Sınıfta Arkadaşlarına Sürekli Vuran Çocuk.

Sorun ailede başlıyor zaten...
 
Aynen öyle öğretmen ne yapsın,okuldan atılma vs yok uyarıp gönderiyorlar mecburen,bizde aynı konuda sıkıntılar yaşadık yaşıyoruzda ama diğer veli ile görüştürmüyorlar onada engel oluyorlar,sorunu çözmemek için resmen zorluyorlar,aileyle siz çözemiyorsunuz,çocukla çözemiyorsunuz,biz devreye girelim diyoruz engel oluyorsunuz dedim,müdürün verdiği cevap çocuğunuzda kendini savunsun olduçocuk okumaya değil savaşmaya gidiyor sanki,birde cidden sıkıntılı ailelerin sıkıntılı çocukları var gerçekten çocuk ya deyip hafife almamak lazım,kız çocuğunun biri benim cocuğuma durmadan küfür ediyormuş günlerce sürmüş bu durum, en sonunda benim çocuğum bağırmış sus artık diye,kız sinir krizleri geçirmiş ayılmış bayılmış müdüre gitmiş ne numaralar,velisi bizi aradı hem suçlu hem güçlü,birde böyle edepsiz ailelerin yetiştirdiği bu şekil çocuklar var,genel ahlak konusunda çok zayıf insanlar var ve onlar ebevyn olmuş.

 
Benim kızımda 1. Sınıfa gidiyor. Bu minvalde bizimde başımıza geldi
Sınıf annesi ( yok deniliyor ama var) fotoğraf atmıştı ve kızıma arkadaşlarını sorarken söyledi
Eşim ilk önce öğretmeni aradı ve sizin öğretmen gibi müdüre söyleyin, aile ile konuşun gibi geri bildirim verdi. Çok saçma gelmişti bana. Yani ucu başka yerede gidebilirdi. Yüz göz olmamanızı çok iyi anlıyorum. Eşim çocuğun babası ile görüştü. Psikolog için randevu aldıklarını falan söylemiş. Kızımıza da tembihledik uzak durması için.
Şuanlık süt liman ama tetikteyim her an
 
Öğretmeniniz bıkmış olabilir fakat velileri birbirleriyle konuşmaya yönlendirmek yada veliyi Müdüre yönlendirmekle hata yapmış..

Öğretmen sınıfta sadece Akademik başarıyı yakalayarak iyi bir profil çizemez, iyi Öğretmen olamaz.Çocukların güvenliği hepsinden daha önemli o çocuğa karşı net olmalı. Sınıftaki diğer çocukların huzurunu sağlamalı.

Ayrıca, Öğrencinin belli ki özel bir durumu var Okulun Rehberlik hocasına yönlendirip yaşananlara göre rapor hazırlatılmalı. Bu davranış probleminin sebebini anlayıp Rehabilitasyon merkezinden destek alması lazım yada çocuk psikoloğuna yönlendirilmesi lazım ve bunları çabuk yapmalı.

Dönemin ortasındayız durum daha vahimleşmeden çözmeliler..
 
Konuyu değiştirip durdu. Asla bir alttan alma ne bileyim mahçubiyet yoktu. Ayrıca çocuktur yapar kafasında ama sonuçlarını ön göremiyor bence. Sonuçta birine birşey olabilir bu eylemlerin sonucunda
O zaman çocuk da evde şiddet görüyor yada benzerine şahit oluyor.

Bir Öğrencim, lkokulda sınıftakilere zarar veriyor diye her ay bir sınıfta eğitim alıyordu. Madem öyle bu anneye ve bu çocuğa bu tarife uygulansın. Müdürle konuşun bu şekilde hallettirin. İsterlerse yapabiliyorlar.
 
Darp raporu alın madem müdür ve aile bir şey yapmıyor. Acımayın böyle sorumsuz ailelere olan sizin çocuğunuza oluyor. Ne demek sopayla kafasına vurmak? Üst sınıflardan bir kaç çocuk sıkıştırsın bunu bir de görsün o zaman efeliği.
 
Ay bi de aklıma geldi şimdi diğer yorumları okuyunca. Benim teyzemin torunu benden 3 yaş küçüktü ama çok sessiz, içine kapanık bir kızdı. İstese isteyemez, içine atardı hep. Okulda eziyet ediyormuş diğer çocuklar. Ben okul çıkışına gidip (12 yaşındaydım) kalabalığın içinde sormuştum “hangisi?” diye. Sonra çocuğa “seni çöpe atar sonra polise veririm” diyip kulağını çekmiştim dkfk yani doğru/değil tartışılır ama işe yaramıştı o kız 8. sınıfa kadar o okulda hiç kimse tarafından zorbalanmadan okumuştu.

O tombikti, şişko diye dalga geçip saçını çekiyorlarmış tokasını çıkarıyorlarmış. Beslenmesini alıyorlarmış. Bi de yavrumun annesi bebekken bırakıp gitmişti, baba yurtdışında çalışıyordu teyzemle eniştem eksiklik hissettirmeden büyütmeye çalışıyordu ama çocuğun o eksikliği baya bu yüzden hala sessizdir. Üzülür diye babaanneyle dedeye söylememiş, bana söylemişti o bile mucizeydi yani meğer 1. sınıftan beri zorbalanıyormuş. Ama tabii bahsettiğim 16-17 yıl öncesi.
 
Işte görmezden gelince aile bir şekilde zaman geçiyor falan ama o çocuk düzelmiyor. Sihirli değnek değmeyecek ki ,bir sabah kalkıp kendi kendine ben arkadaşıma vuruyorum canı acıyor,yapmayayım demeyecek. Böyle boşverile boşverile geleceğin kötü adamlarina dönüşüyorlar.
Öğretmenim ve size diyeceğim şey şu eğer ki konunun üzerinde durmazsanız hiç kimse aksiyon almayacak ve bu devran böyle sürecek, idareyi bu konuda rahatsız etmeniz gerekiyor...
Yarın görüşeceğim müdürle. Kendi bilir bundan sonra tekrarlanırsa okulu da katarak şikayetci olurum,sonuna kadar da ugraşırım.
Ben ve bir grup veli müdürle görüstüğümüzde çocuğun adını alıp,öğretmeninizle konuşacağım diyen müdür,gidip kadınla konuşmamış bile. Sormamış bu çocuğun durumu nedir,şikayet aldık diye. Öğretmen ne yapabilir ki bu durumda?
Bu olabilir,hatta benzer birşeyler anlattı öğretmen ama okulda öperek,koklayarak herkese şov yaparak gönderiyor çocuğu.
adres tutmuyordur o diğer velinin.
müdür o yüzden eveleyip geveliyordur.
kim bilir kaç para aldılar.
Muhtemel. Normalde bu okulun 15-16 civari sınıf mevcudu oluyordu,yarısı dışardan geliyor hatta ilk 2 hafta 14 kişiydi bizim çocuklar,nakiller acildiktan sonra arttı sınıf mevcudu.
 
Çok tatlısınız. Kızımda diyor anne geliyim cıkışta bir ben göreyim şu çocuğu bir iki lafım var ona(12 yaş oda)diye. O da kardeşine düşkün,sitede falan kimseye laf söyletmez, ezdirmez ama iste okulda bunlar yaşanıyor. Bağırıyor benim oğlum öğrettim ona ama kimse bakmadıktan yada orada olmadıktan sonra bir işe yaramıyor. Olan olmuş yani. Pazartesi müdürü biraz darlayacağim. Annesine de çocuğa da iki ćift lafım olacak. Umurumda değil artık,yeter gösterilen tolerans.
İnsanda biraz utanma,arlanma olacak. Ben bu kadar şikayet alsam cocuğumla ilgili,çoktan o okuldan almış,uzmana götürmüştüm. Bunlardaki rahatlık çok sinir bozucu.
 
Problem davranışa sahip öğrencilerin sorunlarının kökeni çok farklı olabiliyor ve ayrıca hangi değişkenlerden etkilenerek olumsuz davranışları pekiştirdiğinin tespiti bazen o kadar da kolay olmuyor. Ayrıca kalıplaşmış bazı davranışların sönümlenmesi de öyle anlık olan bir şey değil hanımlar. Zaman ve süreç istiyor. Burada denildiği gibi tüm velilerde problemli değil. Bazen velilerde çaresiz kalabiliyor. Çocuğun nörogelişimsel sorunları olabiliyor. Veya ailenin içinde olmadığı çocuğun başka tetiklenmeri oluyor. Böyle durumlarda ne tıp ne de terapiler şıp diye çocuğun sorununa merhem olmuyor. Bazen de sorunun kaynağını araştırırken bir bakıyoruz bir de çocuk ve aile sınıf tarafından sosyal izolasyona uğramış. Böyle olunca veli kendini koruma içgüdüsü ile ya diğer velilere karşı saldırganlaşıyor yada tepkilere kulaklarını tıkıyor. Sınıfta da diğer çocuklar tarafından sevilmeyen ve ötekileştirilen problemli öğrenci tetikleniyor ve daha da saldırganlaşıyor. Burada anlattıklarımdan çocuklar sürekli dayak yesin, velilerde hoşgörülü davransın anlamı çıkmasın. Tabiki öğretmen, veli, rehber öğretmen, okul idaresi; gerekirse RAM, doktor, terapi yapılması gerekeni yapacak. Öte yandan diğer öğrenciler de kendi açılarından durumu idare etme becerisi geliştirecekler. Biz eğitimci ve velilerde bu konuda onlarda destek olacağız. Öğrencinin baskı ile okuldan yollanma çabalarını okudum. Bunun etik olmadığını söylemek durumdayım. Çözüm olmadığı gibi sorunu her türlü kar topu yumağına çevirir. Çoğunlukla veli ve öğrenci gitmez ve mezun olana kadar sorunlar katlanarak devam eder. Veya gider ama başka bir okulda sorun olur. Belki siz kurtuldunuzu düşünürsünüz ama toplumsal sorun olarak varlığını devam ettirir. Ha bu arada sizin sınıfa Ahmet gider ama Mehmet gelir. Davranış sorunlu öğrenci her zaman olur.
 
Teşekkürler bilgilendirme için, dilekçe yazabilirim tabi ki,2 nüsha yaparım hatta biri bende kalır.
 

Valla geçen sene kardeşimin(5’e gidiyordu) suratına ayağıyla sert şekilde top atmış çocuk futbol oynarken ama biraz kasıtlı olmuş(diğer çocuklar şahit) 2-3 gün sonra bahçede dalga geçmiş çocuk “nasıl attım suratına topu” falan diye ama o iz 3 gün durdu çocuğumun yüzünde. Annem çıkışta çocuğa “gözlerini belertip bir daha oğluma yaklaşırsan seni mahvederim” demiş, hala o çocuk yaklaşmıyor kardeşime.

Ki, ne abim, ne ben asla başkalarına vuran çocuklar olmadık, vursak önce kendi annemiz kızardı. Madem okul çözmüyor, anne de umursamıyor geçin çocuğun karşısına ellerinizi belinize koyup tehdit edin. Psikolojisi çok da önemli değil aile için zaten belli ki
 
Böyle bir çocuktan kendilerini nasıl koruyacaklar peki? Durumu idare etme becerisini nasıl kazanacaklar? Çocuk kimsenin olmadığı anı kollayıp önüne geleni hunharca dövüyor. Tabi ki yanına yaklaşmayacaklar,tabi ki arkadaş olmayacaklar. Uzak duracaklar. Öğretmen bile bunu demek zorunda kaldı,aile öyle umursamaz ki. Zorla bir uzmana daha yeni götürmeye başladılar ki idare,öğretmen değil başka bir veli indirim de alarak ikna etti,onu da bırakmayacaklarının,düzenli gideceklerinin garantisi yok. Okul götürmeyeceksen uzmana okula getirme diyemiyor bile. Belki şikayetler icin çağırıp konuşmuyor bile.
Benim çocuğum kimsenin deneme tahtası,şamar oğlanı falan değil,o çocuk düzelecek diye dayak yemeye devam etmeyecek kimse kusura bakmasın. Gerekirse gidecek,gitmeyecekse ben çocuğumu alıp gideceğim. Kızımda var benim,ben hiç bu kadar problemli bir çocuğa ve aileye rastlamadım. 7 senedir farklı farklı okullara gitti o da. Yani illaki her sınıfta ,okulda böylesi olacak diye birşey yok. Bunu normalleştirmeyin,inanın normal değil,bir kızı kulağından,diğerini ensesinden ısırdı,başka birinin saçını saç derisinden kazırcasına cekti ayırmasalar belki kafasındaki tüm saçı yolunacaktı. Başka bir cocugu yere fırlatıp üzerine koşarak atlamış yine son anda nöbetci öğretmen ayırmış. Kimse bana bunların normal,olabilir şeyler olduğunu anlatmasın değil zira.
 
Malesef bende okul hayatimda bu zorbaliklar yuzunden cok sorun yasamis biriyim. Ve bu gibi guvensiz hissettiren bir ortama hergun girmek zorunda kalmak ne korkunctur bir cocuk icin birinci elden yillarca tecrube ettim. Bu oyle bir seydir ki siz en iyi dostunuz biri ote git dediginde bile toplu bir arkadas grubundan acimasizca dayak yiyebilirsiniz. Isin aci yani genelde bunu yapanlar hicbir bedel odemez. Cok aci ve yanlis bir sey ancak duzen bu. Baska bir okulda zorbaligi kendisi yapan bir arkadasimda olmustu hatta mahkemelik oldular ancak arkadasim tum okul hayatini saygi gorup rahat rahat gecirirken ben psikolojimin alt ust oldugu yillar gecirdim. Hep derim yoneticileri olan bir yerde cocuklar arasinda boyle bir durum yasaniyorsa buna engel olamayan yoneticide ararim once sucu. Biliniyorsa bu durum ki biliniyor olmali o okul sinirlarinda neler yasandigi, o zaman gerekirse her ders arasinda o sinifin onunce bir nobetci ogretmen olacak ama izin verilmeyecek arkadasim. Ogretmenin cani kahvesinden daha onemli cpcuklarin egitim yuvalarinda guvende hissetmeleri.. aileyle konusma konusuna gelirsek. Malesef bazi istisnalar haric cogu ailenin zihniyeti zaten o cocuklari bu hale getiriyor. Sadece cocuk degil topluca tedavi gormeleri lazim. Benim oglum 18 aylikken 24 aylik oglan dogdugundan beri bildigim bir cocukla ve annesiyle parka gittik. Hicbir sorun yoktu. Sonrasinda cpcuk aniden ogluma saldirmaya basladi itiyordu sebepsiz yere. Cpcuktur dedik cozmeye calistik yanlarindan ayrilmadik biraz ayri ayri otnattik aradan zaman gecti tekrar bulustugumuzda yine aynisini yapmaya devam etti sonra (annesi cocugu cpk hirpalayan birisi o yuzden cocuga kizma oyle yapma seklinde uyardim ) evin yolunu tuttuk boyle olmaz diye. Yolda cocugun annesi demesin mi " guclu olsun istiyorum iyi oluyor ben seviniyorum diye" kanim dondu. Cogu cocuk bu davranislarin dpgru oldugunu sanarak buyutuluyor. Sonra ne mi oldu bir daha gprusmedik. Ancak bizim evde 1 kere bile sesimizi yukseltmedigimiz ne yaparsa yapsin medenice konusup her tur iletisim becerimizle derdimizi anlattigimiz naif yavrumuz yasitlarindan korkmaya basladi. Oynadigi sevdigi, sakin tum o cocuklari gorunce aglayarak kaciyordu bu kadarcik sey ona yetmisti. Sonra zorbalik konusunu arastirmaya basladim. Meselenin aileden geldigini tek basina cocukla hizlica bir cozum olamayacagini herkesin grup olarak profesyonelce is birligi yapmasi gerektigini ogrendim. Ancak bu ulkede o medenoyet sevoyesinde insani hem yonetimde hem ailede hem uzman yardimi olarka bir araya getirmek, bulmak biraz zor is. Daha gectigimiz sene okulda bor cocugun gozune catal sapladilar.. insam ister istemez cocugunu okula yollama fikrindne korkuyor. Bir cocuk icin okuldaki gerke ogretmen, gerek arkadas tarafindan olsun zorbalik tum hayatini bitirebilecek bir sey. Tekrar diyorum. Yasadim cok iyi biliyorum. Ne yapsak diye dusunup vakit ksybedilecek bir durum degil. Ben kendi sahsi kararimi soyleyeyim: cocuguna sen vurma, ogretmene guven falan demek yapilacak en buyuk kotuluklerden. Ne biliyoruz onuru zedelenmeyecek, ogretmene haber verme sansi olacak, yada ogretmen gerekeni yapacak ne biliyoruz.. kendini korumayi ogrenmesini saglayacagim. 3 yasa gectigimiz gun hemen bir savunma sanatina judo vs gibi felsefesinide, ahlaki temelinide duzgunde verebilecek bir yerde baslatacagim. Bir kac sene karakteri oturup zorbalik yapmayacak olgunluga eristigini goruncede ozel boks dersi aldiracagim. Dayisi profesyonel boksör gerekirse tum yazlari beraber gecirsinler zaten cok iyi anlasiyorlar. Ama oglum kendini savunmayi ogrensin. Guvende hissetmek icin gereksiz iyimser olmak lazim su toplum ortaminda. Medeni taktikler malesef sadece medeni ortamda ise yarar. Biz ilkel ve gitgide de ilkkellesen bir toplum haline geldik.
 
Normalleştirmek değil ki. Olanı söylüyorum. Evet her sınıfta olmayabilir ama azımsanmayacak düzeyde problemli öğrenci her zaman olur. Ben sadece durumu geniş pencereden betimlemeye çalıştım, çocuğunuz dayak yesin demedim. Bu çocuğun normalize olması için elbette yapılması gereken çok iş, gösterilmesi gereken çok çaba var. Ama çocuğu okuldan yollamak ne öğretmenin, ne de idarenin işi değil. Zira veli istemediği sürece onu hiç kimse o okuldan yollayamaz.
Ben bir rehber öğretmen olarak sınıfta en çok kimlere vuruyor, hangi durumlarda vuruyor, hiç sataşmadığı çocuklar var mı, onlar nasıl davranan çocuklar ilk bunları gözlemlemeye çalışırdım. Öğretmenin krize müdahale şekli de önemli. Aile yapısı, olaylara karşı tepkisi, öğrencinin özel durumu var mı?

Sizin anlattıklarınızdan arena meydanında adam parçamak için dolanan kızgın bir boğanın durumunu canlandı gözümde. Şimdiye kadar ben böyle bir öğrenci hiç tanımadım. Gerçekten böyle bir öğrenci ise evet haklısınız. Hiç normal değil. Böyle bir öğrenci okulda duramaz. Ama söylemek zorundayım bu bir gerçeklik mi yoksa sizin algınız mı?
Kızınıza nasıl nasihat veriyorsunuz? Ondan uzak dur derseniz, çocuklarda şu şekilde tepki geliştirir “git bizim yanımızdan biz seninle oynamak istemiyoruz” diyerek çocuğa tepkisel yaklaşırlar. Sorunlu Çocuğu daha da tetiklerler. Mesela kendini nasıl koruyacak demişsiniz? Çok detaylı buradan yazamam ama savunmasız bir halde saldırıya uğradığında çığlık atarak bütün okulu başına toplayabilir mesela. Bu sadece bir örnek.
Birde ben size tepkisel yazmadım yazımı. Bilmenizi isterim. Yazılanları okudum. Genel bir yazıydı. En kısa zamanda sorunların çözülmesi dileğiyle. Sevgiler
 
Ben aile insiyatifinde olmaması gerektiğini savunuyorum. Yukarıda da yazılmış toplumsal sorun haline gelir diye. Gelir tabi ki zira kimse birşey yapmıyor ki. Okul idaresinin bunca şikayeti alınca aileye Ram yada uzmana gitmezseniz okula almıyorum deme yetkisi olmalı. Aile hala mı diretiyor,devlet korumasına alınmalı gerekiyorsa,ama okula gitsin,kaynaşır birşey olmaz denemez. İlerde kime,neye dönüşeceği az çok belli. Empati duygusu taşımayan birinden iyi bir insan cıkmaz. İnsan vicdanıyla, merhametiyle,başkasına kurduğu empatiyle kötü olmaktan korunur.
Gecen gün ögretmen kızmış oglum niye vuruyorsun arkadaşlarına demis ,hoşuma gidiyor,zevk alıyorum demiş. Aile deseniz zaten onlara göre çocuktur yapar.
Bu çocuk kendi kendine düzelir mi sizce? Böyle eli kolu bağlı oturmakla cözülecek bir konu değil. Burada tamamını anlatamıyorum,herşeye hakim değilim ama her gün bir veli öğretmene gidiyor bu konu ile ilgili.
Yani basit oynarken birbirlerini itme vb durumlar olmuyor sınıfta(bunu da tasvip etmiyorum ama hallolabilir bu uyararak,konuşarak vs)birini gozüne kestirip saldırıyor çocuk. Saldırıyor diyorum bu baya baya saldırmak yani. Ve zevk alıyorum,hoşuma gidiyor diyor. Bana vurdu ondan vurdum durumu değil. Çocuğun canı öyle istiyor. Umarım anlatabilmişimdir.
 
darp raporu alirim diye korkutun doktora gitsin
 
Ah ah yukarıda da yazdım 7 yaşında ve 2 senedir tekvando ve boks ile ugrasiyor 130 cm 33 kilo iri yarı bir çocuk 1 hafta önceye kadar anaokulundan beri kızlardan dahi dayak yedi savunma dahi yapmadan önlerinde dikildi kaç git diyip duruyordum çözüm olmadı şahsi eşyalarına dahi zarar verdiler. çok fazla yazık annem yapmayalım annem üzülür annem diye büyütmenin iyi birşey olduğunu zannederken sende vuracaksın ozaman diye kendimi yırtacağım aklıma gelmezdi bu seferde çocuk başladı acırsa üzülürse diye canına tak etti ki geçen hafta vurdu son 1 haftayı huzurla geçirdi kimse yanasmadı bile 1 haftadır. Sistemin dengesizligi gerçekten iğrenc 6 7 yaşında çocukların bu zorbalıkları yapabilmesi gerçekten korkunç. Iş ailelerde bitiyor çocuk gördüğünü yapıyor malesef.
 
Hiç sataşmadığı çocuk yok,kız erkek farketmiyor kime ne yapabilirse. Evet arena meydanında adam parćalamak için dolanan boğa gibi. Keşke görseniz çocuğu birine vururken,hayatınizda ilk kez görürdünüz. Sırada önündeki çocuğa vurdu kolu ona kazara değdi diye,arkadaki ayırmaya çalışti onu da yumrukladı,biz zor ayırdık. Kimseye vurmadığı anlarda cantasını güm güm hırsla yere vuran bir çocuk bu.
Abarttığımı düşünüyorsunuz belki. Bakın bu yaz oğlum arkadaşıyla oynarken kaydıraktan düştü ve kolu kırıldı. Çocuğa kızmadım zira oyun oynuyorlardı ve defalarca uyardım oğlum birbirinizi cekmeyin diye ve olan oldu bir anda. Arkadaşı da düştu kafasini vurdu ona birşey olmadı ama benim oglumun kolu kırıldı. Kaza dedik ,Allah beterinden saklasın dedik geçtik. Ama bu durum farklı. Aşağıda da yazdım,ögretmen çocuğa neden vuruyorsun dediğinde zevk alıyorum,hoşuma gidiyor diyen bir çocuk ,ne zaman düzelir sizce? Düzelir mi yada? Kaynaşabilir mi diğerleri ile sizce?
Kim korkmadan gidip arkadaşlık eder? Kobay mı bu çocuklar? Bu çocuğun boks çuvalı mı?
Kimse istemiyor tabi ki cocugu bu çocuğa yaklaşsın,zaten çocuklar korkuyor bizim söylememize gerek yok,istemiyorlar yaklaşmak. Bakın sıraya giriyorlar sınıfa girmek icin olani anlatıyorum bir gram abartmıyorum,ćocuklar neşeli neşeli birbirlerine laf atıyorlar,gülüşüyorlar falan,bu çocuk gelince hepsi kenara açılıyor. Yanında bile durmaktan korkuyorlar. Saçini cektiği kız annesinin yanına koştu geçen gün,anne yine geldi sacimi cekecek diye. Abartı gelebilir ama durum bu. Çocuğum tabiki bana vuramazsın diye bagırıyor olası bir saldırı durumunda ama çocuk yapacağından geri kalmıyor ki. Öğretmen cekerek ayırmiş geçen gün, dur falan işlemiyor ki çocuģa.
Çocuğun düzeleceğine inancım olsa ,ailede bir ışık görsem,dısarda buluşup kaynaştırırım bir şekilde anlaştırır belki cozeriz ama bu inanın extrem bir durum. Hic karşılaşmadım böyle bir aile ve çocukla ben. Kızımın 7 sene hatta öncesinde anaokulu dönemi de var 2 sene. 9 sene gormedim,kimseden de duymadım böylesini. Mübalağa yok inanin,olan bu.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…