- 6 Nisan 2016
- 1.992
- 6.152
O zaman inşallah bir an önce ekonomik bağımsızlığınızı kazanır ve hayatınızı istediğiniz gibi dizayn edersiniz, neyle mutlu olacaksanız
O zaman inşallah bir an önce ekonomik bağımsızlığınızı kazanır ve hayatınızı istediğiniz gibi dizayn edersiniz, neyle mutlu olacaksanızİnsallah ben de maddi bagimsizligimi kazandığımda yapacağım bir şeyler. Kilometrelerce ötede bile bir sey yapmaya çekinmenin, her telefon çaldığında korkmanın, baskasına hesap vermenin ağırlığı ezikliği oluyor. Bazı hanımlar "premses" gibi muamele gördüğü için anlamayabiliyor. Hoş bence iki muamele de yanlış.
Karamel o rahatlığı sana anlatamam. İstemezsem açmıyorum telefonu. Zaten çoğunu engelledim. Onlar da artık aramıyorlar. O kadar rahat ki. Ne yalandan sevmeler, canım cicimler, ne dedikodu, ne kullanmaya çalışmak, ne baskı, ne saçma sapan cahil culeha davranışlar, ne rezillik. Hiçbiri yok çok şükür. Ölseler cenazeye gitmem, onlar da benimkine gelmesin.İnsallah ben de maddi bagimsizligimi kazandığımda yapacağım bir şeyler. Kilometrelerce ötede bile bir sey yapmaya çekinmenin, her telefon çaldığında korkmanın, baskasına hesap vermenin ağırlığı ezikliği oluyor. Bazı hanımlar "premses" gibi muamele gördüğü için anlamayabiliyor. Hoş bence iki muamele de yanlış.
Bence kendinize kızmayın. Siz bu zorlukları 1.5 senede yasamadiniz ki 1.5 senede atlatasinız. Terapiye başladığınız sizle simdi ki siz aynı mısınız önemli olan buAlıyorum ve oldu evet. 1,5 senedir devam ediyor-dum. Biraz da kendime kızıyorum sanırım onca zaman oldu ben hâlâ bu duyguları tamamen silip atamadım kendimden diye.
Kendinizi yargılamayın.Çocuklukta aldığınız yaralar sizin suçunuz değildi.Yaralarınızın bugünkü hayatınızı etkilemeside sizin suçunuz değil.O hisleri söküp atmak o kadar kolay değil bilirim.Ama hayatı kendimize kolaylaştırmalıyız.Bir şey sormak istiyorum size.İndirip bindiren bir yapınız var mı? Yani öğretmenim neden böyle yaptı annem neden böyle söyledi diye? Eğer varsa buda size zarar verir.Alıyorum ve oldu evet. 1,5 senedir devam ediyor-dum. Biraz da kendime kızıyorum sanırım onca zaman oldu ben hâlâ bu duyguları tamamen silip atamadım kendimden diye.
Darısı başıma mistik :) Bir üye aile kara deliktir demişti. Gerçekten öyle. Akrabalarin ailenin insana yaptığını hicbir kimse yapmıyor. Çünkü izin vermiyorsun. Kendinde o haddi bulamıyor. Bizim insanımız pek meraklı ağzında çay şapırdatarak bir yandan da dedikodu yapmaya hayatını eleştirmeye. Aile de buna izin veriyor öyle aile olmaz olsun.Karamel o rahatlığı sana anlatamam. İstemezsem açmıyorum telefonu. Zaten çoğunu engelledim. Onlar da artık aramıyorlar. O kadar rahat ki. Ne yalandan sevmeler, canım cicimler, ne dedikodu, ne kullanmaya çalışmak, ne baskı, ne saçma sapan cahil culeha davranışlar, ne rezillik. Hiçbiri yok çok şükür. Ölseler cenazeye gitmem, onlar da benimkine gelmesin.
Avrupa, Asya gibi ülkelerde akraba bağları zayıf, herkes tek başına diyorlar da adamlar doğruları yapıyor. Böyle olacağına hiç olmasın daha iyi. Akraba değil resmen akbaba.
Hayır tabi ki aynı ben değilim. Bakın bu açıdan düşünmemiştim hiç, teşekkür ederim.Bence kendinize kızmayın. Siz bu zorlukları 1.5 senede yasamadiniz ki 1.5 senede atlatasinız. Terapiye başladığınız sizle simdi ki siz aynı mısınız önemli olan bu
Sende şöyle başlayabilirsin. Her zaman açma telefonalari. İşim vardı de. Yaa ne işin var falan derse her yaptığımın hesabını soracaksan bir daha açmam diyin gülün :) laf sokarak başlayın. Saç boyaniza mi laf ettiler, o aileden biri de illaki boyatir, yaa o nasıl boyuyor bana da öğretsin diyin. Makyajı mi,dini ibadeti mi ne olursa. İçin soğur en azından.Darısı başıma mistik :) Bir üye aile kara deliktir demişti. Gerçekten öyle. Akrabalarin ailenin insana yaptığını hicbir kimse yapmıyor. Çünkü izin vermiyorsun. Kendinde o haddi bulamıyor. Bizim insanımız pek meraklı ağzında çay şapırtadatak bir yandan da dedikodu yapmaya hayatını eleştirmeye. Aile de buna izin veriyor öyle aile olmaz olsun.
Öğretmenim, ailem hakkında o kadar düşünmüyorum artık. Daha çok şu an çevremde olan kişiler ve yaşadığım güncel olaylar hakkında dediğiniz türden bir zihinsel geviş getirme yaşıyorum. Öyle de şeylere takılırım ki hani şaşarsınız. Psikolojide ruminasyon deniyor sanırım.Kendinizi yargılamayın.Çocuklukta aldığınız yaralar sizin suçunuz değildi.Yaralarınızın bugünkü hayatınızı etkilemeside sizin suçunuz değil.O hisleri söküp atmak o kadar kolay değil bilirim.Ama hayatı kendimize kolaylaştırmalıyız.Bir şey sormak istiyorum size.İndirip bindiren bir yapınız var mı? Yani öğretmenim neden böyle yaptı annem neden böyle söyledi diye? Eğer varsa buda size zarar verir.
O his geldiği an bir şeylere sarmayı deneyin.Bir süre bunu yapınca o his geldiğinde kontrol etmeyi öğreniyor insan.Öğretmenim, ailem hakkında o kadar düşünmüyorum artık. Daha çok şu an çevremde olan kişiler ve yaşadığım güncel olaylar hakkında dediğiniz türden bir zihinsel geviş getirme yaşıyorum. Öyle de şeylere takılırım ki hani şaşarsınız. Psikolojide ruminasyon deniyor sanırım.
Denerim, teşekkür ederim, bazen yazıyorum aslında ben düşündüklerimi. Bir gören olsa sağlam manyak der sanırımO his geldiği an bir şeylere sarmayı deneyin.Bir süre bunu yapınca o his geldiğinde kontrol etmeyi öğreniyor insan.
Yok kız bende öyleyimDenerim, teşekkür ederim, bazen yazıyorum aslında ben düşündüklerimi. Bir gören olsa sağlam manyak der sanırım
Mantikliymis aslında zaten ben minimum düzeyde konusuo görüsüyorum ama can sıkıyorlar işte :) tesekkür ederim tavsiyeler icinnSende şöyle başlayabilirsin. Her zaman açma telefonalari. İşim vardı de. Yaa ne işin var falan derse her yaptığımın hesabını soracaksan bir daha açmam diyin gülün :) laf sokarak başlayın. Saç boyaniza mi laf ettiler, o aileden biri de illaki boyatir, yaa o nasıl boyuyor bana da öğretsin diyin. Makyajı mi,dini ibadeti mi ne olursa. İçin soğur en azından.
Oo baya aksiyonlu olmuş o. Arada gelince benim de ders kitaplarının kenarına köşesine yazdığım oluyordu derslerde hızlı hızlı. Neyse ki gören falan olmadı. Çünkü zaten okulda, toplu taşımada falan kendimi kaybedip deliler gibi bağırıp hatta ve hatta hakaret etmişliğim sonra da salya sümük ağlamışlığım mevcut. Tescillenirdim.Yok kız bende öyleyimHatta eğitim hayatımda o yazdıklarım yüzünden kaç tane bela aldım başıma
Kitaplarım defterlerim hepsi doluydu benimde.Annem falan arada bu ne yahu derdi.O krizler bende de olurdu sonra törpüledim zamanla.Bana faydası değil zararı oluyordu çünkü:/Oo baya aksiyonlu olmuş o. Arada gelince benim de ders kitaplarının kenarına köşesine yazdığım oluyordu derslerde hızlı hızlı. Neyse ki gören falan olmadı. Çünkü zaten okulda, toplu taşımada falan kendimi kaybedip deliler gibi bağırıp hatta ve hatta hakaret etmişliğim sonra da salya sümük ağlamışlığım mevcut. Tescillenirdim.
Ben en son kasım ayında yaşamıştım. Çok yıpratıyor gerçekten.Kitaplarım defterlerim hepsi doluydu benimde.Annem falan arada bu ne yahu derdi.O krizler bende de olurdu sonra törpüledim zamanla.Bana faydası değil zararı oluyordu çünkü:/
Herşeyden önce kendinize değer verin.Ben ancak öyle aştım sorunumu.Bende kendimi eksik hissederdim.İnsanları gözümde büyütürdüm.Silkelendim baktım ki o insanların bir olayı yokmuş.Birde sessiz pat diye cevap veremeyen bir insan olabilir misiniz? Biri sizi bile bile incitmek istediginizde ve bunu başardığında karşılık vermek yerine göz yaşlarınız akar mı pıtır pıtır?Ben en son kasım ayında yaşamıştım. Çok yıpratıyor gerçekten.
Çok sakin bir insanım. Bir tartışma olduğunda kızıp bağırmam, sakin sakin veririm cevabımı. Duruma göre sert de konuşurum ama hakaret etmem, laubali bir üslup kullanmam. Çoğunlukla bundan anlamıyor insanlar saldırdıkça saldırıyorlar. O zaman susuyorum nasılsa bir işe yaramıyor konuşsam da diye düşünerek. Bazen daha sonra bunları düşünüp öfkekenebiliyor, üzülebiliyorum. Gerçi öncesine göre ben de insanları o kadar umursamamaya başladım. Bir de kolay ağlayamam ki ben, çoğu zaman ihtiyaç duyduğumda da ağlayamıyorum, kusmak isteyip kusamamak gibi. Rahatsız edici. En sonunda birikip patlayabiliyor tabi.Herşeyden önce kendinize değer verin.Ben ancak öyle aştım sorunumu.Bende kendimi eksik hissederdim.İnsanları gözümde büyütürdüm.Silkelendim baktım ki o insanların bir olayı yokmuş.Birde sessiz pat diye cevap veremeyen bir insan olabilir misiniz? Biri sizi bile bile incitmek istediginizde ve bunu başardığında karşılık vermek yerine göz yaşlarınız akar mı pıtır pıtır?İçe atmak mahvediyor çünkü insanı.
Yardım aldım, alıyorum, kendime de yardım etmeye çalışıyorum. Daha önce danışmanımın isteği üzerine iyi yaptığım, başarılı olduğum şeyleri ve insanların benim hakkımda söylediği olumlu şeyleri bir liste yapmıştım. İyi gelmişti. Bir daha yapabilirim belki, teşekkür ederim.Büyük ihtimal sizi hiç takdir etmeyen, başarınıza değil başarısızlıklarınıza odaklanan bir baba veya anneniz vardı....Çünkü ben de başarılı biriyim ama aynı duygular bende de oluyor...Bendeki durum da buydu...O oyle bir duygu ki geldiğinde kendini dışlanmış, herkesten ayrı, farklı ve onlar kadar yeterli hissetmiyorsun...Diğer insanlar ve sen....İçine işlemiş bir duygu...Bunu, o duygu her geldiğinde gerçekleri düşünerek aşabilirsin ben öyle yaptım...O kişiler çok mu iyi? Ve sen o kadar yetersiz misin gercekten? Bu sadece zihnin bir oyunu olarak düşün her geldiğinde...Zamanla aşacaksın veya yardım al