Psikologla kötü olmazsınız hem dert paylassrak azalır anladığım kadariyla yanınızda olan kimse olmamis anlatamamışşinız atlatamamışsınz kolay degil ve bu kadar uzaması da normal.Maddiyatınız varsa lütfen alın
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Geçmek bilmeyen yas süreci...
- Konu Sahibi efsun_02
- Başlangıç Tarihi
- 17 Aralık 2015
- 26.510
- 48.276
psikologla konusurken daha kötü olacaksiniz zaten, hatta ilk dönemler içiniz çıkacak ağlamaktan kendinizi daha bitik hissedeceksiniz daha yorgun belki ama sonunda düzeldiğinizi anlayacaksınız.
artik üzülsenizde hayatiniz normal seyrine dönecek.
Destek almalısınız, normal değil hisleriniz. Evet ölümün acısı baki, sadece hafifler. Ama hissizleşmeniz, hislerinizin kendinizi unutturacak kadar yoğun olması normal değil. öleceğini bilerek yaşayan tek canlı türüyüz. Biliyoruz ve sadece sıralı ölüm istiyoruz. Siz böylesini yaşamışsınız.
Bazen de şükretmek gerekir. Güzel bir babaya sahip olmuşsunuz, sizi yetiştirmiş, hayata hazırlamış ve görevini tamamlayıp gitmiş. Kimseyi hayatta tutmaya gücümüz yok. Şu an dünyanın durumuna bakın etrafınıza bakın ve kendinizi teskin etmeyi öğrenin. Gerekirse ilaç da alın. İnsanın acılarını yaşarken başka acıların gösterilmesine karşıyım, herkesin derdi acısı kendine büyük ama siz artık zarar görüyorsunuz. Yası sükunetle yaşamak çok daha güzel inanın.
Bazen de şükretmek gerekir. Güzel bir babaya sahip olmuşsunuz, sizi yetiştirmiş, hayata hazırlamış ve görevini tamamlayıp gitmiş. Kimseyi hayatta tutmaya gücümüz yok. Şu an dünyanın durumuna bakın etrafınıza bakın ve kendinizi teskin etmeyi öğrenin. Gerekirse ilaç da alın. İnsanın acılarını yaşarken başka acıların gösterilmesine karşıyım, herkesin derdi acısı kendine büyük ama siz artık zarar görüyorsunuz. Yası sükunetle yaşamak çok daha güzel inanın.
Bende babamı yakında zamanda kaybettim Acı geçmiyor bir kere bunu kabul etmek lazım sadece onsuz yaşamaya alışıyorsunuz. Bir ateş düşünün sönüyor ama közü kaliyor heh işte onun gibi birşey. Gomulecegi gün gasilanede o gün çok ağladım. Dedim ki ne kadar çok cenaze var ya sanki herkes bugun ölmüş öyle düşününce o ölenler için bile ayrı ağladım sonra annem yanımdaydi duydu kendi kendime konuştuğumu. Melek bugün hastanede ne kadar çok bebek dünyaya geldi dedi tak kafama dank etti doğmak da ölmek de bizler için. Rabbime inandığım için bir gün bende öleceğim ve beni babam karşılayacak inanıyorum Allah bizlere çocuklarımıza kalanlarimiza uzun ömürler versin bak yine doldu gözlerim Allah'ım sabırlar versin bize
Canım benim Allah babana rahmet eylesin keşke babana o hallerde görmeseydin çok çok üzüldüm. Lütfen eger alabiliyorsan profesyonel bir destek al.
- 30 Kasım 2017
- 8.248
- 4.128
Çok üzgünüm okurken acını okadar iyi anladım ki nasıl anladın sen anlayamazsın diceksin ama bende babama çok düşkünüm ve şuan Kayınpederim rahatsız aynı zamanda babam da kalpten rahatsız iki babanın korkusunu aynı anda içimde taşıyorum ve bizde kayınpederime aynı şekilde tiyatro gibi oynayıp gidip mutfakda banyoda ağlayıp yine devam ediyoruz hic kolay değil ama sen çok güçlüsün bunun üstesinden de gelirsin rabbim iyi insanlarla karşılaştırsın evli değilsen eğer allah sana tutuncak bir dal versin inşallah
hayat bu hepsi gececek herşeyin bi sonu var bizler de çivi cakmayacağız bu dünyaya .. biliyorum özlüyosun en çokta bu koyar insana baban seni görüyor ve emin ol senin hep güçlü olmanı isterdi
- 2 Kasım 2023
- 1.608
- 2.528
- 31
Tabiki terapi alın. Direnmeninmanası yok. Basınız sağolsun babanız her ne kadar ölmüs olsa da sizin içinizde ondan parça var siz onun kızısınız. Güzel zamanlar anılar biriktirmiş siniz. Terapi ile bu üzüntüyü kontrol altına alabilirsiniz. Anlatın ağlayın rahatlayın . Nasılki miğfemiz ağtıyınca hastaneye gidiyoruz ruhumuz ağrıyımca da gitmeliyiz. Gitmeden kestirip atamazsınız işe yaramaz daha kötü olurum vs bahanelerine sığınmayın
- 30 Nisan 2023
- 1.558
- 1.626
- 31
Ben de annemi kanserden kaybettim , yaşı gençti. Erken bi gidiş oldu.
kendi adıma konuşmam gerekirse bence ben yas tutmaya ilk haberi aldığım andan itibaren başladım, süreç çok yıpratıcı oldu.
Tonla keşke doluyor insanın zihnine , o süreçte de sonrasında da.
Özellikle en acı verici dönem son dönem , senin gibi ben de eridiğine tanıklık ettim. Nefes alamayışı önümde acı çekişi , çok fena yaraladı beni.
İnan bu sorduğun soruların cevabını ben de bulmaya çalışıyorum , geçecek mi?
vefat ettikten sonraki 1 yıl kafamdaki düşünce şuydu , acım varsa yaşamalıyım içime atlamamalıyım diyordum. Üzüldükçe ağladım hüzünlendim hüznümü yaşadım , ama yani zaman sadece bastırmamı kolaylaştırdı ama acıyı hafifletmedi, 2 yıl olacak şimdi.
İlk 1 yıldan sonra saçlarım bembeyaz oldu nerdeyse ön taraflarım , oysa önceden tek tüktü.
Baktım üzüldükçe atlatacağım bir şeye dönüşmüyor ayriyeten bana bu acı zarar veriyor bastırmaya başladım , zaman zaman birden dolup taşmalarım oluyor ona da yapacak bi şey yok , özlüyorum çünkü.
Bugün bir podcast dinledim , yası yaşamanız lazım ki o acı içinizden gitsin diyordu konuşan adam. Yani ilk yıl bunu denediğimde kendime zarar verdiğini gördüm , o yüzden çözümü bulamıyorum kaçıyorum çoğunlukla , annem böyle üzülmemi zarar görmemi istemezdi diyorum (belki de bencillik bilmiyorum)
Kafamı başka şeylere veriyorum. Zaten başka da bi şey insanın elinden gelmiyor.
Kendi yarama merhem olamıyorum sanırım sana da pek tavsiye veremedim ama benzer duygularımı açarak , senin gibi hisseden başka insanlar da var demek istedim
böyle bir acı yaşadınız mı peki?
- 18 Kasım 2014
- 4.302
- 5.437
Uzmana gidip terapi alın. Anlatırken tabi ki kötü olacaksınız amaç birazda o aslında.
Birde temelde ki düşüncenizi değiştirmeniz gerek ki yas süreci sonlansın. "yaşatmayı başaramadım" demişsiniz. Bunu kimse başaramaz, canı veren de alan da biz değiliz. Bu düşünceyi değiştirmek içinde uzmana ihtiyacınız var.
- 1 Haziran 2022
- 3.852
- 11.565
- 34
Terapi esnasında konuşurken yaşayacağını kötü hisler sizin karninizda üzüntüden çıkan kitlelerden daha kötü degildir veya terapi karninizda kitle oluşturmaz . Hala terapinin kötü gelecegini düşünüyor musunuz? Direnmeniz süreci daha da uzatacak . Terapi gorseydiniz şuan yolu yarilamaktan dahi öteye gitmistiniz. Terapi önce üzer ama sonra rahatlatır
- 26 Şubat 2015
- 1.916
- 4.433
Babam ben 1,5 yaşında iken ani kalp krizinden ölmüş, bu yüzden benim yaş süreci gibi bir durumum olmadı, ama 6 şubat depreminde bütün ailesini yada ailesinden bir kaç kişiyi kaybeden arkadaşlarım var, zorda olsa bir şekilde alıştılar, sonuçta hayat devam ediyor onlar için.
Ben de canim ablami kaybettim 4 ay olacak.4 sene cok aci cekti sayisiz kemoterapi 3 ameliyat ama olmadi kurtaramadik.Mezarina gitmek bana iyi geliyor orda teselli buldugumu ona yakin oldugumu hissediyorum.Ben hastaligini ogrendigim gunden beri antidepresan kullaniyorum buda benim baş etmemi kolaylastiriyor.Ben de artik son günler de ölsün acılarindan kurtulsun huzura ersin diyordum artik ama yok böyle bir acı öldüğün de hissettigim acı gibi bir acı hiç yaşamadım Allah bir daha da nasip etmesin.Hayat bir sekil de devam ediyor cocugun var tutunuyorsun yasayip gidiyorsun ama o özlem çok zor.Çok zor bir daha goremeyecegini düşünmek
Allah rahmet etsin size çok büyük sanırlar diliyorum çünkü en büyük acılardan biri kardeş acısı derler.
Yattığı yer incitmesin
AminnAllah rahmet etsin size çok büyük sanırlar diliyorum çünkü en büyük acılardan biri kardeş acısı derler.
Yattığı yer incitmesin
cok teşekkür ederim
- 23 Ağustos 2012
- 49.660
- 230.352
Ben yaşadım, babam öldü, herkes de yaşıyor hayatın gerçeği bu. Bir noktadan sonra hepimizin annesi ve babası gidecek, hayatın gerçeği bu. Hepimiz acı çekiyoruz ama bir şekilde kabulleniyoruz zamanı gelince bizler de gidicez aynı şekilde. Ölüm de hayatın bir parçası böylece kabullenmek gerekiyor. Yas denen aktif olarak max 6 ay olmalı, daha fazlası sağlıksız ve yanlış bir durum konu sahibesi bunu kabullenip yardım araman gerekiyor. Aktif yas ben 1 ay yaptım, babam da çok ani ölmüştü felç geçirerek, yaşı da genç sayılırdı sadece 60 yaşındaydı. Şoka da girdim ama bir noktadan sonra kabulleniyorsun kabullenmek zorundasın hayat devam ediyor. Baban da bu şekilde kısılıp kalmanı değil yaşamanı isterdi emin ol.
- 11 Haziran 2010
- 7.667
- 13.851
Başınız sağolsun, 3 yıl çok uzun bir süre yas için. Tabi ki insan aklına gelince üzülür ağlar ama ilk günkü gibi yas tutmak size zarar verir. Ölüm bir son değil, babanız bir hiçliğe gitmedi bir gün tekrar buluşacaksınız. Arkadaşlara katılıyorum mutlaka destek alın. Kendinize bu kadar zarar vermeyin. Allah sabır versin.
olmuyor uyumadığım nefes aldığım her an içim yanıyor sürekli onu düşünüp üzülüyorum..
- 10 Aralık 2024
- 9
- 7
- 19
Oncelikle basiniz sagolsun. Ayni durumu cok sevdigim ablamda yasadim. 5 yil gecti cok zor bir surec. Hala devam ediyor. Gecmeyecek. Ben de sizin gibiydim psikologa gitmek bu konular hakkinda konusmak istemiyordum. Hep erteledim. En sonunda fiziksel rahatsizliklarim cikmaya basladi, kulak agrisi daha sonra da vertigo. Sonrasinda psikolojik tedaviye basladim. Icinizden anlattikca dokuluyor daha da rahatliyorsunuz emin olun. Bu aci hic gecmeyecek hep kalbimizde olacak eksiklikleri. Ama hayat malesef ki devam ediyor. Yasamak zorundayiz. Ablamdan sonra kullanmadigim antidepresan kalmadi. Kendime yaptigim en buyuk kotuluklu o ilaclari kullanmak. Keske en basta terapi alsaydim diye dusunuyordum. Lutfen bir an once terapiye başlayın. Umuyorum ki bizi hep goruyorlar, her zaman yanimizdalar. Mekanlari cennet olsun oncelikle sevgili babanizin, biricik ablamin ve tum kayiplarimizin.
Benzer Konular
