Burda kimseye kolay kolay boşan vs demem. Ama aldatmaya susamiyorum. Ya bu kadar mi kendinize değer vermiyorsunuz. Eğer aldatiyorsa napicaksiniz. Yine mi affediceksin?
Aldatmasa bile hep böyle her davranıştan şüpheleneceksiniz eski olay aklınıza gelecek. Böyle bir hayata değer mi? Hep acabalar, hep endişeler, hep geçmişi düşünüp öfke duymak.
Bence çocuk da yokken bitirmeniz en iyisi olurmuş.