benim eşim de aynı. 4,5 senelik evlilik hayatımda o da ben de gece gündüz çalıştık . ilk seneler borç ödedik. sonraları ise 1 tl bile kenara koyamadık. ben ve ailem biriktiririz. eşim ve ailesi ( annesi hariç) asla biriktiremiyor. hele kayın peder asla para tutamıyor. bizim de gelirimiz sizinki kadar olmasa da size yakın ( ama biz iki kişi çalışıyoruz:) ) eşimi para konusunda sürekli dürterdim. altın alalım, kenara koyalım filan diye. o da gereksiz bulurdu. araba aldırdım, sonra baskıyla ev borcuna girdik..eşim ev almayı bile gereksiz buluyor bu arada.. 28-30 yaşındaki yeni evli halleriyle bayramda 1-2 milyar harçlık dağıtmalar, kardeşinin düğününde elinde avucunda ne varsa savurmalar, hesap kitap yapmadan kontrolsüz harcamalar.. ben mesela parayı hesapta tutar üstüme 20-30 tl çeker o kadarını kullanırım. ama eşim üstünde 500-600 tl taşımazsa parası yok gibi hissediyor. tabi ben hep harcamaları kontrol ediyorum. bi kıyafet alacak olsa markadan aşağı bişey giymez,..adam bi gün öyle bunalmış ki bana para konusunda gırtlağımı sıkıyosun, üstüme gelme dedi. neyse evi aldık, araba borcu bitti filan. daha da karışmam. öyle de dedim zaten. istediğin gibi savur dedim :) o da onun özgürlüğü.napayım! ben zaruri olanı yapmış/yaptırabilmiş olmanın haklı gururunu yaşıyorum şu günlerde :)