Seninle Başım Dertte...



Aynı konularda o kadar çok tartıştık ki ben bu aşık mi arkadaş mıyız sorularının kafamizda dönmesinden kurtulup onunla eskiden olduğu gibi hastaliklarimizla alay edip fotoğraflara bakıp gulelim, oyuncuları cekistirelim, masa oyunları oynayalim, hiç tartismayalim hele hastalığı tekrar nuksetmisken hiç tartismayalim hep mutlu olalım istiyorum.

Bu mümkün mu bilmiyorum, komik fotograflar gönderip guluyoruz eskiisi gibi hatta yakınlarda çok sevdiği bir şeyi gonderecegim, onu organize etmeye ugrasiyorum, çok sevinecek ama hayatına sızmaya da devam etmiş oluyorum. Cok mutlu olduğunu söylüyor, ben de çok mutlu oluyorum ama yanlış mi yapıyorum bilmiyorum.
 

Buna benzer şeyler söylemişti.

Tesekkur ederim bir nebze icimdeki ağırlığı hafifletti bu benzerlik...
 
Soruma cevap vermemişsin. Sen ne hayal ediyorsun? Bu anlattıkların için karı koca olmaya gerek yok çünkü. Birlikte uyuyalım, birlikte uyanalım dememişsin.
 


Tamamen iyileşene kadar hayatında kalmayi ben de çok istiyorum, onu sağlıklı mutlu görmeyi.

Önceki yıl gordum de iyilesmisti ama başka hastalıklar ve bu yıl eski hastalığı tekrar buktu belimizi.

Ama onu iyi gorecegim inşallah. Tesekkur ederim.
 

Öyleyse seviyorsunuz ama hasta olduğu için ona karşı o kadar dikkatli davranmaya çalışıyorsunuz ki bu durum sizi yormuş gibi ?
 
Soruma cevap vermemişsin. Sen ne hayal ediyorsun? Bu anlattıkların için karı koca olmaya gerek yok çünkü. Birlikte uyuyalım, birlikte uyanalım dememişsin.

Daha evvel yazdığım gibi yazdiklarinizi düşündüğüm oldu özel günlerde çiçekler, doğum günlerimde hediyeler, tüm iş ve sağlıkla ilgili problemlerime sınırsız destek, ertesi gun için kararsız kaldığımda kıyafet kombinleri yapmama yardımcı olmasına kadar hasta yatağında kilometrelere rağmen yaptığı incelikler oteden beri evlilik düşünmeme rağmen acaba dedirtti bana, insan etkileniyorlarsa ister istemez.

Ama ona da söyledim, ben yuva kurmak istemiyorum ve onu da mutsuz ederim diye. Hicbir zaman istemeyecegimi de soyledim. Yani çok sevdiğim bir insanla beraber çok sevdiğim inceliklerinden de uzak kalacaktim hatta kaç kez Turk filmlerindeki saçma karakterler gibi hiç gorusmeyelim de dedim ama o kabul etmedi ben sorunları devam ediyor diye yanında kalmak istedim, bu günlere geldik.

Bizim birbirini mutlu etmeyi çok seven iki insandan fazlası olmadığımizi hatta fikrim degisseydi, goze alip onunla bir yuva kurabilseydik bosanacagimizi düşünüyorum cunku çok tartisiyoruz. Birbirini bu kadar önemseyip bu kadar zarar veren iki insandan biri olmak ve sorunun kendim olduğunu düşünmek çok bunalttigi için dışarıdan bir gozle bakmanizi istedim.
 
Anladım. O zaman seni böyle çok mutlu ettiğine ve daha fazlasını istememenin sadece seninle ilgili bir karar olduğuna onu ikna etmen gerekecek.
 
Öyleyse seviyorsunuz ama hasta olduğu için ona karşı o kadar dikkatli davranmaya çalışıyorsunuz ki bu durum sizi yormuş gibi ?

Aslında bunun onu da yordugunu ve ona zarar verdigimi düşündüğüm için açtım konuyu.

Artık benden evlilik beklentisi olmadığını, kabullendigini söyledi ama bu kez de hastalığıyla ilgili onu hiç anlamadığımi söylemesi hayatında kalma suremin dolduğunu dusundurdu bana.

Yani dort yıldır ayrı şehirlerde olmamıza ragmen en büyük desteğinin ben olduğumu söyleyen adam onu hiç anlamadigimi, ruh halini goremedigimi söyleyince hayatında fazlalık hissettim kendimi.

Benim en büyük onceligim onun sagligiyken o bunu hissetmiyorsa gayretime, dualarıma ihtiyacı yokmuş gibi hissettim.
 
Anladım. O zaman seni böyle çok mutlu ettiğine ve daha fazlasını istememenin sadece seninle ilgili bir karar olduğuna onu ikna etmen gerekecek.


Evet tam da buna ugrasiyorum aslında.

Sorun sende değil bende klisesine kaçmadan bunu ifade etmeye çalışıyorum.

Çok tesekkur ederim ilginize.
 

Bazı zamanlar (benim de bir rahatsızlığım var oradan biliyorum) insanların bizi anlayamadığını düşünüyoruz. Çünkü o psikoloji insanı çok yoruyor ve sağlıksız düşünmeye itiyor. Sanki kimse bizi anlayamıyormuş gibi geliyor. Belki de o yüzden buna benzer cümleler sarf etmiş olabilir. Sizi istemediğini düşünmüyorum.

Ama siz fikrinizde kararlıysanız bu fikri en uygun biçimde ona anlatmalısınız. Zaten kabullendiğinden bahsetmişsiniz. Zor olmayacaktır umuyorum.
 

Normalde bir erkeğin sırf kafasını dağıttığı biri olmak nasıl huzursuz edicidir oysa su durumda bu vesilesiyle aklının meşgul olması huzur veriyor.

Aslında tartismalardan uzak durmak adina mesafe koyma kararını uygulamak istiyorum ama o ilaç alıp kendinde olmasa ablası haber veriyor ya da ayılınca kendisi asamalari yazıyor mesafe koyma fikrinden rahatsiz oluyorum.

Sık sık yazıp yakınlık gösterince arkadaş kalmadan önceki fikirler hortlar da tartisiriz diye cekiniyorum ama o gulunce, mutlu olunca ben de çok mutlu oluyorum.

Dengeyi kurmaya calissam da aynı hokkabazliklara devam edecegim galiba.
 

Allah şifalar versin size de.

'Kafana iyice soktun artık mesafeye dikkat edecegim' dedi tekrar tekrar o konuda sıkıntımız kaldığını düşünmüyorum.

Ama bu durumu çok tepkiyle karşıladı hatta yine bu yüzden çıkan bir tartışmada daha önce bahsettiğimiz bir konu yüzünden 'sen beni hiç anlamamissin' dedi sağlık durumunu da kastederek ve bu tepkili, soğuk haline alışkın olmadigim için ona destek yerine köstek olduğumu hissettim.

Bunu ona soyledigimde böyle düşünürsem kirilacağını söyledi, sizler de git de senden kurtulsun demiyorsunuz, samimi destegimin ona zarar vermediğini düşünmeye başladım, içim rahatlatmaya başladı sayenizde.

Çok tesekkur ederim.
 

Bence evet, kesinlikle zarar vermiyorsun.
Çok teşekkür ederim ve rica ederim ayrıca.

Her şey gönlünüzce olsun.
 
Aşık olduğunuzu kendinize itiraf etmekten bu kadar korkmanızın sebebi ; annenizle babanızın ilişkisi ve büyüdüğünüz ortam mı?
 
Aşık olduğunuzu kendinize itiraf etmekten bu kadar korkmanızın sebebi ; annenizle babanızın ilişkisi ve büyüdüğünüz ortam mı?

Keşke hissettiğim duyguya sadece ask denseydi de itiraf etseydim, ben aşkı bile hafif buluyorum ertesi gün sesini duyabilecek miyim diye düşündükçe.

Keske kendi katındaki hastaların çoğunun vefatına şahit olmuş, tedavisi tamamlanir tamamlanmaz daha kendine gelemeden yanima gelip ayrilirken 'belki seni bir daha goremem veda ederken sana bir kez sarilabilir miyim' diyen birinin karşısında duvar gibi olmasaydim.

Keşke 'karşı cins olmasaydı da aynı hurmette bulunurdum' yazdigim kısmı da okusaydiniz.

Elbette durum hassas olduğu için duygularımi tartamadigim oldu ki bunu itiraf da ettim.

Büyüdüğüm ortam ve aile ilişkilerim için konu acarsam samimi yardiminizi rica ederim ama bu konudaki endiselerimi durumun hassasiyetine baglarsak sanırım goruntu netlesir. Bazen kolay gibi görünen bir sorunun cevabı ilk akla gelen seçenek olmayabilir.
 
Benim fikrim farkli duşunen biriyle arkadaş kalamazsıniz .Nasıl diyeyim tamkelimeyi bulamadım ama hić etik değil demek geliyor içimden.
Evlenmek istiyorsa hayatinda olmazsanız baßka birini bulup yuva kurabilir belki.
Sizin yerinizde bir erkek olsaydı net bir karar verbilirdi bence.O kadın siz erkek olsaydınız mesela ne olurdu.???????
 


İşte yüz yüze görüşüp konuşsanız bu konuları bu kadar tekrara düşmezsiniz.

Uzaktan, telefondan insan hislerini tam anlamıyla ifade edemiyor. Mesela yüzünüz çok sert ama bunu mesajda ifade edemiyorsunuz. Ya da çok kırıldınız mesajda bu görünmüyor. Ayrıca gözlerinizin içine bakarak konuştuğunuzda içinizde olan hislerin ne yönde olduğuna da daha rahat karar verirdiniz.

Hoş merhamet ve sevgi uzak hisler gibi duruyor fakat birbirine çok yakın hislerdir. Yani bir anne çocuğuna sevgiden önce merhamet duyar ya da evlat annesine karşı. Anne ve evlat arasında ki bağın sevgi mi olduğu yoksa güdüsel bir şey mi olduğunu kimse bilemez. Sizin durumuz şuan bu noktada. Kendiniz bile emin değilsiniz, ben de buradan net bir şey söyleyemem. Sadece sevginin daha ağır basmadığı ortada sanki.

Size, beni bırakma, gitme, sensiz yapamam dediği oldu mu?
 


Kesinlikle katılıyorum eğer bir taraf gerçekten asiksa diğeri ya karşılık vermeli ya da hayatından çıkmalı.

Ona burada bazı hanımların yazdığı gibi birbirimizle huzur bulduğumuzu, samimi ilgi ve desteğimizi yanlış yorumladigimizi, onun da bana karşı cins olarak değil de ilgi ve sefkatinden hoşnut olduğu biri olarak gordugunu düşündüğümu söyledim ama o kadar ağır şeyler yaşarken onun daha duygusal bakması çok doğal.

Bir gün tamamen iyilesirse ki hasarlar ve risk devam edecek ve kararli bir şekilde hayatında benden başkasının olmayacağını söylerse, bundan ben de yüzde yuz emin olursam ya hayatında sonsuza kadar kalır ya da hayatından tamamen çıkarim, öyle bir günü o psikolojiyi su an kestiremiyorum.

Ama o ilgi ve şefkatle mutlu olurken ki bunu yapmaktan ben de sonsuz mutlu olup ondan insani karşılığını fazlasıyla görürken ümitsiz bir aşık olduğunu düşünmüyorum onun, ustelik son dönemde bu konu hakkında o kadar tartıştık ve o da artık kesinlikle arkadaş olduğumuzu o kadar katı kabullendi ki hayatından çıkıp desteğimi kesmek iyi bir fikir gibi gelmedi bana o yüzden konu açtım.

Ama resim değişse işi gücü yerinde, sagliklı ve hiç sorunu olmayan bir adam kadına aşık olduğunu ve evlenmek istediğini söylese kadın da sadece ilgiyi sömürüp tatmin olsa etik olmaz ve durum cirkinlesir, haklisiniz.
 

kesinlikle katiliyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…