- 9 Şubat 2010
- 17.837
- 39.779
-
- Konu Sahibi ZemheriPoyraz
- #81
Aslında tam olarak anneniz gibi düşünerek yapıyorum o yüzden son sözüne kadar hiçbir şey umurumda olmadı ama duyduğum zoruma gitti onu atlatamıyorum, çınlıyor beynimde
Aslında tam olarak anneniz gibi düşünerek yapıyorum o yüzden son sözüne kadar hiçbir şey umurumda olmadı ama duyduğum zoruma gitti onu atlatamıyorum, çınlıyor beynimdeSizin yaşadıklarınızın aynısını annem hem kendi kardeşlerinden çekti,hem de üvey çocuklarından çekti. Etkilenmedi hiç. Herkes aynı derecede güçlü olamayabiliyor, zamanla acınızın külleneceğini düşünüyorum. İnancınızı bilmiyorum ama Yaptığınız iyilikleri Allah için yapıldı şeklinde düşünürseniz rahatlarsınız, annemin taktiği bıdur,belki sizde de işe yarar
Hiç kurmadım böyle cümleler ama haklı olabilirsin, belki bunu yapınca benim de içim soğur, deneyeceğim. Kolay kolay susmam, deyim yerindeyse en ufak tacizde çarkına okurum adamın, şimdiye kadar kimseye lafımı esirgemedim. hastane sürecinde 2 defa ölümden döndü tansiyonu yükseldi 2 kere daha ameliyata aldılar. Olanlar nereme dokundu ne oldu da sessiz kalabildim bilmiyorum. Normal koşullardaki ben o telefonu kapatmasına bile izin vermez burnundan getirirdim yapamadım olan bana oldu.Madem öyle söyleyin her aldığınızda baba yat kalk şükret benim gibi kızın olduğuna deyin, birşey derse senin için değil Allah rızası için yapıyorum deyin, o da hissetsin o değersizlik hissini, yüzleşme işe yaramaz. Benim deneyimim bu konularda susmamak gerektiği. Sustukça densizlesiyorlar. Sustukça insan icerliyor.
Konu sahibi güya bu bahaneye sığınıyorSen ilgilenmediğin için neden ölsün ne alaka yani anlayamadım?
Son çare o galibaBence çok zorladılar diyelim çekin gidin yani ne halleri varsa görsünler. Erkek kardeşinize kiyamiyorsunuz evet ama sizi de çok kötü etkiliyor bu hakaretler.
Çok iyi tespit tebrik ediyorum, klinik psikolog olmalısınız siz başka kimse bu teşhisi koyamazdıKonu sahibi güya bu bahaneye sığınıyor
Ama annesine babasına aşık
Konuyu yanlış açmış bence ne yapsam beni severler onlara nasıl yaranabilirim diye sormalıydı
Kimseyi memnun edemezsiniz,bahane bulacak olan hep bulur. Boşvermelisiniz zamanla. Benim annem babamın iki kızını büyüttü çocukluktan 30 yaşlarına kadar. Gerçek bir öz anne ne yaparsa hepsini yaptı. Kusursuz şekilde. Sınavlarında kapılarda bekledi,mezuniyetlerine elbiseler dikti, sigara içerlerken babama yakalanmalarını bile önlediAslında tam olarak anneniz gibi düşünerek yapıyorum o yüzden son sözüne kadar hiçbir şey umurumda olmadı ama duyduğum zoruma gitti onu atlatamıyorum, çınlıyor beynimde
Ben mirastan feragat edeli 15 yıl oldu. 2 parça tarlayı ne yapayım her şeyim var çok şükür. Görüşmüyorum köye bıraktığımdan beri sadece gerektiğinde yüzlerini görüyorum.yerinizde olsam kardeşim dışında görüşmezdim onlarda çünkü kardeşinizle aranız iyimiş. bence tamamen koparın bağınızı. asla aramayın sormayın konuşmayın. en fazla mirastan red yersiniz önemsemiyorsanız bunca yıldır yapmanız gerekeni şu an yapın bence.
ne doktora götürün ne evine gidin ne öldün mü kaldın mı diye sorun ikisine de
Çok sağ ol, çok haklısınZemheri seni burdan tanır severim. Sevdiğim için de dürüstçe söylüyorum. Zordur mutlaka ama kes artık ilgi alakayı. Uzak dur. Evlatlık vazifeni fazlasıyla yapmışsın onlar analık babalık vazifesini yapmamış.
Artık gelini ve oğluyla başbaşa kalsın. Canına yazık. Bu üzüntüde seni etkiliyor. Bundan sonra bırak hastaysa da gitme, ara geçmiş olsun de bitti. Mesafeni koy. Seni yopratmasına izin verme lütfen
bence asıl gerektiğinde görmeyin. tamamen silin asla yardım da etmeyin fazla fazla yapmışsınız ölmeden en azından biraz bedel ödesinler varsa vicdanları sızlasın. aksi halde ölümlerinin ardından hayatınız boyunca hayaletleri ile kavga edersiniz. nefes alırken dil dönerken hesaplaşılmalı benceBen mirastan feragat edeli 15 yıl oldu. 2 parça tarlayı ne yapayım her şeyim var çok şükür. Görüşmüyorum köye bıraktığımdan beri sadece gerektiğinde yüzlerini görüyorum.
Duygularımı paylaştığın için çok sağ ol. Buradaki aile konularına ben de hep yazarım ayaklarının altında cennet olan ebeveynler bunlar değil. Mesafe candır. Sağlıkları yerinde olsun bizden uzak olsunlar.Ben yazdıklarınızı okurken ne kadar kırgın olduğunuzu hissettim. Sadece bizim ailemize karşı evlat sorumluluğumuz yok. Onlar da anne baba olarak bizi korumak, gözetmek ve adil olmak zorundalar. Vicdanınız rahat olsun. Bunlar sıradan huysuzlukdan ötesi.
Zaman zaman düşündüm ama hep bir bahanem oldu, videolar kitaplarla kendimi deşmeye arınmaya çalıştım ama artık yetmiyor.Destek almak icin kendinizi ikna etmeye çalışmak mi?
Bu zamana kadar almamış olmamaniz büyük eksiklik.
Başlayabilmek için buraya yazdım zaten. Hatta yarısını ağlayarak yazdım devam edemedim kalanını bir kaç gün sonra yine ağlayarak yazdım. Sonra buraya attım hepsini, birileriyle paylaşmadan geçmeyecek belli. Şu an bile ferahladım, destek iyi geldi hepinize ayrı ayrı teşekkürler.neden kendinizi bukadar yıpratıyorsunuz demeyeceğim insanın bazen yaralarına merhem olsun diye bir iyi söz duymak için yapmayacağı şey yok ama belli ki bu olmayacak önce bunu kabullenin ve neden diye sorgulamayı bırakın çünkü bu mantıklı cevabı olmayan sorular çok baş ağrısı yapıyor mental olarak iyice dibe çekiyor. Zorda olsa önünüze bakın yok sayın ve mümkünse taşının o ilden çünkü aynı çevrede hafıza aynı yerlere gidiyor, yeni hatıralar oluşturmanız gerek kendinize. Ayrıca aman çocuklarım büyükleri ile tanışsın kaynaşsın büyüğünü bilsin diye kendinizi görüşmeye zorlamayın .Çocuklarınız sizi bu kadar üzen bir dede ile anaanneye bugün olmasada yarın nefret duyacaklar zaten.Herşeyden önce artık çocuklarınızın ruh sağlığı için bunu onlara yapmayın.Görüşmeyin ( ya da çok minimumda tutun) görüştürmeyin evlatlarınız için sizden daha kıymetli biri yok Eşinizde sizde artık kendi ailenizden daha fazla feragat etmeyin yarın bir gün bu yaşadıklarınız karşınıza hastalık olarak size dönerse ne olur evinizin hali hiç düşündünüz mü? Tek başınıza aşamıyorsanız mutlaka destek alın buraya yazmaya güç bulabildiğinize göre sesli olarakta ifade edebilirsiniz önemli olan başlamak.
Aynı durumdayız biliyor musun eşimin ailesindeki samimiyeti gördükçe daha çok üzüldüm. Benimkilerden hayır olmadığını bildiğimden öz gibi benimsedim hepsini, öyle teselli bulmaya çalışıyorum. Bi kardeşim var işte aklı başında, onunla hoş tutmaya çalışıyoruz birbirimizi.O kadar iyi anlıyorum ki seni
Bunların çok daha ağırlarını yaşadım zaman zaman yazdım da forumda
Ancak hayat devam ediyor ve biz bunu kabullenmek zorundayız
Ebeveynlerim öldüler, evlatlık haklarımı helal ettim, onlarında helalliğini aldım, öpe seve uğurladım bu dünyadan, tüm eski defterleri kapattım, bunu kendim için yaptım başka çarem yoktu. Özellikle evlendikten sonra eşimin ailesinin birbirine tutkunluğunu görünce, insanların birbirine nasıl omuz verdiğini, birbirlerini incitmeden sevgi dolu üç kuşak bir araya gelip tatlı tatlı sohbetlerini görünce bir dönem depresyona girdim resmen. Kendi ailemde bu asla olmadı çünkü, dört kardeşiz biriyle de görüşmüyorum şu an, ne ölüne ne ölüme gelme durumuna geldik. Bir yerden sonra bıraktım artık geçmişe üzülmeyi, iyi olana iyiyim olmayanı hayatımdan çıkarıyorum. Elimdekilere tutunuyorum zemheri başka çarem yok. Eşime sarılıyorum, kv me nazlanıyorum, dizine yatıp saçımı okşatıyorum, görüştüğümüzde olur olmaz sarılıp kalbimi hafifletiyorum. Şükür ki iyi insanlara denk geldim bana ailesizliğin acısını yaşatmadılar. Sende şimdi kendi ailene sarılıp yaralarını saracaksın. Allah sağlıklı, güzel bir ömür nasip etsin sana eşinle, evlatlarınla gerisi boş.
Siz öyle diyorsanı öyle olsun ne diyeyimKonu sahibi annem sanki
Annem ailesi için ölür biter yapmadığı fedakarlık yoktur ama her seferinde köpek muamelesi görür konuşmayacağım der sonra bir hastayız telefonuyla gider koşa koşa iyileşinceye yine anneme köpek gibi davranırlar
Allah için bakıyorum der durur bu işin bahanesi sizin psikolojiniz de annem gibi ağır bozuk
Hayatınızdan o insanları komple çıkaramıyorsunuz ne kadar aşağılansanızda
Stockholm sendromu bence
Yok ölürlerse vicdan yaparım hep bahane
Siz onlara bağımlı onlara aşıksınız
Baba niye vs gibi değil. Senin rutben belli, hasta olduğun için kendi vicdanimdan yapıyorum, sus otur daha fazla lüzumsuz konuşmalara girme, karşında 10 yaşında çocuk yok, çok istiyorsan kardeşimi ya da kardeşlerini arayim ben de meraklı değilim.Hiç kurmadım böyle cümleler ama haklı olabilirsin, belki bunu yapınca benim de içim soğur, deneyeceğim. Kolay kolay susmam, deyim yerindeyse en ufak tacizde çarkına okurum adamın, şimdiye kadar kimseye lafımı esirgemedim. hastane sürecinde 2 defa ölümden döndü tansiyonu yükseldi 2 kere daha ameliyata aldılar. Olanlar nereme dokundu ne oldu da sessiz kalabildim bilmiyorum. Normal koşullardaki ben o telefonu kapatmasına bile izin vermez burnundan getirirdim yapamadım olan bana oldu.
Sen söyleköe o daha da acıtacak emin ol. Benim babam da ünivetsitede okumaya giderken tam otobus terminalinde "gidişin olsun da dönüşün olmasın" derdi. Bazı insanlar gercekten kötü.Öyle düşünmeye çalışıyorum, çoğu zaman da ağızlarının payını verip susturuyorum ama sen benim hayatımı da kurtarsan ben oğlumu seviyorum neviinde cümleler midemi bulandırdı, ben zaten beni sev diye bakmadım sana ölme diye baktım. Siz olmasanız da bizim işimiz yürürdü diyor ukala, nah yürürdü kim bakacak sana 45 50 gün hem hastanede hem evde, hemşire titzliğinde pansumanlarla. Ama bunları da söyleyeceğim ben bu acıyla yaşayamayacağım belli oldu, yeter ki bam telime dokunsun
Gelinim sokamam mi diyor hiç sinirlenme. İyi o zaman kendine bakabilirsin demek ki. Eve geçiyorum ben. Bir isteğin var mi? Aşağılık kompleksi olan insana haketmedigi değer sizinki.Baba niye vs gibi değil. Senin rutben belli, hasta olduğun için kendi vicdanimdan yapıyorum, sus otur daha fazla lüzumsuz konuşmalara girme, karşında 10 yaşında çocuk yok, çok istiyorsan kardeşimi ya da kardeşlerini arayim ben de meraklı değilim.
Kardeşini de ara kardeşim seni severim, bu işler sizin üzerinize kalmasın diye uğraşıyorum, ama bu adamın apır sapır konuşmaları canıma tak etti. Ya beni muhattap etmeyin ya da sikilayin gelip gelip canımı sıkmasın. Ben bana doğru dürüst babalık yapmamış adam için colugum çocuğumu bırakıyorum el sağlığı yerine salak saçma trip çekiyorum.
Tepki köy, harekete geç rahatlayacaksin.
Sağlıkla ilgili sorunları olduğunda bütün imkanlara yakın olan benim, araştırma hastanesi devlet hastanesi özeller, her şey benim evimin civarında, her şeye eşimle ben hakimiz, kendi başına salıverseydik doktora şimdi cenazesini kaldırıypr olacaktık. Yaşlı 70 yaşında adam, yanında biz olmazsak kimse uğraşıp da tedavi etmeye çalışmaz. Derdini anlatamıyor ki kendini övüp hayat hikayesini anlatmaktan. Kardeşim de 250 hayvanı bakımsız bırakıp günlerce 80km yol gidip gelip onun işlerini çeviremez. Hayvancılık fabrika işçiliği gibi vardiyalı senelik izinli raporlu bir iş değil. Olmuyor yetişemezSen ilgilenmediğin için neden ölsün ne alaka yani anlayamadım?
Genel olarak konular az yorum alıyor sanki.Yordun insanları ferhan sana laf anlatmakla uğraşmıyorlar artık.
Ağlarken güldürdün beni, sen de ayrı değişiksin