Seninde benim gibi bulantilarin hala devam ediyodu dimi gecen gun konusmustuk hatirladim nickinden kiiiii, zor gecmese bile boyle soylemesine hak vermek mumkun degil arkadas ya.. benim babamda kocan gibi boyle huysuz bi adamdir ay cekilecek gibi degil ama inadina yenik dusme tatlim iki canlisin bak basindan kotu bi deneyimde gecmis sakin inadina yenilme cagir gitsin teyzenleri. Otekide konussun dursun cevap bile verme kendini bebegini dusunŞimdi hanımlar en kısa şekilde anlatmaya çalışacağım. Dün gece konunun nasıl açılıp nasıl buralara geldiğini anlamadığım bi şekilde eşimle biraz tartıştık. Diyaloğu yazıcam ama başı nasıl başladı hatırlamıyorum.
Ben: ailem beni sevip değer vermese seni de kendilerine yakın görmeseler cumartesi günü 60 yaşında ki anneannem, teyzem annem falan bizim evimizi temizlemeye gelmez.
Eşim: Neden geliyolar zaten ben olsam o yaşta kadina gelde ev temizle demem.
Ben : ben gelin demedim zaten. Doğum yapacağım için kendileri konuşmuş. Bana bi gün söyle gelelim dediler. Hem ben mecbur kalmasam kabul etmezdim. Yapılacak çok iş var. Yapamiyorum. Temizliğe yardım eden bi abla var onu çağırmayı düşündüm. Milleti yorana kadar 100 liraya beraber yaparız diye düşünmüştüm.
Eşim : ne!! Temizliğe para mi vereceksin. Ben 5 liralık otoparka para vermiyorum 100 lira ev temizliğine verir miyim.
Ben : bu ne demek şimdi. Sigaraya para veriyosun ama. Kaldı ki durumum ortada. Kendim yapabilecek durumda değilim. Eşinden çocuğundan daha mi kıymetli para. Ben niye düşük yaptım bi hatırla bakalım. (benim ve onun ailesinin temizlik takıntısi yüzünden temizlik yapıcam diye kendimi paraladim. Hamileyim dedim milletin ilk tepkisi nasıl iş yapacaksın oldu!)
Eşim : senin hatandi. Hamile kalınca bi temizlik derdine düştün. Doğumla temizliğin ne alakası var. İlk günden eve misafir mi gelecek.
Ben: yahu resmen üç kuruş için yaptığına bak. Doğumdan sonra uzun bi süre sadece çocumla ilgilenirim işte. Taşındığımizdan beri şöyle detaylı bi temizlik yapamadim.
Eşim : bu akli kim veriyo sana. Arkadaşlarin mi teyzen mi.
Ben: benim aklim yok mu. Çare aramak ne zamandan beri suç oldu.
Eşim : iyi gelsinler temizlesinler madem ama yatak odasına salona girmesinler. Mutfağı odayı temizleyip gitsinler.
Ben : niye mobilyalari mi yiyecekler.
Eşim : yatak odasına özel eşyalarım var çekmecelerde.
Ben : yahu cekmeceyle ne işleri var. Bu pencereleri kim silecek. Oturma odasına transa geçip cam mi silecekler. (ben de silebilirim ama camın arka tarafında demir var kocaman göbekle sığmıyorum)
Eşim : bu Temizliğe bu kadar taktığına göre senin aklında başka bişi var.
Ben: amannn tamam kimse gelmiyo bize. Yapmıyorum da temizlik falan. Merak etme!
Dedim arkami döndüm yattım. Evet mevzu çok saçma farkındayım ama bilmiyorum neden çok öfkelendim. Sebepte basit aslında. Aile yaşam tarzlarinin farkı burda devreye giriyor. Kp o kadar cimridir ki, kv'nin çamaşır makinesinin durulama suyunu alıp yer sildiğini bilirim. Para gidecek diye aklı çıkar. Görümcem makineye kardeşinin ayakkabılarini attı çok kötü ter kokuyo diye. Kızı evden kovmaktan beter etti. Bi sürü elektirik gitti su gitti deterjan gitti diye. Doğum yaptım. Maddi durumumuz iyidi. Doğumdan sonra tek kişilik odada kalmak istedim. 100 lira fark vermemek için oda yok dedi. Halbuki doktor bana istersen özel odaya alalım demişti. Bunlar aklıma ilk gelenler. Bi anlatsam yok canım abartma o kadar da olmaz dersiniz. Ama benim babam ne anneme ne bize kiyabilir. Parası mühim değildir, canımızin çektiğini ihtiyacımiz olanı alirdi. Sanırım öyle alışıp böyle muamele görünce sinirlerim bozuluyor.
Şimdi neden öfkeyle kalkip zararla oturmak istemiyorum'a gelirsem. İçimden kocaman bi inat duyusu diyo ki ara teyzeni falan kimse gelmesin temizliğe falan. Ama kimse gelmezse tek başıma kalıcam. 3 buçuk yaşına bi de oğlan var. Hamileyim cok agir geçiyo. Az bişey yoruldugum zaman baygınlık geçiyorum. Hamilelige bağlı taşikardi bulundu. Ama ev cidden kirli. Doğru düzgün bişi yapamadığım için camlar halılar mutfak dolapları hep silinmesi lazım. Böyle düşününce mühim olan benim sağlığım diyorum ama kendimi zor tutuyorum gelmeyin demek için...
Bana bişeyler deyin ya
Kendi param, onun parası muhabbeti işi daha çok çıkmaza sokmaz mı?Ya aslında var bi tane hanım. Bazen büyük bi temizlik yapacağım zaman yarım gün yardıma geliyodu. Yine onu çağıracaktim ama şimdiye kadar eşime hiç bahsetmedim. Hani önceden şimdi ki gibi bi mecburiyetim olmadığı için abes karşılayacağını düşündüm. Kendi paramdan veriyodum. Şimdi dedim bu durumda karşı çıkmaz galiba diye. Ama böyle bi vaziyette bile lüks görüyor adam. Bi daha yaptığım işi haber verir miyim ben de? Böyle böyle insani gizli kapaklı ise zorluyorlar işte.
Şimdi hanımlar en kısa şekilde anlatmaya çalışacağım. Dün gece konunun nasıl açılıp nasıl buralara geldiğini anlamadığım bi şekilde eşimle biraz tartıştık. Diyaloğu yazıcam ama başı nasıl başladı hatırlamıyorum.
Ben: ailem beni sevip değer vermese seni de kendilerine yakın görmeseler cumartesi günü 60 yaşında ki anneannem, teyzem annem falan bizim evimizi temizlemeye gelmez.
Eşim: Neden geliyolar zaten ben olsam o yaşta kadina gelde ev temizle demem.
Ben : ben gelin demedim zaten. Doğum yapacağım için kendileri konuşmuş. Bana bi gün söyle gelelim dediler. Hem ben mecbur kalmasam kabul etmezdim. Yapılacak çok iş var. Yapamiyorum. Temizliğe yardım eden bi abla var onu çağırmayı düşündüm. Milleti yorana kadar 100 liraya beraber yaparız diye düşünmüştüm.
Eşim : ne!! Temizliğe para mi vereceksin. Ben 5 liralık otoparka para vermiyorum 100 lira ev temizliğine verir miyim.
Ben : bu ne demek şimdi. Sigaraya para veriyosun ama. Kaldı ki durumum ortada. Kendim yapabilecek durumda değilim. Eşinden çocuğundan daha mi kıymetli para. Ben niye düşük yaptım bi hatırla bakalım. (benim ve onun ailesinin temizlik takıntısi yüzünden temizlik yapıcam diye kendimi paraladim. Hamileyim dedim milletin ilk tepkisi nasıl iş yapacaksın oldu!)
Eşim : senin hatandi. Hamile kalınca bi temizlik derdine düştün. Doğumla temizliğin ne alakası var. İlk günden eve misafir mi gelecek.
Ben: yahu resmen üç kuruş için yaptığına bak. Doğumdan sonra uzun bi süre sadece çocumla ilgilenirim işte. Taşındığımizdan beri şöyle detaylı bi temizlik yapamadim.
Eşim : bu akli kim veriyo sana. Arkadaşlarin mi teyzen mi.
Ben: benim aklim yok mu. Çare aramak ne zamandan beri suç oldu.
Eşim : iyi gelsinler temizlesinler madem ama yatak odasına salona girmesinler. Mutfağı odayı temizleyip gitsinler.
Ben : niye mobilyalari mi yiyecekler.
Eşim : yatak odasına özel eşyalarım var çekmecelerde.
Ben : yahu cekmeceyle ne işleri var. Bu pencereleri kim silecek. Oturma odasına transa geçip cam mi silecekler. (ben de silebilirim ama camın arka tarafında demir var kocaman göbekle sığmıyorum)
Eşim : bu Temizliğe bu kadar taktığına göre senin aklında başka bişi var.
Ben: amannn tamam kimse gelmiyo bize. Yapmıyorum da temizlik falan. Merak etme!
Dedim arkami döndüm yattım. Evet mevzu çok saçma farkındayım ama bilmiyorum neden çok öfkelendim. Sebepte basit aslında. Aile yaşam tarzlarinin farkı burda devreye giriyor. Kp o kadar cimridir ki, kv'nin çamaşır makinesinin durulama suyunu alıp yer sildiğini bilirim. Para gidecek diye aklı çıkar. Görümcem makineye kardeşinin ayakkabılarini attı çok kötü ter kokuyo diye. Kızı evden kovmaktan beter etti. Bi sürü elektirik gitti su gitti deterjan gitti diye. Doğum yaptım. Maddi durumumuz iyidi. Doğumdan sonra tek kişilik odada kalmak istedim. 100 lira fark vermemek için oda yok dedi. Halbuki doktor bana istersen özel odaya alalım demişti. Bunlar aklıma ilk gelenler. Bi anlatsam yok canım abartma o kadar da olmaz dersiniz. Ama benim babam ne anneme ne bize kiyabilir. Parası mühim değildir, canımızin çektiğini ihtiyacımiz olanı alirdi. Sanırım öyle alışıp böyle muamele görünce sinirlerim bozuluyor.
Şimdi neden öfkeyle kalkip zararla oturmak istemiyorum'a gelirsem. İçimden kocaman bi inat duyusu diyo ki ara teyzeni falan kimse gelmesin temizliğe falan. Ama kimse gelmezse tek başıma kalıcam. 3 buçuk yaşına bi de oğlan var. Hamileyim cok agir geçiyo. Az bişey yoruldugum zaman baygınlık geçiyorum. Hamilelige bağlı taşikardi bulundu. Ama ev cidden kirli. Doğru düzgün bişi yapamadığım için camlar halılar mutfak dolapları hep silinmesi lazım. Böyle düşününce mühim olan benim sağlığım diyorum ama kendimi zor tutuyorum gelmeyin demek için...
Bana bişeyler deyin ya
Kendi param, onun parası muhabbeti işi daha çok çıkmaza sokmaz mı?
Eşinle farklı kültürlerin insanlarsınız o belli.
Ama adamın hiç acımaması çok üzücü.
daha ılımlı yaklaşsan mesela 'evi ne yapsakki temizlik kaldı öylece çoçuk dogunca tozlu evde mikrop kapar' gibisinden sorup ortak bir çözüm sunabilirdin canım.
Sakın aileni çağırma. Ev pis kalsın. Kaynanan temizlesin ya da.
Ben eşime savurgan diyordum da böylesi de hiç çekilmezmiş be. Bütün kapıları kapatmış o halinizle siz yapın diye bekliyor resmen. İnsanda az merhamet olur.
Ne şimdi bu '! hem yardıma gelsinler ,
Hemde beyefendi işi gücü bıraksın salonu ellemesinler ,yatak odasına girmesinler kafası,
O ne öyle ya !!para vermezmiş ne demek ,insanlar yardıma geliyo dimi biraz saygı yani minnettarlık,
Ben olsam hiç çağırmam ailemden kimseyi,temizlik parasıda ayarlamasını söylerdim neyin rahatlığı bu ayıp,
5 lira otapark parası ile sana hamile karısına verecek temizlik parasını kıyaslıyor,
Siz başında taviz vermeseydiniz keşke,ailenizi bu temizlik işlerine karıştırmasaydınız,
Şimdi geri adım atsanız zaten aranız açılır bu pintiliklede bu adam size bir şey vermez
Tek diyeceğim allah yardımcınız olsun....
ese cokkk yüz vermissin de ondan herseyi kusursuz yaparsanız erkekler böyle yüz bulur ben hamileyim migdem bulanıyo basım dönüy diyip otırcan bütün gün kocanda eve geldiginde pasa pasa ya yemek yapıcak ya dısardan getircek ayrıcaŞimdi hanımlar en kısa şekilde anlatmaya çalışacağım. Dün gece konunun nasıl açılıp nasıl buralara geldiğini anlamadığım bi şekilde eşimle biraz tartıştık. Diyaloğu yazıcam ama başı nasıl başladı hatırlamıyorum.
Ben: ailem beni sevip değer vermese seni de kendilerine yakın görmeseler cumartesi günü 60 yaşında ki anneannem, teyzem annem falan bizim evimizi temizlemeye gelmez.
Eşim: Neden geliyolar zaten ben olsam o yaşta kadina gelde ev temizle demem.
Ben : ben gelin demedim zaten. Doğum yapacağım için kendileri konuşmuş. Bana bi gün söyle gelelim dediler. Hem ben mecbur kalmasam kabul etmezdim. Yapılacak çok iş var. Yapamiyorum. Temizliğe yardım eden bi abla var onu çağırmayı düşündüm. Milleti yorana kadar 100 liraya beraber yaparız diye düşünmüştüm.
Eşim : ne!! Temizliğe para mi vereceksin. Ben 5 liralık otoparka para vermiyorum 100 lira ev temizliğine verir miyim.
Ben : bu ne demek şimdi. Sigaraya para veriyosun ama. Kaldı ki durumum ortada. Kendim yapabilecek durumda değilim. Eşinden çocuğundan daha mi kıymetli para. Ben niye düşük yaptım bi hatırla bakalım. (benim ve onun ailesinin temizlik takıntısi yüzünden temizlik yapıcam diye kendimi paraladim. Hamileyim dedim milletin ilk tepkisi nasıl iş yapacaksın oldu!)
Eşim : senin hatandi. Hamile kalınca bi temizlik derdine düştün. Doğumla temizliğin ne alakası var. İlk günden eve misafir mi gelecek.
Ben: yahu resmen üç kuruş için yaptığına bak. Doğumdan sonra uzun bi süre sadece çocumla ilgilenirim işte. Taşındığımizdan beri şöyle detaylı bi temizlik yapamadim.
Eşim : bu akli kim veriyo sana. Arkadaşlarin mi teyzen mi.
Ben: benim aklim yok mu. Çare aramak ne zamandan beri suç oldu.
Eşim : iyi gelsinler temizlesinler madem ama yatak odasına salona girmesinler. Mutfağı odayı temizleyip gitsinler.
Ben : niye mobilyalari mi yiyecekler.
Eşim : yatak odasına özel eşyalarım var çekmecelerde.
Ben : yahu cekmeceyle ne işleri var. Bu pencereleri kim silecek. Oturma odasına transa geçip cam mi silecekler. (ben de silebilirim ama camın arka tarafında demir var kocaman göbekle sığmıyorum)
Eşim : bu Temizliğe bu kadar taktığına göre senin aklında başka bişi var.
Ben: amannn tamam kimse gelmiyo bize. Yapmıyorum da temizlik falan. Merak etme!
Dedim arkami döndüm yattım. Evet mevzu çok saçma farkındayım ama bilmiyorum neden çok öfkelendim. Sebepte basit aslında. Aile yaşam tarzlarinin farkı burda devreye giriyor. Kp o kadar cimridir ki, kv'nin çamaşır makinesinin durulama suyunu alıp yer sildiğini bilirim. Para gidecek diye aklı çıkar. Görümcem makineye kardeşinin ayakkabılarini attı çok kötü ter kokuyo diye. Kızı evden kovmaktan beter etti. Bi sürü elektirik gitti su gitti deterjan gitti diye. Doğum yaptım. Maddi durumumuz iyidi. Doğumdan sonra tek kişilik odada kalmak istedim. 100 lira fark vermemek için oda yok dedi. Halbuki doktor bana istersen özel odaya alalım demişti. Bunlar aklıma ilk gelenler. Bi anlatsam yok canım abartma o kadar da olmaz dersiniz. Ama benim babam ne anneme ne bize kiyabilir. Parası mühim değildir, canımızin çektiğini ihtiyacımiz olanı alirdi. Sanırım öyle alışıp böyle muamele görünce sinirlerim bozuluyor.
Şimdi neden öfkeyle kalkip zararla oturmak istemiyorum'a gelirsem. İçimden kocaman bi inat duyusu diyo ki ara teyzeni falan kimse gelmesin temizliğe falan. Ama kimse gelmezse tek başıma kalıcam. 3 buçuk yaşına bi de oğlan var. Hamileyim cok agir geçiyo. Az bişey yoruldugum zaman baygınlık geçiyorum. Hamilelige bağlı taşikardi bulundu. Ama ev cidden kirli. Doğru düzgün bişi yapamadığım için camlar halılar mutfak dolapları hep silinmesi lazım. Böyle düşününce mühim olan benim sağlığım diyorum ama kendimi zor tutuyorum gelmeyin demek için...
Bana bişeyler deyin ya
Dun sabah kalkınca evi toplamadim. Mutfakla ilgilenmedim. Büyük oğlanı da yanima aldım akşama kadar yatakta oyalandik. Aksam olunca önce ki günden kalan yemeği ısıtıp koydum. Ama tavır yapmıyorum tabi. Rahatsızim diyorum. Dışaridaydi o da. Mesaj attım gel evde yapılacak bi sürü iş var seni bekliyo diye. Geldi kanepelerin örtüsünü düzeltti oturdu. Ne yani bitti mi iş dedim. Hani ne yapıcam dedi. Mutfak seni bekliyo dedim. Ama tüm günün bulaşığı var. Tezgahın üzerinde bardak koyacak yer yok. Tamam toplarım dedi. Bi saat oldu iki saat oldu yok toplamiyo. Ben de elimi surmuyorum. Sonra benim iki hafta öncesinden sözüm vardı arkadaşa dedi yine dışarı kaçtı. Saniyo ki ben topliycam. Geldi baktı hiiiic ellenmemis mutfağa. Gormemezlikten geliyo. Bende görmüyorum. Saat tam ikiye kadar oyalandi. Hani mutfak nolacak böyle mi kalacak dedi. Ben yaparim işleri diyodum hani hem mutfak toplanacak demiştim dedim. Yok ben hatırlamadim falan demeye başladı. Ben de belim agriyo zaten hiç yapamam kalsin napim dedim yattım. O da yatti. Evet mutfak kaldi öyle. Bu sabahta kahvaltı hazırlamak için kalkmadım. Midem bulanıyo dedim yattım. Ee büyük çocuk aç. Mecburen kalktı mutfağı da topladi kahvaltida hazırladışimdi temizlik konusunda sesi çıkmıyo.
Ailem de dediğim gibi normalde böyle toplanıp temizlik yapmayiz da bu seferlik doğum yaklaşti diye yapmak istediler. İçleri rahat etmiyo galiba. Yanlız kalicam diye. Zahmet etmeyin dedim de yine de dinletemdim.
Benim eşimde ayni boyle elinden gelse s.çtigini yiyip degerlendircek..aş ermistim iki seye bana seçim yapicaksin ya onu ya öbürünü alicaksin dedi alacagi seyler toplamda 7 lira tutuyordu..işten ciktiktan sonra işe dönmedim die yıllardır bana psikolojik siddet uyguluyor. .ama artik umudunu kesdi..sanada tawsiyem onun olmadığı bigün gelsin ailen temizlesinler. .sıkma güzel canini sen son gumlerinin tadini çıkar ew isi bugun yap yarin ayni..nankördür. .
hepsini okuyamadım hali ile ama salonda yatak odasında ne varmış böyle
pırlantalarını mı saklamış
özel ne haltı varsa alsın cebine koysun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?