- 27 Ağustos 2022
- 4.229
- 7.206
-
- Konu Sahibi powergirls1
- #101
12 saat bile mi? Sanki az bi sureymis gibi bahsetmissiniz. 12 saat uyuyan var mi cidden. 6 saat bile uyusam sukrediyorum
12 saat bile mi? Sanki az bi sureymis gibi bahsetmissiniz. 12 saat uyuyan var mi cidden. 6 saat bile uyusam sukrediyorumİşi gücü var mı o kadar uyumaya? E sevgilisi de var, uyanık kaldığı süre içerisinde hayatını baya iyi organize ediyor demek... Bir önerim yok maalesef, 12 saat bile uyuyamadigim için biraz kiskanmis olabilirim bile :)
Evet çok şükür ki sıcak bakıyor. Ne gerekiyorsa yapalım geçsin ben de memnun değilim bu durumdan diyor. Evet uykuyu seviyor fakat 5-6 saat uykula ayakta kalmaya direnememek bayılacak gibi olmak biraz tuhaf değil mi? Depresyon, kilo, uykuyu sevmek, belki uyku apnesi.. hepsi bir araya gelince böyle bir hal aldı muhtemelen. Bilemiyorum elimizden geleni yapacağızCok yakinim biri sizofren degil ama psikolojik rahatsizligi var ve sureki uyur. Bir kac saat ise gidiyor. Sonra uyuyor hep. Esi ve cocuklari bu durumdan bıkmış durumda. Kınamamak lazım.
Sevgilin tedavi olmaya sıcak bakiyor mu? Cunku boyle hastalar genelde tedavi olmak istemiyor.
Belki de sadece uykuyu seviyordur? Imkanim olsa ben de saatlerce uyurum.
Esim bekarken cok uyurmus simdi uyumuyor. Evlilik, cocuk vs degistiriyor insanı.
Şizofreni genetik bir hastalık cok iyi düşünmelisiniz. Duxenli tedavi olursa depresyonu da yener ama bütün sorumluluğu siz almamalısınız.Herkese merhaba kizlar. Uzun yazarsam şimdiden kusura bakmayın. Benim kafama takılan bir şey var ve sizlerden fikir almak istiyorum. Erkek arkadaşımla 8 yıldır beraberiz. Sevgi saygı konusunda bir problemimiz yok hiç de olmadı. Ama şöyle bir durum var yapı olarak ben çok hareketli eğlenceli girdiği ortama neşe saçan biriyim. Erkek arkadaşımsa tam tersi hiç hayat enerjisi olmayan, genelde karamsar, eğlence enerji düzeyi çok düşük ve mizah anlayışı çok olmayan biri. Ama sorun bu da değil ben onu bu haliyle sevdim ve bana uyum sağlamaya çalıştığı için bunlar hiçbir zaman sorun olmadı. Sorun şu ki erkek arkadaşım bildim bileli çok fazla uyur ama artık bu son yıllarda o kadar dozu arttı ki inanin hiç uyandirilmadiginda 15-16 saat kadar uyuyor. Eğer az uyuduğu bir gun geçiriyorsa (mesela 5-6 saat kadar) gün icinde aşırı uyuma ihtiyacı hissediyor bulduğu ilk fırsatta anında uyuyor. Cumartesi günleri yarım gün çalışıyor 1de evde oluyor eve geldiği an uyuyor akşama kadar ve her cumartesi böyle. Geceden erken uyumuş olsa bile. Birlikte kaldığımızda da çok şaşırıyorum gece asla dayanamıyor belli bir saatten sonra gözleri kapaniyor ve ben max 7-8 saat sonra uyanıyorum onu uyandırdığımda biraz daha uyuyim hiç uykumu alamadim diyor tatillerimizde bile günün yarısı onun uyumasiyla geçiyor. Yani minimum uyku saati 15 saat. Bir süre önce doktora gitmesini istedim bunun bir şey eksikliğinden olabileceğini düşündüm B12 vs. bilelim çözelim dedim. Gitti tahliler oldu hiçbir şey eksik çıkmadı sadece folik asit düşüktü, hemen takviye aldım onu kullandı bitirdi falan ama hiçbir değişiklik yok. Düşündüm ki bu iş fizyolojik bir şey değil, psikolojik bir sey, zaten en başta da belirttiğim gibi enerjisi düşük biri ve buna meyilli, depresyonda olabileceğini düşündüm,psikiyatriye gitmesini istedim bu sefer de, ona da gitti. Dr depresyonda olduğunu söylemiş. Bir de ailesinde şizofreni hastalığı mevcut. Korkuyorum hep böyle mi olucak antidepresanlar iyi gelir muhakkak ama kalıcı çözüm olur mu, ben onu mutlu etmek için ne yapabilirim, bu bataktan onu nasıl cikarabilirim. Sizler bu konuda ne düşünüyorsunuz fikirlerinizi almak istiyorum, şimdiden teşekkürler.
16nin yaninda az hani12 saat bile mi? Sanki az bi sureymis gibi bahsetmissiniz. 12 saat uyuyan var mi cidden. 6 saat bile uyusam sukrediyorum
İçinde hiç hayat enerjisi yok. Benim 6 ay evli kaldığım eski eşim böyleydi, akşam 9da uyuyordu yatağa gidip, yazın bir de, hava daha tam kararmamış bile. Sabahları 7buçukta kalkıyordu, işten 6 gibi gelip , ben biraz uyuyayım diyordu yemekten önce. Hele pazarları, kahvaltıya kadar kalkmaz, kahvaltıdan sonra yine gidip birkaç saat daha uyuyayım derdi. Benim için çok boğucu bir şey, ben de uykuya hiç düşkün değilim tam tersi. Onu da bıraksan , 3 gün boyunca sadece arada kalkıp birşeyler yer ve tekrar yatar uyur, öyle bir uyku düşkünlüğüydü. Tatilde de, mutlaka öğleden sonra odaya gidip uyuyordu. Karakteri, asosyal, alkol sever, içine kapanık, hiç hayat enerisi olmayan biriydi. Ben nasıl bununla hayatımı geçiricemdiye düşünürken şükür ki boşandık :))Hafta içi işten dolayi 8-9 saat uyuyor ve ona bu yetmiyor gelince de en az 1 saat uyuyor. Hafta sonu ise c.tesi öğlen işten gelince akşama kadar uyur kalkınca biz görüşürüz. Gecesine en geç 1 gibi yatar pazar 15-16 gibi uyanır yine buluşuruz
Cherry yorumlarını çok beğenirim ama bu yazdığına anlam veremedim. Şimdi bu bakış açısına göre ailesinde şizofreni (veya genetik geçişli başka bir rahatsızlık) olan insanlar kendi ailesini kurmamalı mı yani? Bir kız arkadaşı, ileride eşi çocukları olmamalı mı? Ya ben de x hastalığının geni var deyip bir başına kös kös oturmalı mı? E insan böyle zaten depresyona girer, girmeyecekse de girer. Topluma bir faydası olmaz ki. Hani adamın saçma sapan hareketleri olsa, kabullenmese, doktora gitmese ben de aynı şeyi derim konu sahibine. Ama adam psikiyatristine gitmiş ilaçlarını almış kullanıyormuş. Bizim toplumda şizofreni şurada dursun öfke problemi olan erkekler kabul edip gitmiyor psikiyatriste. Bence şu anda konu sahibinin ayrılması fena halde bencillik olur, ne diyecek “ailen şizofren - olur da doğmamış çocuklarımda çıkarsa diye korkuyorum bu yüzden 8 yılı çöpe atıyorum” mu? Başkasıyla evlendi diyelim ondan olan çocuklarının ileride ruh sağlığı problemi yaşamayacaklarının garantisi var mı?Ablacım bir şey yapamazsın. Ortada şizofreni meselesi olmasaydı, depresyon ilacını içsin kan değerlerine baktırsın vb bir nebzeye kadar olurdu. Ama olmaz. Maalesef adam genetikten dolayı depresyona mahkum ne yaparsa yapsın hayatboyu cebelleşmek zorunda. Bu şekilde her gün 15saat uyumak zaten sağlıksız, ilerde farkli hastaliklari da ortaya cikabilir. Maalesef bu işin sonu yok. Ne yaparsan yap düzeltemezsin.Yazdığım gibi, bak adamın ailesinde bu gen var adam hayatboyu bu hastalıkla yaşamak zorunda. Evlenirsen senin çocukların da hayatboyu farklı ruhsal hastalıklarla cebelleşecekler sen de onlara bakıp kahrolacaksın, ben ne yaptım diceksin. Yol yakınken dön. Şu konuya asla olumlu yorum yapamam. Etrafında hiç akıl veren kisme yok mu? bana inanmazsan bir doktora danış mesela @lattesizkitapsiz
Çok teşekkür ederim. Evet maalesef bazı yorumlar çok sert. Hayat böyle bir yer değil maalesef. Hayatımıza alacağımız insanlardan genetik tarama testi istemiyoruz en nihayetinde. Sırf bu sebeple otekilestirmek çok korkunç. İyi düşün vs diyenleri de anlıyorum , ama direkt ne işin var ayril biraz fazla sert. İnsan birini sadece bu sebepten bırakırsa o vicdan azabıylan nasıl yaşar ki?Cherry yorumlarını çok beğenirim ama bu yazdığına anlam veremedim. Şimdi bu bakış açısına göre ailesinde şizofreni (veya genetik geçişli başka bir rahatsızlık) olan insanlar kendi ailesini kurmamalı mı yani? Bir kız arkadaşı, ileride eşi çocukları olmamalı mı? Ya ben de x hastalığının geni var deyip bir başına kös kös oturmalı mı? E insan böyle zaten depresyona girer, girmeyecekse de girer. Topluma bir faydası olmaz ki. Hani adamın saçma sapan hareketleri olsa, kabullenmese, doktora gitmese ben de aynı şeyi derim konu sahibine. Ama adam psikiyatristine gitmiş ilaçlarını almış kullanıyormuş. Bizim toplumda şizofreni şurada dursun öfke problemi olan erkekler kabul edip gitmiyor psikiyatriste. Bence şu anda konu sahibinin ayrılması fena halde bencillik olur, ne diyecek “ailen şizofren - olur da doğmamış çocuklarımda çıkarsa diye korkuyorum bu yüzden 8 yılı çöpe atıyorum” mu? Başkasıyla evlendi diyelim ondan olan çocuklarının ileride ruh sağlığı problemi yaşamayacaklarının garantisi var mı?
Eger özel degilse ayrılık sebebiniz neydi peki?İçinde hiç hayat enerjisi yok. Benim 6 ay evli kaldığım eski eşim böyleydi, akşam 9da uyuyordu yatağa gidip, yazın bir de, hava daha tam kararmamış bile. Sabahları 7buçukta kalkıyordu, işten 6 gibi gelip , ben biraz uyuyayım diyordu yemekten önce. Hele pazarları, kahvaltıya kadar kalkmaz, kahvaltıdan sonra yine gidip birkaç saat daha uyuyayım derdi. Benim için çok boğucu bir şey, ben de uykuya hiç düşkün değilim tam tersi. Onu da bıraksan , 3 gün boyunca sadece arada kalkıp birşeyler yer ve tekrar yatar uyur, öyle bir uyku düşkünlüğüydü. Tatilde de, mutlaka öğleden sonra odaya gidip uyuyordu. Karakteri, asosyal, alkol sever, içine kapanık, hiç hayat enerisi olmayan biriydi. Ben nasıl bununla hayatımı geçiricemdiye düşünürken şükür ki boşandık :))
Hayır tamamen masa başı bedeni değil zihni yoruluyor bütün günNe iş yapıyor? Beden gücü isteyen bir iş mi aşırı yoruluyor olamaz mı
Boşanma sebebimiz alkol problemi, çok kavga etmeye başlamıştık o içtikçe, o da bırakmadı. Haftanın 4 5 günü çakır keyif oluyordu. Bu zaten apayrı bir sorun ama onu bir kenara bırakırsamben o kadar miskin birinden boşandığım için şanslı görüyorum kendimi.Eger özel degilse ayrılık sebebiniz neydi peki?
Benim erkek arkadaşım da alkole çok düşkün. Ama 3 taneyi gecmez ve içine kapanık biri. Çok fazla ortak payda gördüm. O yüzden dikkatimi cektiBoşanma sebebimiz alkol problemi, çok kavga etmeye başlamıştık o içtikçe, o da bırakmadı. Haftanın 4 5 günü çakır keyif oluyordu. Bu zaten apayrı bir sorun ama onu bir kenara bırakırsamben o kadar miskin birinden boşandığım için şanslı görüyorum kendimi.
8 sene nasıl dayandınız? Aynı evde yaşadınız mı hiç bilmiyorum ama aynı evde yaşayınca daha da çekilmez oluyor bu hal. akşamları hep yalnız oturuyordum. Alkol sorunu olmasa boşanmazdık belki , sadece bu sebepten ayrılmazdım evet ama ayrılınca anladım içimi çürütmüş benim de.Benim erkek arkadaşım da alkole çok düşkün. Ama 3 taneyi gecmez ve içine kapanık biri. Çok fazla ortak payda gördüm. O yüzden dikkatimi cekti
Kurtulmanıza sevindim. Benim erkek arkadaşımda eski eşinizden farklı olarak, ayak uydurmaya çalışır. Hadi dönelim ne zaman donucez yapmaz. Öyle olsaydi benim de canım sıkılırdı bu duruma. Yani zorlansa bile gözü kapanana kadar yaparız yapacağımızı hadi benden bu kadar diyip çıkmaz odaya. Ama yazınızı okuyunca dışardan bir göz olarak benim de ruhum daraldi zor şeyler. Bir de bence sizin eski eşiniz de depresyondaymis gibime geldiZaten kısa süre evli kaldık. Mesela tatile gittik, 9 da kalkıp kahvaltıya gittik, 11 de odaya döndüğümüzde, ben biraz uyuyaım dedi, ben ne yapıcam küçük otel odasında ben o zaman plaja iniyorum demiştim, o 2de uyanıp yanıma geldi, ve saat 4te daha oturacalk mıyız odaya çıkıp dinlensek mi dedi :)) akşamüstü hazırlanıp akşam yemeğine gidicez mesela, 8den önce çıkmam odadan diye şart koyuyordu, 8e kadar uzanıyordu yatakta, bir uyuyor bir uyanıyor fln. Akşam 12ye kadar zor duruyorduk dışarda, benim ısrarımla. İçimden ben bununla hayat boyu ne yapacağım diye düşünmüştüm bütün o tatil boyunca. İlk ve son oldu şükür