Benimde oğlum yedi yaşında. o doğduğundan beri hep tek çocuktan yanaydık. eşim bazen zamanı olunca olabilir bir tane daha derdi ama ben kesinlikle bir tane yeter diye düşünüyordum. Hep en iyisi olsun onun için olsun, bir büyütmek farklı,iki farklı derdim. taki oğlum biraz büyüyüp yanlızlığı hissedene kadar.Kardeşi olanları gördükçe hep bende kardeş istiyorum der oldu. Benimde düşüncelerim zamanla değişti. çünkü benimde bir ablam var belki ondan uzakta yaşıyorum ama onunla neredeyse her gün konuşuyorum. üzülsem, sevinsem ilk onunla paylaşıyorum, annemle bile okadar konuşmuyorumdur. Benim böyle bir kardeş diyoloğum varsa, oğlumu niye mahrum edeyim diye düşünüyorum. Artık istiyorum ama bu yaz bir düşük yaptım. Bu çok kötü birşey Allah kimseye yaşatmasın.senağlama Hele oğlumun sevincini anlatamam. Bebek alıcaz dediğimde bana şöyle demişti,kardeşi olmayan bir arkadaşı var.onunla ilgili bana;'anne hazal beni çok kıskanıyor çünkü onun kardeşi olmıyacak, o hep yanlız kalacak' demişti.Bu sözünü hiç unutamıyorum.:1no2:
Bence hiç kimse yanlız kalmamalı. ne olursa olsun ilerde anlaşamayacak bile olsalar hiçkimse kardeşe benzemiyor.Tabiiki dileğimiz tüm kardeşlerin anlaşması. Rabbim inşaallah oğluma, hayırlı, sağlıklı bir kardeş verir.:1hug: