Sürekli tartışıyoruz, yardıma ihtiyacım var !

SivriBiber .!.:

ben çokmu şanslıyım acaba?

yada şanslıyım bunun farkında değilimde kıymetını bılmeyıp kendıme dert mi arıyorum...
3 senelık evlıyım k.pederim yok k.validem yaşlı bana uzak bıyerde dığer oğluyla yaşıyor
evlendığımden berı hıç bı sorunum olmadı eşimin ailesıyle ne maddı ne manevı...
bundan sonrada olmaz ınşallah...,

forumda, çevremde heryerde bu tarz sorunları yaşayan ınsanlar çok var ve ben okudukça hayretler ıçınde kalıyorum, sükrediyorum...

sanırım bu halımın kıymetını bılmedığımden neye saracağımı şaşırıyorum eşimin başının etini yiyorum...

eşime sureklı evı değiştirelım yenı bı ev daha alalım bıde araba allaım dıye baskı yapıyorum oysa eşim asla gereksız harcama yapmaz oarayı dağıtmazken ben ona kızıyorum....

aldığımız evden bıraz daha borc var onları bıtırelım ev almak ıstıyorum ama bunu fazla dile getirmem eşiimi deli ediyor...

allah sızınde yardımcınız olsun çok zor..

bende yerıızde olsam thammul edemezdım sanırım...

çalış çabala başkaları yesın sen sıkıntı çek...

haklısın arkadaşım ama bence kafa yormaya değmez...

bir an önce ev alıp uzaklaş gözden uzak gönulden ırak...

inşallah düzelir herşey

Genişletmek için tıkla...

sivribiber, bence de adamın başıın etini yeme şimdiden, borcunuz bitince alırsınız yenisini
inşallah kafa yormaya değmediğini ben de anlayacağım..
bu hafta sonu k.validemlere gittik, kahvaltıya-her hafta sonu olduğu gibi-alıştım artık buna neyse diyorum,
bizim araba kaza yapmıştı serviste, kayınpederimin bize dediğine bakı :
-arabanız haftaya çıkmış olur mu oğlum
-olur baba hayrola
-bizim bilmem kimin İ...'te ( başka bir şehir) sünnet düğünü var , oraya gidicez arabanızla..

gel de çıldırma ya, hem bahsettiği yere biz davetli değiliz, bahsettiği kişi benim oğlum doğduğunda gelmedi, aramadı bile, bizim arabayla gideceklermiş, ben de hemen atladım
-hayrola bizim davetli olmadığımız yere, bizim arabayla neden gidiyorsunuz diye..onlar bizim bebeğimizi aramadılar bile, sizi gidip bi de altın takacaksınız öyle mi?!
-el cavep: bu tür durumlarda misilleme yapmamak lazım
..
kızlar bana bi akıl verin hakiketen çıldırcam ya, adam bizim arabayla gitme konusuna takılmıyor bile, zaten bu görevimiz yani..aranızda böyle manyaklarla uğraşan var mı..adamın yüzüne karşı çemkiriyorum da yine de umursamıyor, bu ne rahatlık ya..
eşime dedim ki, param yok, benzini koyarsan götürüm diyeceksin dedim, babama bunu nasıl söyliym onun da parası yok dedi..ben de o zaman kardeşine söyle, asla gidemezsin yoksa dedim..bakalım tabii görücez..
çok öfkeliyim kızlar ya..sabır dileyin bana, hatta yardım edin,

kızlar selam kimse benle ilgilenmiyor artık ne oldu unuttunuz beni yaa :84:
yeni olayım var anlatayım , eşime dün aldığım şu kararı tebliğ ettim,
o ailesine her yaptığı harcamaya karşılık ben kendime bir ayakkabı ve oğluma bir çeyrek altın alıcam
nasıl
tamam dedi,
yeter ki tartışmayalım dedi,
adam hala ben vermiyim o zaman demiyro yahu delirtcek beni bunlar..
geçen gün babası arayıp kontör istemiş o da kredi kartından kontör alıp yüklemiş,
u nasıl bir ........lik anlayamıyorum,
biz çalışıyoruz adam bizim paramızı yemekten zerre utanç duymuyor yaaa..

tuluh .!.:

Merhaba konunuzu yeni gördüm.
Konuyu açalı tatile gideli neredeyse bir ay olmuş.
Ama hala sorunlarınızda düzelmeler olmamış.
Eşiniz sizin bir anne olarak hayatınızın en değerli varlığı
evladınızdan çalışmak için ayrı kaldığınızı
bir insanın yapabileceği en büyük fedakarlığı anlamıyorsa
bundan sonrada anlaması zor...
Siz psikolojik tedavi göüyorsunuz ve bunalımda olmanız eşiniz için
bir anlam ifade etmiyor.
Eşinizi ailesi ve sizin aranızdaki dengeyi kurmayacağıda belli.
Neler yapabilirsiniz?;
1) Eşinizin ailesiyle konuşun bu sıkıntıları açıkça di.le getirin.
size biz de çocuğuna bakıyoruz vs.. derse anneler fedakardık bende yarın çocuğuma
baktığım için ondan bir şeyler mi talep etmeliyim O siiznde evladınız" diyebilirsiniz.
2) Eşinize anne olarak fedakarlık yaptığınızı ve evladınız için tüm kazancınızı biriktireceğinizi
elektrik, su, d.gaz vs.. geçimi kendisinin yapacağını
itiraz edersede "ben sadece yapmıyacam sende evladımıza katkıda bulunuyorsun" gibi sözlerle
gerginliği önleyebilirsiniz.
3) Bunların olması mümkün değilsede bir karar vermeniz gerekir, ya işi bırakıp
evladınızı kendiniz büyüteceksiniz böylelikle eşinizin parası olmadığından ailesine maddi yardımda bulunamayacak ki,
mesleğiniz altın bileziktir) ama işte zor süreç
Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

eşimin ailesine söyleme konusunu dün konuştum onunla,
dedim ki ben bir gün söyliycem, bizim kazancımı harcarken nasıl bu kadar rahat olabiliyorsunuz diycem dedim..
ama sonra düşündüm , bu ipleri tamamen koparır belki de ah alırım ne bileyim kendim korktum sonuçta,
ama eşimin ailesinin para istemesine engel olamayacağım sanırım,
başka bi çözüm bulmam lazım çünkü işimi de bırakmak istemiyorum okudum veyıollarca da çalıştım, hepsini sıfıra indiremem bi kalemde..
kötü olmadan halletmenin bi yolunu bulmam lazım, ya da toplu bi ölüm olsa hepsinden bi anda kurtulsam diycem ama çok ağır olacak,
ne bileyim sanki çözümü yok gibi sinir oluyorum artık yaa

benim durumumda aynı sürekli yardım ediyoruz ama ben geçen ay söyledim eşime artık sana maaşımı vermeyeceğim diye oda inanmamıştı ben yine veririm diye düşündü ve ben maaşımı vermeyince kalan ödemeleri nasıl yapacağını düşünüyor. ve umrumda bile değil sonuçta ben kimse için çalışmıyorum ve şuan yatırım yapmak zorundayım. Verme maaşını sen erkeksin ve bu evin ihityaçalarını karşılamak zorundasın de ben öyle dedim ve şuan eşimin parasının olup olmaması hiç önemli değil benim için onlar için harcamadan önce düşünecekti.
Allah seninde yardımcın olsun canım

derya_fk .!.:

benim durumumda aynı sürekli yardım ediyoruz ama ben geçen ay söyledim eşime artık sana maaşımı vermeyeceğim diye oda inanmamıştı ben yine veririm diye düşündü ve ben maaşımı vermeyince kalan ödemeleri nasıl yapacağını düşünüyor. ve umrumda bile değil sonuçta ben kimse için çalışmıyorum ve şuan yatırım yapmak zorundayım. Verme maaşını sen erkeksin ve bu evin ihityaçalarını karşılamak zorundasın de ben öyle dedim ve şuan eşimin parasının olup olmaması hiç önemli değil benim için onlar için harcamadan önce düşünecekti.
Allah seninde yardımcın olsun canım

Genişletmek için tıkla...

saol canım Allah senin de yardımcın olsun,
dediğin çok güzel maaşımı vermeyeyim de,
benim araba kredim var ve onu mecburen ödemek zorundayım,onu ödemeye maaşı yetmiyor, zaten 5 kuruş para kalmıyor elinde ay başında ödemeleri yapınca,
bu sefer de gitmiş kredi kartından kontör yüklemiş, yani cebinde olmadığı halde alıyor hala..
babasına da haram olsun ama hiç sormuyor var mı yok mu diye..

Günaydın kızlar,
uzun zamandır yazmıyordum buraya yazark hem kendimi hem sizi bunlatmak istemiyordum ama bugün artık dayanamayacağım yine yazıyorum o yüzden..benim eşimin erkek kardeşinişanlanacak yakın zamanda, kız onların uzaktan akrabası ve kaynımın da parası yok, kiraya çıkacaklar filan,
ayrıca eski kredisi ve kredi kartları var..her neyse bunları bize anlattı ve bizden akıl istedi eşim de ben de bildiğimiz doğruları söyledik, eşim annesine de kardeşine de benim yanımda, 'evlendikten sonra, düğün dernek bittikten sonra kapılarını kapatıp evine girdiğinde borcuna ve karınla baş başa kalıyorsun ve kimse sormuyor halin nicedir diye..'biz çok zor zamanlar geçirdik, ben bu zamana kadar hiç birinize yansıtmadım ama çok zor zamanlar geçirdik, en güzel zamanlarımızı kavga ederek geçirdik ' filan gibi konuştu..
içimden dedim ki ay eşim değişiyor, kopekop hadi iyisin, senin kıymetini anlamaya başladı..bir iki haftadı bu düşünce ile rahattım ve ben de dır dır etmiyordum,her neyse dün akşam,
yine konu açıldı bir vesile ile..benimkinin bana konuşmaları 'bu kadir kıymet bilmez evlendiğimizden beri kira vermiyoruz benim ailemin evinde oturuyoruz, araba aldık en iyisini yiyip içiyoruz, en iysini giyiniyorsun..bunların sebebi şu anda kira vermiyor olmamız..ama sen benim ailemi yiyici olarak görüyorsun..'
dedimki ben çalıştığım için bütün bu lükse sahibiz , ben ev hanımı olsaydım senin maaşınla anca faturalarımızı öder, karnımızı doyururduk..ben evlendiğimizden beri senin ailenin borçlarını ödüyoruz zaten, artık bir fiske bi şey ödemek istemiyoruz, ayrıca kaynımın parası olmadığı halde, kız kıymetli çıktı, ona bilzeikler saatler alınmış, yok bayramlık kıyafet alınmış, ben zora girmesinler diye hiç bir şey istememiştim..mobilyaların beyaz eşyanın en iyisini alalım diyormuş yeni gelin, ben onları bile kendim almıştım, aman bu adamın zaten dünya kadar borcu var diye..
söyleyin kızlar sizce ben aptal mıyım?nasıl canım sıkılıyor artık var ya , her şeyi bırakıp alıp başımı gidesim var, ...

mutluluk84 .!.:

Kesinlike katılıyorum,malesef bazı aileler de durum tam da böyle.
Eğer gelin çalışıyorsa ve ailenin de durumu çok iyi değilse bu beklentiye giriyorlar.
Tabi ki genelleme yapmıyorum,bazı aileler de ki bu genelde kız tarafı oluyor:)
ellerinde ceplerinde ne varsa evlatları sıkıntıya düşmesin diye döküyorlar.
Maddi konular hassastır,biraz ileri gidilse çok tatsız yerlere kadar varabilir.
Bende yorum yapan bir arkadaşa katılıyorum,borçlanın demiş.
Bir araba belki küçük bir ev,yani sizi sıkıntıya düşürmeyecek bir yatırıma girin kendi maaşınızla.
Bir beklentiye girerlerse ''kredi ödüyoruz''dersiniz.
Eli ayağı tutan görümceniz de bir zahmet kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılasın.
Siz verdikçe yıpranıyorsunuz ve hazmedemedikleriniz için evliliğinizde tartışmalar çıkıyor.
Bu durumu ortadan kaldırmanın tek yolu kendi ihtiyaçlarınıza yoğunlaşıp,para vermemek.
Hıı sağlık durumu vardır,gerçekten ihtiyaçları olduğunu bilirsiniz zaten onlar söylemeden verilmeli.
Ama böyle ota çöpe istenirse durum sömürmeye girer.

Genişletmek için tıkla...

Benden başka aynı sorunlarla baş etmeye çalışanlar da varmış..aynı durumdayım tamamen, kayınpederim vefat etmiş, eşimin annesinin de maaşı çok değil. ama madem gelirin o, ayağını yorganına uzatsın. benim de görümcem çalışmıyor. atanamıyor. ben de eşimden daha fazla kazanıyorum ve başka başka borçlarımız da var. ne zaman bi alışveriş yapılacak olsa, beraber gidilir, onlar alır, biz öderiz. arabanın sigortası bilmem nesi çıkar, onların durumu yokmuş, biz öderiz. yazlıklarını kiraya vermeye kıyamazlar, vergisini, aidatını biz öderiz. kayınvalidemin oturduğu evin kirasını biz öderiz. kendime ayakkabı almaya giderim, illa ki bi tane de görümcem alır, biz öderiz. bize takılan altınların borcu olur kayınvalidem ödemez, biz öderiz. ne anlamı kaldı ki şimdi altınların bizim olmasının?kayınvalidemin taktığı bilezikleri geri öderiz fazla fazla. eve ne kadar para girerse girsin, milletin borcuna harcına gidince elimizde hiç bişey kalmaz, eşim napalım der. görümcem çalışmaz, çeyiz yapar, borçlanırlar, onun çeyizinin parasını biz öderiz. bazen hazmedemiyorum, şimdi bunun aldığı bu yemek takımı için ben kaç derse girdim diye hesaplar yapıyorum, duramıyorum. kenara köşeye bi 5 kuruş atarız, mutlaka bi borç harçları çıkar bunların onlara veririrz. görümcem her gittiği alışveriş merkezinden elinde bi ayakkabı çantayla döner, eşim "o böyle işte, atanamadığının stresini böyle atıyor" der, en nihayetinde onu da biz öderiz. canım yanar, eşime söylerim, "bak Allah sana karşılığını veriyo şurdan burdan, bak altın arttı elimizdekiler değerlendi" der. "bak ne güzel işin var, görümcenin var mı işi" der. aklımdan geçmiyo değil, ben de çalışmayayım, yiyeyim içeyim yatayım gezeyim harcayayım diye ama yapamam zaten. hazmedemiyorum, çıldırıyorum, tartışıyorum eşimle, "bu konuları açma, açarsan çok kötü oluyorum ben senin hakkını yedirmem merak etme bana güven napayım başka çarem yok" diyor. kardeşinle konuş, harcayıp durmasın madem, her gittiği yerden bi ayakkabı çantayla dönmesin diyorum, "ben ona bişey diyemem, kendini yük gibi hisseder" diyor. ben de senin gibi ne yapacağımı şaşırmış durumdayım....

alexandria .!.:

Benden başka aynı sorunlarla baş etmeye çalışanlar da varmış..aynı durumdayım tamamen, kayınpederim vefat etmiş, eşimin annesinin de maaşı çok değil. ama madem gelirin o, ayağını yorganına uzatsın. benim de görümcem çalışmıyor. atanamıyor. ben de eşimden daha fazla kazanıyorum ve başka başka borçlarımız da var. ne zaman bi alışveriş yapılacak olsa, beraber gidilir, onlar alır, biz öderiz. arabanın sigortası bilmem nesi çıkar, onların durumu yokmuş, biz öderiz. yazlıklarını kiraya vermeye kıyamazlar, vergisini, aidatını biz öderiz. kayınvalidemin oturduğu evin kirasını biz öderiz. kendime ayakkabı almaya giderim, illa ki bi tane de görümcem alır, biz öderiz. bize takılan altınların borcu olur kayınvalidem ödemez, biz öderiz. ne anlamı kaldı ki şimdi altınların bizim olmasının?kayınvalidemin taktığı bilezikleri geri öderiz fazla fazla. eve ne kadar para girerse girsin, milletin borcuna harcına gidince elimizde hiç bişey kalmaz, eşim napalım der. görümcem çalışmaz, çeyiz yapar, borçlanırlar, onun çeyizinin parasını biz öderiz. bazen hazmedemiyorum, şimdi bunun aldığı bu yemek takımı için ben kaç derse girdim diye hesaplar yapıyorum, duramıyorum. kenara köşeye bi 5 kuruş atarız, mutlaka bi borç harçları çıkar bunların onlara veririrz. görümcem her gittiği alışveriş merkezinden elinde bi ayakkabı çantayla döner, eşim "o böyle işte, atanamadığının stresini böyle atıyor" der, en nihayetinde onu da biz öderiz. canım yanar, eşime söylerim, "bak Allah sana karşılığını veriyo şurdan burdan, bak altın arttı elimizdekiler değerlendi" der. "bak ne güzel işin var, görümcenin var mı işi" der. aklımdan geçmiyo değil, ben de çalışmayayım, yiyeyim içeyim yatayım gezeyim harcayayım diye ama yapamam zaten. hazmedemiyorum, çıldırıyorum, tartışıyorum eşimle, "bu konuları açma, açarsan çok kötü oluyorum ben senin hakkını yedirmem merak etme bana güven napayım başka çarem yok" diyor. kardeşinle konuş, harcayıp durmasın madem, her gittiği yerden bi ayakkabı çantayla dönmesin diyorum, "ben ona bişey diyemem, kendini yük gibi hisseder" diyor. ben de senin gibi ne yapacağımı şaşırmış durumdayım....

Genişletmek için tıkla...

şimdi düşünüyorum da neden evlendik ki biz?
zaten çalışıp hayatımızı idame ettirecek parayı kazanıyorsak,
zaten, kendi kendimize yetebiliyorsak ve erkek ler gibi cinsel olayımıza hakim olamama durumumuz da yoksa neden evlendik ki..ne saçmaymış,
evlenip de elin admımın aptallar ordusu ailesinin ykünü çekmek..
Allahım diyorum keşke geri dönüşü olabilse ve ben ailemin evinden, kendi bekar evime taşınmak için çıkmış olsam, arabamı, laptopumu, iphonumu alıp , gezip tozsam,paramı biriktirip kurslara gitsem, kendime bir ev alsam, yazları istediğim yere tatile gitsem,..yaşayıp gitsem..ama olmuyor işte, zaman geri alınamıyor ve benim minicik oğlum günahsız bir sabi ve onun da bu nedenle hırpalanmasına müsade edemem, bilemiyorum çok kırgınım, eşimle konuşmayı düşünmüyoruz uzun müddet, kafamı dinlemek istiyorum, hatta bebeği de alıp annemi de alıp bu hafta sonu bir yere gitsem..

aymes .!.:

Allah yardımcın olsun arkadaşım gerçekten çok zor bi durum okuyunca ben bile sinir oldumki yaşamayı tahmin edemiyorum ya bunlar nasıl zihniyetler ne biçim bi aile bu aileler destek olucağına sizinkiler köstek oluyo valla bence hata etmişsin hiçbişey istememkle bak yeni gelini görüyomusun hem herşeyi ister hemde senden daha kıymetli olur ben eşinede çok kızdım tamam ailesidir ama bu kadarınada pes. Ben senin yerinde olsam paramı kesinlikle vermem kendi maaşımla dediğin gibi altın yaparım atarım kenara sen ne yaparsan yap evimi geçindiricen ailene vericen ne yaparsan yap hiç umrumda değil paran kalırsa verirsin derim bu kadarı ayıp gerçekten insan deli olur sizin bi çocuğunuz var onun geliceğini düşünmeniz lazım oda sizin borçlarınızı ödemeyemi uğraşsın hiç hoş değil baştada dediğim gibi allah yardımcın olsun valla zor bi durum

Genişletmek için tıkla...

saol aymescim,
bu sıralar eşime tavır koymaya karar verdim,
tamam artık benimle tartışmaktan bıktığı içinpara vermiyor belki ama zihniyeti değişmedi ki,
bu da eline fırsat geçtiği anda verecek demektir,
çünkü beni haklı bulmuyor , sadece tartışmamak için yapmıyor bi şey..
ben de strateji olarak fatura ödemeleri k.kartı borç ödemeleri v.b. gibi her şeyi onun üzerine yıktım, kendi telefon faturam bile onda otomatik ödemede..cebinde parası kalmazsa onlara verecek parası da olmaz diye..ama beni sıkan onun zihniyetinin değişmemiş olması,
ben ömür boyu onun hesaplarını mı kontrol edeceğim, ömür boyu bu ufak hesapların peşinde mi koşacağım..yoruldum artık, daha 3 yıllık evliyim bu kadar zamanda yoruldum artık..benim istediğim kafamın rahat olması , eşime güvenip sırtımı ona yaslamak istiyorum ama bana gücen vermiyor..

kopekop .!.:

kızlar merhaba ben 3 yıılık evliyim ve 6 aylık bi oğlum var,
yapı olarak gergin, alıngan ve çabuk tepki veren biriyim,
aslında kabul ediyorum zor bi kadınım..
Eşimden daha iyi bir maaşım ve kariyerim var ( bunu sorun ettiğimden değil olayı değerlendirmenizde yararı olur diye yazdım )
evlendiğimizden beri eşimin ailesinin borçları yok vergi borcu yok evin borcu yok bilmem ne derken sürekli borç ödüyoruz ve ben artık çok sıkıldım, şimdi de torba yasadan faydalanmak suretiyle koca binanın vergi borcunu biz ödüyoruz,
kahvaltıya çağırıyolar hafta sonu giderken kahvaltıılık alıyoruz ya da biz gidince arabayla eşşim götürüyor onları da kahvaltılık alıyolar-salaklığa bak-biz kahvaltıya gitmesek aç mı oturacaksınız yani-ben bunlara laf ediyorum, çenemi tutamıyorum ve bu yüzden de sürekli kavga ediyoruz..
Mesela vergi borcunu ödeme yüzünden de kavga çıktı, en sonunda dedi ki sen istsen de istemesen de ödeyecez babamın durumu yok,
ben de o zaman haram olsun her kuruşum dedim,
patlıycam artık..
Ve ufak tefek şeylerden kavga eder olduk, artık evli olduğuma pişman hissediyorum kendimi...
Kabul ediyorum ben de çok hırpalıyorum onu , hiç çenem durmuyor ama bıktım ailesinin salaklıklarında..mesela kız kardeşi meslek sahibi olmasına rağmen çalışmıyor bi de gezmeye gidecekmiş abisinden harçlık istiyor, abisinde para mı var, benden alıp ona veriyor..adamın cebine de harçlığı ben koyuyorum zaten, ailsei her konuda bana güveniyor, ya salaklar ya da salağa yatıyolar , demiyolarki bu kadar borç var bu çocuğun cebinde para mı var..
Yardım edin bana kızlar ailesinden nefret geldi iyice, ve kendimden de nefret etmeye başladım artık, hayatımdan da huzurum kalmadı..ne yapmalıyım, nasıl daha sakin ve mutlu olabilirm..

Genişletmek için tıkla...

cok can sıkıcı bı durum ..hıc çenenıde yorma canınıda sıkma bence ...para akışını kesmelisin bence ama cokta gözüne sokmadan yapmalısın.sende kendı aileni öne kat bakalım ozaman ne dıcek .olmaz hayatım butcemız ortada der kesın

sen ailesine laf edip kötü olmaktansa hiçbir şey söyleme. eşin zaten bir süre sonra anlayacaktır ortada bir fırsatçılık durumu varsa. bu sefer o kızıp kendiliğinden vermeyelim artık para diyecektir belki. ama şu durumda para vermemek de verip laf etmek de kötü yapar seni. parasal konuların aranızı açmasına izin verme, sonra düzeltemezsiniz aranızı.

sinem866 .!.:

cok can sıkıcı bı durum ..hıc çenenıde yorma canınıda sıkma bence ...para akışını kesmelisin bence ama cokta gözüne sokmadan yapmalısın.sende kendı aileni öne kat bakalım ozaman ne dıcek .olmaz hayatım butcemız ortada der kesın

Genişletmek için tıkla...

işte enteresan olan ne biliyormusun?benim eşim, benim aileme de onun ailesine de verelim istiyor,
yani tarafları ayırmıyor,
benimkiler de ihtiyaç sahibi aslına bakarsan ve her gittiğimizde poşetler dolusu alışveriş yapan, anneme ve kardeşlerime mutlaka harçlık vermemi salık veren o..
ama benim ailem aman kopekop çalışıyor, biz ona yıllarca baktık şimdi de o bize baksın zihniyetinde değil ve asla bi şey istemezler, ben anneme yol parası ya da bayram harçlığı adı altında verirsem alır, yoksa aman kızım şuna da ihtiyacımız var demez..ama eşimin ailesi oğlum kontörüm bitti, oğlum evde kahvaltılık yok gelin de kahvaltılık almaya gidelim..oğlum vergi borçları ödenecek, biran evel borçları çıkarıp ödeyin de yarın devlete borçlu olmayalım..oğlum köye ev yapıcam kredi çek ben sana öderim..fila filan..

kopekop .!.:

şimdi düşünüyorum da neden evlendik ki biz?
zaten çalışıp hayatımızı idame ettirecek parayı kazanıyorsak,
zaten, kendi kendimize yetebiliyorsak ve erkek ler gibi cinsel olayımıza hakim olamama durumumuz da yoksa neden evlendik ki..ne saçmaymış,
evlenip de elin admımın aptallar ordusu ailesinin ykünü çekmek..
Allahım diyorum keşke geri dönüşü olabilse ve ben ailemin evinden, kendi bekar evime taşınmak için çıkmış olsam, arabamı, laptopumu, iphonumu alıp , gezip tozsam,paramı biriktirip kurslara gitsem, kendime bir ev alsam, yazları istediğim yere tatile gitsem,..yaşayıp gitsem..ama olmuyor işte, zaman geri alınamıyor ve benim minicik oğlum günahsız bir sabi ve onun da bu nedenle hırpalanmasına müsade edemem, bilemiyorum çok kırgınım, eşimle konuşmayı düşünmüyoruz uzun müddet, kafamı dinlemek istiyorum, hatta bebeği de alıp annemi de alıp bu hafta sonu bir yere gitsem..

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum aradaki mesajlarını okumadım diye bir şeyleri mi kaçırdım ama bence büyütüyorsun. Tabii ki çok sinir bozucu bir şey eğer ortada bir fırsatçılık varsa. Ama bu ettiğin lafları garipsedim. İnsan sevdiği kişiyle bir ömür beraber olmak ve her şeyini paylaşmak için evlenir. Para için ya da cinsellik için değil ki. Tabii ki bunlar da birer etken ama en büyük etkeni yok saymışsın. Gerçi eşine "elin adamı" diyebiliyorsan ortada pek bir sevgi yoktur.

Ailesine fırsatçı oldukları için kızabilirsin, eşine bunu görmediği için kızabilirsin kırılabilirsin; bunlar çok doğal. Ama "neden evlendik"e kadar getirmeyi, sırf böyle bir şey yüzünden yuva yıkmayı doğru bulmuyorum. Eğer borçlardan dolayı çok zorluklar yaşamıyorsanız bence bu olayı bu kadar kafaya takmamaya çalışmalısın. Aşka, sevgiye hakaret ve haksızlık gibi geliyor bana böyle şeyler. Üzülüyorum. Giden para olsun, aşkınızı( eğer varsa ), sevginizi ve saygınızı yitirmeyin yeter ki.

Tabii ki senin ne yaşadığını sen daha iyi bilirsin. Hem belki sadece şu anki kızgınlığından dolayı yazıyorsundur bunca şeyi.

Tamam haklı olabilirsiniz, çok çalışıyor çok yoruluyorda olabilirsiniz; fakat; birkaç yerde sıkça tekrarladığınız, okumuş, kültürlü, Varoş! olmayan mahallede çocuğunu büyütme düşüncesinde olan, maaşı çok yüksek iyi bir gelinsiniz.. Ve eşinizin cebinede parayı siz koyuyorsunuz.
.Kayınvalidenize çocuk baktırıyor, işlerinizi ve ütülerinizi yaptırıyorsunuz.. YAPIYOR değil yaptırıyorsunuz..

Evet dediğim gibi belki konunuzda haklısınız ve çok üzülüyorsunuz; ama inanın ifade ediş şekliniz çok üzücü.. Kendi aileniz bu durumda olsaydı (benim ailem yapmaz demeyin, misal veriyorum zaten) bu şekilde mi ifadeler kullanırdınız.Çözüm yollarını nazikçe arardınız öyle değil mi ?

Ayrıntı olabilir ama kahvaltıya gidince kahvaltılıkları sizin almanızda ne gibi bir sakınca var anlamadım.Bu bile fazla mı geliyor size?

Sonuçta eşiniz anne ve babasına giderken dolaba birşeyler almak istiyor.Bunun için illaki o ailenin parasının olması ya da olmaması mı gerekiyor.

Bilmiyorum ama para konusunun bu yalan dünyada bu kadar çok aralara mesafe koydurmaması gerekiyor..Bana ters geliyor. Özellikle anne baba-aile söz konusu olunca..

Anlamadığımı düşünmeyin, bizzat işin içindeyim..Hatta sizin anlattıklarınızın çok daha fazlasını yaşıyorum; fakat bir gün bile bu şekilde düşünmedim.

Eşimin ailesi hiçbirşekilde muhtaç değilken sizin yaptığınız yardımların çok daha fazlasını yapıyor.. Üstelikte benim zorlamam ve hatırlatmamla.
Üstelik maaşı çok az olmasına rağmen.Üstelik benim kazancımın onun maaşının 4-5 kat üstü olmasına rağmen Kİ asla cebimizi ayırmıyoruz biz.Paralar bir bankadan kullanılıyor ve kimse kimseye neye kullandığını bile sormuyor..

Para bu gelip gider..

Ne için kazanıyoruz ? Bir ev, araba, çocuğuna 18 yaşına gelince ayrılacak ufak miktar belkide,hepsi bu.


Ötesi yemek içmek, yedirmek, giydirmek için..

Bunun içinde 3 yıllık bir evlilik süreci çok kısa.Az daha sabır edin, elbet biter o borçlar..Ama siz kendinize bu kötülüğü yapmayın; yüreğinizi serin ve huzurlu tutun.Kirletmeyin bu dünyavi düşüncelerle, yıpratmayın kalbinizi.

ceyar .!.:

Bilmiyorum aradaki mesajlarını okumadım diye bir şeyleri mi kaçırdım ama bence büyütüyorsun. Tabii ki çok sinir bozucu bir şey eğer ortada bir fırsatçılık varsa. Ama bu ettiğin lafları garipsedim. İnsan sevdiği kişiyle bir ömür beraber olmak ve her şeyini paylaşmak için evlenir. Para için ya da cinsellik için değil ki. Tabii ki bunlar da birer etken ama en büyük etkeni yok saymışsın. Gerçi eşine "elin adamı" diyebiliyorsan ortada pek bir sevgi yoktur.

Ailesine fırsatçı oldukları için kızabilirsin, eşine bunu görmediği için kızabilirsin kırılabilirsin; bunlar çok doğal. Ama "neden evlendik"e kadar getirmeyi, sırf böyle bir şey yüzünden yuva yıkmayı doğru bulmuyorum. Eğer borçlardan dolayı çok zorluklar yaşamıyorsanız bence bu olayı bu kadar kafaya takmamaya çalışmalısın. Aşka, sevgiye hakaret ve haksızlık gibi geliyor bana böyle şeyler. Üzülüyorum. Giden para olsun, aşkınızı( eğer varsa ), sevginizi ve saygınızı yitirmeyin yeter ki.

Tabii ki senin ne yaşadığını sen daha iyi bilirsin. Hem belki sadece şu anki kızgınlığından dolayı yazıyorsundur bunca şeyi.

Genişletmek için tıkla...

sevgili ceyar, söylediklerinde sonuna kadar haklısın,
şimdi dönüp bakıyorum da yazıklarım sinir anında söylenmiş şeyler aslında,
ama dediğin gibi eşimin ailesine çok sinirliyim, benim onlara karşı büyük bir öfke birikti içimde, ve eşim de beni anlamadığı için ona da öfkeliyim belki, yoksa seviyorum eşimi, çocuğumu, genel hatlarıyla mutluyum ama bu para mevzuu açılınca her şey karışıyor yine..sevgi bunları telafi edebilse keşke ama olmuyor, sen eşini seviyorsun diye, senin sevgini bedeli eşinin ailesinin seni sömürmesi olmamalı değil mi

Birsen tebrikler. Aynı bakmışız bu olaya. Beğen butonu yokluğundan yazıyorum bunu

Ceyar + 1000