Sorun bende mi ? Çok mu takıntılıyım?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ya mesela babası sakallı olsa ondan da korkuyor sonra bakıyor ki babası alışıyor yavaş yavaş...
Devir çok kötü .Gerçekten bizlerin yaşamadığı şeyleri sizler yaşıyorsunuz.Herkes herşeyden korkar oldu.Ben çocuklarımı özel derse evlerine gönderdim.Ama şimdi göndermem.Kusura bakmasın öğr.En kutsal mesleği bile kirletenler var.Her gün neler okuyoruz.İşte Narin kendi evinde en yakınları öldürdü
Takıntı haline getirmeyin ama dikkatli olun her zaman
 
Bir anne olarak endişeli olmam neden şaşırtıcı, böylesine kötü bir zamanda bence normal endişelerim, kendimizden bile korkar hale geldik toplum olarak..
Sapla samanı birbirine karıştırmak sizinki kusura bakmayın. Bu çocuk sosyal hayatın içine girecek, kreşe,okula gidecek. Dedesi babaannesiyle birlikte 2 saat yanında durunca ne oluyor? Benim etrafımda abartılı koruyucu ebeveyni olan çocuklar ya çok sinik oldu ya da biraz yaşı ilerleyince o korumadan kurtulmanın verdiği özgürlük hissiyle abartılı hayat yaşıyor her şeyi.
 
Merhaba , Öncelikle çalışan annelerden yorum bekliyorum, Kızlar bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum, acaba ben yanlış mı düşünüyorum lütfen beni bu konuda aydınlatın eğer haksızsam söyleyin ki bir yanlış yapmayayım, ben çalışmaya başladım eşimle kızıma dönüşümlü olarak bakıyoruz sadece 1 gün öğleye kadar kayinvalidem bize gelip bakıyor( araçla alıp evine yine biz bırakıyoruz) kayınvalideme dedim ki kesinlikle iş, yemek vs istemiyorum kendini yorma sadece kızıma 11 e kadar göz kulak ol yeter ( eşim 11 den sonra eve geliyor) sorun şu ki evim dağınık olabiliyor afedersiniz bazen iç çamaşırlarım kurutma askısında oluyor veyahut yatak odam uygun olmayabiliyor ( normalde bana temizliğe gelen bir abla var sorun sadece ev mahremiyeti temizlik değil) kaynanam ne zaman kızıma bakmaya gelse peşinden kayınbabam da gelmeye başladı, ilk zamanlar böyle bir sorun yoktu son 3 haftadır kaynanam bize geldikten sonra ardından o da geliyor ve ben aşırı rahatsız olmaya başladım, eşime defalarca dedim uyardım, eşim de üstü kapalı annesini uyardı ama değişen hiçbişey yok , eş ailesi ile hep mesafeliydim ama gel gör ki sadece bir günlüğüne 11 e kadar bakacak şekilde muhtaç oldum , sınırlarımı aşmalarından ve başa dönmekten aşırı korkuyorum, hırçın bir insanım kendimi tutamayıp kalp kırabilme potansiyelim fazla , çok huzursuzum, kızımın da mahrem olarak rahat edemeyeceğini düşünüyorum zaten erkeklerden çok korkuyor ve ağlıyor hemen , biz korktuğunu söyleyerek gelmesin desekte durum değişmedi, torununa düşkün desem değil, adamın derdi gelip konfor rahatlık görmek, evim baya konforlu onlara göre bu açıdan çekici geliyor olabilir çünkü yeni evliyken de benim evime karşı aşırı bir merakları vardı, Allah aşkına abartıyor muyum , ben tuhaf sorunlu biri miyim , bunlar normal şeyler de ben mi sıkıntılıyım, saygı çerçevesinde eleştiriye açığım hanımlar ...
Not: Cevaplarınıza göre bir karar verip bebeğin bakımını ya komple kv den alacağım ya da bu şekilde devam edeceğim, Cevaplarınız çok önemli Anneler !
Çocuğa bakan sizin anneniz olsaydı o da babanızı çagirsaydı yine ayni tepkiyi mi verecektiniz..eşiniz annesine nasıl söylemiş yazık yaa..kadıncağız, eşinizi doğurmuş büyütmüş ama eşiniz eve gelmeyin mi demiş..çok üzücü..böyle takıntılarınız varsa keşke 11 e kadar bakacak birini bulsaydınız,ya da çocugu onların evine götürseydiniz..evime meraklılar diyorsunuz ama eşiniz ilerde onlardan miras almayacak mı?almaya yüzü olacak mı?
 
Herhangi bir makul sebebiniz olmak zorunda değil rahatsız olmak için. Ama mecbursanız kv eline bir orta yol bulacaksınız bir şekilde. Dedesini uyarın bağırıp çağırmasın çocuğa bunları net konuşun ama gelmesin demek bence doğru değil.
 
Off çok haklısınız, bunu aşmam lazım ☘
benim annem de aşırı korumaci. 90larda herkes mahalledeyken bile bizi salmazdi organ mafyası haberleri var diye. fanusta büyüdük paten almazdi biyerimizi kirariz diye. bir seyi korkup istemiyorsak ustelemezdi tamam der gecerdi. rampadan naylonla kayardi kisin cocuklar. annem tehlikeli bir yerimizi kirariz diye izin vermezdi. agaca hic tirmanmadim duserim diye. ortaokula gelene kadar markete bile gondermedi annem bizi. ve anksiyite sahibi bir genc kiz oldum. hatta ilac kullandim. o donem cok okumalar yapardim bu konuyla ilgili. annenin asiri korumacı oldugu durumlarda cocukta anksiyiteye cok rastlanirmis. cocukta "bana bir sey olursa" korkusundan ziyade "bana bir sey olursa anneme ne olur" korkusu olurmus. ki bende de vardi bu. tum felaket senaryolarinda annemin tepkisinj düşünürdüm. uninin ilk zamanlarinda ona soylemeden tatile cikmistim ilk defa ucaga binecektim "allahim basima bir sey gelecekse lutfen uni sehrine gidince gelsin" diye dua etmistim stresten 😅
yani kesinlikle doğru yolda degilsiniz. ve cocuk buyudukce bu ustune titreme seviyeniz normale donmeyecek. o bebek diye, küvezde kaldi diye böyle degilsiniz. cocuk buyudukce - ev disi ortamlara girdikce sizin endiseleriniz de cook fazla artacak. o yuzden ne kadar erken farkedip cozum ararsaniz o kadar iyi yetismis bir çocuğunuz olur
 
Merhaba , Öncelikle çalışan annelerden yorum bekliyorum, Kızlar bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum, acaba ben yanlış mı düşünüyorum lütfen beni bu konuda aydınlatın eğer haksızsam söyleyin ki bir yanlış yapmayayım, ben çalışmaya başladım eşimle kızıma dönüşümlü olarak bakıyoruz sadece 1 gün öğleye kadar kayinvalidem bize gelip bakıyor( araçla alıp evine yine biz bırakıyoruz) kayınvalideme dedim ki kesinlikle iş, yemek vs istemiyorum kendini yorma sadece kızıma 11 e kadar göz kulak ol yeter ( eşim 11 den sonra eve geliyor) sorun şu ki evim dağınık olabiliyor afedersiniz bazen iç çamaşırlarım kurutma askısında oluyor veyahut yatak odam uygun olmayabiliyor ( normalde bana temizliğe gelen bir abla var sorun sadece ev mahremiyeti temizlik değil) kaynanam ne zaman kızıma bakmaya gelse peşinden kayınbabam da gelmeye başladı, ilk zamanlar böyle bir sorun yoktu son 3 haftadır kaynanam bize geldikten sonra ardından o da geliyor ve ben aşırı rahatsız olmaya başladım, eşime defalarca dedim uyardım, eşim de üstü kapalı annesini uyardı ama değişen hiçbişey yok , eş ailesi ile hep mesafeliydim ama gel gör ki sadece bir günlüğüne 11 e kadar bakacak şekilde muhtaç oldum , sınırlarımı aşmalarından ve başa dönmekten aşırı korkuyorum, hırçın bir insanım kendimi tutamayıp kalp kırabilme potansiyelim fazla , çok huzursuzum, kızımın da mahrem olarak rahat edemeyeceğini düşünüyorum zaten erkeklerden çok korkuyor ve ağlıyor hemen , biz korktuğunu söyleyerek gelmesin desekte durum değişmedi, torununa düşkün desem değil, adamın derdi gelip konfor rahatlık görmek, evim baya konforlu onlara göre bu açıdan çekici geliyor olabilir çünkü yeni evliyken de benim evime karşı aşırı bir merakları vardı, Allah aşkına abartıyor muyum , ben tuhaf sorunlu biri miyim , bunlar normal şeyler de ben mi sıkıntılıyım, saygı çerçevesinde eleştiriye açığım hanımlar ...
Not: Cevaplarınıza göre bir karar verip bebeğin bakımını ya komple kv den alacağım ya da bu şekilde devam edeceğim, Cevaplarınız çok önemli Anneler !
Bebekler bazı aylarda erkeklerden, iri insanlardan korkabiliyor kız bebek, erkek bebek fark etmez bunun için. Hatta benim oğlum kız arkadaşımdan bile korkuyordu arkadaşım boylu boslu biri diye. Torun mahrem değildir bu düşünce çok yanlış geliyor bana. Kayınvalideniz alt açma, banyo yaptırma gibi özel durumlara dikkat ediyorsa ne sakıncası olabilir ki? Çalışan annelerin fikrini sormuşsunuz ben şu an çalışmıyorum ama çalışsaydım biri bana yardımcı oluyorsa ihtiyacım karşılansın da nasıl olursa olsun diye düşünürdüm.
 
Bebekler bazı aylarda erkeklerden, iri insanlardan korkabiliyor kız bebek, erkek bebek fark etmez bunun için. Hatta benim oğlum kız arkadaşımdan bile korkuyordu arkadaşım boylu boslu biri diye. Torun mahrem değildir bu düşünce çok yanlış geliyor bana. Kayınvalideniz alt açma, banyo yaptırma gibi özel durumlara dikkat ediyorsa ne sakıncası olabilir ki? Çalışan annelerin fikrini sormuşsunuz ben şu an çalışmıyorum ama çalışsaydım biri bana yardımcı oluyorsa ihtiyacım karşılansın da nasıl olursa olsun diye düşünürdüm.
Ben çok kasıyorum yaaa
 
benim annem de aşırı korumaci. 90larda herkes mahalledeyken bile bizi salmazdi organ mafyası haberleri var diye. fanusta büyüdük paten almazdi biyerimizi kirariz diye. bir seyi korkup istemiyorsak ustelemezdi tamam der gecerdi. rampadan naylonla kayardi kisin cocuklar. annem tehlikeli bir yerimizi kirariz diye izin vermezdi. agaca hic tirmanmadim duserim diye. ortaokula gelene kadar markete bile gondermedi annem bizi. ve anksiyite sahibi bir genc kiz oldum. hatta ilac kullandim. o donem cok okumalar yapardim bu konuyla ilgili. annenin asiri korumacı oldugu durumlarda cocukta anksiyiteye cok rastlanirmis. cocukta "bana bir sey olursa" korkusundan ziyade "bana bir sey olursa anneme ne olur" korkusu olurmus. ki bende de vardi bu. tum felaket senaryolarinda annemin tepkisinj düşünürdüm. uninin ilk zamanlarinda ona soylemeden tatile cikmistim ilk defa ucaga binecektim "allahim basima bir sey gelecekse lutfen uni sehrine gidince gelsin" diye dua etmistim stresten 😅
yani kesinlikle doğru yolda degilsiniz. ve cocuk buyudukce bu ustune titreme seviyeniz normale donmeyecek. o bebek diye, küvezde kaldi diye böyle degilsiniz. cocuk buyudukce - ev disi ortamlara girdikce sizin endiseleriniz de cook fazla artacak. o yuzden ne kadar erken farkedip cozum ararsaniz o kadar iyi yetismis bir çocuğunuz olur
Çok doğru, soğukkanlı olmayı öğrenmeliyim kızım için...
 
Herhangi bir makul sebebiniz olmak zorunda değil rahatsız olmak için. Ama mecbursanız kv eline bir orta yol bulacaksınız bir şekilde. Dedesini uyarın bağırıp çağırmasın çocuğa bunları net konuşun ama gelmesin demek bence doğru değil.
Dedesi konuşulacak tarzda birisi değil, eşi dahi söyleyemez konuşamaz, eşimi bile zorla düzelttim bu konuda, hepsini sindirmişti...
 
Sapla samanı birbirine karıştırmak sizinki kusura bakmayın. Bu çocuk sosyal hayatın içine girecek, kreşe,okula gidecek. Dedesi babaannesiyle birlikte 2 saat yanında durunca ne oluyor? Benim etrafımda abartılı koruyucu ebeveyni olan çocuklar ya çok sinik oldu ya da biraz yaşı ilerleyince o korumadan kurtulmanın verdiği özgürlük hissiyle abartılı hayat yaşıyor her şeyi.
Psikolojik anlamda söylediklerinize katılıyorum, çok doğru...
 
Ben çok kasıyorum yaaa
Yani bakıcıya bıraksanız bu sefer de onun için olumsuz düşünürsünüz aklınız daha çok kalır. ne güzel bakan babaannesi dedesi var üçüncü şahıslar en son tercih olmalı. Ben bakıcıdan ziyade aile fertlerinden birinin bakmasını daha uygun buluyorum.
 
Çocuğa bakan sizin anneniz olsaydı o da babanızı çagirsaydı yine ayni tepkiyi mi verecektiniz..eşiniz annesine nasıl söylemiş yazık yaa..kadıncağız, eşinizi doğurmuş büyütmüş ama eşiniz eve gelmeyin mi demiş..çok üzücü..böyle takıntılarınız varsa keşke 11 e kadar bakacak birini bulsaydınız,ya da çocugu onların evine götürseydiniz..evime meraklılar diyorsunuz ama eşiniz ilerde onlardan miras almayacak mı?almaya yüzü olacak mı?
Eşim annesine gelmeyin demedi, kızımız korkuyor dedesi biz yokken tek gelmesin dedin, biz varken buyursun gelsin ...
 
Haklısın lakin hergun bakmayacak sadece bir gün 11 e kadar , ve bunu eşim teklif etti başka kimseye güvenemeyiz dedi , ayrıca maddi anlamda hiç sorun yok , kayınbabam biraz değişik birisi bu yüzden hiç yıldızımız barışmadı belki bunun da etkisi var bende ...
11'e kadar baktığı gün kayınbabanız kaçta eve geliyor ve evden kaçta ayrılıyorlar ki ?
 
Yani bakıcıya bıraksanız bu sefer de onun için olumsuz düşünürsünüz aklınız daha çok kalır. ne güzel bakan babaannesi dedesi var üçüncü şahıslar en son tercih olmalı. Ben bakıcıdan ziyade aile fertlerinden birinin bakmasını daha uygun buluyorum.
Babaannesi çok güzel bakıyor, bakıcıya güvenmem asla, kâr zarar hesabı yapacağım mecburen, yorumlar iyi geldi ...
 
Bebekler bazı aylarda erkeklerden, iri insanlardan korkabiliyor kız bebek, erkek bebek fark etmez bunun için. Hatta benim oğlum kız arkadaşımdan bile korkuyordu arkadaşım boylu boslu biri diye. Torun mahrem değildir bu düşünce çok yanlış geliyor bana. Kayınvalideniz alt açma, banyo yaptırma gibi özel durumlara dikkat ediyorsa ne sakıncası olabilir ki? Çalışan annelerin fikrini sormuşsunuz ben şu an çalışmıyorum ama çalışsaydım biri bana yardımcı oluyorsa ihtiyacım karşılansın da nasıl olursa olsun diye düşünürdüm
 
Öncelikle bana haksız geldiniz.Yaşanmış kötü olaylar varsa kayınpederiniz ile görüşmek istemeyebilirsiniz ama o zaman çocuğunuza da kayınvalideniz bakmayacak.Mesafe ise mesafeyi bozmayacaksın ama hem işim görülsün hem mesafemi aşmasınlar olmuyor maalesef.Hafta da bir gün 3 saat diyorsunuz iç çamaşırlarınızı akşamdan kaldırın bir çok kişi bunu söylemiş ama buna cevap vermemişsiniz mesela.
Siz kayınvalidem gelsin çocuğuma baksın hiç birşeye karışmasın çocuğun babası eve gelince de hemen eve gitsin gölge etmesin istiyorsunuz.Böyle bir konfor istiyorsanız bakıcı ile çalışacaksınız ki bakıcılar da bile bu kadar konfor olmayabiliyor.
 
11'e kadar baktığı gün kayınbabanız kaçta eve geliyor ve evden kaçta ayrılıyorlar ki ?
Şöyle biz geceden kayjnvalidemi evinden alıyoruz o gece bizde kalıyor ( sabah uykusu bölünsün istemedik) bebeğim sabah uyandığında ilk beni sonra kayinvalidemi görüyor, ben işe gidiyorum, ben gittikten sonra kayınbabam damlamış oluyor saat 8 veya 9 gibi, saat 2 veya 3 gibi de eşim onları eve bırakıyor, bu arada kayjnbabamin arabası olmasına rağmen arabasıyla değil otobüsle geliyor, iki defa git gel yapmış oluyoruz bu sıkıntı değil ama böyle cimri ve hesapçı da bir adam yani ...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X