- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.307
- 598
Öncelikli ricam lütfen kimse konuyu dini veya siyasi yönlendirmesin.
Zira farklı siyasi görüşlere ve farklı inançlara sahip bir yığın arkadaşım var ve hiç birinden kötülük görmedim.
Ben de herkes gibi ilk öğretmenimi arayıp sormak isterdim.
Onu sevgi ile anmak.
Ama ne zaman ‘tüm’ öğretmenlerin günü kutlansa isyan edesim geliyor.
Hayır, ‘tüm’ünün kutlanmasın.
İşini hakkı ile yapanın kutlansın.
Çok hevesli olduğum ve okuma-yazmayı erkenden öğrendiğim için okula erken başlamışım.
İlk 2 hafta çok hevesli gittiğim okula sonraki günlerde geceleri altıma kaçırmaya başlamam eşlik etmiş.
Annem okuldan almak isteyince de çok ağlayıp devam ettim.
Sebep, sevgili öğretmenim.
Kendisi ailemden çok farklı bir siyasi ideolojiye ve yaşam tarzına sahipti.
gazete okuyabilen bir çocuk olduğum için, basit ve sıkıcı gelen ‘Ali ata bak.’ Yerine kendisi kendi yazdığı metinleri yada görüşüne uygun gazeteden makaleleri dikte ettirip yazdırırdı.
Her fırsatta annemin giyim tarzını aşağılar, ne kadar cahil olduklarından dem vururdu.
Canım, her şeyim olan ailemin bu denli kötü insanlar olarak başıma kakılması bir yandan, anlamadığım metinleri yazmaya çalışmam, yetişmeye çalışmam bir yandan, geceleri dişlerini gıcırdatmaya başlayan, zaman zaman altına kaçıran çocuk olmuştum.
Defterimdeki yazıları gören ailem bir kaç kere öğretmenle konuşmasına rağmen, çok biliyorsanız siz eğitin, cevabını almış.
Bu konuşmalardan sonra aileme söylemememi tembihlediğini, ve söylersem bütün arkadaşlarımla sıra dayagına çekileceğimi söylemişti.
2. Sınıfın başında da aynı öğretmeni görünce babam elinde defterlerimle ilçe milli eğitim, kaymakamlık, bakanlık neresi varsa gezip sonuç almaya çalışmış.
Durumdan haberdar olan öğretmen aşağılamalara devam etmekle birlikte epey durulmuştu.
İkinci dönem ben başka bir okula başladım, sonra duydugumuz kadarı ile kadının emekliliği de geldiği için emekliliğe zorlanmış.
Baştan ödediğim bedelden mi bilmiyorum, sonraki yıllarda hep iyi öğretmenlerim oldu.
Okul hayatım boyunca da hep başarılıydım.
Şimdi hayatımın 1.5 yılını sıkışmış olarak geçirmeme sebep, beni o baskıya maruz bırakmış, 6 yaşımı bile bitirmemiş bana şu yaptıkları yanına kar kalmış öğretmenimin de kutlu olsun mu günü?
Yada onun da 40 yıl kolesi olmalı mı?
Umarım o attığın sıra dayakları, gözümün önünde tokatladığın bilmem kaç öğrenci, senin yüzünden korkudan kekeleyen sınıfta bıraktığın çocuk ve o zaman algılayamadığım kötülükler senden çıkar sevgili öğretmenim.
Her öğretmenin güzellikle yad edildiği bu günde seni de böyle anıyorum.
Zira farklı siyasi görüşlere ve farklı inançlara sahip bir yığın arkadaşım var ve hiç birinden kötülük görmedim.
Ben de herkes gibi ilk öğretmenimi arayıp sormak isterdim.
Onu sevgi ile anmak.
Ama ne zaman ‘tüm’ öğretmenlerin günü kutlansa isyan edesim geliyor.
Hayır, ‘tüm’ünün kutlanmasın.
İşini hakkı ile yapanın kutlansın.
Çok hevesli olduğum ve okuma-yazmayı erkenden öğrendiğim için okula erken başlamışım.
İlk 2 hafta çok hevesli gittiğim okula sonraki günlerde geceleri altıma kaçırmaya başlamam eşlik etmiş.
Annem okuldan almak isteyince de çok ağlayıp devam ettim.
Sebep, sevgili öğretmenim.
Kendisi ailemden çok farklı bir siyasi ideolojiye ve yaşam tarzına sahipti.
gazete okuyabilen bir çocuk olduğum için, basit ve sıkıcı gelen ‘Ali ata bak.’ Yerine kendisi kendi yazdığı metinleri yada görüşüne uygun gazeteden makaleleri dikte ettirip yazdırırdı.
Her fırsatta annemin giyim tarzını aşağılar, ne kadar cahil olduklarından dem vururdu.
Canım, her şeyim olan ailemin bu denli kötü insanlar olarak başıma kakılması bir yandan, anlamadığım metinleri yazmaya çalışmam, yetişmeye çalışmam bir yandan, geceleri dişlerini gıcırdatmaya başlayan, zaman zaman altına kaçıran çocuk olmuştum.
Defterimdeki yazıları gören ailem bir kaç kere öğretmenle konuşmasına rağmen, çok biliyorsanız siz eğitin, cevabını almış.
Bu konuşmalardan sonra aileme söylemememi tembihlediğini, ve söylersem bütün arkadaşlarımla sıra dayagına çekileceğimi söylemişti.
2. Sınıfın başında da aynı öğretmeni görünce babam elinde defterlerimle ilçe milli eğitim, kaymakamlık, bakanlık neresi varsa gezip sonuç almaya çalışmış.
Durumdan haberdar olan öğretmen aşağılamalara devam etmekle birlikte epey durulmuştu.
İkinci dönem ben başka bir okula başladım, sonra duydugumuz kadarı ile kadının emekliliği de geldiği için emekliliğe zorlanmış.
Baştan ödediğim bedelden mi bilmiyorum, sonraki yıllarda hep iyi öğretmenlerim oldu.
Okul hayatım boyunca da hep başarılıydım.
Şimdi hayatımın 1.5 yılını sıkışmış olarak geçirmeme sebep, beni o baskıya maruz bırakmış, 6 yaşımı bile bitirmemiş bana şu yaptıkları yanına kar kalmış öğretmenimin de kutlu olsun mu günü?
Yada onun da 40 yıl kolesi olmalı mı?
Umarım o attığın sıra dayakları, gözümün önünde tokatladığın bilmem kaç öğrenci, senin yüzünden korkudan kekeleyen sınıfta bıraktığın çocuk ve o zaman algılayamadığım kötülükler senden çıkar sevgili öğretmenim.
Her öğretmenin güzellikle yad edildiği bu günde seni de böyle anıyorum.