Arkadaşlar merhaba,
Bir tanıdık aracılığıyla biriyle tanıştırıldım. Ben 26 o 29 yaşında. Mesleği filan yerinde efendi biri. İlk buluşmada ben çok gergindim, o da haber vermeden geç kalınca gergin bir tanışma oldu. Hatta ben tam giderken geldi. Çok kızdım.. Sonrasında o akşam kuzeni beni aradı ve çocuğun beni çok beğendiğini görüşmeye devam etmek istediğini söyledi. Hayırlısı olsun dedim sadece. 1 hafta boyunca çocuktan hiç ses çıkmadı. Ben de konuyu kapattım haliyle. Sonradan mesaj attı görüşelim mi diye, ben de yeni mi aklına geldiğini niyetinden pek emin olamadığımı filan söyledim. Bahane bulup gitmedim ama sonra her gün mesaj filan atıp tekrar buluşmak istediğini söyledi. Neyse kabul ettim. Yüzyüze konuştuk ben sıkıntımı anlattım, o da durumunu açıkladı. Fazla utangaçmış ne yapacağını bilememiş, rahatsız etmekten çekinmiş. Özür de diledi. Neyse benim zorlamamla da olsa biraz muhabbet sohbet edildi. İlkine göre daha rahattık ikimiz de..
Ben uyardım ama iletişim kurmazsan benimle birbirimzi tanıyamayız diye. Buluşmadan sonra beni eve bıraktı ayrılırken ben seni yarın arayacağım bir daha buluşma ayarlayalım deyip gitti. Ama ertesi gün hiç aramadı. Ben de program yapılacak diye hadi bu kez de ben arayayım deyip mesaj attım. Buluşma ayarladık ama ne aramadığı için özür diledi ne de bir açıklama yaptı.
Şimdi sözde yarın buluşulacak ama kaç gündür ne mesaj var ne arama var. Ben istemiyorum deyip geri çekildiğimde deli gibi araya insanlar koyup mesajlar atılıyor, ama herşey rayındayken ne bir arama ne bir sorma. Ben mi yanlış düşünüyorum? Birbirini tanıma aşamasındaki insanların sık sık birbirlerini araması sorması gerekmez mi?
Şimdi de iyice kafam kızdı. Mesaj atıp yarınki görüşmeye gelmeyeceğimi bu işin olmayacağını mı söylemeliyim? Yoksa son birkez daha görüşmeli miyim?
Bir tanıdık aracılığıyla biriyle tanıştırıldım. Ben 26 o 29 yaşında. Mesleği filan yerinde efendi biri. İlk buluşmada ben çok gergindim, o da haber vermeden geç kalınca gergin bir tanışma oldu. Hatta ben tam giderken geldi. Çok kızdım.. Sonrasında o akşam kuzeni beni aradı ve çocuğun beni çok beğendiğini görüşmeye devam etmek istediğini söyledi. Hayırlısı olsun dedim sadece. 1 hafta boyunca çocuktan hiç ses çıkmadı. Ben de konuyu kapattım haliyle. Sonradan mesaj attı görüşelim mi diye, ben de yeni mi aklına geldiğini niyetinden pek emin olamadığımı filan söyledim. Bahane bulup gitmedim ama sonra her gün mesaj filan atıp tekrar buluşmak istediğini söyledi. Neyse kabul ettim. Yüzyüze konuştuk ben sıkıntımı anlattım, o da durumunu açıkladı. Fazla utangaçmış ne yapacağını bilememiş, rahatsız etmekten çekinmiş. Özür de diledi. Neyse benim zorlamamla da olsa biraz muhabbet sohbet edildi. İlkine göre daha rahattık ikimiz de..
Ben uyardım ama iletişim kurmazsan benimle birbirimzi tanıyamayız diye. Buluşmadan sonra beni eve bıraktı ayrılırken ben seni yarın arayacağım bir daha buluşma ayarlayalım deyip gitti. Ama ertesi gün hiç aramadı. Ben de program yapılacak diye hadi bu kez de ben arayayım deyip mesaj attım. Buluşma ayarladık ama ne aramadığı için özür diledi ne de bir açıklama yaptı.
Şimdi sözde yarın buluşulacak ama kaç gündür ne mesaj var ne arama var. Ben istemiyorum deyip geri çekildiğimde deli gibi araya insanlar koyup mesajlar atılıyor, ama herşey rayındayken ne bir arama ne bir sorma. Ben mi yanlış düşünüyorum? Birbirini tanıma aşamasındaki insanların sık sık birbirlerini araması sorması gerekmez mi?
Şimdi de iyice kafam kızdı. Mesaj atıp yarınki görüşmeye gelmeyeceğimi bu işin olmayacağını mı söylemeliyim? Yoksa son birkez daha görüşmeli miyim?