Öncelikle herkese merhaba.. Fikir ve düşünceleriniz benim için önemli. Ağzı bozuk olan, kendinden bile aciz olan yorum yapmasın lütfen. Empati ve anlayış çerçevesinde yorumlarınızı bekliyorum...
Benim oğlum 5 yaşında. Eltimin çocukları ikiz kızları 10, diğeri 7 en küçük oğlu 4 yaşlarında. Kaynanam ve eltim altlı üstlü otururlar. annem ve abim de altlı üstlü otururlar. Hepsi komşudurlar. Bende bir arka sokakta oturuyorum. Oğlum hem annem hemde kaynanama gitmek isterdi. Çoğu zaman gitmesini istemezdim ama önüne geçemezdim. Bazen öylesine giderdi bazen işe giderdim kendim onu bırakırdım anneme. Neyse Asıl konuya geçeyim.
Eltimin çocukları oğluma her defasında oruspu çocuğu defol git bu sokaktan şeklinde küfürler ederdi. Çocuk karşı çıkınca da iterlerdi dövecek gibi yapıp korkuturlardı onu. bir kaç kez ben kendim birebir şahit oldum olanlara. Oğluma sende kendini savun şeklinde konuşma yaptım. Onların anne babaları orda bide cok kardeşleri var korkuyorum dedi. Çok üzüldüm. Günlerce içim içimi yedi. İşteydim acaba zarar veriyorlar mı küfrediyorlar mı gibisinden düşünmekten kafayı yedim. Sonra fark ettim ki diğer komşu çocukları da hatta abimin oğlu bile eltimin çocuklarını örnek alıp oğluma oruspu çocuğu demeye başladı. Abimin oğluna direkt kızdım. Hemen özür diledi. Aslında asla öyle yapacak biri değildi. Neyse hemen özür diledi ve birdaha da yapmadı.
Oğlumun sorumluluğu annemdeydi. Annem biraz yaşlı oldugundan bazı şeylerin farkına bile varmıyordu.
İçim içimi yerken Neyse eltimle konuşmaya karar verdim. İs çıkışı oğlumu almaya gidince kendisini kapıda gördüm. Çocukların oğluma bu aralar fazlası ile karışıyor onları uyar lütfen dedim. Bir sinirlendi görmeniz lazımdı. Bağırmaya başlayıp Benim çocuklarım asla yapmaz sen yalancısın iftiracisin deyip saldırmaz mı. Sesi üzerine yengem çıktı. Sakinleşirmeye çalıştı onu. Sakinlesmeyince eşi ona tokadı patlattı. Sonra kendisi eşine saldırdı. Sen bunun gözü önünde nasıl bana vurursun dedi. İyice birbirine karıştı herşey. Hemen ordan ayrıldım.
Bunlar oğlumu daha çok cephe aldılar. Artık dışarı cikamaz olduk. Park evimizin karşısında gelip çocuğa bulaşıyorlardı. Anneme gidiyor çocuk kapı önünde oynarken karışıyorlar. E bide oğlumdan yaşça büyükler. Oğlumu da baya Korkutmuşlar. Neyse bende artık iyice sinirlenmeye başladım. Bu kadın ve çocukları yüzünden iş çıkışımı verdim. Ama iyi bir personel bulana kadar çalışmam gerekiyordu. Dengem alt üst oldu. Eşim artık dayanamadığımı anladı. Kardeşini aradı. Çocuklarını sakinleştirmelerini istedi. Kardesi bizden özür dileyip onları kaleye almamızı istese de olacak gibi değildi. Neyse yaptığımız her hamle ile eltim bize daha çok kinlendi. Bu kez kasıtlı eşimi arıyorlar bizi birbirimize düşürmek için arıyorlar demeye başladı. Ne yapacağımı anlayamadım. Neyse aradan birkaç gün geçti oğluma daha çok küfretmeye daha çok baskı yapmaya başladılar. Bende işten dönüyorum bir baktım ikizler karşımda dönüp dedim ki sizi uyarmak tan bıktım sakın sakın bir daha bu çocuğa karışmayın! Onlarda Aynen anneleri gibi bağırıp çağırdılar kufrettiler. Bende ordan direkt eve geldim. Eve geldikten 10 dk sonra gumgum kapı sesi elimde de bebek var tâbi. Kapıyı açtığım gibi eltim saçıma yapıştı sen kim oluyorsun da çocuklarıma bulaşırsın dedi. Oruspu falan fln derken bütün komşular duydu rezil rüsva oldum. Küçücük bebek yere düştü. Komşular yerden aldı. Bende saçına yapıştım tâbi. Neyse komşular araya girip ayırdılar. Kendisi evime saldırdı kendisi polisi aramaz mı. Delirdim ama elden bişey gelmiyordu. Neyse karakola gittik ifadeler alındı. Benim annem falan öğrendi duydu herşeyi. Bebeğin yere düşmesine delirdiler zaten. Saygınlığım zedelendi. Çok zarar aldım. Annem eltimden öyle sinirlendi ki anlatamam! Annem kapı önünü yıkarken eltim karakol dönüşü annemin tam evinin önünden geçerken kızını rezil ettim bidaha çocuklarıma bulasşın da göreyim diyor. Annem de defol git burdan dediği gibi annemi dövmeye geliyor tam o sırada ablalarım oracikta saçlarından tutup onu yerle bir ediyorlar. Ablalarım bir güzel dövüyorlar onu. Kaynanam da eltime yardıma koşuyor. Sonra görümcem annesine yardim ediyor. Ama orda da komşular ayırıyor. Eltim bi güzel dayak yedi anlayacağınz. Olay iyicene birbirine karıştı. Benle kaynanam küstük. Görümcemle de aynı şekilde. Görümcem ben eltine değil anneme yardım etmek zorunda kaldım dedi! Onu da anlarım. Yapması gerekeni yaptı diye düşünüyorum. Durum ne olursa olsun konu ne olursa olsun bende anneme yardım ederdim diye düşünüyorum. Asıl kinim kaynanam oldu! Biz eltiler kavga ettik ama eltim haksızdı bunu çok iyi biliyordu. Onu uyarması gerektiği yerde kapıma gelmemesi için elinden geleni yapacağına üstüne ona yardım edip bizimkileri dövmeye kalkıştı. Karakolda iftiralar attı. Orda olmayan şahısların isimlerini bile karıştırdı. bir benim evimde birde onların sokağında olan kavgalarla alakalı iki dosya oluştu karakolda. Neyse bizim evde olan dosyadan para cezası yediler. Annemin sokağında olan kavgadan uzlaşma yapıldı. Biraz zaman geçtikten sonra oğlum beyin kanaması geçirdi. Ve hastanede yoğun bakımda yattı. Kaynanam aramadı gelmedi. Diğer Oğlum hastalandı hastanede yatırıldı yine gelmedi. Ben hastalandım. Gene gelmedi. Biz iyileştik kendimize geldik. Bu kez o ameliyat oldu duyduğuma göre ameliyati 8 saat sürmüş. Haliyle bende gitmedim aramadım sormadım. Yine dedikodu çıkardı. Gelmediler aramadilar vs. Sanki biz hasta olunca o gelip gitmiş ya birde böyle şeyler söylemeye yüz bulmuş. Neyse aradan aylar geçti oda sağlığa kavuştu bizler de öyle herkes kendi yolunda ama görüşme yok. Telefonum çaldı bir gün açtım baktım odur. Küçük oğlu cezaevine girmiş. 1 saat uzaklıktadır. Sana işim düştü beni cezaevine götürür müsün dedi. Sana dönüş yapacağım dedim. Ve kapattım. İki gün boyunca düşündüm neden küs olan birinden yardim ister ki. Yüzsüzlüğün bu kadarı falan filan derken eşimle de kavga ettim. Aslında istese taksi çağırır rahatlıkla giderdi. Ama beni aramasına kafam karıştı. Anlam veremedim. Bir yanım git bir yanım gitme dedi. Yüzünü görmek istemedim eşime dedim ki sen onu götür. beni sorarsa hasta dersin. Neyse eşimle o yola çıktılar. Ama ben yokum diye yine tavırlı davranmış anladığım kadarıyla. Kendisi neden gelmedi demiş. Sanırım bu bahaneyle benle barışmak istedi. Özür dilemek yerine böyle bi plan yaptı. Bende kesinlikle ne kendisiyle görüşmeye geçtim ne aradım ne sordum nede gidip geldim. Herşeyi unuturum karakolda attığı iftiraları unutmam. Orda olmayan aile bireylerimin adını bile karıştirmisti siz düşünün artık. Eşimle boşanacaktik neredeyse. Neyse ki eşim bana taraftı onlara olsaydı bitmişti. Özetle ben bir daha bu kadının yüzünü asla görmek istemiyorum görmeyeceğim de. Uzaktan ve fotodan gördüğüm kadarıyla baya çökmüş ve yaşlanmış. Hastadır sanırım. Bu kadın yarın öbür gün vefat ederse mezarına gitmeli miyim? Ben gitmem eşim gitse de gitmese de karışmam yorum bile yapmam. Sizce nasıl yapmalıyım nasıl davranmalıyım????
Tşk ederim şimdiden...
