Öğretmenler odasında dışlanmak

Sevgili meslektaşım bir ablam olarak bir kaç tavsiye vermek istiyorum uyarsan eğer kafan çok rahat olur. Seni anlıyorum muhtemelen doğu görevindesin okuldaki arkadaşlarından başka bir çevren yok ama sen usteledikce onlar daha fazla kendilerini birşey sanmaya devam edecekler yapma. O samimi arkadaşın da giderse gitsin yalnızlıkta çok korkulacak birşey değil. Bu yaşadıklarını diğer okullarda da yasayabilirsin malesef gruplaşma çok oluyor. Sana başımdan geçen minik bir durumu anlatayım belki yardımcı olur 2 yıl oldu başka bir yere tayin istedim okul çok iyi merkez ve büyük ama okulda çok ciddi bir gruplaşma var. Ben masaya oturuyorum herkes susuyor ben kalkıyorum fısır fısır konusmalar falan. Bastaykafama çok taktım sonra işimi yapar giderim çok da fazla gerek yok dedim geçen yaz o grup çok büyük bir kavga ile dağıldı. Şimdi birbirilerine selam bile vermiyorlar üstelik hepsi kendi yanına çekmek için türlü sirinlik yapıyor.bu her Zaman böyledir fazla muhabbet tez ayrılık getirir bu bir birde iş arkadaşı ile çok yakın arkadaş olunmaz hele ki o kadar kişi .
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Bence boşan
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Hepinizi tekrardan eğitime yollamak lazım sidikmi yarıştırıyorsunuz cocuk mu kıskandırıyorsunuz belli değil.. siz öğretmensiniz onlar olgun değilse bari siz olgunluğunuzu koruyun uzaklaşın bunları kafaya takıp ağlayacak bir şey yok muhatap olmayın ders konuları dışında spor salonlarına gidin farklı cevreler edinin. Hobileriniz olsun aslında herkesle hemen can ciğer olmak okadar yanlış ki herkesi kendimiz gibi temiz sanmak en büyük hata.
 
Herkesle ayni samiiyetde olamazsınız zaten, is yerinizde mesafe diye bir olgu kalmamış.
Koca koca eğitimci insalar ay bizle gelmedi ay cagirmadı muhabbeti döndürüyor kendi aralarinda grup kurup giybet yapacak kadar da önemsemişler olayı.
Verilebilecek en güzel cevap görmezden gelmek bu saatten sonra.Onlar gruplarında gıybet yapmaya devam etsinler yerinizde olsama takılmazdım.
İş yerinde olması gereken mesafe kuralına uyar iş için gerekli muhabbetimi yapar daha fazla malzemeyi kendilerine vermezdim.
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
canim cogunuz yeni atamaysaniz okulda boyle gruplasmalar ve dagilmalar ilk zamanlar gorulur .zamanla pturacaktir mesleginiz ogretmenljginiz arkadasliginiz. eger sen sadece yeni atamaysanda daha alisirsiniz birbirjnize erken yani.duygularinin degismeside normal .bende ogretmenjm gectim bu evrelerden
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Merhaba ögretmenim🥰 böyle hitap etmek istedim öncelikle çok severdim öğretmenlerimi🌸..Dışlanmak bence ağır bir duygu sizi anlıyorum ben uyumsuz bir çocuktum ve çokça başıma geldi.Çok da korktuğum birşeydir,hatta çalışma hayatına evden devam etmek isteyecek kadar korkuyordum ama şöyle birşey var artık kim ne yaparsa yapsın bunu yapan kişiler benim neyim? Benim için değerliler mi? Tabiki hayır bir çöp kadar değerleri yok benim için ☺️ yani aslında biz büyütüyoruz amaaan bırakın ne yapıyolarsa yapsınlar evet yalnızlık korkutucu gelebilir. Ama kendinizle aranız iyi olduğu sürece hiç öyle değildir. Tavsiyem mutlu olduğunuz şeyleri yapın meselâ boş dersiniz mi var odadasınız açın bi dizi takın kulaklığı ya hatta oda da durmak istemiyorsunuzdur muhtemelen çıkın bi kahve için. En önemlisi duygularınızdan kaçmamak yani üstüne gitmemek. Hani hep derler ya korkularınızın üstüne gidin hayır buna katlanmak zorunda değilsiniz. Tam tersi üstüne gitmeyin olduğu gibi kabul edin,korkuyor musunuz dışlanmaktan evet..Buna maruz kalmamak için ne yapabilirsiniz o ortamdan mümkün olduğunca çıkın. Onlar kim ki? Sizden kıymetli değiller kendi kıymetinizi bilin öncelikle 🌸🤗 ve bunu onlara gösterin inanın siz kendinize değer verdikçe aslında onların ne kadar kıymetsiz olduklarını fark edeceksiniz.. Böyle konuşmak kolay biliyorum o ortamları insan içindeyken bunları göremiyor.
 
Herkesle ayni samiiyetde olamazsınız zaten, is yerinizde mesafe diye bir olgu kalmamış.
Koca koca eğitimci insalar ay bizle gelmedi ay cagirmadı muhabbeti döndürüyor kendi aralarinda grup kurup giybet yapacak kadar da önemsemişler olayı.
Verilebilecek en güzel cevap görmezden gelmek bu saatten sonra.Onlar gruplarında gıybet yapmaya devam etsinler yerinizde olsama takılmazdım.
İş yerinde olması gereken mesafe kuralına uyar iş için gerekli muhabbetimi yapar daha fazla malzemeyi kendilerine vermezdim.
Çok doğru 🌸 mesafe koymak en güzel cevap...sınır çizmek gibi onlarda farkına varır zaten bunun ona göre davranırlar bundan sonra. İş dışında muhabbet açmayın bitti gittiii
 
Siz davet edilince gitmemissiniz e evinize davet etmemissiniz.onlarda bı sure sonra davet etmeyi bırakıp kendi aralarında plan yapmışlar.bu duruma niye şaşırdınız ki olması gereken bu aslında.bizim okulda da bı kaç defa davet ettiğimiz kişiler gelmezse bı daha davet etmiyoruz.
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Dışlanma göremedim siz kendinizi geri çekmişsiniz,onlarda zaten katılmaz diye düşünmüş olabilir.
Sosyal olmak arkadaşlık bunlarda hep vakit ve emek isteyen şeyler.
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Öğretmen olduğunuza emin misiniz?
Lise kız grubu gibi geldi bana .
 
Merhaba kızlar.Ben şuan öğretmenliğimin ikinci yılındayım.Memleketimden bin km uzakta bir şehirde yaşıyorum.Şuan yaşadığım bir problemi anlatmak istedim,çünkü artık üzülüp ağlamaktan yoruldum. Bu dönem yakın olduğumuz öğretmenlerle uzaklaştık.Geçen yıl beraber atandığımız öğretmenlerle samimiydik,yeni atanma heyecanı cıvıl cıvıldık.Okul şartları zor olan bir köy okulu.Sabahçı olduğum için de yorucu geçiyor biraz eve gelip uyuma ihtiyacı duyuyorum.Geçen yıla göre ders sayım da arttı epey. Ruhen bir yorgunluk var üzerimde ve aşırı sosyal değilim geçen yıla göre. Okuldakilere hadi şuraya gidelim şunu yapalım enerjisi yok diyeyim. Bir tane canım ciğerim dediğim bir öğretmen var okulda en sık onla görüşüyoruz çünkü aynı zamanda da komşuyuz.Eylülden beri bir sıkıntı yoktu açıkcası biraz anlaşmazlıklar oldu ama kinlenecek şeyler değildi. Bana göre aşılmaz şeyler değildi. Gel zaman git zaman uzaklaşmaya başladık bu yakın arkadaşımla okuldan,bizden ayrı planlar yapmaya başladılar ama ben aynı şekilde muhabbet ediyorum hayatımı anlatıyorum sadece görüşmeler azaldı.Onların gözünde bu problemmiş uzak durmaya çalıştığımızı düşünmüşler duyduğuma göre.En son okulda gizli şekilde aralarında çekiliş yaptıklarını öğrendim.Bana belli etmemek için afedersiniz ama salağa yattılar.Açıkcası ağrımıza gitti ve neden bunlar oluyor diye konuşma gereği duydum. Dışarda toplu şekilde oturduk.Bu öğretmen arkadaşlar pek de ciddiye almadı açıkcası normal bişey olduğunj artık bişeyler yapalım demediğimizi vs söylediler. Her davete icabeg etmeye çalışıp evime davet etmedim,haftasonları çok gezmeyi tercih etmedim diye sanırım bu tepkiler bilemiyorum.Şuan dışlıyorlar, hasta olduşumda bir mesaj bekledim en azından geçmiş olsun iyi misin diye.Okula geldiğim gün yarım ağızla söylediler. Ağrıma gitti artık bu olanlar ben de konuşmayı tamamen kestim muhabbet kurmuyorum artık.bu olayın ertesi günü de yakınım dediğim öğretmenle yemek yiyelim çıkışta öyle dağılalım demiştik.Arkadaşın randevusu vardı sen de ye evde uğraşma demişti taş çatlasın 1 saat anca oturacaktık yani.Bunun için de evi uzakta olan insanları eylemek doğru olmaz ve kırgındım da açıkcası.Çekilişi öğrenince ayıp ettik sizi de dahil edelim diyen bile olmadı hatta ortada bi problem yok diye istelediler.Gözümüze soka soka plan yapıyorlar şuan yemekler,ev gezmeleri :) ben de içerleyip kendimi ağlatıyorum ben de mi problem var diye.Okul ortamı gergin zaten çoğumuz kadın olunca laf sokmalardır gerginliklerdir hep oluyor.Ama bu garip geliyor bana.Ne yapmamı önerirsiniz? Yalnız kalmaktan korkuyorum sanırım okulda,tayin isterse arkadaşım zorlaşacak benim için.eklemeyi unutmuşum yakın arkadaşım görmüş bişgisayarda whatsappı açık unutmuş bir tanesi.hakkımızda grup açıp dedikodumuzu döndürmüşler.Grubun ismi ilgisini çektiği için biraz bakmış ama yaptığım yanlış bunu söyleyemeyiz de diyor.sorunun ne olduğunu sormak için bir kaç kez uzun yazı atmıştım onlara, cuma yemeğe inince dalga geçmişler cuma gördük bir de uzun mesaj atıyolar diye
Evet .
 
Siz davet edilince gitmemissiniz e evinize davet etmemissiniz.onlarda bı sure sonra davet etmeyi bırakıp kendi aralarında plan yapmışlar.bu duruma niye şaşırdınız ki olması gereken bu aslında.bizim okulda da bı kaç defa davet ettiğimiz kişiler gelmezse bı daha davet etmiyoruz.
Davet edilince gitmediğimi nerden çıkardınız daha kaç ay oldu geleli buraya kaç kez dışarda oturup yemek yedik kahve içtik.Ben gelmiyorum diyip sınır çizmedim enerjik hissetmiyorum kendimi geçen yıl her hadi şunu bunu yapalım derdim biraz pasifleştim sadece.İnsan sormaz mı neden böyle diye gözden çıkarılası biriymişim demekki
 
Davet edilince gitmediğimi nerden çıkardınız daha kaç ay oldu geleli buraya kaç kez dışarda oturup yemek yedik kahve içtik.Ben gelmiyorum diyip sınır çizmedim enerjik hissetmiyorum kendimi geçen yıl her hadi şunu bunu yapalım derdim biraz pasifleştim sadece.İnsan sormaz mı neden böyle diye gözden çıkarılası biriymişim demekki
Çok anlam yüklüyorsunuz alt tarafı iş arkadaslariniz bunlar.esiniz aileniz degil ki her halinizi sorsunlar.
 
Şehir merkezinde yaşıyorum servisle gidiyoruz aktiviteleri araştıracağım
Allah'tan merkezdeymişsin.Benzer durumlar benim ilk görev yaptığım yerde de olmuştu.Kazan gibi fokurdayıp duruyordu okul.ülkenin dört bir yanından gelen farklı kalitede insanlar, sadece iş ortamı değil lojmanı da paylaşmak zorunda kalınca işler karışıyordu epey.Yukarda arkadaşlar yazmış.Aynen dedikleri gibi üç beş yıl sonra adlarını bile hatırlamıyorsun.Şu an o durumu yaşiyorum.Kendi hayatına odaklan.Her ne kadar zor olsa da doğu görevi güzeldir,keyiflidir.İnsana çok şey katar.Batıya gelince ne demek istediğimi anlarsın.
 
Sizin adınıza üzüldüm bu kadar dışlanacak kadar ne yaşadınız merak ettim. Ama sanki sizde biraz uzaklaşmışsınız davetlere icabet etmemişsiniz. (Onlarda pek iyi arkadaş değillermiş hemen grup bile oluşturup dalga geçmişler)
Naçizane size bir tavsiye vereyim, iş arkadaşlarınız sadece iş arkadaşı olarak kalsın. Can ciğer olmanıza gerek yok.
 
Hocam ben Doğu'da köyde yaşıyorum, özel bir çaba ile insanlara mesafeli duruyorum 🤭 Tabi ki arkadaşlarım var ama farklı mesleklerden. Şehir merkezinde olsam kendime aktiviteler bulurdum elbet. Ben de kendimi geliştirmeye odaklandım, elimin altında internet var sonuçta hiçbir şey olmasa. Tabii durduk yere mesafeli değilim, deneyimlerim ve gözlemlerim var. Kendime saygımdan bazı kararlar aldım ve uyguladım, bilinçli yaptığım bir şeydi yani. Siz de üzülmeyin. İnsanlar gruplaşır, dağılır, dost olur düşman olur hayat böyle bir şey. Mesela ben herkese karşı nötr duruyorum, güler yüz gösteriyorum ve rahatım. Beş senedir aynı yerdeyim çok gelen giden oldu, bir sürü şeye şahit oldum. Hep sizin dediğiniz gibi durumlar yaşandı. Merkezde eğitimler olur, aktiviteler olur, başka kurumlar ve insanlar var. Biraz çıkın aynı ortamdan, iyi gelir.
 
Yakın olduğum hocaya da böyleler allaha havale ettim ben de böyle düşündüm öyle düşündünüz gelip bana sorsaydınız ben kıymetli gördüm sordum ama bu saatten sonra hiçbi insan için uğraşmam sanırım
 
Yakın arkadaşının gördüğünden bahsetmiş ben mi yanlış okudum? Diğer öğretmenler hakkında yapılan dedikoduyu, dışlamayı normalleştirdiyseniz evet haklısınız benim yazdıklarımın sizin için hiçbir önemi yok.
Evet bu arkadaş eğitimciymiş hep kendisinin haklı olduğunu savunuyor sizin uzun uzun yazmalarınızın onun için bir anlamı yoktur :KK66:
 
X