• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

EVLİLİK...

ya aynı bizim evin içi bu kadar olur. Her kelime tam olarak bizi anlatıyor. Dediğiniz gibi ben de son çare onun gibi olayım belki anlar dedim bi ara elimden telefonu düşürmüyordum beni de bağımlı etti adamın umrunda değil. Gerçekten sorun olarak görmüyorlar. Tek aklıma gelen dışarda bi kurs bi aktivite vs ayarlamak başka aklıma bir şey gelmiyor. Çağımızın hastalığı çok rahatsız edice gerçekten tüm aile dengelerini bozuyor.

Aynen öyle ne yazık ki. Ben çözümü hayatıma onu dahil etmeyerek buldum. Çocuklarla ilgileniyorum, telefona az bakmaya çalışıyorum, kendisi ile de ortak bir etkinliğimiz yok artık. Film izleyelim, oyun oynayalım vs. Bir anlamı yok çünkü. Tek başıma izlemekle/oynamakla aynı hissettiriyor. O yüzden bir şey beklemiyorum artık. Cinsellik bile beklemiyorum. O derece.
 
Aynen öyle ne yazık ki. Ben çözümü hayatıma onu dahil etmeyerek buldum. Çocuklarla ilgileniyorum, telefona az bakmaya çalışıyorum, kendisi ile de ortak bir etkinliğimiz yok artık. Film izleyelim, oyun oynayalım vs. Bir anlamı yok çünkü. Tek başıma izlemekle/oynamakla aynı hissettiriyor. O yüzden bir şey beklemiyorum artık. Cinsellik bile beklemiyorum. O derece.
bunu yaparken hiç üzgün hissetmediniz mi peki. Çünkü ben şu an çok üzgün ve kırgın hissediyorum. Şu an eşimle konuşmuyorum belki anlar o telefonu bırakır diye ama asla anlamıyor. Ben konuşmayınca o da benimle konuşmuyor. Aynı evin içinde yabancı gibiyiz. İyi ki çalışıyorum işe de gelmesem evde kafayı yerdim. Nasıl başa çıkabilirim bu durumla bilmiyorum. Gördüğüm kadarıyla düzeleceğe benzemiyor eşim ben de yoruldum artık çabalamaktan. O beni haksız görüyor ben onu haksız görüyorum. Ne zaman konuşmaya başlasak bi tartışma kavga oluyor çok yoruldum artık.
 
bunu yaparken hiç üzgün hissetmediniz mi peki. Çünkü ben şu an çok üzgün ve kırgın hissediyorum. Şu an eşimle konuşmuyorum belki anlar o telefonu bırakır diye ama asla anlamıyor. Ben konuşmayınca o da benimle konuşmuyor. Aynı evin içinde yabancı gibiyiz. İyi ki çalışıyorum işe de gelmesem evde kafayı yerdim. Nasıl başa çıkabilirim bu durumla bilmiyorum. Gördüğüm kadarıyla düzeleceğe benzemiyor eşim ben de yoruldum artık çabalamaktan. O beni haksız görüyor ben onu haksız görüyorum. Ne zaman konuşmaya başlasak bi tartışma kavga oluyor çok yoruldum artık.


Haksızlığa uğradığımı hissedip çok üzüldüğüm dönemler oldu. Gene de her seferinde mücadele ettim, güzel güzel sıkıntımı söyledim. Öyle kavga etmek de yapımda yok. Güzel güzel söyleyince hallolmuyorsa kavga edince hiç hallolmuyor çünkü. Eşim öyle bir tip. Ben de açıkçası pes ettim. En son da bu kararı aldım. Çok üzüldüm, hakkıma girdiğini çok düşündüm. Ama elimdeki kumaş bu. Kumaşı iyileştirmek mümkün değil, ya değiştireceğim ya da köşeye kaldırıp yokmuş gibi davranacağım. Köşeye kaldırmayı tercih ettim ben.
 
Haksızlığa uğradığımı hissedip çok üzüldüğüm dönemler oldu. Gene de her seferinde mücadele ettim, güzel güzel sıkıntımı söyledim. Öyle kavga etmek de yapımda yok. Güzel güzel söyleyince hallolmuyorsa kavga edince hiç hallolmuyor çünkü. Eşim öyle bir tip. Ben de açıkçası pes ettim. En son da bu kararı aldım. Çok üzüldüm, hakkıma girdiğini çok düşündüm. Ama elimdeki kumaş bu. Kumaşı iyileştirmek mümkün değil, ya değiştireceğim ya da köşeye kaldırıp yokmuş gibi davranacağım. Köşeye kaldırmayı tercih ettim ben.
kesinlikle erkekler böyle yaparak bizlerin hakkına giriyor. Biz evin içinde her türlü sorumluluğumuzu yerine getirirken onların umrunda olmuyor. Bir yerde dinlemiştim kadınlar ve erkeklerin fıtratı farklı olurmuş kadınlar ilgi sevgi beklermiş ama erkeklerde böyle bir durum olmazmış. Sürekli ilgiyi sevgiyi eşimizden beklediğimiz için asıl suçlu biz kadınlarız galiba. Hayır çalışıyorum da arkadaşlarım da var ama neden bilmiyorum eşimle aram kötü olduğunda çok mutsuzum bütün hayatımı etkiliyor yüzüm gülmüyor. Galiba benim de sizin gibi alışmam lazım köşeye kaldırıp aldırmamam gerekiyor.
 
kesinlikle erkekler böyle yaparak bizlerin hakkına giriyor. Biz evin içinde her türlü sorumluluğumuzu yerine getirirken onların umrunda olmuyor. Bir yerde dinlemiştim kadınlar ve erkeklerin fıtratı farklı olurmuş kadınlar ilgi sevgi beklermiş ama erkeklerde böyle bir durum olmazmış. Sürekli ilgiyi sevgiyi eşimizden beklediğimiz için asıl suçlu biz kadınlarız galiba. Hayır çalışıyorum da arkadaşlarım da var ama neden bilmiyorum eşimle aram kötü olduğunda çok mutsuzum bütün hayatımı etkiliyor yüzüm gülmüyor. Galiba benim de sizin gibi alışmam lazım köşeye kaldırıp aldırmamam gerekiyor.


Ben de aynı durumdayım ama kadın ve erkeklerin fıtratının ayrı olduğunu düşünmüyorum. Eşim çok ilgi bekler, kendince üstüme de titrer ama ben arada aracı olmadan iletişim kurmak istiyorum. Benim sorun gördüğümü o sorun görmüyor. O değişmeyeceğine göre benim vazgeçmem gerekiyor. Ama işte unuttuğu şey; ben bir şeyden vazgeçince komple vazgeçiyorum. 🤷🏼‍♀️ keyfi bilir ne diyim, huyumu suyumu bilir, ileride ah vah diyince görür artık bir yerleri. 😅
 
Back
X