Sürekli tartışıyoruz, yardıma ihtiyacım var !


kIZLAR VALLAHİ ŞİMDİKİ ERKEKLER ŞANSLI.OHH BAYAN ÇALIŞSIN ONLAR DA SIRTIMIZDAN GEÇİNSİN.ARABAYI SATTIRMA BENCE.ONU SAT BUNU SAT ALIŞIR BAK.ÇALIŞMAYI DENESİN.İŞ BULAMIYOR MU?ANA-BABA NASIL ANA BABA Kİ OĞLU VERSE BİLE TENEZZÜL ETMEMELİLER.VAMPİR GİBİ SÖMÜRÜYORLAR.HEM DE GELİNİN PARASINI.NİCE KAYNANA VE KAYINPEDERLER VAR Kİ GELİN DAHA EVLENMEDEN ELİNE MİLYAR HARÇLIK KOYULUYOR.EVİ ALINIYOR.AİLE ZENGİN Mİ HAYIR.NİYET ÖNEMLİ.HADİ VERMİYORSUN İSTEME.ERKEKLER DE KADIN PARASI YİYOR ŞİMDİ.BİR DE EV HANIMI OLSAK BUNLAR YÜZÜMÜZE BAKMAZ BİZİ MUHTAÇ EDERLER.BİZİMKİ DE BENZER DURUMDA.BENCE SENDE DE HATA VAR.VERME PARAYI KÖR MÜ ÇALIŞIP KAZANSIN BU NE YA.İNSAN UTANIR BİRAZ HEMEN BİREYSEL EMEKLİLİK YAP GÜZELİM KENDİNE VE BEBİŞİNE.GELECEĞİNİ GARANTİYE AL.EN AZINDAN BAHANESİ OLUR TAKSİDİM VAR DİYE.
 

canım benim eşim çalışıyor zaten sadece kazancı benimkinden az,
bankacı olduğu için kazancını artırma ihtimali yok terfi edene kadar
 

merak etmeyin erkek bizlerle evliyken ailesine düşkün oluyor.bekarken eve bile uğramazlar en azından benimki böyle.bekarken hak getire ailesi önemli mi hayır.evlendik değerli oldu ailesi.sanki ben yemek yapmıyorum,iş yapmıyorum.ne ilginç ya niye böyleler bunların psikolojisini anlamıyorum.bekarken eve uğramazlar geç gelirler sevgili,bar mar gezerler,evlenince ana kuzusu olurlar.mutaassıp takılırlar.gezmeye bile gitmezler bu dengesiz erkek millet.nedeni ne kızlar???bende ona inat aileme düşüyorum.o ne harcarsa ben de harcıyorum.anam babam beni yetiştirene kadar ne sıkıntı çekti.elin oğlu hasta oluyorum da ,ağlıyorum da ruhu duymuyor.ana baba gibi yüreği yanmıyor.kaç kez sabaha kadar ağladım.ailemden çokkk uzağım onlara özlem duyuyorum.işyeri özel olunca sorun çekiyorsun,arkadaş kazığı yiyorsun,müdürün,müfettişin derdi bin türlü kolay para kazanılmıyor.bunlara üzülünce yanında olmuyor uyuyor valla.kurban ederim kendimi harcatmam.erkeğin 2 kalemi varsa birini kıracaksın.borca sokacaksın ki para elde oldu mu sağa sola saçar bu şapşallar.ahhh kızlar bir dokun bin ahh işit benden..
 
yapılacak pek bişey yok bence. ne yapsam yine kavga edeceksiniz. para vermesen kavga çıkacak versen yine aynı olaylar olacak sen kendini yıprattığınla evliliğinizi yıprattığınızla kalacaksın. kendimden biliyorum bir erkek ailesi söz konusu olunca eşim kırılırmı eşim üzülürmü diye hiçç ama hiç düşünmüyor. varsa yoksa ailesi halbuki aile artık kendi evinde onun farkında değil. allah yardımcın olsun.
 

güzelim o altınlar senin hediyen senin hakkın neden verdin.gerçi benimki de borçlara gitti ev eşyamıza gitti.ailesi sağolsun cebinde akrep değil timsah var.1 kuruş görmedik.benimki 4 kardeşler.2 görümcem var diğeri de erkek kardeşi.kendinden küçük erkek kardeşine ailesi saçtı paraları.eltim olacak hatun takı makı gözüme sokar her bayram ziyaretimde.onun kocasının ufak çapta şirketi var.biraz zenginler.her gittiğimde takar takıştırır ve bana göstermek için kıvranır.çok bozuluyorum bu duruma.o ev kızı(kınamıyorum benim kardeşim de annem de ev hanımı)ama ailesi ona çok düşkün.tanıdıkları bulmuş görücü usulü.onu şımarttılar da şımarttılar.evde oturduğu halde(yemek yapmaz restorana gider,hergün)eve temizlikçi çağırır.bense afedersiniz özel okulda eşek gibi çalışırım.temizliğimi yapar,yemeğimi yaparım.kocamın gözünün içine bakarım,saygısızlık da etmem. Ama bana özel davranmazlar.eltimle altlı üstlü oturuyorlar.ben ise 5 saat uzak bir şehirdeyim.ben dış kapının mandalıyım.eltim de kaynanamları azarlar beğenmez.kıymetli o.ona saygıda kusur edilmez.tek tek basarlar konuşurken bile padişah kızıyla konuşuyor gibiler.ben ise besleme gibiyim(külkedisi gibi)çok içerliyorum.eşim sana öyle geliyor diyor ama örtbas ediyor.beni içlerine almadılar soğuk davrandılar ilk gelin olunca.azarladılar.bense onların her zor anında özel sektörde çalışmama rağmen zar zor izin alıp hastalıklarında yanındaydım.kıymetim bilinmiyor.benimki kendi sülalesine harcar da harcar.ailemin yanına gidince 1 ekmek gerekse bile sokmaz bakkala markete.kendi dıdısının dıdısına harçlıkları savurur benim erkek kardeşime 1 kuruş vermez.çok dertliyim çok.
 
cnm varmi bi gelisme?

En son kavgamızdan sonra çok ağladım ve eşimle konuştum,
bunun sorumlusunun ailesi olduğunu,
artık çok yorulduğumu,
dayanamadığımı ve doğum yaptıktan sonra daha da tahammülsüz olduğumu söyledim,
sen beni idare et ben de kendime çeki düzen vereyim dedim,
şimdi tatile çıkacağız
herşeyden biraz uzaklaşınca rahatlarız ikimiz de dedi...
ailesinden de biraz uzaklaşmaya karar verdik,
tatil dönüşü oğlumuza benim annem bakacak yaklaşık 4 ay kadar,
bu da biraz sakinleştirir beni sanırım,
Allah kerim ,
inşallah kalıcı bi şekilde düzelir her şey..
psikoloğa da gidiyorum ya, o da dedi ki erkeklerin evliliğe alışması, ailelerininin değil de, eşi ve çocuğunun kendi ailesi olduğunu anlaması zaman alıyor,
5 yıl bitmesi gerekiyor çoğu zaman,
biraz sabredin dedi..
işte böyle...
 

senin adina cok sevindim inan bana ama benim esimin aglamamdan bile zevk aliyor sanki...hic umrunda olmuyorum...bu da tabi cok zoruma gidiyor....kendimi bi an senin yerine koydum bi tatile gitsek dedim icimden ama biz orda bile tarisiriz sanirim...
 
senin adina cok sevindim inan bana ama benim esimin aglamamdan bile zevk aliyor sanki...hic umrunda olmuyorum...bu da tabi cok zoruma gidiyor....kendimi bi an senin yerine koydum bi tatile gitsek dedim icimden ama biz orda bile tarisiriz sanirim...

lalcim benim eşimi de etkilemiyor artık ama o da yoruldu belki,
zaten erkekler ağlamadan nefret ediyorlar bi zaman sonra takmamaya başlıyorlar ama bizler zaten onlar taksın diye değil,gerçekten
yüreğimiz yana yana ağlıyoruz,
inşallah tatile gidebilirsiniz?senin konun var mı bilmiyorum ama senin sorunun nedir?hayrola anlat istersen
rahatlarsın, bana çok ii geldi bu forum
 

ben cok sulu gözümdür cok aglarim...dolayisiyla artik umursamiyor ama onun gözü bi dolsa ben ondan önce aglamaya baslarim...evt benim konum var esi ve esinin ailesi altinda "Eşimin ailesine maddi yardımları,evliliğimizi kötü etkiliyor.Bu sebeple tartıştık.." sikilmayip okursan yorumunu beklerim...
 

ben normelde sadece yanlizken aglardim, ancak esimin ailesine olan tutumu beni o kadar üzerdi ki onun yaninda hüngür hüngür aglardim.
Icten geldigi icin. Kendisi de bunu duygu sömürüsü olarak nitelendirirdi.
 
ben normelde sadece yanlizken aglardim, ancak esimin ailesine olan tutumu beni o kadar üzerdi ki onun yaninda hüngür hüngür aglardim.
Icten geldigi icin. Kendisi de bunu duygu sömürüsü olarak nitelendirirdi.

cnm valla bana bazen birsey oluyor hüngür hüngür agliyorum bende bazende öyle bir cesaret geliyor ki kendime hayret ediyorum....
 
cnm valla bana bazen birsey oluyor hüngür hüngür agliyorum bende bazende öyle bir cesaret geliyor ki kendime hayret ediyorum....

aynen bana da bazen bir kuvvet geliyor, içimden haykırarak ağlamak geliyor ama tutuyorum kendimi, tabiri caizse donuyorum,
ya kızlar size bi şey sorucam, forumda genel bi tarama yapıyorum da hemen hemen herkesin bi sıkıntısı var, eşi ya da eşinin ailesiyle..normal mi acaba bu, yani normali bu mu, biz mi büyütüyoruz yoksa sorunları, bazemn bunu da sorguluyorum biliyo musunuz, düşünmekten ve üzülmekten yorgun hissediyorum kendimi, bir de konunun girişinde de yazdığım gibi ufak bir bebeğim var benim şimdi 7.ayını doldurdu, sekizi sürüyor, ona harcayacağım enerjimi, bu saçmalıklara üzülüp yorularak boşa harcıyorum gibi sanki, hepsinin canı cehenneme deyip, oğluma kanalize etsem duygularımı diyorum..ne bileyim , ne dersiniz?
geçecek mi arkadaşlar, daha evvel yaşayıp da atlatanlar, geçecek deyin bana lütfen, her yokuşun bi inişi, düzlüğü vardır deyin, bu yokuş da elbet düzlüğe çıkacak deyin ...
 

kesinlikle öyle olacak canım ben de çok badireler atlattım anlatsam roman olur inanki her üzüntünün sonunda mutlaka feraha erecek bi olay olur sakın ümidini kaybetme ve daha çok hırslan. unutma hiç bişey senden ve sevdiklerinden önemli değil az sabret
 
vermiceksin işte okadar kimin ne borcu varsa ödesin sanamı güveniyorlar allah aşkına ya insan cıldırıyor ne düşüncesiz bu insanlar benimde böyleydi eşin anası gelir ister danası gelir ister ben onlaramı calışıyorum diye diye kimseye bişey koklatmıyorum artık kimseye bişey verme
 
ay vallahi canım sakın kendini borca faln sokma bu insanlar senin borcunu düşünmeyen insanlar senin trilyon borcunda olsa bunlar kocanın başının etini yer ama sen kendinin parasını ayır bütyük miktarını maşımı kesmişler falan de birazcık kandır işte bişiyler söle sen şimdi kalkar borç yaparsın aynı yardımınıda yaparsın onlara yine bide benim başımda var ben yüzüklerime kadar bozdurmuşum evimde bişiyim yok diye karı bana niye yumurtam mız zeytin peynir yoktu banada alsaydın diyo bide bile bile rezilige bakarmısın bide eşi emekli oldugu halde kendine yap bilezik git altın al bozduramam de sonradanç.
 

aynen ona karar verdim şimdi, altın alıp kenara atıcam, hayır bilezik bile değil, bileiği kolumda görünce ay bunların parası var diyolar, çözdüm ben bunları, şimdi başlıycam bu aydan itibaren kenara altın koyucam, ilerde lazım olur zaten, inşallah ev almayı düşünüyorum güzel bi yerden oturduğumuz ev kayınvalidemlerin, evimin içi çok güzel ama muhitinden memnun değilim o yüzden nispeten daha iyi bi muhite taşınmak istiyorum ama kiracı olarak gitmek anlamsız, her ay kira veriyormuş gibi kenara koyucam o parayı, kimseye de vermeyince birikecek Allahın izniyle..
 
aynen yazdığın gibiyim belki yaşadıklarım sana fikir verir.
İlk evlendiğimiz zaman düğünü herşeyi kendimiz yaptık,eşimin ailesinin üzerimizde bir kibrit çöpü kadar bile hakları yoktur.Evlendik eşimin evlenmeden önce onlara aldıklarının borçlarını ödemeye devam ettik,bende eşimden nçok kazanıyorum ,bu mesele değil ama kendime ev eşyası bile almamışken onların taksitlerini ödeyemeyince sinirim bozuluyodu,bide diğerleri ödemez sadece biz enayi gibi ödüyorduk,ikimizin de geliri iyi olmasına rağmen borçtan nefes alamıyorduk.1 sene böyle kavgayla geçti,sonra o borçlar bitince para göndermnesine engel olduk ama yinede ucundan kıyısından habersiz olsada yolluyordu,onlarda bizi görünce sızlanamya başlıyordu,borç varda borç var.Sonra bebeğim doğdu,ev aldık,arabayı yeniledik falan,anca kendimize yettik,şimdi 1 kuruşumu bile yollayamaz,zaten aldığımız paranın hesabı ortada.Birde istemeye yüzleri mi var diğer çocuklarına maddi olarak yardımda bulundular bize hiç bişekilde zerre gram faydaları geçmemiş,hele bir ağızlarını açsınlar,dünyayı dar ederim,sabahtan akşama tabiri caizse it gibi çalışıyoruz,çocuğumun yüzüne hasret kalıyorum,diğerleride ev ... büyütüyor,mis gibi çocuk büyütüyor,çocukları anneye doyuyor ben birde bebeğimin hakkınımı yedirecem.
 
aman kızlar bu ne öfke böyle...sakin olun biraz...evlilik bu ülkede bu demek...evlatlarımızı kendi başına ayakta duramayan,bize bağımlı insanlar olarak büyütüyoruz.sonuç bu oluyor.evlense de kendini hala annesinin babasının kuzusu sanan (çocuk erkekler)...maalesef ne baba olabiliyorlar...ne de koca...ama şunu unutmayın:hiç bi dert başta daim kalmaz.mutlaka halledilir.mutlaka bu günlerde geçer.biraz sabır..
 
erkeklerin akıllanıp eşine ve çocuğuna sahip çıkmaları için öyle 3-5 yıl değil...mesela 10 yıl falan evli kalmaları gerekiyor.bi de sizden daha çok değer verdikleri ailelerinden tekmeyi yemeleri gerekiyor...ayrıca bu kadar çok cephede savaşılmaz.en az bi ağaca sırtını dayaman gerekir.o ailde hangi ağaç yumuşaksa ona laf anlatmakla işe başla..birini kendi yanına yaklaştırman gerekir diye düşünüyorum..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…