Sabah kalktım, kahvaltıdan önce 45 dakika dışarda koştum. Hava soğuk diye 4 kat giyindim, başıma da bere taktım, çıktım.
Mont falan giymiyorum. Active wear denilen, kumaşı naylondan olan, hafif, ince ama sıcak tutan kıyafetler giyiyorum. Altıma da her daim tayt giyerim.
Valla ben de bayılmıyorum sıcak yataktan kalkıp buz gibi havada popomdan nefes ala ala koşturmaya. Hahaha. Ama bu işler de sporsuz tam olmuyor gibime geliyor. Bakıyorum uzun dönem spor yapanların vücudu hep taş gibi. Ben de aylardır spor yapıyorum, bazen ara verdiğim oluyor, işte tatile falan gidersem... Önceden yürürdüm. Yeni yeni koşuya başladım. Kondüsyonum arttı, artık hazırdım. Şimdi beni motive eden şey bütün vücuduma kramp girmeden ve eskisinden daha uzun süre koşabilmek. Bir sonraki koşumu iple çekiyorum o yüzden.
Spor yapmaya üşenenlere hep şunu derim. 1 saat ve üstü yapmalıyım diye başlamayın. Uzun süre spor yapmak zorunda hissetmek insanın hevesini kırıyor, hele ki yeni başlayanların. Ben 1 saatimi vermek istemediğim için uzun zaman spora falan başlamadım. Ne zaman kendime daha az yüklendim, o zaman tutturdum hayatımda spor işini. 20 dakikayla başlayın, yarım saatle başlayın. Mesela benim minimumum 30 dakikadır. En az 30 dakika aktif spor. Ben 30 dakikayı devirince spor tamam diyorum, üstüne eklediğim dakikalar ekstra oluyor. Bu şekilde spor eskiden olduğu gibi kısa bir heves olarak değil, uzun dönem hayatımda.