Sorun bende mi?

Carpediem4 · 20 Nisan 2024

Sorun yaratmadan tatli tatli iyi oldm artik gidiyoruz deyip cikin o evden herkes yerini bilsin b.kunu cikarmislar resmen. Bukadari terbiyesizlik

Aycemil · 20 Nisan 2024

Panoa .!.:
Merhaba buraya bir şeyler paylaşmak istedim çünkü kendimi iyi hissetmiyorum. 15 gün önce doğum yaptım annem babam sağolsunlar hastanede yanımda oldular yardımcı oldular. onların evinde kalıyoruz. Sezaryen doğum yaptım bebeğimi odaya getirttiklerinde bebeğe bir şey olur diye ailem eşimin kucağına aldırtmamışlar ve sonra kendi kucaklarına almışlar. Eşim ne yapmaya çalışsa hep müdahale etmeye başladılar. Eve geçtiğimizde babam sağolsun hep yardımcı oldu ama eşime hep laf sokuldu bunu annemlerle konuştuğumda işe çok tepki aldım. Annemin 12 saat doğum çektim ben sen sezaryen ile doğurdun demesi. eve gitmeyi düşündüğümüzü söyledim çünkü eşimle babam sürekli çatışmaları oldu bende arada kaldım hep moralim çok bozuldu. Şu an hala buradayız mamasına çeşme suyu ile verilmiş kaynatılıp. akşam çok karnı ağrıdı ve huysuz oldu ağladı uyumadı. Bende bana danışmalarını söyledim bende annesiyim dedim. banyosunun ne zaman yapılacağına bile planlamışlar muhabbet arasında konuşulunca haberim oldu bir şey söylesem hemen kocaman tepkiler ile karşılaşıyorum yine suçlu ben oluyorum. Evin içinde bana nankör gözü ile bakılıyor akşamdan beri ağlıyorum sütüm kesilecek diye korkuyorum. 15 gündür çok stres altındayım. Bebeğim hep kucaklarında ben bir köşede gariban gibi duruyorum eşim de aynı şekilde. Altını değiştiriyorlar ediyorlar biz bakıyoruz bazen ne yapmaya çalışsak hemen yanımıza geliyorlar müdahale etmeye çalışıyorlar. Torunlarını sevmeleri çok güzel bir şey ama aşırıya kaçık çocuğumu kendi çocuğum gibi hissedemiyorum sanki ortaya doğurmuşum gibi. Eve gidersek bakamayacağımızı düşünüyorlar bende onu göremiyorlar hele ki eşimde hiç. Hiçbir şey hayal ettiğim gibi olmadı maalesef kendimi birden çok değişik bir şeyin içinde buldum annem babam aşırı değiştiler birden. Annem ameliyat oldu hamileyken her gün gittim yemek yaptım yardımcı oldum ağrım olduğu halde gittim. Hastaneye gidip yine oraya gittim yemeklerini yaptım. Akşamları sadece eve uyumaya gidiyordum vücudum aşırı derecede ağrıyordu artık. Kendime hiç acımadım olsun dedim yine de annem babam. Ama şu an öyle bir gözle bakılıyor ki bana bazen diyorum keşke ölsem şu an sırna diyorum çocuğum var. Sonra yine diyorum acaba bana mı öyle geliyor bazı şeyler. Çocuğum onların kucaklarında hep sessiz duruyor ben aldığımda ağlıyor susmuyor altını değiştirirken kıyameti koparıyor ama onlarda bağırmıyor. aşırı derecede üzgünüm ve yorgun ne yapacağımı inanın hiç bilmiyorum düşünmekten bazen uyuyamıyorum. Sorun bende mi sizce?

Tabl ki sorun siz de dogum yapali 15 gun olmus ve hala annenizin evindesiniz.

Salon Kadini · 20 Nisan 2024

Bebek bu kadar kucukken bag kurmasi icin sizin ve esinizin kokusunu bilmesi gerekiyor evinize dönün ve kendisiyle duzenli olarak ten temasi kurun, oyle alisacak.

Aileniz cok ama cok yanlis yapiyor.

bihterini · 20 Nisan 2024

sizin kayın aileniz de mi yok bizim torunumuz değil mi bu nasıl iş benim oğlum iç güveysi değil diyerek sizi bir sarsmıyor? siz en iyisi evi kapatın oraya taşının siz ev işlerini yaparsınız anneniz ameliyatlıymış, onlar da bebişi sever, hafazanallah sakın beddua almayın, kocanızla filan yatmayın derlerse de yatmayın. şunu eş ailesi oğullarına yapsa car car konu açarsınız, gelmiş burada sorun bende mi diye soruyorsunuz. TÜLAY EVE DÖN, orası senin evin değil çünkü

VuslataDair · 20 Nisan 2024

Bakın bir yerde okumuştum aklıma geldi Hani demişsiniz Ya onların kucağında bebek duruyor bana gelince ağlıyor diye bebek annedeki tedirginliği hissediyormuş ve bakamayacak bu bana duygusuyla strese girip ağlayabiliyormuş Ben de ilk okuduğumda çok şaşırmıştım Ama inanın tam olarak böyleymiş bakabilir miyim bakabilecek miyim gibi düşünceleri kafanızdan atın Bir de en önemlisi bakın güvenli bağlanma gerçekleşmemiş halen bu çok önemli güvenli bağlanma için hem sizin hem de babasının teninin kokusunu almalı bebek sonra gerçekten çok sorun yaşarsınız lütfen bebeğinizi alın evinize gidin

hizuran · 20 Nisan 2024

Aynısını kayın aileniz yapmış gibi okuyun bu mesajı bir de. Hemen toplanıp geçin evinize. Sezaryen ağrıları geçmiştir artık. Her türlü işinizi eşinizle yapabilirsiniz. Çocuğunuzun şu an sadece size ve babasına ihtiyacı var. Aileler saçmalayabilir. Ama siz çocuğunuzdan sorumlusunuz. İstedikleri kadar düşman olup beddua edebilirler gerekirse görüşmezsiniz. Ama çocuğunuzla anne- bebek bağını şimdi kurmazsanız sonra da kuramazsınız.

sebepsizbiri · 21 Nisan 2024

Brrk .!.:
Daha neler.
Ne demek çocuğu eşinizin kucağına vermediler, mantığı bile yok. Kucağında tutarken ne olacak mesela? Yani ne olabilir ki?
Valla hepimiz doğurduk, hepimiz tecrübesizdik ama öyle böyle düşe kalka öğrendik. Anne baba olmak böyle bir şey zaten.
Sizde lohusasınız, bebeğim hep onların kucağında ben köşede garip kaldım demişsiniz. Alın bebeğinizi, evinize dönün.
Ben doğum yaptığımda kendi annem bile 1 gece kalmadı yanımda, ben halledeceğim bebek dünyaya bende bebeğe adapte olacağım dedim, iyi yapmışım

Vallaha çok doğru dedin, bende doğum yaptığımda ne annemden nede kayınvalidem den destek almadım. Kendim bakarım deyip gönderdim, açısıyla tatlısıyla büyüyor bu çocuklar. Herkes tecrübesiz üstelik. Kimse annesinin karnından çocuk bakımıyla ilgili tecrübeyle gelmiyor ki dünyaya. Şimdi yardım isteseydim bin laf eder konusurlardi, bak demiştim sana yok şöyle yap bilmem ne. Amaannn

Brrk · 21 Nisan 2024

sebepsizbiri .!.:
Vallaha çok doğru dedin, bende doğum yaptığımda ne annemden nede kayınvalidem den destek almadım. Kendim bakarım deyip gönderdim, açısıyla tatlısıyla büyüyor bu çocuklar. Herkes tecrübesiz üstelik. Kimse annesinin karnından çocuk bakımıyla ilgili tecrübeyle gelmiyor ki dünyaya. Şimdi yardım isteseydim bin laf eder konusurlardi, bak demiştim sana yok şöyle yap bilmem ne. Amaannn

Ben kararımdan hiç pişman değilim, zor muydu çok zordu ama eminim evde kırk kişiyle daha zor olurdu.
Öğreniyoruz yani şimdi ikinci çocuk olsa tek elimle bakarım. Bence konu sahibi de acilen bebeğini alıp evine dönmeli

The Winchesters · 21 Nisan 2024

Şu anda lohusa olduğunuz için düzgün düşünemiyorsunuz. Lohusa olmasanız ya da başka bir arkadaşınız bunu yaşıyor olsa daha mantıklı cevaplar verip evinize geçin dersiniz diye düşünüyorum.

Henüz iki haftalık annesiniz, çok başındasınız. Bebeğiniz ile bağ kurmanız engellenmiş, o bağı kurmak için hala yolun başındasınız. Bebeğinizi bol bol kucağınıza alacaksınız, bol bol emzireceksiniz, dokunacaksınız ki güvenli bağlanma kurabilin. Aileniz denklemden sizi çıkarıp yerine kendilerini koymuşlar. Sağlıklı bir davranış değil. Lütfen bebeğinizi de alın evinize geçin. Başlarda çok zor olabilir ama zamanla alışacaksınız.

İki bebeğimde de ilk aylar kimseyi kabul etmedik. İlk bebeğimde daha çok eşim baktı (prematürelerle çalışıyordu). Benim için inanılmaz kolaylık oldu. İkinci bebeğim ise benim dışımda kimsede durmuyordu, 16 aylık oldu hala öncelikli tercihi benim. Gece sadece bende sakinleşir hala. İkisinde de annemler ve eşimin ailesi gelmedi, gelmelerini istemedik. İkisinde de sezaryen doğum yaptım (büyüğü normal doğumdan acil sezaryene döndü). İlkini çok rahat geçirdim, ikincisi inanılmaz zordu. 6 ay dikişlerim ağrıdı. Çok huysuzdu, çok aç kaldım, hala daha çok uykusuzum. Ama hepsini bir şekilde hallettim/hallettik. 2 haftalık falandı annem geldi, 4-5 aylık olana kadar neredeyse hiç kucağına vermedim. Lohusa kafası, çok yorulsam da vermek istemiyordum. O da hiç zorlamadı, anlayışla karşıladı.

Demem o ki burada size destek olması gereken aileniz. Eğer aileniz size kötü gözle bakıyorsa gözleri kötüdür, kalpleri kötüdür. Lütfen kendinizi üzmeyin. Bakamam diye de düşünmeyin. Bebek bakımı o kadar da zor değil ki dediğim gibi ikinci bebeğim aşırı zor bir bebek. İlk 6 ay her dakika çığlık çığlığa ağladı. Ama hepsi geçti gitti. Karnını doyurdum, altını temizledim, bol bol kucağımda tuttum. Gece bile oturur pozisyonda uyudum. Kendimi yetersiz hissettiğim de oldu ama dönüp baktığımda durumun benimle değil bebeğimle alakalı olduğunu daha rahat anlayabiliyorum.

Siz de evinize geçin, başlarda zorlansanız da o bebeğin annesi sizsiniz. Bu rolü sizden çalmalarına izin vermeyin. Artık daha dişli olmanız lazım. Gerekirse eşinizin ailesinden yardım isteyin, komşularınızdan yardım isteyin ama ailenize bir şey söylemeyin. Çünkü sağlıklı davranışlarda bulunmuyorlar. Destek olmak yerine sizin doğurduğunuzu sahiplenmiş, anne-baba rolü oynuyorlar.

fistikolog · 21 Nisan 2024

muhtemelen bebeğinizi her elinize aldığınızda ya da altını değiştirmek istediğinizde aileniz tarafindan eleştirileceğinizi düşünerek tedirgin oluyorsunuz. Bebeginiz bunu hisseder, aglamasi ondan. Eger orda kalmaya devam ederseniz bebeginizle guvenli bag kuramayabilirsiniz. Bebeğinizin anne ve baba kucağına, kokusuna ihtiyaci var. Anne baba da olsa herkes yerini bilmeli. O sizin ve eşinizin yavrusu dolayisiyla şu an yapmaları gereken tek şey destek olmak, cesaretlendirmek. Eşinizle beraber bebeğinizi büyütün. Aileniz de torunlarına o kadar kıymet veriyorlarsa evinize gelip yemeğinizi yapsınlar temizliğinize yardım etsinler. Hiç birini yapamiyorlarsa gölge etmesinler. Bazi insanlarin bu denli sınır bilmez olmasına katlanamıyorum, eşiniz çok üzülüyordur. Ama siz yine de canınızı sıkmayın üzülmeyin. Sadece yapmanız gereken şeyi yapın, eşiniz ve bebeğinizle evinize dönün. Hicbir sey yapmadan kötü olacaginiza, bir seyler yapip kötü olun yahu

Panoa · 28 Nisan 2024

dyakamoz .!.:
Anneniz babanız kim oluyor da bebeği babasına vermiyor yahu? Elinden alıyorlar?
Çıkın gidin kendi evinize.
Bebeğinize eşinizle misler gibi bakarsınız.
Anneniz babanız bu işi beceremezsiniz şeklinde sizi manipüle etmişler.
İnanmayın. Evinize gidin sıyrılın ebeveynlerinizden!!