Öğretmenler günü

Ne mutlu size sevgiyle hatırladığınız bir hocanız var. Çok sıcacık bir kalbi varmış hocanızın. Yazdığınızın enerjisi buraya kadar geldi. Yazmak istedim ben de.
Özlemle hatırladım şimdi o günleri. Paramız olmazdı cebinden yemek ısmarlardı, ne derdimiz olsa koşardı. Kızardı (biyik altından gülerek), kovardı yanından ama yine ayrılamazdık etrafından :) çünkü bilirdik ki yalandan hep tripleri :)

Şimdi sosyal medyadan arattım ama bulamadım. Uzun yıllar telefonlaştık fakat kaybettik birbirimizi. Umarım bir gün yine görür öperim tombik yanaklarından
 
İnşallahhhhh Onun sosyal medyası yoktur ama soyadından belki çocuklarına veya yeğenlerine ulaşabilirsiniz.Ne kadar tatlı bir öğretmenmiş. İnşallah iyidir ve keyfi yerindedir.
 
İnşallahhhhh Onun sosyal medyası yoktur ama soyadından belki çocuklarına veya yeğenlerine ulaşabilirsiniz.Ne kadar tatlı bir öğretmenmiş. İnşallah iyidir ve keyfi yerindedir.
Haklısınız. Becerebilirsem biraz stalk yapayım:) umarım bulurum. Ve dilerim herkesin hayatında bir Salih hoca olur
 

Dark kaç yaşındasın fethiye miydi öğretmenin adı?
Benimde böyle açgözlü öğretmenlik adı altında soyguncu bi öğretmenim vardı . Öldü mü kaldı mı bilmiyorum kızlardan nefret ederdi 4-5 kızı vardı onun acısını biz çektik brnde ondan nefret ediyorum :)
 
Her öğretmenin günü kutlanmasın ayrı da şu günü de partiye çevirmeyin bence.
Pasta kesmek, börek-çörek yapıp gelmek, pahalı hediyeler almak günün anlam ve önemine gölge düşürüyor.
Bir de şu dayak atan, hakaret eden öğretmenleri hem şikayet edip hem neden günlerini konfetilerle kutluyorsunuz sayın veliler?
 
Hahaha demek ki herkeste var boyle bir ogretmen. Yasim 34 canim. Ogretmenimin adi yasemindi
 
Münferit olaylarla genelleme yapmamız hatalı olur diye düşünüyorum.
Ben de kısmen öğretmen sayılırım, asıl mesleğim farklı ama ders vermek, öğrenci yetiştirmek de işimin bir parçası.
Söylemesi ayıp iz bırakırım öğrencilerimde, yıllar sonra güzel geri dönüşler aldıkça çok mutlu oluyorum.
Mesleğin önemi bariz ancak bunun bir matematiği yok.
İlkokul geçmişim kabus gibi, iki öğretmenim oldu ikisine de hakkımı helal etmiyorum.
Birincisi, okuma-yazma bilerek okula başladığım için beni teşvik etmek yerine aşağılayan bir kadındı. (-Kırmızı kurdeleyi ilk sen aldın diye kendini bir halt mı sanıyorsun?)
İkincisi de çok az ders işleyen, bizi kendi halimize bırakıp gidip okul müdürüyle takılan biriydi (sonra müdür boşandı ve evlendiler) çocuk deyip geçiliyor ama hepimiz bu yasak ilişkinin farkındaydık.
Ayrıntılar, travmalar, eşitsizlikler çok ama ben en çok aileme kızıyorum bu konuda.
Eğitimli ve hali vakti yerinde insanlar olarak araştırma zahmetine katlanmadılar. Aynı okullarda çok daha iyi öğretmenler vardı ama kayıt konusunda beni okul müdürünün insafına bıraktılar.
Allah'tan ortaokul ve liseyi çok iyi bir okulda okudum da çoğunlukla ufku geniş, bizleri yüreklendiren güzel öğretmenlerimiz oldu.
Asıl suçlular bu tür öğretmen müsveddelerinin öğrenci okutmasına izin veren idareciler ve velilerdir bence...
Bu tür çürük yumurtaları sistemden dışlamamız gerektiğine inanıyorum ama pek çok konuda olduğu gibi bu konuda da orta yolu bulamayan bir toplumuz. Eskiden çocuğu işkence gördüğü halde umursamayan bilinçsiz veliler, şimdi de okul kuralları dışında hareket eden öğrenciyi uyaran ve disipline etmeye çalışan öğretmene karışan çok bilmiş boş veliler... (istisnaları dışarıda tutuyorum)

Konu sahibi sizin nezdinizde size ve diğer travmatik geçmiş yaşayan üyelere soruyorum.
Sizler yaşadığınız sorunlar karşısında psikolojik ve fiziksel tepkiler gösterdiğinizde aileniz nasıl davrandı?
Eğer ellerini taşın altına koyup sorunu çözmedilerse bu biraz da onların suçu değil mi?
Benimkiler ilkinde okul değiştirme yoluna gittiler ama sonuç yine hüsran yani üzerine düşmediler açıkçası...

Okulsuz eğitim benim de zaman zaman aklımı kurcalayan bir şeydi ancak bunu kaliteli bir eğitim için mi yapıyoruz yoksa çocuğu olası travmalardan korumak için mi?
Eğitim açısından bakacak olursak sıkı bir araştırmayla en uygun okul en iyi öğretmen bulunabilir bence, evde geçirilen zaman ve ekstra etkinlikler, bilim merkezlerinin programları vs... bu konuda çaba sarfedilirse o açık kapanır. Ayrıca bireysel değil grup içinde var olmak ayrıca bir kazanımdır.
Ancak travmalardan çekiniyorsak çocuğu izole etmek ileride daha büyük sorunlara yol açabilir. Ben üniversite bitene kadar nispeten homojen bir çevrede yaşadım etrafım hep bana yabancı gelmeyen kültürde ve seviyede insanlarla çevriliydi. Ne zaman iş hayatına başladım, evlendim ve kampüs dışına çıkıp şehrin göbeğinde yaşadım o zaman sudan çıkmış balığa döndüm.
Üstelik bu homojenliğe rağmen şimdi bizim çocuklarımız gibi el bebek gül bebek büyütülen çocuklar da değildik.
Çocuklarımız nihayetinde toplum hayatında pek çok sorunla karşılaşacak
kendi adıma çocuğuma verebileceğim en güzel eğitim ona sorun çözme becerisi kazandırmak, haksızlığa karşı dik durabilmesini sağlamak olacaktır. Bu hasletlere şu an sahibim ama keşke eğitim hayatımın başındayken bunun için daha fazla yüreklendirilseydim...
 
Öğretmenlik, doktorluk gibi direkt olarak insanla muhatap olunan mesleklerde psikolojik değerlendirmeye tabii tutulmalı tüm adaylar bir öğretmen olarak söylüyorum bunu. O kadar önemli ki ilk temaslar.
Sadece öğretmenler ve doktorlar mi
Demin ki arkadaşa çok hak veriyorum polise savcıya hakime mühendise milletvekiline gücü yetmeyen insanımızin kum torbası olduk meslekce

12 yaşındaki kıza tecavüz eden 65 yaşındaki adami saliveren hakim daha mi az etkiliydi insan hayatında
Sonuçta o kız kalp krizinden öldü
Tabii öğretmen doktor olunca bütün meslek böyle diğerlerinde çürük elmalar var
 
Bu arada öğretmenlik gerçekten kutsal falan olmasın
kesinlikle saygı duymadıkları şikayet etmek için velilerin birbiriyle yarıştığı
Hiç bir emeklerinin karşılığını alamadıkları kötü giden eğitim sisteminin tüm yükü omuzlarına atılmış bir meslek kutsal falan olmasın
 
Seni o kadar iyi Anlıyorum ki benimde ilkokul Öğretmenim aynı böyle sora Dayağı atan bir adamdı . Düşünsene Sınıfta kızlara bile dayak atıyordu gerçi kızı erkeği yok ama bir kere bi kıza tekme Attı hiç unutmuyorum çok korkmuştum o gun . Daha okula gitmek istemedim ailem sebebini anlayamadı ilk başta sonra Anlattım arkadaşıma tekme Attığını ailem ilk başta inanamadı . Sonra diğer velilerde duymuş olayı nasıl olduğunu hatırlamıyorum konu kapandı .

Ve öğrencilere bakıyordu kızlara özellikle ben o yaşlardayken pek anlamıyordum ama 5 e geçince anlamaya başladım bir öğrencinin velisi ( kadın ) onla konulurken koluna falan dokundu böyle ben o an Öğretmenin hafif Sapık olduğunu düşündüm ama dillendirmedim .

Sonra yıllar sonra duydum ki adam bizden sonra karısından boşanmıştı zaten o zamanlar bizden sonra da gitmiş öğrencinin velisiyle evlenmiş o çocuğu da hergün okulda dövüyormuş .
 
İlkokul öğretmeni çok seviyorum. Şu an hakkında duyduklarım çok hoş olmasada bana çok güzel şeyler katmıştı. Öğretmenler gününde hiç birimizden kesinlikle hediye kabul etmez sınıf kütüphanesine kitap aldırırdı ama biri vardı ki onu hayatım boyunca unutamam. Birinci sınıftayım okulda çocuklardan biri vazoyu kırmış yaklaşmayın yaklaşmayın diye bağırırken sırf oradan geçtim diye yüzüme kocaman bir tokat patlattı. yaşlı bir adamdı oda ölmüştür muhtemelen ateşi bol olsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…