları ödedim ki hemen her sene uygun tatillerde yaptım. ama borç için çözüm bulmam lazım acilen
 
Eğer eşin seni çok seviyorsa söyle bu annenle bir daha görüşmeyeceğim diye seviyorsa tamam diyecektir . Kv ile görüşme evine de kabul etme evine de gitme

Iş arkadaşlarına hersey anlatılmaz eğer ortamdan çok rahatsızsan iş değiştir ya da ortam buna imkan yoksa sadece işini yap kimseyle arkadas olmak zorunda değilsin .

Bebek konusu için de Ebet çok ağır bir imtihan bol bol dua et tedavini aksatma olmuyorsa vardır bunda da bir hayır dışarda annesiz babasız o kadar yavru var ki evlat edinmeyi düşünebilirsin .

Bu arada kilo için diyetisyene git tedavilerini ol .

Psikoloğunun düşüncesini beğenmedim . Ihtiyacın var ki gidiyorsun . Gerekirse değiştir .
diyetisyene gidşyorum ama tiroid pcos vs. veremiyorum pes ediyorum. doktor konusunda çok seviyorum o da sanırım maddi durumum kötüye gitmesin diye düşünüyor ama haklısınız. bu arada dualarınızda bana da yer verin ne olur
 
sözlerin o kadar iyi geldi ki birinden bunları duymaya ihtşyacım varmış. geçecek GEÇECEK ne güzel bir kelime . borç için çabalıyorum çok çalışıyorum daha neler yaparım bilmiyorum ama tedavi masrafları da belimi büküyor
Eminim elinden geleni yapıyorsundur zaten, vücudunu da daha fazla zorlayıp yorma derim. Elbet bir gün biter borç zaten. Ve hayatta şunu öğrendim ben, hiçbir his sonsuza kadar kalmıyor. Bazen inişler oluyor bazen çıkışlar. Hatta dibe çöktükten sonra çıkması da o kadar güzel oluyor ki :)) Kesinlikle geçecek yani, neler geçmiyor hayatta.
Yaşamak inanın çok güzel, kim bilir belki öyle şeyler göreceksin ki iyi ki yaşayıp bunu görmüşüm diyeceksin.
Konuşmak istersen ben her zaman dinlerim, dertleşirim :) Yeter ki sen iyi ol! :KK36:
 
Allah size sabir ve kolaylik, diger hadsiz insanlarada gerekeni versin. O bilir ne yapacagini sen havale et yeter.
 
Allah şifa versin tiroidiniz için. Yani bu durumda kendinizi korumanız lazım dışarıdakilerin dillerinden, kayınvalideniz dahil. Bunları eşinize anlatıp bu zor psikolojik dönemimde ya anneni benden uzak tut eve girip çıkmasın ya da dilini tutsun diyebilirsiniz. Kalanları da siz engelleyeceksiniz el mahkum. Allah yardımcınız olsun.
 
canım ceza yemeni istemem düşüncelerine katılıyorum iyilik kalptedir gerisi tercih meselesi ama cehaletiyle baş etmeyi bıraktım çünkü anlamıyor saygı duymuyor asla şimdi sadece eşimi doğuran kadın anne değil bana . hatta eşime bile değil. eşim biraz sessiz biri her konuda öyle çocugu da çenesiyle tüketti keşke o kazada ölseydim dedi düşünün

Icini ferah tut. Görümcemin de 8 sene cocugu olmadi. Sonra 36 yasinda anne oldu sükür. Böyle seyler belli olmaz. Sen mümkün oldukca o negatif insanlari kendinden uzak tut. Konusma. Kötü insanlar resmen onlar. Baska aciklamasi yok. Baskasinin evladina böyle nasil davranirlar hic bilmiyorum
 
Eminim elinden geleni yapıyorsundur zaten, vücudunu da daha fazla zorlayıp yorma derim. Elbet bir gün biter borç zaten. Ve hayatta şunu öğrendim ben, hiçbir his sonsuza kadar kalmıyor. Bazen inişler oluyor bazen çıkışlar. Hatta dibe çöktükten sonra çıkması da o kadar güzel oluyor ki :)) Kesinlikle geçecek yani, neler geçmiyor hayatta.
Yaşamak inanın çok güzel, kim bilir belki öyle şeyler göreceksin ki iyi ki yaşayıp bunu görmüşüm diyeceksin.
Konuşmak istersen ben her zaman dinlerim, dertleşirim :) Yeter ki sen iyi ol! :KK36:
Canim cok teşekkür ederim güzel dileklerin için en dibe vurup çıkmak rabbime dua etmekle ve sabır etmekle.mümkün . Sadece bazen işte hiçbir şey yapamıyorsun elinden gelmiyor kendine yabancı oluyorsun
 
Allah şifa versin tiroidiniz için. Yani bu durumda kendinizi korumanız lazım dışarıdakilerin dillerinden, kayınvalideniz dahil. Bunları eşinize anlatıp bu zor psikolojik dönemimde ya anneni benden uzak tut eve girip çıkmasın ya da dilini tutsun diyebilirsiniz. Kalanları da siz engelleyeceksiniz el mahkum. Allah yardımcınız olsun.
Takıntılarım izin verse olacak her şeye üzülüyorum bu bunu niye dedi bu niye beni sevmiyor bu niye laf söyledi ...
 
aslında var eşimle anlaşamadığım tek konu o istemiyor burası memleketi ve çok seviyor
Cok yiprandigini değişiklik gerekli olduğunu bence eşinizle ciddi olarak konuşun..Biz 4 yıl baska şehirlerde yaşadık şimdi 6 aydır esimin memleketindeyim akrabalık ilişkisinden skldm hangisi derseniz kimsenin olmadığı baska şehir derim hep..
 
Canim cok teşekkür ederim güzel dileklerin için en dibe vurup çıkmak rabbime dua etmekle ve sabır etmekle.mümkün . Sadece bazen işte hiçbir şey yapamıyorsun elinden gelmiyor kendine yabancı oluyorsun
Kesinlikle anlıyorum. Söylüyorum ama bol keseden atmıyorum gerçekten, biraz tecrübeler biraz gözlemler. Sadece inancını ve umudunu hiç kaybetme, ayrıcaaa rica ederim hep buradayım :KK200:
 
Bir yazar da cocugu olmadigi icin toplum tarafindan sizin yasadiklariniza benzer tepkiler gordugunu soylemisti bir roportajinda. Adini hatirlamiyorum simdi. Ben bunu kabullendigimde sorunlar cozuldu ve bir kizimiz oldu demisti. O zamana kadar insanlar cocuk yok mu, yoksa sen kisir misin seklinde seyler soyluyordu ve ben bir tepki vermeyip sadece uzuluyordum demisti. En sonunda evet bizim cocugumuz olmuyor deyip insanlari susturmustum demisti. Ve uzun bir aradan sonra mucize gibi kizimiz oldu demisti.
Sorunlar hep vardir. Onlari sirtimizda tasiyan bizleriz. Sorunsuz kimse yok inanin. Onemli olan bunlari sizin sirtiniza yuk edip etmediginiz.
Kayinvalide ile araya mesafe koyma zamani gelmis de gecmis. Sizi biraz dissiz sessiz gormus sanirim.
Cocuk meselesinde de hersey de bir hayir vardir. Belki siz de kabullendiginizde olacak. Zaten bu psikolojiyle olmamasi normal.
Benim anladigim kadariyla tum yuk omuzlarinizda. Bu yuklerden bir kismini birakmaniz gerekiyor. Ev islerinde bir yardimci alabilirsiniz ara sira mesela. Cunku kendinize vakit ayiramiyorsunuz anladigim kadariyla. Insanin bazen kendi icine donmesi gerekir. Diger insanlara vakit ayirabiliyorsaniz hergun en az yarim saat de kendinize ayirmalisiniz. Unutmayin herkes gidebilir hayatinizdan. Hayat bu. Ölümlü dunya. Herkes gitse herkes terk etse de, bizi terk etmeyen sadece ve sadece kendimizdir. O yuzden en cok sefkati ve ilgiyi kendimize gostermeliyiz. Ve tabi ki en cok vakti de kendimize ayirmaliyiz. Diger insanlarin sizi uzmesine izin vermeyin. Anladigim kadariyla kendinizle cok fazla vakit gecirmediginiz icin ozguveniniz de alt ust olmus. Bunu disaridaki insanlar hissediyor olmali ki sizi hep ayni yerden vurmaya calisiyorlar. Buna musade etmeyin. Kimsenin sizi ezmesine izin vermeyin. Size negatif enerji veren insanlari hayatinizdan cikarin uzaklasin. Yeniden ozguveninizi elinize aldiginizda hersey duzelecektir. Unutmayin herkesi sevmek zorunda degilsiniz. Herkes de sizi sevmek zorunda devil. Insanlara kendinizi sevdirmeye calismayin. Sadece oldugunuz gibi olun.
Bebek meselesini belki de diger insanlarin tutumlari yuzunden bu kadar taktiniz. Herkesin herseyi olmayabilir de. Bunu kabullenin. Kiminin de bebegi var ama yuvasinda huzur yok. Mesela benim de oglum var ama esim yok bosandim. Herkesin herseyi tam olmayabilir. Hayat demek buyuyecegiz evlenecegiz sonra cocuk yapacagiz degildir. Boyle bir sey yok. Mutlu olmak icin ille de cocuga gerek yok. Boyle bir siralama da yok mutlu olmak icin. Ne biliyorsunuz ki belki de cocugunuz olup hayirsiz olabilirdi. Herseyin hayirlisini dileyin. Kimsenin de sizi uzmesine izin vermeyim.
Maddi sorunlara gelince herkesin rizki biz dogmadan once yazilmis. Eger sagliginiz ve yasam guzunuz yerinde olursa asamayacaginiz zorluk da olmaz. Yeter ki Allah saglik ve huzur versin. Mutluluklar dilerim. Uzun oldu kusura bakmayin.
 
Canim benim sen kendini mahfetmissin okurken ben bile daraldim..cok buyuk sorunlarin olabilir ama bunlari surekli dusunupte kendini harap etme..kv yi hic takma bir kere bosver duyma bile onu.olaylara iyi yonunden bak..burada okuyoruz esinden sikayetci olan birsuru insan var ama senin esin sana ne guzel hep destek vermis ve veriyorda.dert borc birtek sizde mi var saniyorsun herkez ne yasadigini yanliz kendi bilir..bu gunler gecici sakin unutma..benimde cocugum olmuyordu arti ilk evlendigimiz yil bizde borc icindeydik ama Allah cok buyuk simdi bir kizim oldu ve borclarimizida odedik zamanla o gunleri atlattik..esim benim en buyuk destekcimdi..siz birbirinize simsiki sarilin gerisi inan bana hallolur..ama lutfen bu kadar uzme kendini ve Rabbine cokca dua et
 
Merhaba Arkadaşlar,
İçimi dökmek istedim kısaca.
*Zorlu bir çocukluk geçirdim türlü maddi sıkıntılardan geçtim ve erken yaşta mesleğimi elime alıp ilk aşkımla eşimle evlendim. Mesleğinde başarılı biriyim bu yüzden aldığım övgü kadar baskı da var insanları anlamak çok zor normal bir kişinin iki katı çalışıyorum kariyerime de devam ediyorum ama asla bunu insanların gözüne sokup görgüsüzlük yapmıyorum tüm iş arkadaşlarımın yardımına koşuyorum. Ama işte insanlar nefret dolu bunu bilsem de kafaya takıp uyuyamıyorum
*Eşim evlenmeden önce ciddi bir kaza geçirdi ve Allah onu bana bağışladı seneler süren ve bir ömür sürecek tedavileri saymazsak şu an çok daha iyi bunun için çok çabaladık çok yorulduk ikimizde.
*Eşimin ailesi kendilerince geçerli sebeplerden beni istemediler. Bencillik ve kıskançlık başka bir şey değil aslında oğullarını çok sevmemi bile kıskandılar . eşim bunu en baştan beri bildi ama ailesine saygısı ve benim aşırı iyi niyetim sebebiyle yıprandık ama ailesini dinlemeyip evliliğimize devam ettik. ( boşanmamızı istediler her hafta kavga laf söz bitmedi bitmiyor) ama eşim mükemmel bir insan ve beni çok seviyor asla kırmak istemez beni her daim yanımda
*Eşimin tedavisi - mütevazi- bir düğün, eşime araç lazım olması derken borç batağına battık ama deli gibi çalıştım çalışıyorum yine de bitmiyor ailesi 1 tl dahi destek olmadı beklemiyorum da
* Biter mi bitmez evlendik benden kaynaklı bebeğimiz olmuyor ne yazık ki tedaviler beni tüketti de tüketti çevre baskısı kayınvalidemin acımasızlığı - kendisi istese şimdi doğururmuş - inanın tükendim kendimi işime ve kariyerime verdim ama acım dinmedi dinmiyor bir türlü
* Şimdi geldiğim noktada artık her şeye takan her şeyde mahvolan ölmeyi her şeyden çok isteyen biri oldum.
kimin kucağında bebek görsem deli gibi seviyor sonra eve kendimi atıp ağlıyorum. defalarca kez kazadan döndüm o kadar dalgın bitkin biri oldum. tedavi ilaçları ve tirod yüzünden 100 kg oldum diyetisyenim şahit resmen aç yaşıyorum ama veremiyorum ameliyat gerekiyor. bu arada kalp hastalığı yüzünden yoğunbakımda kaldım
ailem çok uzakta anlatıp üzmek istemiyorum zaten aşırı da düşkün değiller bana olmadılar bunun onlar da farkında. nerede hata yaptım bilmiyorumm
geceleri uyumak istiyorum hayalleri kurunca az huzur buluyorum ama sabah anne olmadığım gerçeği yüzüme çarpıyor. işime gidiyorum meslektaşlarım acımasız ve insafsizca laf söz yapıyor . bir arkadaşa durumumu anlattım neden çok çalıştığımı söyledim sandım ki beni anlar aksine resmen dalga geçti ve suratıma çarptı kısırlığımı...
sonra eve geliyorum yorgun bitkin borçları düşünüyorum tedavi masraflarını derken kayınvalidem her hafta bir bahane bulup darma duman ediyor beni en son yalvardım yapma bana gücüm yok kalmadı intihara sürükleniyorum dedim onda bile acımadı yok bebeğin olmuyor yok çalışan kadın kötüdür yok başın açık...
bir yerden ayağa kalkmak istiyorum her yolu denedim psikoloğum senin gibi güçlüsü az her şeyin farkındasın tedaviye devam etmene gerek yok dedi . değilim işte güçlü .
Bende mi gariplik var. Çocuğum yok ve sizin gibi hiç üzülmedim. Ne var bu kadar üzülecek vallahi ben anlamıyorum. Çocuk olmayınca hayat yaşamaya değer olmuyor mu? Ben size hiç katılmıyorum. :KK43:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back