• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölenler unutuluyor mu gerçekten?

Benim mantigima gore olum kacinilmazdir o halde onemli olan nasil yasadigimizdir. Ve evet olenler unutulur mesela rahmetli babannemi taniyan en genc kisi bensem ben oldugumde babannem asla var olmamiscasina unutulmus olacaktir. Nasil 100 once yasamis insanlar unutulduysa biz de 100 yil sonra yasayacak insanlar tarafindan unutulmus olacagiz. Bu yuzden yasayabildigim en guzel hayati yasayip zamanim gelince gitmeyi planliyorum.
 
Anksiyete sorununuz var ve maalesef yardım almadıkça düzelmez hayatınıza yazık olur. 1.5 yıl içinde hem babamı hem abimi kaybettim yıkıldım çok zor toparladım insan bu acı geçmez sanıyor geçiyor alışıyorsun ama o özlem duygusu hiç geçmiyor. Zaten zor olan kaybetmenin acısı değil özlemek. İnsan ölümden kendisinden sonraki olacakları göremeyeceği için korkuyor aslında ama zaten ahiret hayatı dünya hayatından (eğer iyi biriysen) kat be kat daha güzel diye müjdeleniyor. Bize düşen elimizden geldiğince inandığımız gibi yaşamak. Gerisi nasip…
Doğru tabii güzel yaşamak
Ama sanki hiç geçmiyecekmiş gibi düşünüyorum yani bir insan annesiz babasız nasıl hayata tutunur ki
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Herkes unutulacak en nihayetinde. En yakınlar tabii ki unutmaz da, onlar da ölünce hatırlayacak kimse kalmamış oluyor. Hayat böyle bir şey, kısa ve geçici. Ölüme odaklanmak yerine şimdinizin kıymetini bilin, elinizde başka hiçbir şey yok çünkü ve olmayacak da. Bu herkes için böyle.
 
Biz
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Bizim de bir yakinimizın eşi kırkı çıkmadan sevgili yapmıştı. Onu görünce annem önce ölür de babam evlenir diye korkmuştum. Ama insanın korktuğu başa geliyor çokta düşünmemek lazım
 
Unutulmuyor bence☹️Babam öldü ama hala sürekli aklımda.bende ölmeden önce dertleniyordum hatta değişik düşünceler içine girmiştim.şimdi ameliyat olacağım için ölüm sakat kalma gibi korkularım var.
 
Başınız sağolsun 😟 mekanı cennet olsun inşallah
İnşaAllah ben yaşamam çünkü çok kötü
Peki hiçmi hafiflemiyor acısı
Tabiki zamanla hafifliyor yada şöyle söyleyeyim yaşıyorsun hayattasın bir şekilde hayata adapte olmaya çalışıyorsun. Yemek de yiyorsun geziyorsun gülüyorsun ama hep eksiksin. Mutluluğunda da acında da hep eksiksin. Boğazında kocaman bir yumru var geçmiyor. Annemin vefatından beri benim omuzlarım düşük başım eğik😔3 yavrum var onlar için iyi olmaya çalışıyorum. Yeni terapi almaya başladım inşallah faydası olur
 
Tabiki zamanla hafifliyor yada şöyle söyleyeyim yaşıyorsun hayattasın bir şekilde hayata adapte olmaya çalışıyorsun. Yemek de yiyorsun geziyorsun gülüyorsun ama hep eksiksin. Mutluluğunda da acında da hep eksiksin. Boğazında kocaman bir yumru var geçmiyor. Annemin vefatından beri benim omuzlarım düşük başım eğik😔3 yavrum var onlar için iyi olmaya çalışıyorum. Yeni terapi almaya başladım inşallah faydası olur
İnşaAllah faydası olurda biraz olsun açın hafifler hayatına bakarsın çocuklarına odaklanırsın çok zor bir şey allah düşmanıma yaşatmasın
İşte bende bunu yaşamaktan korkuyorum😔
 
Unutulmuyor bence☹️Babam öldü ama hala sürekli aklımda.bende ölmeden önce dertleniyordum hatta değişik düşünceler içine girmiştim.şimdi ameliyat olacağım için ölüm sakat kalma gibi korkularım var.
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun zor bir durum
Allah korusun böyle düşünmeyin her ne olursa olsun
Keşke ölümü ayrılığı kabullenebilsek😔
 
Biz

Bizim de bir yakinimizın eşi kırkı çıkmadan sevgili yapmıştı. Onu görünce annem önce ölür de babam evlenir diye korkmuştum. Ama insanın korktuğu başa geliyor çokta düşünmemek lazım
İnanın bazen bende öyle düşünüyorum ya annem ölür babam başkasıyla evlenirsen diye ve kızıyorum
allah korusun cidden düşünmemek lazım
 
Oooo ben öldükten sonra beni unutsalar nolucak,unutmasalar nolucak.Önemli olan ahiretini yakmamak.Allah bizi imandan kurandan ayırmasın gerisi boş.He bu arada peygamber efendimiz (SAV)Bütün zevkleri kökten yok eden ölümü çok hatırlayınız diye bir hadis var.Korkmayın.
Doğru yazmisiniz ama ben yinede arkamdan benim icin dua eden hayir yapan insanlarin olmasini isterim, buda unutulmamakdir
Benim icin hergun acitasyon muzik acip sigara yakıp aglamak yerine bana dua yollasin benim adima hayir yapsin isterim
Allah bizleri arkamizdan bizim dua okuyan hayir yapan insanlardan eylesin
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Canım bedenimden çıkınca babam da aklımdan çıkacaktır...
 
Ben hep tüm sevdiklerimden önce ölmek isterdim. Evet bu bencilce, insanlara evlat acısını yaşatmak gibi olur deyip o halde hep birlikte ölsek keşke diyordum. Ama ikisi de olmadı.. unutmadım unutmak istemem, yolda giderken gözüm dalar onu düşünürüm, her gece rüyamda görmek isterim, bir söz duyarım o aklıma gelir... Ama bir şekilde yaşıyorum ne yazık ki.. hayat devam ediyor..
 
Anne baba ve hatta evlat acısı yaşayıp hala yaşayanlar olduğuna göre siz de bir gün bunu yaşayacaksınız.
Hepimizin sevdikleriyle aynı anda ölmesi daha zayıf bir olasılık. Gün gelecek annenizi
Babanızı kaybedeceksiniz. Hepimiz kaybedeceğiz. Ayakta kalıp yaşamaya da devam edeceğiz. Çünkü hayat bu. Hayat böyle bir şey devam ediyor ve edecek.
 
İyi gecelerr Ölüm korkum var daha doğrusu sevdiklerimi kaybetme korkusu var
Sizce ölenlerin çalbuk mu unutulur yoksa hiç unutulmazmı
Ölmekten korkuyorum
Unutulmak,silinmek canımı yakıyor
Sevdiklerimi kaybetme korkusu çok var daha onlar ölmeden acılarını yaşıyorum
Unutulmuyor. 6 yıl önce 21 yaşındayken dayımı kaybettik, bir fotoğrafına bakınca içim acıyla doluyor. Çok özlüyorum onu. İnsan en sevdiklerini unutamaz bence..
 
Back