• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölenler unutuluyor mu gerçekten?

Konu engelleme diye bir şey var mı?

ben bu konuyu üstte görmek istemiyorum bilen bana yazsın lütfen
 
Anneciğim 8ay önce vefat etti... Asla unutulmuyor.. Acım çaresizliğim çok koyu bir özleme dönüştü... Çook özlüyorum o kadar çok ki😔😔
Başınız sağolsun 😟 mekanı cennet olsun inşallah
İnşaAllah ben yaşamam çünkü çok kötü
Peki hiçmi hafiflemiyor acısı
 
Bu durum çoğumuzda dönem dönem hissedilir fakat sizin ki biraz daha fazlası gibi geldi bana. İsterseniz neden böyle düşündüğünüze odaklanın. Önce bu sorunu ortadan kaldırmaya çalışın. Örneğin; aileniz çok fazla mı ölümden bahsediyor? Ahiretten bahsedilen ortamlarda mı bulundunuz küçük yaşlarda? Bunu şundan dolayı soruyorum. Bir tanıdığım hoca ve kızlarını alışsınlar diye böyle okuma yerlerine çok götürüp getirdi ve sonuç ölüm korkusu oluştu çocuklarda. Çok manevi duygularla yetiştirilmek ayrıca öbür dünyada günah ve sevapların karşılığı uygunsuz zaman ve şekilde anlatmak da çocukları etkiliyor.

Yaşınız genç sanırım. Yaş ilerledikçe ölümü yeni bir başlangıç olarak kabulleniyorsunuz. O kadar korkutucu gelmiyor.
Mutsuz bir ortamda büyüdüm ve Annemi hiç mutlu görmedim ölüncede hep böyle mutsuz hatırlayacağım
Güzel anılar hatırlamak yerine bi enkazı
Bu sebeple daha acı çekiyorum
 
Unutulmaz en ufak şeyde anılar gözümüzde canlanır. En azından bende öyle oluyor. İnsan başta yokluğuna nasıl alışırım diyor ama Allah sabrını veriyor gerçekten. Asla unutulmuyor ama kalbindeki acı diniyor yerini büyük bir özleme bırakıyor, hatıralarda, rüyalarda, hayallerde yaşamaya devam ediyorlar. 🌸
Tüm kaybettiğimiz güzel insanların mekanı cennet olsun.
Amin
🌼
Allah herkese sabır versin
 
Eğer insanlık tarihine geçecek bir şey yapmazsan , seni tanıyan son kişi de ölünce dünya üzerinde mezar taşında adı yazan herhangi biri olursun . Hayatın gerçeği bu .
Önemli olan unutulmak değil , var olan hayat fırsatını iyi değerlendirmeme endişesi olsun bence .
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Bilmem kaç sene evvel saksımda ölmeye yatan kelebeği, elimde son nefesini veren her sokak hayvanını, ilkokulda ölen sınıf arkadaşımı, en ince ayrıntısına kadar hatırlıyorum ne unutması. Annemi, babamı hergün mutlaka anıyorum hiç bir iz silikleşmedi bile ikisini de kaybedeli 10 yılı geçti. Ölen kedimi kalbimin en derin yerinde saklıyorum onun sızısını bile seviyorum velhasıl unutmanın imkanı yok. Ama ne yazık ki ölümlüyüz bununla ilgili yas terapisi aldım, insan herşeye alışıyor. Irvin Yalom ' un Ölüm Kalım Meselesi kitabını okumanızı tavsiye ederim
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Annemi kaybedeli 4 yıl oldu , hatırlamadığım bir gün bile yok gibi...
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Kimse unutulmuyor ama hayat devam ediyor , acılar kalıcı olmuyor öyle olsa kimse yaşama devam edemezdi, bazen anlık bir görüntü-bir koku vs size ölen kişileri hatırlatıyor ama anlık duygu durum değişikliğinden sonra kaldığınız yerden hayata devam ediyorsunuz hem unutulmaktan korkmayın bu hayatı güzel yaşarsanız-çevrenizdeki insanlara karşı iyi niyetli olursanız ve insanların üzerinde bir iz bırakabildiniz ise ölseniz de sizi hep anarlar.
 
Öldükten sonra geride kalanları hatırlanmayı unutulmayı düşünemeyeceğimiz için çok takma derim. Bu korku şu anına yaşarkenki zamanına ait bir korku sadece.
 
Görmek istemiyorsan engelle sorumu mahvetme.
Bu yorumu yazanın sizin sorunuzu/konunuzu mahvetme amacında olduğunu neden düşündünüz? Ben ölüm kelimesini görünce bile anksiyete yaşıyor olduğunu düşündüm mesela.Bu konu herkeste farklı reaksiyon yaratıyor.Ben hiç tanımadığım bir kişinin ölüm haberini duyduğumda bile gözümden yaş aktığını farkettim..kaç yaşındaymış,çocuğu var mıymış filan didiklediğimi..Sonra o yaşta öldüğümü ,çocuklarımın bensiz kaldıklarını filan düşündüğümü ...Yani ağladığımız üzüldüğümüz aslında bazen ölen kişi olmadan yaşayacak olmanın üzüntüsü değil ..kendi ölümlülüğümüzü keşfetmenin kederi de olabiliyor
 
Eninde sonunda hepimiz unutulacağız. En azından çocuklarımız ölünce unutulacağız. Yüzyıllar geçti kaç kişiyi hatırlıyoruz? Büyük büyük dedeni hatırlıyor musun?
Yani ölümden yada hatırlanmamaktan korkmayı da anlamıyorum. Tek bir hayatın var ölene kadar yaşayabileceğin en iyi hayatı yaşamak olmalı amacın. Arkanda kalanların üzülmesi acı çekmesi hatırlaması değil.
 
Bilmem kaç sene evvel saksımda ölmeye yatan kelebeği, elimde son nefesini veren her sokak hayvanını, ilkokulda ölen sınıf arkadaşımı, en ince ayrıntısına kadar hatırlıyorum ne unutması. Annemi, babamı hergün mutlaka anıyorum hiç bir iz silikleşmedi bile ikisini de kaybedeli 10 yılı geçti. Ölen kedimi kalbimin en derin yerinde saklıyorum onun sızısını bile seviyorum velhasıl unutmanın imkanı yok. Ama ne yazık ki ölümlüyüz bununla ilgili yas terapisi aldım, insan herşeye alışıyor. Irvin Yalom ' un Ölüm Kalım Meselesi kitabını okumanızı tavsiye ederim
İnşaAllah okuyacağım çok teşekkür ederim
 
Unutulmak degilde arkamda birakacagim sorumlulugum olan evlatlarim bensiz napar diye dusunmekden o topragin altina nasil girip çürücem kabir azabını yaşamakdan börtü boceklere yem olmakdan korkuyorum

Son zamanlarda hanimin ciftligi dizisini izliyodum. Hamza karakterinin idami beni cok etkiledi, kendimi toparlayamiyorum bi türlu
Neyseki sorumluluklarım çocuklarım yok galiba çokta üzülen olmayacak
Kabir azabından korkuyorum çürümek filan
 
Görmek istemiyorsan engelle sorumu mahvetme.

ne kadar bencilce bir cevap vermişsiniz.
kimi unutamıyor kimin acısını yaşıyor açtığınız konu canını nasıl yaktı diye düşünmeden.

sorunuza gelince son kale torunlar olur bence onlarıda görebilirsek tabi. sonrası kimse bilmez gelip geçtiğimizi.
 
Bu gün annemin ölüm yıl dönümü.26 yıl oldu öleleli.öldüğünde ben 5 buçuk yaşındaydım.gecenin bir yarısı uyandım telefona baktım 1 haziran yazıyor.uyuyamadım.sabahtan beri içim kan ağlıyor.kimse belli etmem ama içimde yaşarım.unutulur mu 26 yıl geçmiş ama hala özlerim canım annem.babamı kayb edeli 2 sene oldu.telefonumun ekranında babamın resmi var.onun yokluğunu kabullenemedim daha.unutulmuyor..son nefesime kadar da unutmam.
 
Back