Ah bu anneler
benimki beni hiç aramaz. yok yeni evlisin, sen ara, oydu buydu bahaneleri çok.
ama bende aramazsam küser, konusmayi kisa tutar, kapatmaya calisir.
konusturmak icin binbir takla atarim.
eskiden günde iki kere konusurduk, bi yemek molasinda öglen arardim bi yerlere giderken. bide aksam eve gidip islerimi yaparken arardim. ütü olsun, bulasik olsun biseylerle ugrasirdim onunla konusurken yani.
baktim aksam arayinca zor oluyor, oyalaniyorum ve bana vakit kalmiyor, bende yavas yavas kestim aramayi. Annemde küsmeyi birakti cok sükür.
Ama hâlâ her öglen aramaya calisirim.
Rabbim eksikliklerini göstermesin kimseye
amiinnn tatlıkedim: ))
ben iş yaparken arayamıyorum hissediyor,diyor işin varsa konuşmalayalım diye
demin aradım gene konuştuk 50 dk: )))
ben okuldayken arayamıyorum.ders saatlerim arası uzun,o arada kütüphaneye geçiyorum hemen.zaten dışarda konuşulmuyor,rahat edemiyorum.
evdeyken aramaya özen gösteriyorum: )
büyükler yaslandikca dahada cocuklasiyor, ilgini alakani onlara ver istiyorlar ya cok garip
benimkide is yaptigimda konusmayalim istersen diyordu ama ben hem isimi yaparim hemde seninle konusurum diyerek alistirdim annemi.
yolda gidip gelirken aramayi dene canim eger uzunsa mesafen.
Masallah 50dk'da :O
Hergün konuscak ne buluyosunuz acaba
Merhaba hanımlar,
Son zamanlarda beni çok arada bırakan bir durumu sizlere danışmak istiyorum.
Ben 5,5 ay önce evlendim.ailemden 900 km uzağa geldim.
Geçmiş konularımı okuyanlar bilir,ailemle çok iyi ilişkilerim olmadı.
O yüzden evlenince hayat yeniden başladı sanki benim için.
O yüzden hiç bir zaman bekarken kaldığım şehre,hayata özlem duymadım evlendim evleneli.
Aksine bayramlarda gittiğimizde dahi bir an önce evime dönmek istiyorum.
Ailemle aramda sorun kalmadı artık ya da şöyle söyleyeyim,uzak olduğum için kıymete bindim...
Ben herşeye sünger çekip anneme babama,abime saygıda kusur etmedim.
Elimden geldiğince yardımlarına koştum.
....
gelelim asıl meseleye.ben öğrenciyim.bu sene son.bi yandan da kpss ye hazırlanıyorum.
ders çalışma programı hazırladım kendime.
okulumda oldukça yoğun geçiyor.
annem beni her sabah öğle akşam arayıp konuşmak istiyor.
sabah arasın açmayayım kaç kez arıyor üst üste.
en az 1 saat konuşmadanda kapamıyor telefonu.
tamam konuşalım ama hem yoğunum hemde her gün her gün konuşacak bişey yok artık: (
diyorum ben pazartesi ve çarşamba çok yoğunum anne o gün arasanda ulaşamazsın.genede arıyor.
en kötü akşam arıyor.
artık iyice sıkıldım bu durumdan.
sürekli beni özledin mi gibi konuşmalar...
ya ne bileyim ben sevmiyorum bu tip şeylerin her gün her gün dile gelmesini.
derdi olsun dinlerim,yardım ederim.
ama telefonda ardı arkası kesilmeyen sessizlikler,konuşacak birşey bulamamaktan hmmmm hayırlısı,inşallah,demek inanın şu ara beni çok rahatsız ediyor.
2 hafta sonra vizelerim başlıyor.annemede çıtlatıyorum ama gene arıyor.
Annem çok alıngandır.ben ona size anlattığım gibi anlatsam küser.dersim var kapatayım desem kırılır.
çıkamıyorum ben işin içinden.
evlendiğimden beri günde en az 2 saat konuşmadığım gün sayısı bir elin parmağını geçmez.
okul,ev,proje ödevleri,eşimle ilgilenmek...bunları bir arada çoz zor yürütüyorum zaten.
yarım saat konuşsak anlayacağım.dün gene aradı 1 saat konuştuk.dur baban geldi ben şimdi kapatayım sonra gene konuşuruz dedi,bende yok anne sen babamla rahatça ilgilen ben zaten ders çalışacağım dedim.
tamam dedi.
öğleden sonra hoooop gene aradı.
annemi kırmadan bu duruma nasıl müdahele ederim sizce :44:
benim annemde öyle gunde 10 kere olsun konusmak ister, simdi hamileyim diye de abartmıs duurmda. benim uyguladıgım methodlar:zaten haftaiçi 3 saat kütüphanede geçiriyorum ve orada açmıyorum.
bu kez akşam arıyor.
tam eşimle konsantre olup pc başınca uygulama yapacağız,annem sağolsun arıyor hemen...
gelelim asıl meseleye.ben öğrenciyim.bu sene son.bi yandan da kpss ye hazırlanıyorum.
ders çalışma programı hazırladım kendime.
okulumda oldukça yoğun geçiyor.
annem beni her sabah öğle akşam arayıp konuşmak istiyor.
sabah arasın açmayayım kaç kez arıyor üst üste.
en az 1 saat konuşmadanda kapamıyor telefonu.
tamam konuşalım ama hem yoğunum hemde her gün her gün konuşacak bişey yok artık: (
diyorum ben pazartesi ve çarşamba çok yoğunum anne o gün arasanda ulaşamazsın.genede arıyor.
en kötü akşam arıyor.
artık iyice sıkıldım bu durumdan.
sürekli beni özledin mi gibi konuşmalar...
ya ne bileyim ben sevmiyorum bu tip şeylerin her gün her gün dile gelmesini.
derdi olsun dinlerim,yardım ederim.
ama telefonda ardı arkası kesilmeyen sessizlikler,konuşacak birşey bulamamaktan hmmmm hayırlısı,inşallah,demek inanın şu ara beni çok rahatsız ediyor.
2 hafta sonra vizelerim başlıyor.annemede çıtlatıyorum ama gene arıyor.
Annem çok alıngandır.ben ona size anlattığım gibi anlatsam küser.dersim var kapatayım desem kırılır.
çıkamıyorum ben işin içinden.
evlendiğimden beri günde en az 2 saat konuşmadığım gün sayısı bir elin parmağını geçmez.
okul,ev,proje ödevleri,eşimle ilgilenmek...bunları bir arada çoz zor yürütüyorum zaten.
yarım saat konuşsak anlayacağım.dün gene aradı 1 saat konuştuk.dur baban geldi ben şimdi kapatayım sonra gene konuşuruz dedi,bende yok anne sen babamla rahatça ilgilen ben zaten ders çalışacağım dedim.
tamam dedi.
öğleden sonra hoooop gene aradı.
annemi kırmadan bu duruma nasıl müdahele ederim sizce
bu kadar olur ya. aynı durumdayım. ben de özellikle annemle iyi değilimdir. final haftası başladı. her allahın günü arayıp gelecek misiniz, şu yemeği yaptım bu yemeği yaptım, uzun uzun konuşmalar, sonra benim anlatacak şeyim olmayıp sessizleştiğimde annemden 'kapat diyorsun yani' demeler... arıyor sınavdan çıktım diyorum, akşam arıyor gelsenize geziyoruz, hastayım ve sınavım var diyorum. ertesi gün arayıp yine uzun uzun konuşmalar vs. sınavım var diyorsun anlamıyor. hastayım diyorsun anlamıyor. ben de evden ayrılınca kıymete bindim. evdeyken yoktu böyle şeyler. sınavlarımı bile sormazdı şimdi arada bir soruyor. her aradığında aynı şeyleri anlatıyor anlatmıştın diyorum dinlemiyor taze hikayeymiş gibi anlatıp duruyor. bir kere gün boyunca telefonları duymamışız, sessizdeymiş. çıkıp geldiler gece yarısı kardeşimle annem. neymiş doğalgazdan zehirlendik sanmışlarmışmış. telefonu kapamaya korkuyorum sınavlarımın ortasında çat kapı gelecek diye. en sonunda babama dedim anneme de söyle aramasın diye. kesildi birkaç gündür.babama dediğimden beri, yanlış anlama sınavlarına çalışıyorsundur diye aramıyorum, diyor. ay nolur ara. yemek yapıyorum arıyor bir saat konuşuyor, yemek yiyorum arıyor bir saat konuşuyor, ders çalışıyorum arıyor yine bir saat. çok zor vallahi. ben büyüdüm artık eskiden yapacaktı ilgisini. şimdi de ilgilendiğinden değil arayıp anlatıp anlatıp deşarj oluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?