Sevgiliyle aynı ev

Sevgibahceci15 .!.:

Hala kendi değerleri diyerek içini kendiniz önyargılarınızla dolduruyorsunuz malesef. Tolstoy un "insan neyle yaşar " diye bir kitabı var değerlerden bahsederken. Okumanızı tavsiye ederim çünkü orda dinden bahsedilmiyor. İnsanlık değerlerinden bahsediyor. Farkındaysanız hiç kimseye kırıcı bir söz söylemeyerek yapıyorum yorumlarımı. Saygı bunu gerektirir çünkü. Sizlerdende bunu beklerdim. Aksi takdirde olayları çok farklı yerlere çekmiş oluyorsunuz benimde tasvip edemediğim. Size de iyi günler

Genişletmek için tıkla...

peki birlikte yaşayamayla nasıl insanlık değerleri zarar görüyor?
kendinizi tam ifade edemediğinizi yanlış anlaşıldığınızı söylüyorsunuz buyrun açıklayın anlayalım bizde.

Ddem .!.:

Arkadaşlar noluyor size kadın kötü bir şey demek istememiş bence sadace şimdi den aynı evi paylaşrsan evlendigindeki o ilk heycan kalmaz demek istemiş heralde ben bunu anladım konuyu bence bakirelige fln götürmemis ne saldirdinz birden

Genişletmek için tıkla...

Bir şeyi demek var, demek var.

"Aynı evi paylaşırsan o ilk heyecan kalmaz" demek var, "erkek sıkılır, değerlerimize uygun yaşamıyorsunuz, yazık, böyle yaşamayan herkes mutsuz oluyor, mutlu olmak için değerlere uygun yaşamanız lazım vs vs" demek var.

barga .!.:

ha bir de ev sorumluluğu almaktan bahsedilmiş. beraber yaşamak demek adam bütün gün yatsın sen her işi yap demek mi? öyleyse o adamla berbaer de yaşanmaz, sevgili de olunmaz, evlenilmez de. ben ev arkadaşımla yaşarken ne kadar yorulacaksam sevgilimle yaşarken de o kadar yorulurum, bir işi ben yaparım diğerini o, vs. iş bölümü yapmaya yanaşmayan, gereken tüm sorumlulukları birlikte alamayan insanla ilgili tek dert birlikte eve çıkıp çıkmamaktan daha öte bence.

Genişletmek için tıkla...

aynen, zaten sevgilim de az önce bi evde iki insan da çalışıyorsa ev işlerini aralarında paylaşmalılar dedi, yani bunu diyen adamdan öküzlük beklemem ki hiç öyle bir insan değil zaten

barga .!.:

ha bir de ev sorumluluğu almaktan bahsedilmiş. beraber yaşamak demek adam bütün gün yatsın sen her işi yap demek mi? öyleyse o adamla berbaer de yaşanmaz, sevgili de olunmaz, evlenilmez de. ben ev arkadaşımla yaşarken ne kadar yorulacaksam sevgilimle yaşarken de o kadar yorulurum, bir işi ben yaparım diğerini o, vs. iş bölümü yapmaya yanaşmayan, gereken tüm sorumlulukları birlikte alamayan insanla ilgili tek dert birlikte eve çıkıp çıkmamaktan daha öte bence.

Genişletmek için tıkla...

Ablacim valla en okumus adamin bile icinden hoduk cikabiliyor. Sen yemekle ugrasiyorsun, eleman telefonla oynuyor; sen bulasikla bogusuyorsun adam telefonla oynuyor .. yani okuz olsa karsimda bir insan var, sofraya yemek koymak icin ugrasiyor ben de yardimci olayim is cabuk bitsin der ama Turk erkegi demez yani. Turk erkegiyle evlilik = %90 olasilikla don corap yikamak, yemek bulasik diye kendini parcalamak.

depressivepingu .!.:

aynen, zaten sevgilim de az önce bi evde iki insan da çalışıyorsa ev işlerini aralarında paylaşmalılar dedi, yani bunu diyen adamdan öküzlük beklemem ki hiç öyle bir insan değil zaten

Genişletmek için tıkla...

benim sevgilim de bunu söyledi ancak beraber yaşamaya başladığımızda pratikte biraz sorun yaşadık başlarda, siz de yaşarsanız çözülemeyecek dert değil. alışkanlıkları farklıysa bir süre onu sürdürmeye meyilli olabilir ancak iletişiminiz düzgünse aranızda halledebilirsiniz. denemeye değer.

Benim anlamadığım şey şu, başka bir kızla da tek başına da eve çıksa yine çamaşır bulaşık sorumluluğunu alıyorsunuz. Yıllardır tek yaşıyorum hiç ay hayatımı yaşayayım diyemedim, ev arkadaşı olsun olmasın sorumluluk oluyor. Sevgiliyle yaşayınca da oluyor. Bu üçünün farkı yok hatta tekken daha fazla sorumluluk oluyor.

Dönem dönem sevgilimle birlikte yaşadık. O geldi bende 1 ay kaldı, yaz okulu boyunca kaldı. Ben 2 hafta onda kaldım ara ara. Son düzenimiz 4 gün bende 3 gün evde kalmasıydı (başka bir ev arkadaşı vardı).

Birlikte yemekler yaptık, ortalığı toparladık, temizlik yaptık. Ben derse gidiyor oluyordum o eve gelirken mesaj yazardım çamaşırları yıkadım sen asar mısın diye, geldiğimde çamaşırlar asılmış mutfaktaki bulaşıklar yıkanmış ev süpürülmüş oluyordu . Geç geleceğim zamanlarda da ben gelmeden yemek yapmış oluyordu. Bazen benim tüm gün evde olduğum olurdu o işten gelirdi ben yemek hazırlarken arkamdan sarılıp öperdi. Yardım edebileceği bir şey var mı diye sorardı, bazen kıyamaz içeri yollardım, bazen yardım isterdim. Geçen yıl stajım vardı, sabah 6’da çıkardım evden. O uykulu uykulu mis gibi kokar bir öperdim onu, giyinip giderdim. Yol boyunca da gülümserdim sevgilimi düşünüp. 10’da gelirdim eve bazen uyuyor olurdu, sıcacık yanına kıvrılırdım, biraz daha uyuyup kalkardık. Bazen ben geldiğimde hazır olacak şekilde kahvaltı hazırlardı.

Bunları hiçbir ev arkadaşı yapmıyor dürüst olmam gerekirse. Ev arkadaşıyla da yaşadım. Biz aynı eve ilişkimizin başında girdik. 19 yaşındayken yani. O zamanlar her yer dağınık olsa da umurumuzda olmazdı. Oyunlar, futbol, bira, seksten ibaretti hayatımız. Güzel günlerdi. Bir daha o kadar umursamaz olamayacağız. O günler o zamanlar güzeldi, şimdi yapsak mutlu olmayız ama o zaman mutluyduk, o dönemleri birlikte yaşamış olmak da mutlu ediyor bizi.

Geçen yıl onun çalışması benim hem çalışıp hem okumamla güzel bir düzen oturtmuştuk. İş bölümü yaptığımızda ev arkadaşım hiç kendi payına düşeni yapmazdı. O yapmayınca ben de yapmazdım derken işin içinden çıkamazdık. Erkek arkadaşımla bölüştüğümüzde üzerine düşeni yapar, ben yapmasam bile yapar, çok yoğun olduğumu görürse benim üzerime düşeni de yapar, sorun etmez.

Öğrenciyken sevgiliyle birlikte yaşamanın insana ve ilişkiye çok şey kattığını düşünüyorum. Her gece onun kollarında uyuyup her sabah ilk onun yüzünü görmek, okula/işe mutlu mutlu gitmek paha biçilemez. Daha güzel yanları da çok var da, uzatmayayım, özelden konuşabiliriz isterseniz.

4 yıldır birlikteyiz, bu ekimde 5 dolacak. Hiç birbirinden bıkmanın birbirimize doymanın izi yok ilişkimizde. Her zaman sevgi kelebekleri olmuyoruz tabi ama sıkılmıyoruz da birbirimizden. Hâlâ her gün mesajlaşırız konuşuruz sık sık, her şeyimizi anlatırız birbirimize. Biz şimdi uzak mesafeye geçtik maalesef, eylülden bu yana 17 güncük görebildim sevgilimi, yanına gittiğimde ilk birkaç günlük heyecandan sonra hiç ayrı kalmamışız gibi hissettik ikimiz de. Şimdi de karantinaların bitmesini bekliyoruz kavuşmak için. Onun atandığı ile atanırsam atandıktan 1 yıl sonra, başka ile atanırsam onun tayin alabileceği zaman evlenmeyi düşünüyoruz. 2022 ya da 2024 gibi yani.

MissCherryBlossom .!.:

Ablacim valla en okumus adamin bile icinden hoduk cikabiliyor. Sen yemekle ugrasiyorsun, eleman telefonla oynuyor; sen bulasikla bogusuyorsun adam telefonla oynuyor .. yani okuz olsa karsimda bir insan var, sofraya yemek koymak icin ugrasiyor ben de yardimci olayim is cabuk bitsin der ama Turk erkegi demez yani. Turk erkegiyle evlilik = %90 olasilikla don corap yikamak, yemek bulasik diye kendini parcalamak.

Genişletmek için tıkla...

tam bununla alaklı bir mesaj yazdım sizin cevabınızı görmeden. ben de sevgilimle yaşarken buna benzer bir durumu yaşadım başlarda. ama ben haftada 3 gün çalıştığım ve o katbekat fazla yorulduğu için laf etmedim. sonra özellikle yemek konusunda kavgamız oldu çünkü kendisi beceriksiz olduğunu söyleyerek özellikle mutfakta hiçbir iş yapmayacağını söyledi. ben de başka ne iş blduysam ona yıktım, yuvarlandık gittik sonra sdlfja

MissCherryBlossom .!.:

Ablacim valla en okumus adamin bile icinden hoduk cikabiliyor. Sen yemekle ugrasiyorsun, eleman telefonla oynuyor; sen bulasikla bogusuyorsun adam telefonla oynuyor .. yani okuz olsa karsimda bir insan var, sofraya yemek koymak icin ugrasiyor ben de yardimci olayim is cabuk bitsin der ama Turk erkegi demez yani. Turk erkegiyle evlilik = %90 olasilikla don corap yikamak, yemek bulasik diye kendini parcalamak.

Genişletmek için tıkla...

Yo kuzu oyle okuz olmayan com turk erkegi var , sen hayata nasil bakarsan karsina oyle adamlar cikar

MrsDelfino .!.:

Benim anlamadığım şey şu, başka bir kızla da tek başına da eve çıksa yine çamaşır bulaşık sorumluluğunu alıyorsunuz. Yıllardır tek yaşıyorum hiç ay hayatımı yaşayayım diyemedim, ev arkadaşı olsun olmasın sorumluluk oluyor. Sevgiliyle yaşayınca da oluyor. Bu üçünün farkı yok hatta tekken daha fazla sorumluluk oluyor.

Dönem dönem sevgilimle birlikte yaşadık. O geldi bende 1 ay kaldı, yaz okulu boyunca kaldı. Ben 2 hafta onda kaldım ara ara. Son düzenimiz 4 gün bende 3 gün evde kalmasıydı (başka bir ev arkadaşı vardı).

Birlikte yemekler yaptık, ortalığı toparladık, temizlik yaptık. Ben derse gidiyor oluyordum o eve gelirken mesaj yazardım çamaşırları yıkadım sen asar mısın diye, geldiğimde çamaşırlar asılmış mutfaktaki bulaşıklar yıkanmış ev süpürülmüş oluyordu . Geç geleceğim zamanlarda da ben gelmeden yemek yapmış oluyordu. Bazen benim tüm gün evde olduğum olurdu o işten gelirdi ben yemek hazırlarken arkamdan sarılıp öperdi. Yardım edebileceği bir şey var mı diye sorardı, bazen kıyamaz içeri yollardım, bazen yardım isterdim. Geçen yıl stajım vardı, sabah 6’da çıkardım evden. O uykulu uykulu mis gibi kokar bir öperdim onu, giyinip giderdim. Yol boyunca da gülümserdim sevgilimi düşünüp. 10’da gelirdim eve bazen uyuyor olurdu, sıcacık yanına kıvrılırdım, biraz daha uyuyup kalkardık. Bazen ben geldiğimde hazır olacak şekilde kahvaltı hazırlardı.

Bunları hiçbir ev arkadaşı yapmıyor dürüst olmam gerekirse. Ev arkadaşıyla da yaşadım. Biz aynı eve ilişkimizin başında girdik. 19 yaşındayken yani. O zamanlar her yer dağınık olsa da umurumuzda olmazdı. Oyunlar, futbol, bira, seksten ibaretti hayatımız. Güzel günlerdi. Bir daha o kadar umursamaz olamayacağız. O günler o zamanlar güzeldi, şimdi yapsak mutlu olmayız ama o zaman mutluyduk, o dönemleri birlikte yaşamış olmak da mutlu ediyor bizi.

Geçen yıl onun çalışması benim hem çalışıp hem okumamla güzel bir düzen oturtmuştuk. İş bölümü yaptığımızda ev arkadaşım hiç kendi payına düşeni yapmazdı. O yapmayınca ben de yapmazdım derken işin içinden çıkamazdık. Erkek arkadaşımla bölüştüğümüzde üzerine düşeni yapar, ben yapmasam bile yapar, çok yoğun olduğumu görürse benim üzerime düşeni de yapar, sorun etmez.

Öğrenciyken sevgiliyle birlikte yaşamanın insana ve ilişkiye çok şey kattığını düşünüyorum. Her gece onun kollarında uyuyup her sabah ilk onun yüzünü görmek, okula/işe mutlu mutlu gitmek paha biçilemez. Daha güzel yanları da çok var da, uzatmayayım, özelden konuşabiliriz isterseniz.

4 yıldır birlikteyiz, bu ekimde 5 dolacak. Hiç birbirinden bıkmanın birbirimize doymanın izi yok ilişkimizde. Her zaman sevgi kelebekleri olmuyoruz tabi ama sıkılmıyoruz da birbirimizden. Hâlâ her gün mesajlaşırız konuşuruz sık sık, her şeyimizi anlatırız birbirimize. Biz şimdi uzak mesafeye geçtik maalesef, eylülden bu yana 17 güncük görebildim sevgilimi, yanına gittiğimde ilk birkaç günlük heyecandan sonra hiç ayrı kalmamışız gibi hissettik ikimiz de. Şimdi de karantinaların bitmesini bekliyoruz kavuşmak için. Onun atandığı ile atanırsam atandıktan 1 yıl sonra, başka ile atanırsam onun tayin alabileceği zaman evlenmeyi düşünüyoruz. 2022 ya da 2024 gibi yani.

Genişletmek için tıkla...

ya kız demeee, şu o uyurken öpüp gitmek kısmında ben öldüm valla, benim işim çok erken başladığı için öpüp giderdim erken gelince ise yanına kıvrılıverirdim, bak karantina günlerinde özlemim depreşti :') ya ama emin olamıyorum seneye son sınıfım zaten az dişimi sıkıp okul bitince mi çıksam onunla acep? karar veremedim

Anlaşabilecek bir kız arkadaşla eve çıkma Bence.

Aynı evde yaşayıp çabuk tüketmek var, ara sıra görüşüp tadına varmak var.

Yıllardır aynı evde yaşayan ruh ikizlerinin aralarında bile geri dönüşü olmayan problemler oluşabilir. Hiçbir şeyin garantisi yok.

depressivepingu .!.:

ya kız demeee, şu o uyurken öpüp gitmek kısmında ben öldüm valla, benim işim çok erken başladığı için öpüp giderdim erken gelince ise yanına kıvrılıverirdim, bak karantina günlerinde özlemim depreşti :') ya ama emin olamıyorum seneye son sınıfım zaten az dişimi sıkıp okul bitince mi çıksam onunla acep? karar veremedim

Genişletmek için tıkla...

Öğrenciyken de birlikte yaşamanın ayrı bir tadı var bence. Bir de ev arkadaşına nazın geçmez ama sevgiliye geçer Adamın annesi gibi davranmadığınız sürece (ben de yaptım bir süre bunu maalesef) güzel oluyor birlikte yaşamak, tavsiye ederim.

MrsDelfino .!.:

Öğrenciyken de birlikte yaşamanın ayrı bir tadı var bence. Bir de ev arkadaşına nazın geçmez ama sevgiliye geçer Adamın annesi gibi davranmadığınız sürece (ben de yaptım bir süre bunu maalesef) güzel oluyor birlikte yaşamak, tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

peki aileni bu konuda ikna ettin mi yoksa gizledin mi? asıl o konu benim için önemli :')

Milana22 .!.:

Yo kuzu oyle okuz olmayan com turk erkegi var , sen hayata nasil bakarsan karsina oyle adamlar cikar

Genişletmek için tıkla...

Ayılaaaaaaaarrrrrrrrrrrrr

MrsDelfino .!.:

Benim anlamadığım şey şu, başka bir kızla da tek başına da eve çıksa yine çamaşır bulaşık sorumluluğunu alıyorsunuz. Yıllardır tek yaşıyorum hiç ay hayatımı yaşayayım diyemedim, ev arkadaşı olsun olmasın sorumluluk oluyor. Sevgiliyle yaşayınca da oluyor. Bu üçünün farkı yok hatta tekken daha fazla sorumluluk oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Senelerce tek başıma yaşadım, tek başına yaşamak ile birisiyle yaşamanın sorumluluk kıyası çok farklı bence. (Ev arkadaşı-sevgili ile yaşamakla değil, tek başına yaşamakla kıyaslıyorum).

Tek başına yaşarken tüm düzen senin, her şey kendi keyfine kendi tempona göre. İstediğini, istediğin an isteğin şekilde yapıyorsun veya yapmıyorsun. Bu anlamda bir ev sorumluluğu ile başkasıyla yaşadığın evin sorumluluğu çok farklı ve ben tek başıma olmayı tercih ederim mesela.

Ev arkadaşı-sevgili kıyasında da ev arkadaşının sorumluluk anlamında sevgiliden daha rahat olacağını çünkü ev sorumluluğu ve işleriyle ilgili herhangi bir sıkıntının ilişkine yansıma riski olmadığını düşünüyorum. Birlikte bir düzen kurup ev çekip çevirme konusunda ev arkadaşınla yapacağın tartışma ile sevgilinle yapacağın tartışma ve bunun yansımaları çok farklı çünkü.

Lyanna Mormont .!.:

Senelerce tek başıma yaşadım, tek başına yaşamak ile birisiyle yaşamanın sorumluluk kıyası çok farklı bence. (Ev arkadaşı-sevgili ile yaşamakla değil, tek başına yaşamakla kıyaslıyorum).

Tek başına yaşarken tüm düzen senin, her şey kendi keyfine kendi tempona göre. İstediğini, istediğin an isteğin şekilde yapıyorsun veya yapmıyorsun. Bu anlamda bir ev sorumluluğu ile başkasıyla yaşadığın evin sorumluluğu çok farklı ve ben tek başıma olmayı tercih ederim mesela.

Ev arkadaşı-sevgili kıyasında da ev arkadaşının sorumluluk anlamında sevgiliden daha rahat olacağını çünkü ev sorumluluğu ve işleriyle ilgili herhangi bir sıkıntının ilişkine yansıma riski olmadığını düşünüyorum. Birlikte bir düzen kurup ev çekip çevirme konusunda ev arkadaşınla yapacağın tartışma ile sevgilinle yapacağın tartışma ve bunun yansımaları çok farklı çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Benim deneyimim tam tersi oldu ya. Demek istediğim tekken de eninde sonunda yapacaksın. Seni idare eden yok, hastayken vs yine sana bakıyor işler. Ben sorunsuzca canım istemediğinde ev arkadaşım ya da sevgilimin üstüne atabiliyordum sorumlulukları, kötü bir ev arkadaşıyım kabul ediyorum. Onların canı istemediğinde de ben yapıyordum ama. Erkek arkadaşımla pek tartışmamız olmadı ev işleriyle ilgili, ev arkadaşımla resmen savaş ilan etmiştik.
Ev arkadaşım üstüne düşeni yapmadığı sevgilim üstüne düşenden fazlasını yaptığı için olumlu bir deneyim yaşadım ben. Ev arkadaşıyla yakın arkadaşsanız sıkıntı çıkıyor, merhaba merhaba düzeyinde aynı evi paylaşan iki insansanız sıkıntısız yürüyor. Samimiyet olmadığı için laçkalaşmıyor bence. Benim deneyimim bu şekilde oldu.

Ev arkadaşıyla işler bölüşülüyor sonuçta öbür türlü her şey sende diye düşünüyorum ben. O yüzden ev işi anlamında sevgiliyle de ev arkadaşıyla da sorumluluk daha az, tekken daha çok. Ama başka bir insana karşı sorumluluk tabi ki tek yaşamaya oranla daha çok, o da çözülemeyecek altından kalkılamayacak bir sorumluluk değil bence.

Ben tatile filan gittim sevgiliylen aynı evde kaldım. 2 ay filan olmuştur herhalde 2 sene içinde toplam. Hareketi, tavrı, ev işine yardımı aynı şu anda. Temiz, titiz olduğunu gördüm. Bence bu yeterli. Çünkü benle kaldı ama donlarını annesi yıkadı yine. Hiç laçkalaşmadık. Evlenmeden aynı eve girmek istemezdim. Geçim derdi ayrı konu. Sizin de özel alanınız kalmayacak hiç. Evliyken neyse idare ediyorsun kıllı, tüylü görüyor mesela ama sevgiliyken istemezdim.

UfuruktenPrenses .!.:

Dini yasaklar ve kaideler, değerler temeline oturtulamaz.Değerler toplumun kendi içindeki dinamiklerle oluşan bir unsur. Sizin aile de bacak bacak üstüne atmak yasaktır mesela ben karşımda savcı varken bile öyle oturuyorum. Biri de demedi ki çok saygısızsın çünkü saygılıyım. Bunu hissettiriyorum. Konu dışı örnek verdim ki yanlış anlaşılma olmasın. Bir erkek ve kadın nikahsız aynı evde yaşıyor ve size göre değerleri olmayan yanlış yoz bir tutum içindeler. Bu sizin görüşünüz ve bunu dini temel alarak söylüyorsunuz. Sizce kadın erkek nikahsız yaşayan ve topluma zarar vermeyen hatta faydası olan insanlar yok mu ? Veya nikahlı yaşayan ama ahlaksızlıklar içinde olan insanlar yok mu ? İslam da uygun görülen ilişkinin toplum içinde meşrulaşmasıdır. Yani gizli saklı olmayışı toplum diyecek ki ahmet ve ayşe eş, birlikteler. Dini nikah bundan kıyılır resmi nikahta sosyal ve hukuki hakları korumak üzerine kıyılır. Nikahsız aynı evde yaşayan gençlere "yazık " dediniz. Size ne yaptılar parkta bahçede sevişmediler çocuklara tecavüz etmediler 14 yaşında kızları evlenmek için almadılar para karşılığı cinsel ilişki yaşamıyorlar bu insanlara neden yazık.Cinsel ilişki yaşıyor olmaları sanırım kaygınız size ne diyeceğim vayy değerler diyorsunuz. İki insan cinsel ilişkiye girince toplumda neler oluyor. 18 yaşında evleniyorlar çocuk yapıyorlar ailelerin kuklası kölesi oluyorlar ezilip sindirilip birbirlerinden nefret eder hale geliyorlar

Genişletmek için tıkla...

Milana22 .!.:

Ben musluman degilim dogal olarak dine uygun falan yasamiyorum , 42 yasindayim cok mutluyum, sevdigim bir kocam , iki sahane çocuğum, keyifle yaptigim bir isim var , her sabah , her aksam sukrediyorum hayatima
Sevgililerimle de yasadim , onlarca da sevgilim oldu , her istedigimi de yaptim ve mutluyum , hayati kendi kaliplariniza gore yasayabilirsiniz aka sizin gibi olmayan insanlari yargilayamazsiniz size bu hakki kimse vermiyor hatta inandiginiz din de vermiyor , siz bir kul olarak badka kullari yargilama hakkina sahip degilsiniz , biraz okuyup arastirin isterseniz zira neye inandiginizi bile bilmiyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Eğer dikkatli okursanız kimseyi yargılamadığımı görürsünüz. Ben nasıl saygı duyarsam sizin de saygı duymanız gerekir. Hayatınızda mutluluklar diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun.

depressivepingu .!.:

peki aileni bu konuda ikna ettin mi yoksa gizledin mi? asıl o konu benim için önemli :')

Genişletmek için tıkla...

Haberleri yok. Resmi anlamda tam olarak birlikte yaşamadık çünkü. Aynı eve taşınsaydık söylerdim çekinsem de çünkü okuduğumuz şehir annemin memleketi, sık gelirler yani. Ailem geldiğinde erkek arkadaşım evine giderdi Babam erkek arkadaşım olduğunu ve tam kaç yıl olduğunu bilmese de yıllardır birlikte olduğumuzu biliyor. Adını da biliyor. Geçende erkek arkadaşımın atandığı şehre giderken kimler var şimdi o şehirde diye sordu, yeni evlenen bir çift arkadaşımız var onlar da o şehirde onları ve erkek arkadaşımın adını söyledim, hıııı yaptı demek o var, tamam dedi. İki hafta sevgilimde kalmaya gittim yani bilgisi dahilinde. Babam da benimsedi baya, kabullendi damat beyi şubatta onun atandığı ilde büyük bir deprem olmuştu, babam aradı hemen seninki iyi mi diye.

Tek kalmak istememi de sevgilimle rahatça görüşmek istememe bağlamıştır, az çok tahmin ediyordur diye düşünüyorum. Annemin hastalığı da ilerlemeden önce anneme demiştim biz x’le birbirimizde kalıyoruz, birlikte uyuyoruz diye. Koskoca insanlarsınız sizi ilgilendirir demişti, belki babama anlatıp onu yumuşatmış olabilir uzun zamandır aynı kişi olduğu için de içleri rahat ediyor olabilir diye düşünüyoruz biz. Ailem çok ortada ne sıkı ne çok rahat, çekinirim bu tarz şeyler konuşmaya babamla ama konuşunca da büyük tepkiler vermedi. Dürüst olmamı tercih ederler sanırım.

Milana22 .!.:

Ben musluman degilim dogal olarak dine uygun falan yasamiyorum , 42 yasindayim cok mutluyum, sevdigim bir kocam , iki sahane çocuğum, keyifle yaptigim bir isim var , her sabah , her aksam sukrediyorum hayatima
Sevgililerimle de yasadim , onlarca da sevgilim oldu , her istedigimi de yaptim ve mutluyum , hayati kendi kaliplariniza gore yasayabilirsiniz aka sizin gibi olmayan insanlari yargilayamazsiniz size bu hakki kimse vermiyor hatta inandiginiz din de vermiyor , siz bir kul olarak badka kullari yargilama hakkina sahip degilsiniz , biraz okuyup arastirin isterseniz zira neye inandiginizi bile bilmiyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Eğer dikkatli okusaydınız yargılamadığımı anlıcaksınız. Ben herkese saygı duyuyorum. Saygı duymayan sizsiniz. Sizinki yargılamak olmuyor mu. Hayatınızda mutluluklar diliyorum.

MrsDelfino .!.:

Benim deneyimim tam tersi oldu ya. Demek istediğim tekken de eninde sonunda yapacaksın. Seni idare eden yok, hastayken vs yine sana bakıyor işler. Ben sorunsuzca canım istemediğinde ev arkadaşım ya da sevgilimin üstüne atabiliyordum sorumlulukları, kötü bir ev arkadaşıyım kabul ediyorum. Onların canı istemediğinde de ben yapıyordum ama. Erkek arkadaşımla pek tartışmamız olmadı ev işleriyle ilgili, ev arkadaşımla resmen savaş ilan etmiştik.
Ev arkadaşım üstüne düşeni yapmadığı sevgilim üstüne düşenden fazlasını yaptığı için olumlu bir deneyim yaşadım ben. Ev arkadaşıyla yakın arkadaşsanız sıkıntı çıkıyor, merhaba merhaba düzeyinde aynı evi paylaşan iki insansanız sıkıntısız yürüyor. Samimiyet olmadığı için laçkalaşmıyor bence. Benim deneyimim bu şekilde oldu.

Ev arkadaşıyla işler bölüşülüyor sonuçta öbür türlü her şey sende diye düşünüyorum ben. O yüzden ev işi anlamında sevgiliyle de ev arkadaşıyla da sorumluluk daha az, tekken daha çok. Ama başka bir insana karşı sorumluluk tabi ki tek yaşamaya oranla daha çok, o da çözülemeyecek altından kalkılamayacak bir sorumluluk değil bence.

Genişletmek için tıkla...

21 yaşımda tek yaşamaya başladım, ama sevgilimle yaşamazdım.

Tek yaşıyorken temizliği keyfim istediğinde yaparım, bulaşığı canım istediğinde yıkarım. Birisiyleyken öyle değil, adam kendi payını yapıyorsa benden de aynısını bekleyecek haklı olarak. Bu anlamda tek yaşarken sadece kendimden sorumlu olduğum için ben her anlamda tek yaşamanın sorumluluğunu daha rahat buluyorum 8 -9 sene tek yaşamış biri olarak. İş yükünden ziyade sorumluluk olarak bakıyorum. Evet her işi kendim yapıyorum belki ama kendi keyfime göre.
Tam tersi ben kendi işimi bitirmişken adam savsaklayıp geç yapıyorsa o sinir harbi de olmuyor, bir yeri temiz istiyorsam o yer temiz oluyor mesela, adamın/ev arkadaşımın keyfini beklemiyor.

Mesela senin anlattığın gibi canı istemedi diye kendi sorumluluğunu üstüme atmayı ev arkadaşım veya sevgilim yapsa bir susarım, iki susarım, üçte eeh be derim. Neden, çünkü bana karşı sorumluluğu var, sadece kendi yaşamıyor o evde.

Atıyorum bulaşığı yıkamadığı için ev arkadaşınla edeceğin kavga ve bunun sonrası ile sevgilinle edeceğin kavga ve bunun sonrası aynı olmaz. Senin sevgilin şans olmuş, senin sevgilinin onda biri olmayan birçok koca var. Emin ol çoğu da aynı eve girmeden önce "taaaabii ki işleri bölüşeceğiz balım, elbette yardım edeceğim güzelim" diyordu. O yüzden diyorum ev arkadaşıyla olabilecek anlaşmazlık sevgiliyle olabileceğe benzemiyor diye.

22 yaşında henüz öğrenciyken sevgilimle mutlu mesut zaman geçirmektense çamaşırı yıkadın yıkamadın, burayı niye süpürmedin, bulaşıklar niye tezgahta aksiyonlarına girmek istemem şahsen.

"Ev sorumluluğu" yazan çoğu üyenin de sorumluluktan kastının bu olduğunu düşünüyorum, çünkü nolursa olsun ev arkadaşından çok daha farklı sevgiliyle paylaştığın sorumluluk.

Konu sahibi sevgilisiyle yaşamaya karar verirse umarım sevgilisinin vaatleri çoğu zaman olduğu gibi lafta kalmaz, senin gibi şanslı azınlığa girer.