sahiden artık imkansız mı?

onun gideriyle ilgilenme gibi bir durumum olmayacak. kendisini bir şekilde emekli edebilir, sağlığı el verdiği sürece mevcut işine de devam edebilir.
sorun şu ki bunu kendisinin düşünmesi lazım. eksik günlerini öde, emekli ol en azından hayatın boyu sabit bir gelirin olur diyorum emekli maaşını beğenmiyor.
Gökten yağacağına mı inanıyor?
Ölene kadar çalışırım mı diyor?
 
Sizin yerinizde olsam ne yaparım diye düşünüyorum. Kesinlikle birikmiş paramla eşya almam. ev arkadaşı ile eşyalı bir eve çıkmak dusunebilir.
Yalnız yasamaktan önce en azından gelir gider nedir? Hayatınıza ne katar ne eksilir onu gorursunuz.
Gönlünüzce olsun.
 
Ben sizin yerinizde olsam sıfır temiz bir sitede 2+1 ev alır hemen kiraya verirdim . Pesinati elimdekiyle öder geri kalanını kredi çekerdim.ailenizde bilsin bilirlerse sizin krediniz olduğunu üzerinize çok gelemezler yada beklenti içine girmezler . Dişinizi sıkıp evlenince ye kadar annenizle yaşayın sonrada nisanlaninca ikinizde sirtsirta verip çalışır öder hatta evlenirken de eve göre esyalarinizi alırsınız .zaten şimdi her iki este çalıştığı için kimse buyuk evde oturmuyor temizliği kolay doğalgaz vb masraflari daha az olur kutu gibi yaşarsiniz inşallah
 
evet ama en azından özgür olurum. bunu da yaşadım derim. iş anlamında kendimi biraz daha düzeltmeyi denerim. ben yine birikim yaparım ya o konuda aşırı fenayımdır yani. gerekirse 1 liraları biriktirip yine adam ederim o parayı :KK70: ben bu 100 bine nasıl ulaştım biliyor musunuz? öğrenciyken harçlıklarımdan biriktirerek. gerçekten bak. hesap yapardım, ben bu ay 100 tl artırdım, bu ay 50 tl arttı, bu ay 70 diye diye... attım banka hesabına, yok bildim o parayı hep. para 500 liraya ulaşınca nasıl sevinmiştim :KK70: ama sanki ay sonuna kadar cüzdanımda sadece 150 lira var şeklinde düşünüp yaşadım. bu paraya böyle ulaştım üstelik 4 senedir öğrenim kredimi de ödüyorum.
o zamam hiç durmayın çıkın derim ...ve gerçekten tebrikler büyük bir iş öğrencilik hayatında birikim yapabilmek
 
evet ama en azından özgür olurum. bunu da yaşadım derim. iş anlamında kendimi biraz daha düzeltmeyi denerim. ben yine birikim yaparım ya o konuda aşırı fenayımdır yani. gerekirse 1 liraları biriktirip yine adam ederim o parayı :KK70: ben bu 100 bine nasıl ulaştım biliyor musunuz? öğrenciyken harçlıklarımdan biriktirerek. gerçekten bak. hesap yapardım, ben bu ay 100 tl artırdım, bu ay 50 tl arttı, bu ay 70 diye diye... attım banka hesabına, yok bildim o parayı hep. para 500 liraya ulaşınca nasıl sevinmiştim :KK70: ama sanki ay sonuna kadar cüzdanımda sadece 150 lira var şeklinde düşünüp yaşadım. bu paraya böyle ulaştım üstelik 4 senedir öğrenim kredimi de ödüyorum.
Ev alın derin. Kesinlikle öder bitirirsiniz borcu. Bu yazdıklarınıza istinaden söylüyorum.
 
Gökten yağacağına mı inanıyor?
Ölene kadar çalışırım mı diyor?
gerçekten ben de bilmiyorum.
babam, yaşlanınca bana bakarsınız muhabbetini çok sık yapıyor, bir süredir mesafe koydum çok çok az görüşüyorum. sebebi bu değil tabii, bambaşka şeyler.
annem kime güveniyor bilemiyorum ama defalarca söyledim, eksik bazı günleri varmış bunların ödemesi yapıldığı takdirde emekli olma imkanı var, en azından ömrünün sonuna kadar beğenmese de bir sabit geliri olacak. bu konuyu sallayıp duruyor sürekli.
 
Sizin yerinizde olsam ne yaparım diye düşünüyorum. Kesinlikle birikmiş paramla eşya almam. ev arkadaşı ile eşyalı bir eve çıkmak dusunebilir.
Yalnız yasamaktan önce en azından gelir gider nedir? Hayatınıza ne katar ne eksilir onu gorursunuz.
Gönlünüzce olsun.
teşekkürler, ev arkadaşı seçeneklerimin arasında bile değil.
bu yaştan sonra bununla uğraşabileceğimi hiç sanmıyorum, hayır beni geç ev arkadaşına yazık :KK70:
 
Ev alın derin. Kesinlikle öder bitirirsiniz borcu. Bu yazdıklarınıza istinaden söylüyorum.
ev almayı o kadar çok üye söyledi ki şaşkınım.
geçen yaz 120-130 bine taş gibi evler vardı hem de eşyalı. pandemiden midir nedir öyle bir dönem oldu ve almadım. keşke alsaymışım...
gerçi ben bu teklifi anneme yaptım o zamanlar. bankadaki paranın üzerine koyalım, ben de üstünü kredi olarak çekeyim evi alıp kiraya verelim, en azından bir mülkümüz olur diye düşündüm. hatta kendi kafamdaki plan, ben yarın öbür gün kendi hayatımı kurduğunda annem o evde yaşar en azından kira derdi olmaz şeklindeydi. bunu o da biliyor. ama yanaşmadı, yok ben kredi olayına girilmesini istemiyorum dedi. elindeki para da yetmiyordu. kaldı yani...
 
teşekkürler, ev arkadaşı seçeneklerimin arasında bile değil.
bu yaştan sonra bununla uğraşabileceğimi hiç sanmıyorum, hayır beni geç ev arkadaşına yazık :KK70:
Eşyalı ev cok mu pahalı peki ? Bizim burada 1000 1500 arası değişiyor.
 
Ben sizin yerinizde olsam sıfır temiz bir sitede 2+1 ev alır hemen kiraya verirdim . Pesinati elimdekiyle öder geri kalanını kredi çekerdim.ailenizde bilsin bilirlerse sizin krediniz olduğunu üzerinize çok gelemezler yada beklenti içine girmezler . Dişinizi sıkıp evlenince ye kadar annenizle yaşayın sonrada nisanlaninca ikinizde sirtsirta verip çalışır öder hatta evlenirken de eve göre esyalarinizi alırsınız .zaten şimdi her iki este çalıştığı için kimse buyuk evde oturmuyor temizliği kolay doğalgaz vb masraflari daha az olur kutu gibi yaşarsiniz inşallah
iyi fikir ama şu an evlenme durumuna göre plan yapamam. zaten mesele tek başıma bir düzen kurabilmek, evlenmek değil. özlemini çektiğim şey bir ailemin olması değil, küçük de olsa kendime ait, burası benim alanım diyebileceğim bir evde tek başıma yaşayabilmek. nasıl desem, ben öyle atıyorum "30 yaşımdan sonra tanıştığım kişilerle evlilik niyetiyle tanışırım" tarzı bir kadın değilim. evlenmesem de olur hatta hiç düşünmedim evlenmeyi. ha hayat bu, karşıma evleneceğim insanı çıkarırsa neden olmasın ama buna göre plan yapamam. sıfır, temiz sitede 2+1 ev almam imkansız, en az 600-700 binden başlıyor :) ama 5 sene altındaki binalar var 1+1, 250 bin falan. aslında olabilir ama sorun şu ki ailem beklenti içine girer. yani ben ev alsam ve ailemin haberi olsa ohoooo :KK70: hemen nasiplenmek isterler yani. bi de kaldı ki evin ödemesi için nişanlıya güveceğim falan ohooo hiç benlik şeyler değil. yani nasıl anlatayım aslında benim isyanım biraz da bunları tek başıma yapamıyor olmaya. bakın tek başına ev almak ne kadar zor. ben bundan sonra başka bir insana güvenerek değil sadece kendime güvenerek bişeyler yapmak istiyorum, moralimin aşırı bozuk olmasının sebebi bu hayalime ulaşmakta çok çok zorlanmak...
 
Eşyalı ev cok mu pahalı peki ? Bizim burada 1000 1500 arası değişiyor.
ben izmirdeyim, boş evler 1800'lerden başlıyor. eşyalı oldu mu 2500 falan en az ve muhit de öğrenci muhiti. yani eli yüzü düzgün bir yerde eşyasız ev tutayım desen 3-3500'ü gözden çıkarmak şart.
 
ben izmirdeyim, boş evler 1800'lerden başlıyor. eşyalı oldu mu 2500 falan en az ve muhit de öğrenci muhiti. yani eli yüzü düzgün bir yerde eşyasız ev tutayım desen 3-3500'ü gözden çıkarmak şart.
Yok yok birikmişi eşyaya verme derim.
 
Sizi tanımadığım için bu öneriye ne dersiniz bilemiyorum ama sizin durumunuzda en mantıklısı ev arkadaşı bence. Tüm masraflar bölüneceği için yaşam kaliteniz artar. Yalnız da hissetmezsiniz kendinizi. Ağırlaşan hayat şartları nedeniyle ev arkadaşı arayan çok sayıda genç beyaz yakalı var. Tabii bu biraz şans meselesi. Ben çok şanslıydım ev arkadaşlarından yana. Çoğuyla hala görüşürüz.
ben bu konularda dünyanın en şanssız insanıyım inanın bana :)
 
Konu sahibi sen ailene çaktırmadan bi 1+1 al kiraya ver. Kredinin bir kısmı zaten kiradan karşılanırken sen de rahatça geçinirsin. İşler sarpa sarınca da kiracıyı çıkarıp kendin geçersin.

Buradan bakınca mantıklı geldi bana 😅
onların benim paradan haberleri yok zaten :KK70:
aslında peşinat için ev bedelinin belli bir yüzdesi yetiyor. yetecek kadar peşinatı verip krediyi de mümkün mertebe uzun vadeye böldürsem zaten enflasyon etkisi sebebiyle zaman içinde anlamsızlaşacak.
 
Şu an için mantıklı olan biraz daha para biriktirmek için annenizin yanında kalmanız. Doğalgaz, elektrik, gıda, su, evin ekstra ihtiyaçları, kira vs derken elinizdeki birikimden harcamaya başlarsınız. Ayrıca alıntıladığım şu yorum çok mantıklı bir araştırın. Annenize de dışarıdan prim ödeyerek emekli olması yönünde teşviklerde bulunun.
ben hep o teşvikte bulunuyorum da takmıyor beni.
 
X