- 22 Haziran 2016
- 12.668
- 57.649
- 598
- Konu Sahibi dreamtheater34
-
- #221
Yuzde yüz katılıyorum
Yuzde yüz katılıyorumBen kendim demiyorum sizin uslubunuzla
Yaa bunu uzmanlar diyor cocuklari operken bile izin isteyin diye
Kusura bakmayin kendim yasadigim icin bu konuda ozelikle ne yapilip yapilmamasi gerekeni arastirdim.
Bu konuda pedogoglar bile ayni fikirde
Siz neyin fikrindesiniz
Konu sahibi bile 3 yasindaki cocukla esini basbasa birakmiyorum diyor.
Bunu atliyorsunuz
PARANIZI KIMSEYE GUVENIP EMANET OLARAK BIRAKABILIYORMUSUNUZ. COCUKLARINIZIDA KIMSEYE GUVENIP EMANET ETMEYIN
11 YAS USTU HIC BIR ERKEKLE BIRAKMAYIN DIYORLAR DRLAR HADİ
ONLARIDA PAYLAYIN
KORKU ICINDEMI YASAYACAGIZ DIYE.
EVET MALESEF COCUK YAPTIYSANIZ BU DEVIRDE COK DIKKAT EDECEKSINIZ.
"Eşinin yeğenine bu kadar yakın olması manidar" diyen olunca insan açıklama yapmak zorunda hissediyor kendini..
Abimin eşi en ufak şeyden bile alınıp, nem kapan ve huzursuzluk çıkarıp surat yapan biri olduğu için, özellikle bizim yaptığımız bir hareketten bir sorun çıkmasın istiyoruz. Önlem amaçlıydı yani tamamen. Ama dediğim gibi, yine de engelleyemedik.
"Gitme" diyen de eşim, yeğenim değil.
siz sadece sizi bilirsiniz, eşinizin içinibilemezsinizEvet ben de en baştaki cevaplarımdan birinde bunu sormuştum. 3,5 senedir verilmeyen tepki neden şimdi veriliyor o zaman? Eşim yeğenime hep düşkündü ama az önce bir arkadaşın ima ettiği gibi "sinsice" değil kendi yeğeni gibi düşkündür sadece. Zaten başkaca bir niyeti olsa benim eşim olamaz..
Kinlenme mevzusunu da düşünüyorum, annemlerle ya da ablamlarla vs olduğu gibi yakın çevresinde değiliz, yakın oturmuyoruz, sadece ayda bir civarı görüşüyoruz, telefonda hiç görüşmeyiz onunla, ortak hiç bir paydamız vs de yok.
+1Olabilir tabiki neler neler yaşanıyor sizde haklısınız ama gecmısınde bu tarz bir şeye maruz kalmış bir kadın çoçugunu kimseyle baş başa bırakmaz en basından dokunma sevme konusunda tavır koyar surat yapar vs daha bebekken sevilme kucaklanma konusundaki rahatsızlıgını belli eder 2-3 yasına gelene kadar tepki için beklemez diye düşünüyorum. Bir üye daha bebekken sevılmesınden rahatsız olduğu için bir bahaneyle kucaklanmasına izin vermediğini hemen aldığını başka evde hep yanında olduğunu uyurken yanında kaldığını yazmış ki sadece koruma yasanılanlar okuduklarımızdan etkilenerek bunu yaptıgını belirtmiş.Tacize maruz kalmış biri çok daha paranoyak davranmaz mı?Çocuğu içeride diğer aile fertleriyle bırakmaktan rahatsız olmamış herkes bir aradayken yapılan bir sevgi gösterisine tepki vermiş.
Konu sahibide bu şekilde düşündüyse taciz empatisini pek kuramaz diye düşünüyorum aile içi yaşanmışlıkların sıkıntısıdır belki .yapamayabilir empati.
Biraz pedagoglari izleyin olurmubence de paranızı kimseye emanet etmeyin bolca da biriktirin
çocuğunuzun gelecekteki psikolojisi için harcamak zorunda kalacaksınız nasıl olsa
kendi korkularınız yetişkin olduğunda çocuğunuzun kabusu olacak.
anlamak istemiyorsunuz benim de anlatasım yok. neyse
Ben yengenizin tepkisini aşırı abartılı buldum. Benim bir kızım bir oğlum var bu konularda bende oldukça hassasım fakat bu şekilde olmaz. Size davranışını geçtim ki çok çirkin ama esas çocuğa zarar veriyor. Düşünsenize o çocuk yengenizin ona öğrettiklerini nasıl kodlamışsa beyninde anında ayağını çekmiş. Evet çocuğa bazı tehlikeler anlatılır ama yaşına uygun bir şekilde usulünce abartmadan, çocuğu korkutmadan. Asıl çocuğa kendini ifade edebilmeyi ve istemdiği birşeyle karşılaştığında korkmadan ses çıkarabilmeyi öğretmek lazım.Şimdi bu kız çocuğu ona dokunulmasını çok kötü bir şey gibi algılamış ki halasına bile tepki vermiş peki ileride evlilik hayatında kocasının ona dokunmasına nasıl tepki verir sizce. Açıkçası ben okurken direk çocucuğun psikolojisine odaklandım ama size de yaptığı çok ayıp bence de yengenizin muhtemelen geçmişte kötü bir anısı var yoksa çocuğunu koruma yöntemi yanlış. Asıl ona en büyük zararı kendisi veriyor farkında bile değil. Çocuk tacizi yaşamasada onun korkusuyla bir ömür yaşayacak bumudur yani korumakHaklı olabilirsiniz. Ama ben de bu konulardan gereğince hassas olduğumu düşünürdüm her zaman. 3,5 yıldır böyle bir tepkinin verilmemiş olması ve abartılı bir sevgi ve ilgi gösterisi yokken böyle bir tepki verilmesi beni yıprattı açıkçası. Hem de kızını en az sıklıkta gören insanlara yani bana ve eşime bunu yapması..
yalnz bırakmamış, izlemiş çocuğunu uzaktan, kaçırdınız orayı sanırım, emin olmak istemişolailirOrtada kesinlikle farklı bir sorun var.
Şöyle düşünülmesini tercih ederim ;
Yenge hanım çocuğuna yapılan davranışlardan rahatsız hem halayı hem enişteyi itham edecek seviyeye gelmiş bir öfke nöbetine girmiş.Bu anlık bir tepki olamaz.
Peki bunun evveliyatı olsaydı eğer, o yenge çocuğunu o ortama sokar mıydı ? O ortamda çocuğunu salonda/odada bırakıp balkona geçer miydi ?
Kısacası siz çocuğunuza karşı tavırlarından şüphelendiğiniz biriyle çocuğunuzu yalnız bırakıp balkonda sigara keyfi yapar mısınız ?
Yengede sıkıntılı bir durum var araştırılması gereken bu.
Hepimiz acaba geçmişinde bir sıkıntımı yaşadı diye düşünüyoruz ama ne biliyim olsaydı doğduğu andan itibaren daha sıkı daha korumacı daha kurallı olurdu diye düşünüyorum genelde rahatmış anladığım kadarıyla.Hayır, daha önce hiç böyle bir şey olmamıştı. Yani yeğenimle vakit geçirmemizden vs. rahatsız olmazdı. Biz zaten abimlerle ya annemlerin ya ablamların evinde görüşürüz, orada bir aradayken hiç çocuğuyla alakası olmaz, ya balkonda ya mutfakta ya da içeriki odalardan birinde yatıyor olur. Hep böyledir. Böyleydi yani bu olaya kadar.
Bayan kimseyi taciz etmiyor. Cocugunu korumaya calisiyor.Çoğunluk annenin küçüklüğüne bağlamış iyi o zamn şiddet uyglynda normal yazık adamcğız ne dayaklar yemiştir demiyoruz gitsin tedavi olsn herkesin sorunu kendine kimsenin başkasından çıkarmaya hakkı yok
Norml anne korumsı değil bu frkındaysanız bnde anneym 2 kızım var bi çok annede böyle davranmazBayan kimseyi taciz etmiyor. Cocugunu korumaya calisiyor.
Konu bana ve özellikle eşime odaklandığı için bir açıklama yapmam gerek diye düşünüyorum.
Öncelikle, şunu bilmenizi isterim, ailemi ziyaretlerimizde, eşimi asla ve asla yeğenimle birebir baş başa kalacak şekilde yalnız bırakmadım. Bu hem benim ve eşimin içinin rahat etmesi için hem de abim ve eşinin rahat etmesi içindi. Kimsenin aklında en ufak bir soru işareti kalmasını istemedim hiç bir zaman. Biz oynarken, muhabbet ederken, Tv izlerken vs annesi yanında yoksa bile mutlaka ben yanında olurum ve mutlaka gözüm yeğenimin üzerindedir. Tekrar söylüyorum, bu eşime güvensizliğimden değil, aksine güvenimden kaynaklıdır. Ki o da böyle olmasını ister, asla tek başına kalmaz, ikimiz yeğenimle bir odadaysak yani üçümüzsek, ben odadan çıkmaya kalksam "gitme, hadi Xcim biz de çıkıyoruz" der ve anne babasının yanına gider. Daha önce de söylediğim gibi, onu nasıl sevdiğimize, onunla konuşurken nasıl cümleler kurduğumuza, aldığımız hediyelere kadar çok dikkatli oluruz. En ufak bir yanlış anlaşılma olmamasına özen gösteririz.
Daha yeğenim yaşını doldurmamışken bu konuyu abimle konuşmuşluğum da var. "Abi bak ileride biz gelip gidince sıkıntı olmasın, evet zaten çok samimi değiliz ama istemediğin bir şey varsa söyle, bir yanlış görürsen söyle" vs diye.
Sanırım açtığım konudaki "oynaşıyorduk" kelimesine takılanlar olmuş. Ona da takılmamanızı öneririm, zira emin olun yeğenimin mahrem yerlerine dokunmayacak kadar bilinçliyim ve mıncıklamak, sıkmak, "ellemek" suretiyle sevmem yeğenimi. Saçını toplarım, o benim saçımı tarar -güya-, mesela tırnaklarıma bakar ojeliyse çok hoşuna gider sorar vs.
Daha abimin eşi hamileyken eşimle aramızda geçen konuşmada ise, gayet arkadaşça bir üslupla "Bak canım, o benim de kanım sayılır, nasıl sen benim yeğenlerimi sevip sayıyorsan ben de ona özen göstereceğim, ama abinin ya da eşinin içine sinmeyen bir şey olursa lütfen söyle" tarzı bir konuşmamız da olmuştur.
Özellikle 2 yaşından sonra eşime karşı oluşan düşkünlüğü sebebiyle abimle yaptığım başka bir konuşmada da, abime bunun bir sorun olup olmayacağını, isterse eşimin kızına mesafe koyabileceğini, buna alınmayacağını gayet sevecen bir dille anlattım. Abim ise, "Ben senin eşine zaten kızım sayılabilecek seni verdim, kendi kızımı de gözüm kapalı emanet ederim, duymamış olayım" dedi.
Ve bugün anlattığım olaylara kadar da, biz tüm dikkatimiz ve özenimizle yeğenimle ve abim-eşiyle ilişkimizi sürdürüyorduk. Herhangi bir şikayet, uzaklaşma, mesafe koyma, beğenmeme, şüphelenme tavrı olmamıştı.
Ki abime defalarca da tekrarladım, yanlış anladığın, içine sinmeyen bir hareket olursa lütfen söyle, yeğenim demek çocuğum demek benim için, onun üzülmesi senin üzülmen demek diye.
Ben ve eşim yeğenimi boğan, sıkan, mıncıklayan, mahrem bölgelerine dokunan, annesine babasına saygısızlık yapan, eğitimine karışan insanlar değiliz. İstismar eden insanlar hiç değiliz....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?