ben çokmu şanslıyım acaba?
yada şanslıyım bunun farkında değilimde kıymetını bılmeyıp kendıme dert mi arıyorum...
3 senelık evlıyım k.pederim yok k.validem yaşlı bana uzak bıyerde dığer oğluyla yaşıyor
evlendığımden berı hıç bı sorunum olmadı eşimin ailesıyle ne maddı ne manevı...
bundan sonrada olmaz ınşallah...,
forumda, çevremde heryerde bu tarz sorunları yaşayan ınsanlar çok var ve ben okudukça hayretler ıçınde kalıyorum, sükrediyorum...
sanırım bu halımın kıymetını bılmedığımden neye saracağımı şaşırıyorum eşimin başının etini yiyorum...
eşime sureklı evı değiştirelım yenı bı ev daha alalım bıde araba allaım dıye baskı yapıyorum oysa eşim asla gereksız harcama yapmaz oarayı dağıtmazken ben ona kızıyorum....
aldığımız evden bıraz daha borc var onları bıtırelım ev almak ıstıyorum ama bunu fazla dile getirmem eşiimi deli ediyor...
allah sızınde yardımcınız olsun çok zor..
bende yerıızde olsam thammul edemezdım sanırım...
çalış çabala başkaları yesın sen sıkıntı çek...
haklısın arkadaşım ama bence kafa yormaya değmez...
bir an önce ev alıp uzaklaş gözden uzak gönulden ırak...
inşallah düzelir herşey
Merhaba konunuzu yeni gördüm.
Konuyu açalı tatile gideli neredeyse bir ay olmuş.
Ama hala sorunlarınızda düzelmeler olmamış.
Eşiniz sizin bir anne olarak hayatınızın en değerli varlığı
evladınızdan çalışmak için ayrı kaldığınızı
bir insanın yapabileceği en büyük fedakarlığı anlamıyorsa
bundan sonrada anlaması zor...
Siz psikolojik tedavi göüyorsunuz ve bunalımda olmanız eşiniz için
bir anlam ifade etmiyor.
Eşinizi ailesi ve sizin aranızdaki dengeyi kurmayacağıda belli.
Neler yapabilirsiniz?;
1) Eşinizin ailesiyle konuşun bu sıkıntıları açıkça di.le getirin.
size biz de çocuğuna bakıyoruz vs.. derse anneler fedakardık bende yarın çocuğuma
baktığım için ondan bir şeyler mi talep etmeliyim O siiznde evladınız" diyebilirsiniz.
2) Eşinize anne olarak fedakarlık yaptığınızı ve evladınız için tüm kazancınızı biriktireceğinizi
elektrik, su, d.gaz vs.. geçimi kendisinin yapacağını
itiraz edersede "ben sadece yapmıyacam sende evladımıza katkıda bulunuyorsun" gibi sözlerle
gerginliği önleyebilirsiniz.
3) Bunların olması mümkün değilsede bir karar vermeniz gerekir, ya işi bırakıp
evladınızı kendiniz büyüteceksiniz böylelikle eşinizin parası olmadığından ailesine maddi yardımda bulunamayacak ki,
mesleğiniz altın bileziktir) ama işte zor süreç
Allah yardımcınız olsun.
benim durumumda aynı sürekli yardım ediyoruz ama ben geçen ay söyledim eşime artık sana maaşımı vermeyeceğim diye oda inanmamıştı ben yine veririm diye düşündü ve ben maaşımı vermeyince kalan ödemeleri nasıl yapacağını düşünüyor. ve umrumda bile değil sonuçta ben kimse için çalışmıyorum ve şuan yatırım yapmak zorundayım. Verme maaşını sen erkeksin ve bu evin ihityaçalarını karşılamak zorundasın de ben öyle dedim ve şuan eşimin parasının olup olmaması hiç önemli değil benim için onlar için harcamadan önce düşünecekti.
Allah seninde yardımcın olsun canım
Kesinlike katılıyorum,malesef bazı aileler de durum tam da böyle.
Eğer gelin çalışıyorsa ve ailenin de durumu çok iyi değilse bu beklentiye giriyorlar.
Tabi ki genelleme yapmıyorum,bazı aileler de ki bu genelde kız tarafı oluyor:)
ellerinde ceplerinde ne varsa evlatları sıkıntıya düşmesin diye döküyorlar.
Maddi konular hassastır,biraz ileri gidilse çok tatsız yerlere kadar varabilir.
Bende yorum yapan bir arkadaşa katılıyorum,borçlanın demiş.
Bir araba belki küçük bir ev,yani sizi sıkıntıya düşürmeyecek bir yatırıma girin kendi maaşınızla.
Bir beklentiye girerlerse ''kredi ödüyoruz''dersiniz.
Eli ayağı tutan görümceniz de bir zahmet kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılasın.
Siz verdikçe yıpranıyorsunuz ve hazmedemedikleriniz için evliliğinizde tartışmalar çıkıyor.
Bu durumu ortadan kaldırmanın tek yolu kendi ihtiyaçlarınıza yoğunlaşıp,para vermemek.
Hıı sağlık durumu vardır,gerçekten ihtiyaçları olduğunu bilirsiniz zaten onlar söylemeden verilmeli.
Ama böyle ota çöpe istenirse durum sömürmeye girer.
Benden başka aynı sorunlarla baş etmeye çalışanlar da varmış..aynı durumdayım tamamen, kayınpederim vefat etmiş, eşimin annesinin de maaşı çok değil. ama madem gelirin o, ayağını yorganına uzatsın. benim de görümcem çalışmıyor. atanamıyor. ben de eşimden daha fazla kazanıyorum ve başka başka borçlarımız da var. ne zaman bi alışveriş yapılacak olsa, beraber gidilir, onlar alır, biz öderiz. arabanın sigortası bilmem nesi çıkar, onların durumu yokmuş, biz öderiz. yazlıklarını kiraya vermeye kıyamazlar, vergisini, aidatını biz öderiz. kayınvalidemin oturduğu evin kirasını biz öderiz. kendime ayakkabı almaya giderim, illa ki bi tane de görümcem alır, biz öderiz. bize takılan altınların borcu olur kayınvalidem ödemez, biz öderiz. ne anlamı kaldı ki şimdi altınların bizim olmasının?kayınvalidemin taktığı bilezikleri geri öderiz fazla fazla. eve ne kadar para girerse girsin, milletin borcuna harcına gidince elimizde hiç bişey kalmaz, eşim napalım der. görümcem çalışmaz, çeyiz yapar, borçlanırlar, onun çeyizinin parasını biz öderiz. bazen hazmedemiyorum, şimdi bunun aldığı bu yemek takımı için ben kaç derse girdim diye hesaplar yapıyorum, duramıyorum. kenara köşeye bi 5 kuruş atarız, mutlaka bi borç harçları çıkar bunların onlara veririrz. görümcem her gittiği alışveriş merkezinden elinde bi ayakkabı çantayla döner, eşim "o böyle işte, atanamadığının stresini böyle atıyor" der, en nihayetinde onu da biz öderiz. canım yanar, eşime söylerim, "bak Allah sana karşılığını veriyo şurdan burdan, bak altın arttı elimizdekiler değerlendi" der. "bak ne güzel işin var, görümcenin var mı işi" der. aklımdan geçmiyo değil, ben de çalışmayayım, yiyeyim içeyim yatayım gezeyim harcayayım diye ama yapamam zaten. hazmedemiyorum, çıldırıyorum, tartışıyorum eşimle, "bu konuları açma, açarsan çok kötü oluyorum ben senin hakkını yedirmem merak etme bana güven napayım başka çarem yok" diyor. kardeşinle konuş, harcayıp durmasın madem, her gittiği yerden bi ayakkabı çantayla dönmesin diyorum, "ben ona bişey diyemem, kendini yük gibi hisseder" diyor. ben de senin gibi ne yapacağımı şaşırmış durumdayım....
Allah yardımcın olsun arkadaşım gerçekten çok zor bi durum okuyunca ben bile sinir oldumki yaşamayı tahmin edemiyorum ya bunlar nasıl zihniyetler ne biçim bi aile bu aileler destek olucağına sizinkiler köstek oluyo valla bence hata etmişsin hiçbişey istememkle bak yeni gelini görüyomusun hem herşeyi ister hemde senden daha kıymetli olur ben eşinede çok kızdım tamam ailesidir ama bu kadarınada pes. Ben senin yerinde olsam paramı kesinlikle vermem kendi maaşımla dediğin gibi altın yaparım atarım kenara sen ne yaparsan yap evimi geçindiricen ailene vericen ne yaparsan yap hiç umrumda değil paran kalırsa verirsin derim bu kadarı ayıp gerçekten insan deli olur sizin bi çocuğunuz var onun geliceğini düşünmeniz lazım oda sizin borçlarınızı ödemeyemi uğraşsın hiç hoş değil baştada dediğim gibi allah yardımcın olsun valla zor bi durum
kızlar merhaba ben 3 yıılık evliyim ve 6 aylık bi oğlum var,
yapı olarak gergin, alıngan ve çabuk tepki veren biriyim,
aslında kabul ediyorum zor bi kadınım..
Eşimden daha iyi bir maaşım ve kariyerim var ( bunu sorun ettiğimden değil olayı değerlendirmenizde yararı olur diye yazdım )
evlendiğimizden beri eşimin ailesinin borçları yok vergi borcu yok evin borcu yok bilmem ne derken sürekli borç ödüyoruz ve ben artık çok sıkıldım, şimdi de torba yasadan faydalanmak suretiyle koca binanın vergi borcunu biz ödüyoruz,
kahvaltıya çağırıyolar hafta sonu giderken kahvaltıılık alıyoruz ya da biz gidince arabayla eşşim götürüyor onları da kahvaltılık alıyolar-salaklığa bak-biz kahvaltıya gitmesek aç mı oturacaksınız yani-ben bunlara laf ediyorum, çenemi tutamıyorum ve bu yüzden de sürekli kavga ediyoruz..
Mesela vergi borcunu ödeme yüzünden de kavga çıktı, en sonunda dedi ki sen istsen de istemesen de ödeyecez babamın durumu yok,
ben de o zaman haram olsun her kuruşum dedim,
patlıycam artık..
Ve ufak tefek şeylerden kavga eder olduk, artık evli olduğuma pişman hissediyorum kendimi...
Kabul ediyorum ben de çok hırpalıyorum onu , hiç çenem durmuyor ama bıktım ailesinin salaklıklarında..mesela kız kardeşi meslek sahibi olmasına rağmen çalışmıyor bi de gezmeye gidecekmiş abisinden harçlık istiyor, abisinde para mı var, benden alıp ona veriyor..adamın cebine de harçlığı ben koyuyorum zaten, ailsei her konuda bana güveniyor, ya salaklar ya da salağa yatıyolar , demiyolarki bu kadar borç var bu çocuğun cebinde para mı var..
Yardım edin bana kızlar ailesinden nefret geldi iyice, ve kendimden de nefret etmeye başladım artık, hayatımdan da huzurum kalmadı..ne yapmalıyım, nasıl daha sakin ve mutlu olabilirm..
cok can sıkıcı bı durum ..hıc çenenıde yorma canınıda sıkma bence ...para akışını kesmelisin bence ama cokta gözüne sokmadan yapmalısın.sende kendı aileni öne kat bakalım ozaman ne dıcek .olmaz hayatım butcemız ortada der kesın
şimdi düşünüyorum da neden evlendik ki biz?
zaten çalışıp hayatımızı idame ettirecek parayı kazanıyorsak,
zaten, kendi kendimize yetebiliyorsak ve erkek ler gibi cinsel olayımıza hakim olamama durumumuz da yoksa neden evlendik ki..ne saçmaymış,
evlenip de elin admımın aptallar ordusu ailesinin ykünü çekmek..
Allahım diyorum keşke geri dönüşü olabilse ve ben ailemin evinden, kendi bekar evime taşınmak için çıkmış olsam, arabamı, laptopumu, iphonumu alıp , gezip tozsam,paramı biriktirip kurslara gitsem, kendime bir ev alsam, yazları istediğim yere tatile gitsem,..yaşayıp gitsem..ama olmuyor işte, zaman geri alınamıyor ve benim minicik oğlum günahsız bir sabi ve onun da bu nedenle hırpalanmasına müsade edemem, bilemiyorum çok kırgınım, eşimle konuşmayı düşünmüyoruz uzun müddet, kafamı dinlemek istiyorum, hatta bebeği de alıp annemi de alıp bu hafta sonu bir yere gitsem..
Bilmiyorum aradaki mesajlarını okumadım diye bir şeyleri mi kaçırdım ama bence büyütüyorsun. Tabii ki çok sinir bozucu bir şey eğer ortada bir fırsatçılık varsa. Ama bu ettiğin lafları garipsedim. İnsan sevdiği kişiyle bir ömür beraber olmak ve her şeyini paylaşmak için evlenir. Para için ya da cinsellik için değil ki. Tabii ki bunlar da birer etken ama en büyük etkeni yok saymışsın. Gerçi eşine "elin adamı" diyebiliyorsan ortada pek bir sevgi yoktur.
Ailesine fırsatçı oldukları için kızabilirsin, eşine bunu görmediği için kızabilirsin kırılabilirsin; bunlar çok doğal. Ama "neden evlendik"e kadar getirmeyi, sırf böyle bir şey yüzünden yuva yıkmayı doğru bulmuyorum. Eğer borçlardan dolayı çok zorluklar yaşamıyorsanız bence bu olayı bu kadar kafaya takmamaya çalışmalısın. Aşka, sevgiye hakaret ve haksızlık gibi geliyor bana böyle şeyler. Üzülüyorum. Giden para olsun, aşkınızı( eğer varsa ), sevginizi ve saygınızı yitirmeyin yeter ki.
Tabii ki senin ne yaşadığını sen daha iyi bilirsin. Hem belki sadece şu anki kızgınlığından dolayı yazıyorsundur bunca şeyi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?