• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Siz olsaydınız ne yapar ve nasıl davranırdınız ?

Nehiraa

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2025
19
2
1
30
Biraz uzun ama umarım sıkılmazsınız ve yardımcı olursanız çok sevinirim.
Herşey çok güzel başlamıştı, şuanki eşimle bundan 10 yıl önce üniversitede bi arkadaşımın aracılığıyla tanışmıştık yaklaşık iki yıl görüştük eşim en baştan ciddi düşünüp evliliği çok istiyordu ikimizde farklı şehirlerde olduğumuz için ve ailem (doğulu) bizde öyle yabancıyla evlendirmezlerdi kolay kolay, neyse ailem istemedi yabancı olmaz asla diye, bende biraz araya zaman girsin işte ben zamanla kabul ettirmenin bi yolunu bulurum düşüncesiyle eşimi ikna etmeye çalıştım o zamanlar, ama eşim gurur yaptı işte araya soğukluk girdi derken ciddi tartışmalar yaşadık günlerce ve ayrıldık . Eşimin çabasızlığına ve pes etmesine o kadar üzülmüş ve acı çekmiştim ki bi anlık öfkeyle bi kaç ay içinde başka biriyle sözlendim, sonra nişan. Bu sırada düğün tarihi yaklaşırken bi gece yarısı beni aradı ne olduğunu anlayamadım bu kadar zaman sonra aramasına hem çok üzülüp hem çok sevinmiştim, dön dese yapma dese herşeyi bitirecektim o gece, ama o ağlamaya başladı, meğersem o gece onun DÜĞÜN gecesiymiş. Bişey koptu içimden hissettim ve sordum oda dürüstçe cevap verdi tlfnu kapattım suratına bir dahada asla görüşmedik asla. Evlendim bende, ama ilk günden sorunlar yaşamaya başladım defalarca baba ocağına döndüm, evliliği bitirmek için ama dedim ya çok zor imkansız gibi birşeydi ve elimi kolumu bağlayan ise bunun kendi tercihim olmasıydı. İntaharın eşiğine geldim ve ailem ne kadar acı çektiğimi o zaman anladı 1 yıl evli kaldım tek şansımın bebeğimin olmamasıydı. Ayrıldım ama Neler yaşadığımı ben bilirim. 3 yıl boyunca her önüne gelene evlendirmeye çalıştılar, yaşça büyük olan mı dersin çoluk çocuklu olanlara mı vs bi sürü seçenek, burdan yanlış anlaşılmasın lütfen çocuğu olanlara sözüm yok asla, başlarından atmak istediklerini anlatmaya çalışıyorum sadece. Yine böyle bi zamanda instagramdan, bilmediğim hi hesaptan bi mesaj aldım, mesajın yazılma şekli ve hitap etme şekli beni şoke etti , yazan şuanki eşim ve hal hatır sordu çok normalmiş gibi evlisin nasıl yapabilirsin mesaj atma cesaretinde bulunabilirsin vs gibisinden saydırdım baya. Kadere bakın ki oda 6 ay önce boşanmış ve çocuğu yok . Yani benim boşanalı 3 yıl onun ise 6 ay öncesi aklınız karışmasın. Ben o zamanlar takıntılı eski eşin korkusundan sosyal medya falan kullanmadım baya bi uzun süre sonra yeğenimin adıyla açtın ve yakın arkadaşlarım ekliydi. Oda onlardan birine ulaşmış ulaştığı an ise yazmış tabi boşandığımdan haberi o ara olmuş . Neyse kader diyip konuşmaya başladık günler geçince yarım kalan herşeyimiz tekrar tamamlanmaya başladı. Araya farklı kişileri katarak ailemi ikna etmeyi başardık ve tam 3 yıl önce evlendik, şuan 9 aylık kızımız var . Herşey o kadar güzeldiki 3 ay öncesine kadar size anlatamam ve ben onun tarafından bu kadar sevilirken hayatım boyunca hiç sevilmediğimi düşünürdüm. O kadar düşünceli ve saygılı çerçevesinde bi evliliğimiz vardı ki anlatamam. Sonra araya bi soğukluk girdi duygu değişimleri olmaya başladı, bazen çok anlayışlı bazen çok dengesiz hareketleri oluyordu, ama sebebini bilmedğim bi tiksinti hissettim ona karşı o süre içinde ve KADIN HİSSEDER derler ya gerçekten öyle bi günde gece bebeğimize süt sağarken odaya gelip sütünü verecektim, snra içimden bi his telefonu almam gerektiğini söyledi. Aldım gece saat 1 civarıydı bu arada ikimizinde sosyal medya hesabı yoktu ve tamamen ortak kararımızdı. Tlfnu aldım elime istemsizce google ordan arama geçmişi gizli sekme derken instagram hesabı gördüm sekmeyş kapatmayı unutmuş, ve baktım farklı bi isimde fake hesap ve on yakın kişiyle mesajlaşmalar olayın şokundan ne yaptığımı bilemedm konduramadım, ama mesajları ilerletince o an ölmek istedim.. Evet hesabı 3 ay önce açmış önüne gelene mesaj ve istek atmış, öyle bi yokluk yaşamışki mesajların İçeriğini anlatamam size, tamamen kendini tatmin etmek amaçlı mesajlar ve konuşmalar, biri dışında, onunla görüşmüş 2 defa herhangi bişey yaşanmamış sadece tanışma amaçlı görüşme olmuş. Mesajlardan anladığım kadarıyla. O gece tüm konuşmaları kendime attıktan snra odaya gidip onunla aynı yatağı paylaştım olayların şokunu sabaha kadar atamadım, inanır mısınız bi damla gözyaşı bile dökemedim. Sabah oldu dürüstçe sordum ve oda itiraf etti, bebeğimi alıp baba ocağına döndüm, 2 ay orda kaldım sadece annem ve ablam biliyordu gerçeği, Allahım düşmanıma yaşatmasın bu acıyı, hayatta hiç bi acıyla kıyaslanamazmış. Bu süre içinde sütüm kesildi, eşim ve ailesi günlerce telefonda ikna etme çabasına girdiler. Ben baba ocağına bu şekilde sönüp bir daha nasıl aynı şekilde dönebilir boşanabilirdim ki ? Söz konusu bile olamazdı. Ve en acısı eşimi o kadar çok seviyorum ki normalde burnu yere düşse almayan ben ondan ayrı bir hayat düşünemezdim hele ki çocuğumla. Ve geçenlerde döndüm tekrar evime eşimin samimiyeti, pişmanlığı tavırları ailemi ikna etmeye yetti benide . Herşeuin çok farklı olacağının hayaliyle döndüğüm evimde Şuan bir yabancıyla yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Eşimi çok seviyorum onun sevgisindende eminim hâlâ aptal gibi , ama kabullenemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum tekrar eskisi gibi olmayı beni tekrar aynı şekilde sevmesini istiyorum ve böyle düşündüğüm için kendimden nefret ediyorum .. SİZ OLSAYDINIZ NAPARDINIZ ?
 
Adam karakterini eski eşiyle evlendiği gün sizi arayarak belli etmiş aslında. Siz görmemeyi tercih etmişsiniz. Hoş,eski eşinizin düştüğü durumu düşününce belki sizin için çok da önemli değildir böyle şeyler.

Ne yapardınız diye sormuşsunuz, ben olsam ayrılır kendime yeni bir sayfa açardım çocuğumla.
 
Neden baba evine donemem diye kendinizi sartlandiriyorsunuz?
adam basbaya aldatmis sizi
ustelik birden fazla
2 kere gorusmus birsey yasanmamis diyorsunuz nasil emin olabiliyorsunuz bundan?
Kendinizi kandirmayin lutfen
Iki uc destek mesaji okusaniz rahatlayacaksiniz buyuk ihtimalle
Burda kimse ben olsaydim tekrar isinmaya calisirdim yazmaz size malesef
 
Biraz uzun ama umarım sıkılmazsınız ve yardımcı olursanız çok sevinirim.
Herşey çok güzel başlamıştı, şuanki eşimle bundan 10 yıl önce üniversitede bi arkadaşımın aracılığıyla tanışmıştık yaklaşık iki yıl görüştük eşim en baştan ciddi düşünüp evliliği çok istiyordu ikimizde farklı şehirlerde olduğumuz için ve ailem (doğulu) bizde öyle yabancıyla evlendirmezlerdi kolay kolay, neyse ailem istemedi yabancı olmaz asla diye, bende biraz araya zaman girsin işte ben zamanla kabul ettirmenin bi yolunu bulurum düşüncesiyle eşimi ikna etmeye çalıştım o zamanlar, ama eşim gurur yaptı işte araya soğukluk girdi derken ciddi tartışmalar yaşadık günlerce ve ayrıldık . Eşimin çabasızlığına ve pes etmesine o kadar üzülmüş ve acı çekmiştim ki bi anlık öfkeyle bi kaç ay içinde başka biriyle sözlendim, sonra nişan. Bu sırada düğün tarihi yaklaşırken bi gece yarısı beni aradı ne olduğunu anlayamadım bu kadar zaman sonra aramasına hem çok üzülüp hem çok sevinmiştim, dön dese yapma dese herşeyi bitirecektim o gece, ama o ağlamaya başladı, meğersem o gece onun DÜĞÜN gecesiymiş. Bişey koptu içimden hissettim ve sordum oda dürüstçe cevap verdi tlfnu kapattım suratına bir dahada asla görüşmedik asla. Evlendim bende, ama ilk günden sorunlar yaşamaya başladım defalarca baba ocağına döndüm, evliliği bitirmek için ama dedim ya çok zor imkansız gibi birşeydi ve elimi kolumu bağlayan ise bunun kendi tercihim olmasıydı. İntaharın eşiğine geldim ve ailem ne kadar acı çektiğimi o zaman anladı 1 yıl evli kaldım tek şansımın bebeğimin olmamasıydı. Ayrıldım ama Neler yaşadığımı ben bilirim. 3 yıl boyunca her önüne gelene evlendirmeye çalıştılar, yaşça büyük olan mı dersin çoluk çocuklu olanlara mı vs bi sürü seçenek, burdan yanlış anlaşılmasın lütfen çocuğu olanlara sözüm yok asla, başlarından atmak istediklerini anlatmaya çalışıyorum sadece. Yine böyle bi zamanda instagramdan, bilmediğim hi hesaptan bi mesaj aldım, mesajın yazılma şekli ve hitap etme şekli beni şoke etti , yazan şuanki eşim ve hal hatır sordu çok normalmiş gibi evlisin nasıl yapabilirsin mesaj atma cesaretinde bulunabilirsin vs gibisinden saydırdım baya. Kadere bakın ki oda 6 ay önce boşanmış ve çocuğu yok . Yani benim boşanalı 3 yıl onun ise 6 ay öncesi aklınız karışmasın. Ben o zamanlar takıntılı eski eşin korkusundan sosyal medya falan kullanmadım baya bi uzun süre sonra yeğenimin adıyla açtın ve yakın arkadaşlarım ekliydi. Oda onlardan birine ulaşmış ulaştığı an ise yazmış tabi boşandığımdan haberi o ara olmuş . Neyse kader diyip konuşmaya başladık günler geçince yarım kalan herşeyimiz tekrar tamamlanmaya başladı. Araya farklı kişileri katarak ailemi ikna etmeyi başardık ve tam 3 yıl önce evlendik, şuan 9 aylık kızımız var . Herşey o kadar güzeldiki 3 ay öncesine kadar size anlatamam ve ben onun tarafından bu kadar sevilirken hayatım boyunca hiç sevilmediğimi düşünürdüm. O kadar düşünceli ve saygılı çerçevesinde bi evliliğimiz vardı ki anlatamam. Sonra araya bi soğukluk girdi duygu değişimleri olmaya başladı, bazen çok anlayışlı bazen çok dengesiz hareketleri oluyordu, ama sebebini bilmedğim bi tiksinti hissettim ona karşı o süre içinde ve KADIN HİSSEDER derler ya gerçekten öyle bi günde gece bebeğimize süt sağarken odaya gelip sütünü verecektim, snra içimden bi his telefonu almam gerektiğini söyledi. Aldım gece saat 1 civarıydı bu arada ikimizinde sosyal medya hesabı yoktu ve tamamen ortak kararımızdı. Tlfnu aldım elime istemsizce google ordan arama geçmişi gizli sekme derken instagram hesabı gördüm sekmeyş kapatmayı unutmuş, ve baktım farklı bi isimde fake hesap ve on yakın kişiyle mesajlaşmalar olayın şokundan ne yaptığımı bilemedm konduramadım, ama mesajları ilerletince o an ölmek istedim.. Evet hesabı 3 ay önce açmış önüne gelene mesaj ve istek atmış, öyle bi yokluk yaşamışki mesajların İçeriğini anlatamam size, tamamen kendini tatmin etmek amaçlı mesajlar ve konuşmalar, biri dışında, onunla görüşmüş 2 defa herhangi bişey yaşanmamış sadece tanışma amaçlı görüşme olmuş. Mesajlardan anladığım kadarıyla. O gece tüm konuşmaları kendime attıktan snra odaya gidip onunla aynı yatağı paylaştım olayların şokunu sabaha kadar atamadım, inanır mısınız bi damla gözyaşı bile dökemedim. Sabah oldu dürüstçe sordum ve oda itiraf etti, bebeğimi alıp baba ocağına döndüm, 2 ay orda kaldım sadece annem ve ablam biliyordu gerçeği, Allahım düşmanıma yaşatmasın bu acıyı, hayatta hiç bi acıyla kıyaslanamazmış. Bu süre içinde sütüm kesildi, eşim ve ailesi günlerce telefonda ikna etme çabasına girdiler. Ben baba ocağına bu şekilde sönüp bir daha nasıl aynı şekilde dönebilir boşanabilirdim ki ? Söz konusu bile olamazdı. Ve en acısı eşimi o kadar çok seviyorum ki normalde burnu yere düşse almayan ben ondan ayrı bir hayat düşünemezdim hele ki çocuğumla. Ve geçenlerde döndüm tekrar evime eşimin samimiyeti, pişmanlığı tavırları ailemi ikna etmeye yetti benide . Herşeuin çok farklı olacağının hayaliyle döndüğüm evimde Şuan bir yabancıyla yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Eşimi çok seviyorum onun sevgisindende eminim hâlâ aptal gibi , ama kabullenemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum tekrar eskisi gibi olmayı beni tekrar aynı şekilde sevmesini istiyorum ve böyle düşündüğüm için kendimden nefret ediyorum .. SİZ OLSAYDINIZ NAPARDINIZ ?
En azından diğer üyeler gibi aklımızla dalga geçmiyosun derdini açık söylemişsin eşin seni tekrar aynı şekilde sever mi bunu isteme motivasyonun ne bilmiyorum ama bir kadın olarak asla unutabileceğim bir şey olmaz yıllar sonra kavuşmuşuz ben evladımızın derdindeyken adam şeyinin derdinde insanın çok zoruna gider ya
 
Ayrica esinize zamaninda kizip o sinirle biriyle sozlenmeniz sonra o kisiyle evlenmeniz falan fazla cesurca
Bunu yapan biri pekala kendi basina hayat kurabilecek kadar da cesur olabilir
Cesaretinizi bu sekilde kendi hayriniza kullanin
Baba evine dönmek calisip cocuguna bakmak öcü degil
 
Adam karakterini eski eşiyle evlendiği gün sizi arayarak belli etmiş aslında. Siz görmemeyi tercih etmişsiniz. Hoş,eski eşinizin düştüğü durumu düşününce belki sizin için çok da önemli değildir böyle şeyler.

Ne yapardınız diye sormuşsunuz, ben olsam ayrılır kendime yeni bir sayfa açardım çocuğumla.
Haklısınız aradığı gün düşünememiştim hatta şu ana kadar düşünemedim bu şekilde.
Şunu anlayamadım sadece, eski eşimin düştüğü durum derken?
Ailem izin verse şu dakika gider yep yeni bi sayfa kurardım kızımla, ama bahsettiğim gibi doğu kültüründe ve geniş çaplı bi çevreye sahip olduğumuz için bu durum söz konusu bile olamıyor maalesef..
 
Ne yapardım bilemiyorum da bir daha asla guvenemezdim.Cunku bunu yapan bir defayla kalmiyor çoğu zaman.bu hastalık gibi bir şey içten geliyor.Takipte olun diyecegimde bir şey yapmayacaksınız takip etmenizde bir anlamı yok.Kizininz buyuyene kadar para biriktirmeye çalışın bir şeyler değişmezse belki o zaman kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz.Ama kocaniza baba evine dönemez izlenimi vermeyin İşin içinden hiç cikamazsiniz
 
Boşanmayacaksanız ortalığı alevlendirmeyin ki boşanmayacaksınız bu bariz belli. Günün sonunda siz yine aynı yastığa baş koyacaksınız ama aileleriniz unutmayacak..
 
En azından diğer üyeler gibi aklımızla dalga geçmiyosun derdini açık söylemişsin eşin seni tekrar aynı şekilde sever mi bunu isteme motivasyonun ne bilmiyorum ama bir kadın olarak asla unutabileceğim bir şey olmaz yıllar sonra kavuşmuşuz ben evladımızın derdindeyken adam şeyinin derdinde insanın çok zoruna gider ya
Evet en acısı bu zten. Kavuştuğumuza bile inanamazken böyle bi durumun içinde buldum kendimi. Üstelik ailesi ve çevresi tarafından parmakla gösterilen biri , ve deselerdi ki böyle bişey yaşayacaksın inanın gözümle görsem bile asla inanmazdım ihanet edeceğine..
 
Haklısınız aradığı gün düşünememiştim hatta şu ana kadar düşünemedim bu şekilde.
Şunu anlayamadım sadece, eski eşimin düştüğü durum derken?
Ailem izin verse şu dakika gider yep yeni bi sayfa kurardım kızımla, ama bahsettiğim gibi doğu kültüründe ve geniş çaplı bi çevreye sahip olduğumuz için bu durum söz konusu bile olamıyor maalesef..

Eski eşinizi kabul edin ya da etmeyin yara bandı gibi kullanmışsınız. Kendi cümleniz : ''bu kadar zaman sonra aramasına hem çok üzülüp hem çok sevinmiştim, dön dese yapma dese herşeyi bitirecektim o gece'' Bir nevi aldatılmış o da.
Size tavsiyem eşinizden ayrı bir sayfa açın kendi içinizde öyleyse. Size ihanet eden insanı sevmeye devam etmenin bence pragmatik bir tarafı yok, kendinizi üzersiniz. Aynı evin içinde çocuk büyüyene kadar ev arkadaşı gibi olun, zamanla yaptığı şeyler sizi üzmemeye hatta ilgilendirmemeye başlayacak. Ortam müsait olunca da ayrılın bu adamdan.
Doğuda olmasanız açık ilişkiye çevirin derdim, ama orada böyle bir şeyin sonu ölümle falan biter, maalesef coğrafya kader.
 
Ayrica esinize zamaninda kizip o sinirle biriyle sozlenmeniz sonra o kisiyle evlenmeniz falan fazla cesurca
Bunu yapan biri pekala kendi basina hayat kurabilecek kadar da cesur olabilir
Cesaretinizi bu sekilde kendi hayriniza kullanin
Baba evine dönmek calisip cocuguna bakmak öcü
 
Annem ve babam çok yaşlı, ve ben aynı acıyı onlara tekrar yaşatmaktan korktum, çalışmak asla sorun değil çok güzel bi mesleğimde var, ama ben başta kızım sonra ailem için böyle bi karar almak zorunda kaldım, yanlış veya doğru tartışılır ama içinde bulunduğum durum daha fazlasına el vermiyor 🥺
 
Biraz uzun ama umarım sıkılmazsınız ve yardımcı olursanız çok sevinirim.
Herşey çok güzel başlamıştı, şuanki eşimle bundan 10 yıl önce üniversitede bi arkadaşımın aracılığıyla tanışmıştık yaklaşık iki yıl görüştük eşim en baştan ciddi düşünüp evliliği çok istiyordu ikimizde farklı şehirlerde olduğumuz için ve ailem (doğulu) bizde öyle yabancıyla evlendirmezlerdi kolay kolay, neyse ailem istemedi yabancı olmaz asla diye, bende biraz araya zaman girsin işte ben zamanla kabul ettirmenin bi yolunu bulurum düşüncesiyle eşimi ikna etmeye çalıştım o zamanlar, ama eşim gurur yaptı işte araya soğukluk girdi derken ciddi tartışmalar yaşadık günlerce ve ayrıldık . Eşimin çabasızlığına ve pes etmesine o kadar üzülmüş ve acı çekmiştim ki bi anlık öfkeyle bi kaç ay içinde başka biriyle sözlendim, sonra nişan. Bu sırada düğün tarihi yaklaşırken bi gece yarısı beni aradı ne olduğunu anlayamadım bu kadar zaman sonra aramasına hem çok üzülüp hem çok sevinmiştim, dön dese yapma dese herşeyi bitirecektim o gece, ama o ağlamaya başladı, meğersem o gece onun DÜĞÜN gecesiymiş. Bişey koptu içimden hissettim ve sordum oda dürüstçe cevap verdi tlfnu kapattım suratına bir dahada asla görüşmedik asla. Evlendim bende, ama ilk günden sorunlar yaşamaya başladım defalarca baba ocağına döndüm, evliliği bitirmek için ama dedim ya çok zor imkansız gibi birşeydi ve elimi kolumu bağlayan ise bunun kendi tercihim olmasıydı. İntaharın eşiğine geldim ve ailem ne kadar acı çektiğimi o zaman anladı 1 yıl evli kaldım tek şansımın bebeğimin olmamasıydı. Ayrıldım ama Neler yaşadığımı ben bilirim. 3 yıl boyunca her önüne gelene evlendirmeye çalıştılar, yaşça büyük olan mı dersin çoluk çocuklu olanlara mı vs bi sürü seçenek, burdan yanlış anlaşılmasın lütfen çocuğu olanlara sözüm yok asla, başlarından atmak istediklerini anlatmaya çalışıyorum sadece. Yine böyle bi zamanda instagramdan, bilmediğim hi hesaptan bi mesaj aldım, mesajın yazılma şekli ve hitap etme şekli beni şoke etti , yazan şuanki eşim ve hal hatır sordu çok normalmiş gibi evlisin nasıl yapabilirsin mesaj atma cesaretinde bulunabilirsin vs gibisinden saydırdım baya. Kadere bakın ki oda 6 ay önce boşanmış ve çocuğu yok . Yani benim boşanalı 3 yıl onun ise 6 ay öncesi aklınız karışmasın. Ben o zamanlar takıntılı eski eşin korkusundan sosyal medya falan kullanmadım baya bi uzun süre sonra yeğenimin adıyla açtın ve yakın arkadaşlarım ekliydi. Oda onlardan birine ulaşmış ulaştığı an ise yazmış tabi boşandığımdan haberi o ara olmuş . Neyse kader diyip konuşmaya başladık günler geçince yarım kalan herşeyimiz tekrar tamamlanmaya başladı. Araya farklı kişileri katarak ailemi ikna etmeyi başardık ve tam 3 yıl önce evlendik, şuan 9 aylık kızımız var . Herşey o kadar güzeldiki 3 ay öncesine kadar size anlatamam ve ben onun tarafından bu kadar sevilirken hayatım boyunca hiç sevilmediğimi düşünürdüm. O kadar düşünceli ve saygılı çerçevesinde bi evliliğimiz vardı ki anlatamam. Sonra araya bi soğukluk girdi duygu değişimleri olmaya başladı, bazen çok anlayışlı bazen çok dengesiz hareketleri oluyordu, ama sebebini bilmedğim bi tiksinti hissettim ona karşı o süre içinde ve KADIN HİSSEDER derler ya gerçekten öyle bi günde gece bebeğimize süt sağarken odaya gelip sütünü verecektim, snra içimden bi his telefonu almam gerektiğini söyledi. Aldım gece saat 1 civarıydı bu arada ikimizinde sosyal medya hesabı yoktu ve tamamen ortak kararımızdı. Tlfnu aldım elime istemsizce google ordan arama geçmişi gizli sekme derken instagram hesabı gördüm sekmeyş kapatmayı unutmuş, ve baktım farklı bi isimde fake hesap ve on yakın kişiyle mesajlaşmalar olayın şokundan ne yaptığımı bilemedm konduramadım, ama mesajları ilerletince o an ölmek istedim.. Evet hesabı 3 ay önce açmış önüne gelene mesaj ve istek atmış, öyle bi yokluk yaşamışki mesajların İçeriğini anlatamam size, tamamen kendini tatmin etmek amaçlı mesajlar ve konuşmalar, biri dışında, onunla görüşmüş 2 defa herhangi bişey yaşanmamış sadece tanışma amaçlı görüşme olmuş. Mesajlardan anladığım kadarıyla. O gece tüm konuşmaları kendime attıktan snra odaya gidip onunla aynı yatağı paylaştım olayların şokunu sabaha kadar atamadım, inanır mısınız bi damla gözyaşı bile dökemedim. Sabah oldu dürüstçe sordum ve oda itiraf etti, bebeğimi alıp baba ocağına döndüm, 2 ay orda kaldım sadece annem ve ablam biliyordu gerçeği, Allahım düşmanıma yaşatmasın bu acıyı, hayatta hiç bi acıyla kıyaslanamazmış. Bu süre içinde sütüm kesildi, eşim ve ailesi günlerce telefonda ikna etme çabasına girdiler. Ben baba ocağına bu şekilde sönüp bir daha nasıl aynı şekilde dönebilir boşanabilirdim ki ? Söz konusu bile olamazdı. Ve en acısı eşimi o kadar çok seviyorum ki normalde burnu yere düşse almayan ben ondan ayrı bir hayat düşünemezdim hele ki çocuğumla. Ve geçenlerde döndüm tekrar evime eşimin samimiyeti, pişmanlığı tavırları ailemi ikna etmeye yetti benide . Herşeuin çok farklı olacağının hayaliyle döndüğüm evimde Şuan bir yabancıyla yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Eşimi çok seviyorum onun sevgisindende eminim hâlâ aptal gibi , ama kabullenemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum tekrar eskisi gibi olmayı beni tekrar aynı şekilde sevmesini istiyorum ve böyle düşündüğüm için kendimden nefret ediyorum .. SİZ OLSAYDINIZ NAPARDINIZ ?
Hangi bölümden mezunsunuz ?
 
Bir daha asla guvenemeyeceksınız böyle ömür geçer mi ? Meslegınız varsa annenızden veya babaanneden çocuğun bakımı konusunda yardım alın kreş yaşına kadar
 
Ben de size uzun bir cevap hazırladım. Umarım faydası dokunur;

Öncelikle yaşadıklarınız gerçekten çok ağır ve duygusal olarak sizi yıpratmış olmalı. Büyük bir hayal kırıklığı içindesiniz ve şu an iç dünyanızda büyük bir çatışma yaşıyorsunuz. Eşinizi seviyorsunuz ama yaşananları kabullenmekte zorlanıyorsunuz. Bu kadar büyük bir güven kırıklığından sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olması kolay değil.

Eşiniz pişman olduğunu söylüyor, siz de dönme kararı aldınız ama bu süreçte kendinizi ihmal etmemelisiniz. Affetmek, sadece geri dönmek değil, gerçekten içselleştirebildiğinizde anlam kazanır. Şu an içinizde büyük bir kırgınlık ve güvensizlik var ve bunu görmezden gelerek mutlu olamazsınız. Eşinizin gerçekten değişip değişmeyeceğini görmek için zamana ihtiyacınız var. Onun pişmanlığının kaybetme korkusundan mı yoksa gerçekten hatasını anlamasından mı kaynaklandığını iyi gözlemlemelisiniz.

Bu süreci atlatabilmek için açık iletişim çok önemli. Neden böyle bir şey yaptığını, bu süreçte neler hissettiğini ve evliliğinizde eksik hissettiği bir şey olup olmadığını anlamaya çalışmalısınız. Sizi gerçekten sevdiğini söylüyorsa, güveninizi kazanmak için somut bir çaba göstermesi gerekir. Eğer bu çabayı görmezseniz, ileride aynı kırgınlığı tekrar yaşama ihtimaliniz var.

Evliliği kurtarmak istiyorsanız, bu süreci bir uzman desteğiyle yönetmek en sağlıklısı olabilir. Şu an içinizdeki acının geçmesi zaman alacak ve duygularınızın iniş çıkış yaşaması çok doğal. Kendinizi suçlamayın, duygularınızı bastırmayın ve gerçekten neyin sizi mutlu edeceğini düşünün. Bu ilişkiyi sürdürmek istiyorsanız, öncelikle kendinize şu soruyu sorun: "Ona gerçekten güvenebilecek miyim?" Çünkü sevgi kadar güven de bir ilişkinin temel taşıdır. Kendinize ve hislerinize zaman tanıyın, ama en önemlisi, kendinizi asla unutmayın.

Sevgiler.
 
Neden baba evine donemem diye kendinizi sartlandiriyorsunuz?
adam basbaya aldatmis sizi
ustelik birden fazla
2 kere gorusmus birsey yasanmamis diyorsunuz nasil emin olabiliyorsunuz bundan?
Kendinizi kandirmayin lutfen
Iki uc destek mesaji okusaniz rahatlayacaksiniz buyuk ihtimalle
Burda kimse ben olsaydim tekrar isinmaya calisirdim yazmaz size malesef
Ben konuşmaların tamamını okudum, bişey yaşamamış olmaları ihanet gerçeğini değiştirmez asla, duygusal bi bağ oluşmuş olsaydı ben zten bi dakika duramazdım bu gerçekle. Kızımıda alır tamamen çıkardım hayatından ama yaklaşık on yıllık bi sevgiden bahsediyorum bi anda silip geçemedim.
 
İki korkak yetişkin, kendiniz de dahil kaç kişinin hayatını mahvetmişsiniz aferin. Düğün günü, evleneceği eşim diyeceği kadının arkasından iş çeviren haysiyet yoksunu adam sizi prenses gibi mi yaşatacaktı? Sizinle evliyken de başkasını aramış. Gayet adil buldum. Sizden zaten bir kez vazgeçmiş niye ikinciyi yapmasın? Çocuk mu durduracaktı aldatmaya meyilli korkak bir adamı?
Allahım düşmanıma yaşatmasın bu acıyı,
Ama yaşatmış, siz o kadın için empati yapsaydınız şu an bu sadakatsiz adam tarafından ihanete uğramazdınız.
 
Ben de size uzun bir cevap hazırladım. Umarım faydası dokunur;

Öncelikle yaşadıklarınız gerçekten çok ağır ve duygusal olarak sizi yıpratmış olmalı. Büyük bir hayal kırıklığı içindesiniz ve şu an iç dünyanızda büyük bir çatışma yaşıyorsunuz. Eşinizi seviyorsunuz ama yaşananları kabullenmekte zorlanıyorsunuz. Bu kadar büyük bir güven kırıklığından sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olması kolay değil.

Eşiniz pişman olduğunu söylüyor, siz de dönme kararı aldınız ama bu süreçte kendinizi ihmal etmemelisiniz. Affetmek, sadece geri dönmek değil, gerçekten içselleştirebildiğinizde anlam kazanır. Şu an içinizde büyük bir kırgınlık ve güvensizlik var ve bunu görmezden gelerek mutlu olamazsınız. Eşinizin gerçekten değişip değişmeyeceğini görmek için zamana ihtiyacınız var. Onun pişmanlığının kaybetme korkusundan mı yoksa gerçekten hatasını anlamasından mı kaynaklandığını iyi gözlemlemelisiniz.

Bu süreci atlatabilmek için açık iletişim çok önemli. Neden böyle bir şey yaptığını, bu süreçte neler hissettiğini ve evliliğinizde eksik hissettiği bir şey olup olmadığını anlamaya çalışmalısınız. Sizi gerçekten sevdiğini söylüyorsa, güveninizi kazanmak için somut bir çaba göstermesi gerekir. Eğer bu çabayı görmezseniz, ileride aynı kırgınlığı tekrar yaşama ihtimaliniz var.

Evliliği kurtarmak istiyorsanız, bu süreci bir uzman desteğiyle yönetmek en sağlıklısı olabilir. Şu an içinizdeki acının geçmesi zaman alacak ve duygularınızın iniş çıkış yaşaması çok doğal. Kendinizi suçlamayın, duygularınızı bastırmayın ve gerçekten neyin sizi mutlu edeceğini düşünün. Bu ilişkiyi sürdürmek istiyorsanız, öncelikle kendinize şu soruyu sorun: "Ona gerçekten güvenebilecek miyim?" Çünkü sevgi kadar güven de bir ilişkinin temel taşıdır. Kendinize ve hislerinize zaman tanıyın, ama en önemlisi, kendinizi asla unutmayın.

Sevgiler.
 
Back