Sizce Tek Çocuk Ne Kadar Sağlıklı?

YELİZ .!.:

her çocuk bir olmaz tabiki ama genellikle tek çocuk bencil oluyor,şimartılıyor.
paylaşmayı bilmiyor.zor arkadaşlık kuruyor.birde ileriye dönük düşününce derdini paylaşacağı bir kardeşi olsa daha iyi olur sanki.

Genişletmek için tıkla...

katılmıyorum...burada önemli olan anne-babanın tutumunun doğru olması. bence sorun tek çocuk olmasından değil anne-babanın yanlış tutmlarından kaynaklı...
* çocuğunuzu tek çocuk olarak değil, çocuk olarak görün,
* normal bir disiplin yöntemi uygulayın ve kararlı olun,
* beklemeyi, sabretmeyi öğretin,her istediğini anında karşılama çabasına girmeyin,uygun ve gerekli isteklerini karşılayın,
* yaşıtlarıyla bir arada olma fırsatı yaratın,
* iyi bir iletişim kurun, yalnız yada mutsuz olduğunda size duygularını anlatabilmesi için yakınlık kurun
* mükemmelliyetçi olmayın, yapacağından fazlasını beklemeyin,
* bireyselliğinin gelişmesi için giyinme, soyunma, yemekyeme, temizlik gibi ihtiyaçlarının karşılaması için fırsat verin ki size bağımlı olmadan kendi ihtiyaçlarını karşılayabilsin,
* evde sorumluluk verin
eğer çocuk evde ve ailesi içinde mutluysa ruh sağlığı açısındanda bir sorunla karşılaşmayacaktır.
çok çocuklu ailede yetişip bencil olan insanlarda var maalesef... çocuğunuzun benmerkezciliğini pekiştirirseniz ,ilgi merkezi olmaya alıştırırsanız, sosyalleşmesine fırsat vermezseniz evet bencil çocuk olur ki ister tek ister çok çocuklu ailede yetişsin farketmez.
tek çocuk hiç çocuk sözüde bundan 50 yıl öncesi için geçerliydi. şartlar ve yaşam koşulları değişti.
isteyen istediği kadar çocuk yapsın ama iyi ve sağlıklı bireyler olarak yetiştirmeyi göze alarak yapılsın. saldım çayıra mevlam kayıra zihniyetiyle yapılacaksa hiç yapılmasın...

agzına saglık...bızde 6 kardesız..hepsı evlı 1oglum var v ona bazen haksızlık yaptıgımı dusunuyorumsenağlamapaylasımı vefayı sırdaslıgı yardımı kardesınd ogrenmesını ısterdım...ınankı sana katılıyorunm v anlıyorum

bende tek çocukluyum kızım 14 yaşında.onu en iyi şekilde yetiştirebilmek ,okutabilmek için başka çocuk düşünmedim.kızım 6-7 yaşlarındayken kardeş istemişti.ama şimdi çok memnun halinden hiç istemiyor.
şu kıskançlık ve paylaşma meselesine gelince.tek çocuk kıskanç ve paylaşmayı bilmez diyenlere karşıyım.çünkü bunun tek olmakla alaksı yok.çocuğun yetiştirilmesi ve anne babanın tutumuna ve çocuğun kişiliğine bağlı.
bazı kişiler yaşlanınca biri bakmazsa biri bakar diyerek çocuk yapıyorlar buda bence çok yanlış bir tutum.sonuçta evlatlarımızı bize baksın die dünyaya getirmiyoruz.yalnız kalma konusunda da şöyle düşünüyorum.etrafıma bakıyorumda kaç kardeş birbiriyle gerçekten kardeş gibi ilişkiler içinde,1 elin parmaklarını geçmez bile bu sayı.artık hayat şartlarını zorluğundan kardeşin kardeşi düşünecek vakti yok ki...

bence kardeş çok güzel paylaşımlar ve sorumluluklar edindiriyor..bunu 2, 5 yaşındaki kızım ve 15 aylık kardeşiyle bile gözlemliyebiliyorum...ama şartlar elvermiyorsa, yıpranmaya gerek yok.

Bu konu açıldığında bende kararsızdım bu konuda.Tek kalsın mı yoksa kardeşi olsamı diye.Benim oğlum 7 yaşında ve yanlızlığı hiç sevmeyen bir çocuk.Hep onunla biri oynasın istiyor.Yok ilgilenmezsek sıkılır o zamanda apartmanımızdaki arkadaşlarına gitmek ister yada çağırır.Bu sene okula başlıyor sıkılmaz derken evde olduğu anlar bile yine sıkılıyor.Şuanda hamileyim zor karar verdik ama çok mutluyuz.Oğlumada bizlerede çok neşe oldu hemde doğmadan.Artık aralarında 7 yaş olacak nasıl olurlar emin değilim.ama yinede geçde olsa iyiki karar verdik diyoruz.Benimde ablam var ve benden tam 8 yaş büyük.Şimdi birine ihtiyaç duyduğum anda kendimi onun yanında buluyorum.Hep birbirimize annem seni benim için doğurmuş diyoruz.
Ben böyleyken oğlumu kardeş duygusunda mahrum etmek istemedim.İnşallah bebeğim sağlıklı bir şekilşde doğar ve abisiyle arası, ablamla benim gibi olur.a.s

benim kızım kardeşi olmasını çok isterim. çünkü sıklıdığınızda bunaldığınızda halanızın dayınızın çocuklarına değil kendi kardeşlerinize gidiyorsunuz. şahsen bizim öyle çat kapı gidebildiğimiz tek yer kardeşim ve görümcem. ama benim tüpbebekle bebeğim oluyor normal yolla değil oda çok pahalı. ikinciyi yaptıramamaktan kızımı yalnız bırakmaktan çok korkuyorum.

çalışan annelerin kararsızlığını bende yaşıyorum....oğlumun bir kardeşi olmasını engellemek haksızlık gibi gelirken çoğu zamanda ona verdiğim maddi ve manevi desteğin yanlızca ona ait olacağını düşündüğümde olmasın diyorum....zaten çalışan anne olarak ona ne kadar zaman ayırabiliyorum ki yeni bir bebeğim olsun dediğimde çok oluyor( ki işten çıkıp eve koşan, hafta sonu ona zaman ayırmak için kendi isteklerini çoğu zaman erteleyen bir anneyimbenneyaptımki)....şu an 2,5 yaşında zaman ne gösterir bilemem...hakkımızda hayırlısı...oğluma annem baktı...ikinci bebeğim olursa kim bakacak...annem artık yoruldu gibi.:çok üzgünüm:

benim bir abim var. benden 10 yas buyuk! onu cok seviyorum, benim herseyim canim abicim. iste kavga ediyolar, kardesi yuzunden eveine haciz gelen var borc takan var demis bir arkadas. iste kardes bu yuzden guzel. kardesim olsun kanlim olsun diye bir laf var. ayni karni ayni kani ayni anneyi paylastigim biriyle butun dertlerini borclarini her mutluluk ve huznunu zevkle paylasirim. keske bir de kiz kardesim olsaydi cok isterdim.

tatllım biz dört kardeşiz..üçümüz kız,bir erkek..benim büyük ablam şehir dışında yaşıyor..senede bir görüşüyoruz..sıkıntılı zamanlarında,ufak hastalıklarında,yada günlük sevinçlerinde yanında olamıyoruz sadece telefonla yada msn le dertleşebiliyoruz..kısaca onunda kardeşleri var ama yanında değil..benimde tek bir kızım var allah herkesin çocuğla birlikte korusun..tabiki kardeşin eksikliğini bazen parkta oynarken,kardeşi olan arkadaşlarında yaptıklarını dinlerken duyuyor ama eşim ve ben ona hissettirmemeye çalışıyoruz..psikolojisi gayet iyi bozulması içinde bir sebep yok..maddi açıdan gerçekten iyi bir eğitim,iyi bir gelecek sağlamak için ikinci çocuk yapmadık haa şuda var eğer kızım 1 yaşındayken gözümü karartıp 2. yapsaydım kötüde olmazdı..sonuçta kardeş bu yaa...